505 matches
-
să fi fost gravidă golanca, înseamnă că sigur trebuie să-l bem pe autor. Pe Vierme! Bestia de bebeluș, ori e-al lui (și parcă-parcă aduce cu el, din profil!), ori e din grădina lui..., tot un drac! Felicitări, tăticule! Pater familias! Ce-ai găsit, al tău să fie! Voi n-ați terminat cu logoreea? se rățoiește Bursucul la ei, autoritar. Vorbiți mult prea mult și prea fără de noimă. Ați fi fost niște hangii a-ntâia! Aveți limbariță, nu glumă! Nu
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
lui Platon, peștera existenței voastre, luminată de Flăcările din Exterior, ale Ideilor! Una la mână! Platon era de toate: și filozof, și fizician, și geometru. Doi la mână: procedurile divine sunt minunate. Sunt expeditive. La maximum. Cam cât ați zice Pater Noster! Țac-pac! Încumetați-vă, muriți și veți vedea! îi încurajează Bursucul. Dar, ca să vă citez, nu chiar acum, nu chiar imediat, că mai avem de lucru! Și dacă noi nu mai dorim, nici unul, ca să participăm la jocul vostru? Ei? Dacă
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
și toți robii care îi aparțineau. Evolutiv, termenul "familie" a fost folosit pentru a denumi un organism social, în care conducătorul ei avea autoritate absolută asupra tuturor membrilor soția, copiii și sclavii aflați în puterea sa. Capul familiei se numea "pater familias" și avea drepturi depline asupra acestora, dispunând și de viața lor. Prima formă de organizare a vieții în comun a oamenilor a fost hoarda, constituită ca un grup de oameni "reuniți fără nici o normă fixă, trăind în regim de
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
lui Bruno de Querfurt către împăratul Henric al II-lea din anul 1008 drept apărător al Poloniei și înlocuit mai târziu la Cracovia cu un alt simbol identitar - Sfântul Stanisław. Gallus Anonymus utiliza sintagmele honor patrie, amor patrie, defensor patrie, pater patrie, unde cuvântul patrie purta semnificație mai largă decât loc de origine și loc de trai. În perioada principatelor independente (secolele XII și XIII), Polonia a continuat să existe ca noțiune geografică și au putut fi remarcate dispoziții patriotice la
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
Superior din Pitești. IL = Iașul literar. Revistă a Uniunii Scriitorilor din R.P.R., Filiala Iași. Iași. IMFB = Institutul de Medicină și Farmacie din București. IN = Iașul nou. Almanah literar al Uniunii Scriitorilor din R.P.R., Filiala Iași, 1949-1953. Inter 22-Pater = Inter 22-“Pater”. Brașov, [editură]. îEPȘ = întreprinderea Editorial Tipografică Știința. Chișinău. îL = învățarea limbii. Lucrările sesiunii științifice de comunicări din 28-29 octombrie 1972. București, Centrul de multiplicare al Universității București, 1973, 389 p. înainte = înainte. Organ al Comitetului județean Dolj al P.C.R. și
Bibliografie signaletică de didactică a limbii şi literaturii române : (1757-2010)/Vol. 1 : Sistematizare după criteriul apariţiilor lucrărilor : ordonare cronologică şi alfabetică by Mihaela Secrieru () [Corola-publishinghouse/Science/440_a_1359]
-
lui Chatterton de transfer al emoției prin cuvînt, acesta din urmă fiind o entitate cu dimensiune muzical-picturală. Ideea de "corelativ obiectiv" apare la mulți alți autori, printre care Menand (1993: 848) menționează pe romanticii Schiller și Coleridge, și pe victorianul Pater. Iată cum definea Eliot noțiunea sa: "singura cale de a exprima emoția în forma artei este prin găsirea unui "corelativ obiectiv"; cu alte cuvinte, un set de obiecte, o situație, un lanț de evenimente care vor fi formula acelei emoții
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
vrem să ne delimităm. Carmen Bujdei: Ar putea fi vorba de modelul critic propus de Spăriosu in The Wreath of Wild Olive: Play, Liminality and the Study of Literature, unde el sugerează posibilitatea revenirii la critica victoriană practicată de Arnold, Pater sau Wilde, la o critică ludică, nonagonistă, „eirenică” (criticul Înțelegând prin aceasta, În sens etimologic, de la grecescul eirene = „pace”, o critică mai puțin distructivă și mai puțin opozitivă, adică una Împăciuitoare, armonizatoare)? Spăriosu insistă asupra esenței pur artistice a criticii
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
Octavianus a acceptat, după o teatrală ezitare. A preluat controlul asupra Spaniei, Galliei, Ciprului și Egiptului, pe 10 ani, iar la 16 ianuarie același an, a devenit Augustus. Va primi apoi cele mai importante titluri de la Roma, inclusiv cel de pater patriae, în anul 2 d.Hr. Epoca sa, devenită o epocă de aur pentru Roma, i-a preluat numele. A consolidat imperiul, preocupându-se de reorganizarea armatei, a administrației, lărgindu-i granițele și sprijinind cultura. Vergiliu, Horațiu, Ovidiu au fost
ÎNTRE LEGENDĂ ȘI ADEVĂR - auxiliar pentru istorie by ILONA ȘELARU, LILIANA – DANA TOLONTAN () [Corola-publishinghouse/Science/1150_a_1891]
-
la nivelul structurii de suprafață, în timp ce cititorii pamfletului percep polifonia în mod ironic. Găsim o ilustrare fidelă în următorul fragment, în care iezuitul laudă binefacerile cazuisticii: Dar, fără să ne îndepărtăm de subiectul nostru, ascultă și pasajul următor luat din paterul Gaspard Hurtado, De sub. pecc. diff., 9, citat de Diana, p. 5, tr. 14, r. 99 este unul din cei douăzeci și patru pateri ai lui Escobar: Un beneficiar poate, fără nici un păcat de moarte, să dorească moartea celui care are o pensie
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
care iezuitul laudă binefacerile cazuisticii: Dar, fără să ne îndepărtăm de subiectul nostru, ascultă și pasajul următor luat din paterul Gaspard Hurtado, De sub. pecc. diff., 9, citat de Diana, p. 5, tr. 14, r. 99 este unul din cei douăzeci și patru pateri ai lui Escobar: Un beneficiar poate, fără nici un păcat de moarte, să dorească moartea celui care are o pensie din beneficiul său; și un fiu pe cea a tatălui său și să se Bucure când ea sosește, numai să nu
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
pensie din beneficiul său; și un fiu pe cea a tatălui său și să se Bucure când ea sosește, numai să nu fie decât pentru averea care-i revine (după moartea tatălui său) și nu dintr-o ură personală." "O, pater !", îi spusei eu, "ce frumos rod al dirijării intenției. Văd cât se poate de bine ce mare este acest rod al dirijării intenției 161". Cititorul interpretează spontan exclamația finală a naratorului drept ironică. Ceea ce se știe despre integritatea sa morală
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
la un deznodământ fericit, tinerii vor fi eliberați, se vor căsători și vor primi și daruri). Sunt amintite, de-a lungul șirului povestirilor, și rugăciunile rostite în diferite ocazii, cele mai cunoscute, chiar și de cei foarte simpli, needucați, fiind Pater noster, Te lucis, Intemerata (II. 2, VII. 1). Dar acestei pietăți generale și cu aspect de obediență față de o instituție cu o putere aparte, așa cum era Biserica în Evul Mediu, i se opun preocupări legate de alte forțe, pe care
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
să fie infidel pentru a-și dovedi bărbăția, natura distinctă.719 Imaginea negativă a taților autoritari, dominatori, vine să creeze o antiteză cu ceea ce reprezintă personajul feminin și să-i sporească astfel aprecierile în rândul celor care vor recepta opera. Pater familias nu ajunge să vadă o împlinire a dragostei în ceea ce-i privește pe proprii copii: tatăl Cleopatrei moare înainte ca ea să fi ajuns pe tron, la fel tatăl lui Iason. Tați precum Anchises și Pandeon, deși trăiesc, nu
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
din Enneade În traducerea lui Victorinus (Enar. in Ps.2.6; Epist. 238.24; De Div. Quaest., 37; De Trinit. V.5.6.). 62. Tertulian rezumă În felul următor poziția modaliștilor Epigonus și Cleomenes: „duos unum volunt esse, ut idem pater et filius habeatur” (Adversus Praxean, circa 213 p.C). Potrivit acestora, Cuvîntul (Verbum) este doar vox et sonus oris, neavînd decît o existență nominală. Atunci cînd Fiul pătimește (patitur), Tatăl suferă alături de el (copatitur). 63. Cf. Hipp. IX, 11 sq
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
o Decadă (Cei Zece) și o Dodecadă (Cei Doisprezece). Potrivit opiniei lui F.M.M. Sagnard, Irineu introduce nu mai puțin de șapte tipuri distincte de ogdoade valentiniene, dintre care unul Îi este atribuit lui Valentin Însuși 3: Abisul sau Tatăl Nenăscut (Pater agennetos) sau Inefabil (Arretos) În sizigie (adică Împerecheat) cu Tăcerea (Sige), Tatăl În sizigie cu Adevărul, Logosul În sizigie cu Viața și Anthropos În sizigie cu Ecclesia (Biserica). Sistemul valentinianului occidental Ptolemeu este o variantă a acestei scheme originale, pornind
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
se lase generat de ele. În consecință, calificarea de ontos on (ceea ce este cu adevărat), pe care Platon 215 o conferă Ideilor, e utilizată de Filon pentru a-l caracteriza pe Dumnezeu 216. Dumnezeu este Ființă (on), Intelect (nous), Tată (pater), Săditor (phytourgos), Părinte (gennetes), Cauză (aitios), Izvor (pege), Lumină (phos), Dătător de lumină (phosphoros), Soare inteligibil, Stăpîn al Puterilor (kyrios ton dynameon), Împărat al Slavei ș.a. Atunci cînd Dumnezeu a dorit să creeze lumea, a creat mai Întîi „Lumea inteligibilă
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
pentru a se întinde lângă bolnav, ea descoperă că acesta a dispărut în mod miraculos. Uneori această dispariție are loc în momentul trezirii soților. De ce a devenit Sfântul Iulian patronul ospitalității? G. Huet găsește o explicație în faptul că rugăciunea, pater noster, spusă pentru a implora adăpostul, trebuia să aibă o origine: un sfânt ospitalier. Acesta trebuia să fie un exemplu răsunător de ospitalitate; "de aici până la a considera ospitalitatea ca o penitență și această penitență drept consecință a unei mari
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
divaghează calamburistic, adresându-se unei stranii Mississippi: "Cu inflexiuni ale vocii până la ipocrizie / îi spun și astăzi "Miss", "Mississippi" / sau o alint "Miss Mississippi" / și chiar "Missouri", diminuând-o cu aroganță când mă enervează". Pe deriziune parodică se întemeiază un Pater noster zeflemist, satanic: "Nu-i loc pentru mulțime pe scaunul divin / de vrei să te urmăm, fii diavolul! Amin". Un experiment de tip avangardist, Tangaj, e, în fapt, un colaj lexical colportând termeni din germană, engleză, rusă, franceză, spaniolă, italiană
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
Ker, Thomas Warton (1910), Essays, Londra, 1922, vol. I, p. 100. 11. T. S. Eliot, Tradition and the Individual Talent, în The Sacred Wood, Londra, 1920, p. 42 (vezi traducerea eseului respectiv, sub titlul Tradiție și talent personal, în volumul Pater, Chesterton, Eliot, Eseuri literare, București, Editura pentru literatură universală, 1966, p. 221 și urm.). 12. R. S. Crane, History Versus Criticism in the University Study of Literature, în The English Journal, Lollege Edition, XXIV (1935), pp. 645-667. 13. F. J.
[Corola-publishinghouse/Science/85060_a_85847]
-
noțiune turbure relevată ca o concepție nediferențiată a cauzalității, fără nici un raport cu religiozitatea și cultul concret al popoarelor primitive. Întemeindu-se pe studiul triburilor Arunta din Australia, Söderblom fatal trebuia să ajungă la afirmarea acestui caracter abstract al Urheber-ului. Pater Schmidt a relevat toate acestea în recentele sale volume asupra originii lui Dumnezeu și înmanualul introductiv de istoria religiilor” - cf. „Doi profesori morți: N. Söderblom și G.F. Moore”, Cuvântul IX (1932), 15 august, p. 1. Pentru alte lucrări ale lui
[Corola-publishinghouse/Science/2332_a_3657]
-
legea lui Grimm observînd că excepțiile se explică prin dependența de context: oclusivele sonore (p, ț, k) devin fricative numai în poziție inițială, în rest ele sonorizîndu-se (b, d, g). De exemplu, sanscr. bhrátar-, pitár-; got. broθar, fadar; lat. frater, pater. Dar cel care, în prima jumătate a secolului al XIX-lea, stabilește principalele caracteristici ale indo-europenei (nume propus pentru prima dată de Thomas Young în 1913) este marele lingvist comparatist Franz Bopp, mai întîi în lucrarea Über das Conjugationssystem der
[Corola-publishinghouse/Science/84963_a_85748]
-
numitului fond principal lexical provin din rădăcini indo-europene comune: - IE *mater "mama", pe baza gr. dor. μάτηρ, skr. mățar-, lat. mater, v. irl. mathir, v. isl. moder, v. sl. mați - IE *pəter "tata", prin compararea gr. πατήρ, skr. pita, lat. pater, got. Fadar - skr. bhrătar "frate", gr. φρατήρ, lat. frater, v. irl. brathir, got. broar, v. sl. bratřŭ Dar argumentul cel mai invocat al înrudirii limbilor indo-europene l-a constituit asemănarea a numeroase forme neregulate care se dovedesc a fi foarte
[Corola-publishinghouse/Science/84963_a_85748]
-
levis (culpa ușoară) și culpa levissima (culpa foarte ușoară). Culpa lata este acea atitudine subiectivă a făptuitorului de care nici cel mai mărginit om nu s-ar fi făcut vinovat. Culpa levis se apreciază în raport cu atitudinea subiectivă a unui bonus pater familias (adică omul cu capacitate medie, bunul proprietar, omul normal, prudent și disciplinat) în sensul că acesta nu s-ar fi făcut vinovat de o asemenea culpă. Ea îmbracă forma neglijenței sau a imprudenței. Culpa levissima este aceea de care
Filosofia sistemelor normative: dreptul şi morala by Raluca Mureşan [Corola-publishinghouse/Science/1443_a_2685]
-
celor două facțiuni, chiar dacă în afacerile sale personale a rămas întotdeauna un aliat al facțiunii Cancellieri 48. Prestigiul pe care Neri l-a câștigat în fața pistoiezilor a fost atât de mare încât Pistoia i-a conferit titlul de protector et pater civitatis Pistorii, anticipând astfel titlul onorific postum pe care Florența, la rândul ei, l-a acordat lui Cosimo de' Medici șapte ani mai tarziu 49. Dar daca pe parcursul activității sale patronale sau în calitatea publică pe care a deținut-o
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
Popolo Pistoiese, Pistoia, 1891. Bertelli, Sergio, "Potere e mediazione", în Archivio storico italiano, CXLIV, 1986, pp. 5-15. Bizzocchi, Roberto, Chiesa e potere nella Toscana del Quattrocento, Îl Mulino, Bologna, 1987. Brown, Alison M., "The Humanist Portrait of Cosimo de' Medici, Pater Patriae", în Journal of the Warburg and Courtauld Institutes, XXIV, 1961, pp. 186-221. ---, Bartolomeo Scală, 1430-1497, Chancellor of Florența: The Humanist aș Bureaucrat, Princeton University Press, Princeton, 1979. Brown, Judith C., În the Shadow of Florența: Provincial Society în Renaissance
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]