266 matches
-
II, p. 41)"/>. Pornit dintr-un stetl din Moldova - „plin de colb și de evrei”, cum scria undeva M. Sadoveanu -, evreul din pictura lui Grigorescu merge la București să depună la Parlament o astfel de cerere, aducând cu el - ca plocon - o gâscă. Evreii din Moldova (ca și cei din Maramureș) erau mari crescători de gâște <endnote id="(13, p. 86)"/>. De asemenea, carnea și grăsimea de gâscă făceau parte din dieta tradițională evreiască <endnote id="(421, pp. 50-53 ; vezi și
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
endnote id="(688, p. 36)"/>. Deci imaginea unui evreu, dintr-un stetl din Moldova, ținând În mână o gâscă nu constituia nimic neobișnuit. Hazul uriaș al situației reprezentate În tablou constă În faptul că bietul evreu Își Închipuia că un plocon minor - o gâscă (și Încă vie !) - poate fi „Înmânat” Parlamentului român pentru rezolva rea unei probleme atât de importante („problema evreiască”, așa zicând). Astfel a fost Înțeleasă până acum pictura lui Grigorescu din 1880 : o privire ironică asupra unui om
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
certare a lui, aducere a lui în fața mulțimii sau ca lăsare „în plata domnului”, „să-l judece Dumnezeu”. Dreptatea se reduce în cele din urmă la o chestiune de bunăvoință a celui care o împarte și se poate cumpăra cu plocon, atenție, cadou, mită, șpagă, sfănțuială, șperț, mâzdă, rușfet, bacșiș, simonie, procent, dar, peșcheș, prosforă, donație, prinos, ofrandă, „ceva cât de cât”, „un flec, un nimic, cât să fie ceva”, sensibilizare, „dreptul lui”, „partea lui”, „un plic”, contribuție, sponsorizare; chiar și
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
mai foloseau de elevi și pentru alte mici comisioane [cum ar fi]... trimiterea la cumpărături. [...]. Implicarea tovarășei în viața noastră era foarte mare. [...]. În gimnaziu și în liceu puterea tovarășelor slăbea [...]. Orice ocazie era destul de bună pentru a oferi tovarășelor plocoane" (Mărturii orale. Anii '80 și bucureștenii, pp. 326-327). 156 "Bătaia în școală era generalizată" (Ibidem, p. 327). 157 "Noi așa eram de învățați cu disciplina, cu ordinea, că n-ai voie aia, că n-ai voie aia, că trebuie să
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
Gușa de găină și rînza cu rachiu sunt bune de vătămătură*. Fetei ce se mărită nu i se dau găini, căci se crede că apoi ar uita de casa părintească așa de curînd ca și găinile. Găinile care se duc plocon la nuntă de părinții fetei e bine ca muma ginerelui să le azvîrle pe casă, ca mireasa să facă lesne copil. Pomana făcută cu o găină abia atunci e primită dacă i se spală găinii picioarele. Cînd dai găină de
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
gropi și autocarele ca vai de ele... Eram însă fruntași pe ramură la băgat mâna cât mai adânc în buzunarul clientului, în șicanarea și enervarea acestuia, care începea de la frontieră cu vameșii scotocind minute în șir prin bagaje, în așteptarea "ploconului" obișnuit. Cam așa stăteau treburile, și mai stau, din păcate, și acum! România are potențial turistic și fiind așezată în centrul Europei poate fi o destinație pentru ceea ce se cheamă "turismul repetat", respectiv, un turist care vine anul acesta și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
copcă (...) Poate că așa era mai bine: rața o să moară în copcă și omul în baracă”. Scopul vânătorii nu este, cum s-ar putea crede, completarea unei (ca să ne exprimăm eufemistic) alimentații insuficiente. Deținutul vrea, de fapt, să ofere un plocon șefului de echipă, pentru ca acesta să nu-l includă în temutul „convoi”, să-l lase pe loc, în acea secție a lagărului, preferabilă altora. La rândul lui, șeful de echipă, care contemplă spectacolul hăituirii, își propune să facă rața cadou
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
hălăduiau, jecmăneau, batjocoreau, pângăreau Moldova și nimeni, nimeni nu le stătea împotrivă cu sabia, erau, doar "eliberatori". Moldova devenise o treanță, "Țara Nimănui". Și, pe deasupra haraciului, culmea umilinței, domnii netrebnici își cumpărau "protecția" vecinilor cu tot felul de peșcheșuri și plocoane; că atunci am pierdut și Chilia oferită în dar ungurilor, drept mulțămire pentru ajutor. Moldova era numai jale, sărăcie, moarte. Nu-i de mirare că vecinii o jinduiau, îi puseseră gând rău, s-o sfâșie, să și-o împartă aidoma
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
pe aiasta. Una-n plus... zâmbește el batjocoritor, face o plecăciune, salută cu palma la frunte, la buze, la inimă: "Salamalec Strălucire! Athletul Creștinătății ți se închină!" Dacă altfel nu se poate... Numai domn să nu fii... Plătim haraci padișahului, plocoane Marelui Vizir, peșcheșuri pașalelor, bacșișuri dregătorilor, ciubuc slugilor și odoare cadânelor favorite. Și de-ar fi numai aiasta... 12 Pumnal sau otravă în țintirim Dacă... dacă se scoală din coșciug vreun strigoi și-mi rânjește cu hârca descarnată, de-mi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
tu m-ai vândut, Cazimire? Vreo înțelegere secretă? se întreabă Șendrea. Mai degrabă lingușeală, de frică, spune Țamblac. La Cracovia am auzit că în Dieta poloneză s-au ridicat voci care îl mustră pe Cazimir, grăiește Stanciu: În loc să umble cu plocoane lașe și lingușeli rușinoase înaintea sultanului, mai bine ar pune mâna pe sabie și l-ar ajuta pe Ștefan, un principe atât de vestit; ceea ce ar fi de folos nu numai întregii Creștinătăți, dar mai cu seamă Poloniei, ce va
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
N-ai aici tot ce vrei? Ai Înnebunit? Ce-ți tre buie să pleci la case străine? Întrebă Hildebrand cu pleoa pele lipite de somn. — Aici nu mai e casa mea. E casa unui tiran necredincios, care mi-a adus plocon o bastardă. Culmea, tocmai eu să-i cresc fructul adulterului. M-ai făcut de rușine până și În fața slugilor, ca să nu mai vorbesc de vecini. Nici la Curte nu mai Îndrăznesc să m-arăt! Ministerialul Hildebrand se trezi de-a
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
merg în lume iar fetele care trebuie să devină bune gospodine n-au nevoie de multă știință de carte, nu frecventase cu asiduitate cursurile școlii ci a stat mai mult pe lângă casă. Trecerea prin școală i-a fost înlesnită de plocoanele ce le primeau învățătorii de la părinții ei, adică brânză proaspătă, smântână, caș, câte un pui sau o găină așa cum povestea ea, când era în toane bune. învățătorii credeau și ei sincer ca și părinții, că fetele trebuie mai mult să
Rădăcinile continuităţii by Ştefan Boboc-Pungeşteanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91638_a_92999]
-
boi și alte pojijii. învațați și pedepsiți. Adică acești douăzeci linzi ruși vor da opt șferturi într-un an și la șfert câte 25 lei noi și resura câte 5 parale de leu și vor mai da un șfert pentru ploconul baeramlâcului și două șferturi pentru ajutorință și un șfert la mucareriu." ... și s-au mântuit această cinstită jivină omul ... "au făcut paretesis" "paretesis" = demisie "cu acest smerit harzuhal, în chip de magzar, cad la pragul prea înălțatului scaun al prea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
le duce apoi în adăpost la o sfântă mănăstire. Acolo găsește o familie care se duce să așeze pe o fată la mănăstire. Fata ar vrea să rămâie în lume. Atunci Ionuț o fură cu voia ei și o duce plocon Jderoaiei. Familia reclamă la Vodă. Se face împăcăciune între părinți și Jder e pe cale de a deveni logodnic. Interesant e sfatul între bătrâni, despre soarta copiilor. Dacă fata e furată "fără voie", atunci capul lui Ionuț e în primejdie... Dascalul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
sfânt și mai presus de orice negoț nu poate da nimic, pe când pentru un argint prost și aur ticălos poate da câțiva zloți împrumut. Vornic la Galați Barbaiani. Venind dinaintea lui o pricină, unul din pricinași îi aduce o gâscă plocon; celalalt două piei de vulpe. Acesta având câștig de cauză, celalalt vine să reclame pentru gâscă și cuvânt dat. "N-am avut ce face, răspunde Barbaiani vornic; gâsca d-tale n-a folosit nimic, căci au venit îndată după dânsa
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
Ionuț are misiune la Brăila pentru boierii care au trimis scrisoare insultătoare lui Vodă Ștefan. Și prinde pe unii și-i aduce la Vodă. Cum operează pribegii malorusieni aici cu Mihu și Ionuț (trădarea) Ce ispravă face Ionuț, că aduce plocon Jupânesei Ilisafta o fată furată și i-o depune pe cuptor. Mai mare poznă nu se poate, mai ales când dumneaei are gând să-l însoare cu alta. La urmă se împacă și cu asta și se ajunge și cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
și ei și s-au dus în munte cu harmasarii, tocmai la Ieslele lui Vodă, și au ajuns la apa Bistriței. Cum trimit pe Tatar să dea știre lui Onu și Nicoară. Cum Gheorghe Tataru aduce pe cneaghina dela călugărie plocon jupânesei Ilisafta. VII. Ziua cea grea dela Războieni. D 30 oct. D 1 Ian. D 6 nov. 8 Ian. 13 " 10 Ian. Marți 20 " D 15 27 " D 4 Dech 11 27 Marți 18 Sf. Ștefan 25 J. a ascultat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
gropi și autocarele ca vai de ele... Eram însă fruntași pe ramură la băgat mâna cât mai adânc în buzunarul clientului, în șicanarea și enervarea acestuia, care începea de la frontieră cu vameșii scotocind minute în șir prin bagaje, în așteptarea "ploconului" obișnuit. Cam așa stăteau treburile, și mai stau din păcate și acum! România are potențial turistic și fiind așezată în centrul Europei poate fi o destinație pentru ceea ce se cheamă "turismul repetat", respectiv, un turist care vine anul acesta și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
Domnul de Sauvigny cum explica Rousseau acest capriciu; Domnul de Sauvigny a răspuns că lui Rousseau i se năzărise că, deși el nu acceptase, cu modestie, decât două sticle, noi am crezut de bună seamă că el a cerut un plocon și că această idee era injurioasă etc. Domnul de Genlis mi-a spus că, de vreme ce eu nu eram complice al impertinenței sale, poate că Rousseau, luând în seamă inocența mea, ar putea consimți să revină. Ne era drag, și regretele
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
băieți. 5) Rețelele de sprijin reciproc la nivelul rudeniei și al vecinătății sunt activate în cazul evenimentelor deosebite: nunți, botezuri, înmormântări sau parastase. La nunți, toate femeile din vecinătate și toate rudele, chiar și cele de grad foarte îndepărtat, duc „plocoane” (alimente de bază) în anumite zile stabilite prin ritual și participă la pregătiri. La înmormântări și parastase, de asemenea, vecinătatea este prezentă cu contribuții materiale și în muncă. Rețeaua de sprijin în acest ultim caz s-a lărgit în anii
[Corola-publishinghouse/Science/2157_a_3482]
-
un prunc se află în atenția tuturor, este iubită și adulată, este îngrijită cu multă atenție, scutită de corvezile care ar împieta o naștere cât mai normală. Imediat după naștere, prietenele apropiate ale proaspetei mame vin cu daruri, adică cu «plocon», constând în principal din cele mai reușite «bunețuri», mâncare aleasă, preparată cu multă grijă, prăjituri, produse de patiserie din bucătăria proprie a fiecăreia, fructele cele mai apetisante și băuturi special pregătite, foarte vag alcoolizate, îndulcite, în fapt cele mai fine
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
refugiat fiul lui Dimitrie, aflat până atunci ostatec la Sarai. După asasinarea lui Mamai la Caffa, în Crimeea, noul mare han Toktamâș, sprijinit de Tamerlan (Timur Lenk), a schimbat rezultatele bătăliei de la Culicovo. Deși Dimitrie, cneazul Moscovei, a trimis Hoardei plocoane și daruri multe, prin solii săi Tolbuga și Mocsia, pentru a-l împăca pe noul han, totuși Toktamâș a întreprins o mare campanie de pedepsire a rușilor. Pătrunzând în Moscova, în august 1382, el distruge orașul și nimicește populația, pustiește
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
de famile bună. Aprodul, mai dibaci, îi explică că a greșit. Boierul, scăpătat, a ucis găina în scop alimentar iar procesul avea rolul de a-l umili pe conaș. Dacă i-ar fi dat dreptate, țăranul ar fi oferit ca plocon judecătorului zece găini! Justiția era deci coruptibilă atunci ca și azi. Judecători mituiți condamnă doi tâlhari patentați, în Groapa, la numai un an de închisoare. Paraschiv e prins din nou, prin denunțul unuia, Sandu, din banda lui, și de astă
[Corola-publishinghouse/Science/2115_a_3440]
-
Cănuță care o părăsise revine la ea. În schimb Cănuță, trădat de un amic, se enervează rău și moare de congestie cerebrală. O mică schiță de Brăescu prezintă un director care trezește noaptea un dentist. Îi promite tot felul de plocoane extravagante care sporesc până la momentul extracției. Ușurat de măseaua vătămată, îi oferă numai un pol spre consternarea medicului și cu observația acră: „Cu cinci lei mi-o scotea orice bărbier.” Medicii militari din povestirile lui Bacalbașa sunt indiferenți („moft, dă
[Corola-publishinghouse/Science/2115_a_3440]
-
Tecuciului, a fost colonizată cu bejenari bucovineni, la fel ca satul Lunca. Toți cei care se așezau pe moșie boierească sau mănăstirească, uneori chiar răzășească, ca să se hrănească de pe acea moșie, erau datori proprietarilor cu zeciuiala, claca, alte dări și plocoane, după obiceiul vechi, înscris în legile secolului XVIII-lea și al XIX-lea. în Slobozia - Filipeni s-au așezat cei sărăciți, lipsiți de mijloace de trai, care căutau un loc de așezare. Indiferent de unde erau veniți, din satele din jur
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]