553 matches
-
ai PDE5 . Se recomandă administrarea cu precauție a sildenafilului la pacienți aflați în tratament cu blocante alfa- adrenergice , deoarece administrarea asociată poate determina hipotensiune arterială simptomatică la pacienții susceptibili ( vezi pct . 4. 5 ) . Pentru a minimaliza posibilitatea apariției hipotensiunii arteriale posturale , pacienții trebuie să fie stabili hemodinamic sub tratamentul cu alfa- blocante înainte de a începe tratamentul cu sildenafil . 4 Studiile efectuate cu trombocite umane au evidențiat că , in vitro , sildenafilul potențează efectul antiagregant al nitroprusiatului de sodiu . La pacienții cu hipertensiune
Ro_913 () [Corola-website/Science/291672_a_293001]
-
medii ale tensiunii arteriale în ortostatism de 6/ 6 mmHg , 11/ 4 mmHg și , respectiv , 4/ 5 mmHg . Când sildenafilul și doxazosinul au fost administrate concomitent pacienților stabilizați sub tratamentul cu doxazosin , au fost raportate ocazional cazuri de hipotensiune arterială posturală simptomatică . Aceste raportări au inclus amețeli și stare de confuzie , dar nu și sincopă . Administrarea concomitentă de sildenafil la pacienții tratați cu blocante alfa- adrenergice poate determina apariția hipotensiunii arteriale simptomatice la pacienții susceptibili ( vezi pct . 4. 4 ) . Sildenafilul ( 100
Ro_913 () [Corola-website/Science/291672_a_293001]
-
de gândire , vise anormale Foarte frecvente : amețeli , nistagmus , deficit de memorie , cefalee , somnolenta Frecvente : disartrie , amnezie , disgeuzie , tremor , tulburări de echilibru , ataxie , afazie , senzație de arsură , sedare , parestezie , hipoestezie , tulburări de atenție , tulburări de vorbire , areflexie , anomalii de coordonare , amețeli posturale , tulburări cognitive , hiperestezie , hiporeflexie , ageuzie , diminuarea nivelului de conștiență , disestezie , parosmie , deficit mental Foarte frecvente : vedere încețoșata Frecvente : diplopie , tulburări vizuale , fotofobie Frecvente : vertigo , acufene Mai puțin frecvente : fibrilație atriala Frecvente : hipotensiune arterială ortostatica , hipotensiune arterială Frecvente : dispnee Mai puțin
Ro_815 () [Corola-website/Science/291574_a_292903]
-
ziconotidă în perfuzie intravenoasa , la voluntari sănătoși de sex masculin s- a administrat ziconotidă într- o doză de cel mult 70. 000 μg/ zi , echivalentul a de 3. 200 de ori doză zilnică maximă recomandată pentru perfuzia intratecală . Hipotensiunea arterială posturala a fost observată la aproape toți subiecții care au primit doze mari de ziconotidă pe cale intravenoasa . Doză intratecală maximă recomandată este de 21, 6 μg/ zi . Doză- țintă maximala pentru administrarea intratecală a ziconotidei în cadrul studiilor clinice a fost de
Ro_815 () [Corola-website/Science/291574_a_292903]
-
de gândire , vise anormale Foarte frecvente : amețeli , nistagmus , deficit de memorie , cefalee , somnolenta Frecvente : disartrie , amnezie , disgeuzie , tremor , tulburări de echilibru , ataxie , afazie , senzație de arsură , sedare , parestezie , hipoestezie , tulburări de atenție , tulburări de vorbire , areflexie , anomalii de coordonare , amețeli posturale , tulburări cognitive , hiperestezie , hiporeflexie , ageuzie , diminuarea nivelului de conștiență , disestezie , parosmie , deficit mental Foarte frecvente : vedere încețoșata Frecvente : diplopie , tulburări vizuale , fotofobie Frecvente : vertigo , acufene Mai puțin frecvente : fibrilație atriala Frecvente : hipotensiune arterială ortostatica , hipotensiune arterială Frecvente : dispnee Mai puțin
Ro_815 () [Corola-website/Science/291574_a_292903]
-
ziconotidă în perfuzie intravenoasa , la voluntari sănătoși de sex masculin s a administrat ziconotidă într- o doză de cel mult 70. 000 μg/ zi , echivalentul a de 3. 200 de ori doză zilnică maximă recomandată pentru perfuzia intratecală . Hipotensiunea arterială posturala a fost observată la aproape toți subiecții care au primit doze mari de ziconotidă pe cale intravenoasa . Doză intratecală maximă recomandată este de 21, 6 μg/ zi . Doză- țintă maximala pentru administrarea intratecală a ziconotidei în cadrul studiilor clinice a fost de
Ro_815 () [Corola-website/Science/291574_a_292903]
-
Rituritc "Rituri" Termenul denumește, după cum au arătat Îndeosebi James Frazer, Lucien Lévy-Bruhl sau Claude Lévi-Strauss În mai multe lucrări consacrate magiei, mentalității primitive sau gândirii sălbatice, „un ansamblu de acte repetitive și codificate, deseori solemne, de ordin verbal, gestual sau postural, cu puternică Încărcătură simbolică, bazate pe credința În acțiunea eficientă a unor ființe supranaturale sau puteri divine, cu care omul Încearcă să comunice” În scopul de a aduce mărturie, de a omagia sau de a obține favoruri. ν Supuse, după
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
cervicală sau apofize transverse mărite ale vertebrei C7; de asemenea descrie eventualele anomalii vertebrale, osteofite etc. Ecografia supraclaviculară Doppler poate evidenția compresia vasculară și, eventual, anevrismul subclaviei. Examenul computer tomograf descrie detaliat eventualele anomalii osoase. Angiografia CT efectuată împreună cu manevrele posturale evaluează compresiile dinamice [2]. Rezonanța magnetică rămâne metoda de ales în evaluarea compresiei nervoase: evidențiază plexul brahial și raporturile cu structurile vecine [2]. RM descrie o eventuală hernie de disc cervicală. Pentru sindromul de apertură toracică superioară cu manifestări vasculare
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Teodor Horvat, Natalia Motaș, Cezar Motaș () [Corola-publishinghouse/Science/92098_a_92593]
-
scalen) și de întărire a musculaturii centurii scapulare (trapez). Se pot aplica procedee cu ultrasunete și căldură locală. Tratamentul medicamentos include antalgice, miorelaxante, antidepresive, vasodilatatoare. De asemenea se recomandă pacienților schimbarea activității de lucru pentru înlăturarea factorilor predispozanți și agravanți posturali. Dacă VCN este sub 60 m/sec răspunsul la tratamentul conservator este de obicei redus. Tratamentul chirurgical este indicat la pacienții cu sindrom vascular sau neurologic complet, la valori scăzute ale VCN sau la cei la care tratamentul conservator este
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Teodor Horvat, Natalia Motaș, Cezar Motaș () [Corola-publishinghouse/Science/92098_a_92593]
-
spațiu, noțiuni de mișcare; b) orientarea organizarea-structurarea temporală: noțiuni de ordine și succesiune, noțiuni de discriminare a duratei unei acțiuni, noțiuni de ritm și de succesiune în timp; c) relaxarea și autocontrolul mișcărilor: relaxarea globală, relaxarea segmentară, controlul mișcărilor, autocontrolul postural și al mișcărilor; d) relaxarea mișcărilor/activității prin limbaj: executarea mișcărilor/acțiunilor după comanda verbală, după autocomandă și după comenzi interpersonale. 4. Cunoașterea corpului uman și configurarea imaginii despre sine: a) identificarea schemei corporale proprii; b) identificarea schemei corporale a
Creativitatea artistică la copilul cu dizabilități by Cleopatra Ravaru () [Corola-publishinghouse/Science/688_a_1327]
-
cu fața în sus, acoperit cu pătura până la bărbie, mâinile pe piept, peste pătură, și nu aveai voie să faci nici o mișcare, fără să se țină seama de fiziologia somnului. În timpul somnului sunt acele mișcări fiziologice, normale, așa-numitele ajustări posturale la fiecare 20 de minute, iar la unii la 5-10 minute. și aceste mișcări fiziologice erau sancționate cu o lovitură de ciomag de către plantoanele care ne supravegheau somnul. A fost nevoie, din partea noastră, de un autocontrol extrem de sever, pentru a
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
1977, "Hands, words and mind: On the structuralization of body movements during discourse and the capacity for verbal representation" în Freedman, N., Grand S. (editors), Communicative structures and psychic structures. A psychoanalytic approach, New York and London: Plenum. Fretz, B.R., 1966, "Postural movements în a counseling dyad", în Journal of Counseling Psychology, 1966, no.13. Freud, Anna, 1958, "Adolescence" în Psychoanalytic Study of the Child, No. 13, New York: Bantam. Freud, S., 1957b "The unconscious", în J. Strachey (editor, translator), The standard edition
by Livia Durac [Corola-publishinghouse/Science/1054_a_2562]
-
structures and psychic structures. A psychoanalytic approach, New York and London: Plenum, pp. 109-132. 153 J. Streeck, 1993, "Gesture aș communication I: Its coordination with gaze and speech", în Communication Monographs, no. 60(4), pp. 275-299. 154 B. R. Fretz, 1966, "Postural movements în a counseling dyad", în Journal of Counseling Psychology, 1966, no. 13, pp. 335-343. 155 H. M. Rosenfeld, 1967, "Nonverbal reciprocation of approval: an experimental analysis"în Journal of Experimental Social Psychology, no. 3, pp. 102-111. 156 Sunt interpretări bazate
by Livia Durac [Corola-publishinghouse/Science/1054_a_2562]
-
20 mmHg poate fi și asimptomatică. Determinarea răspunsului catecolaminic plasmatic la trecerea în ortostatism indică valori variabile, atât pentru nivelurile bazale, cât și după ortostatism. Chiar dacă ar fi accesibilă investigației clinice,ea nu ar avea o valoare diagnostică mare. Hipotensiunea posturala manifestă clinic (amețeli, astenie fizică, tulburări de vedere, senzații de lipotimie sau chiar sincopă) poate fi o complicație severă și invalidantă, care țintuiește pacientul la pat. În aceste cazuri, pacientul trebuie avertizat să doarmă cu capul pe o pernă ridicată
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Olivia Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/92255_a_92750]
-
atetozică etc.). Aceste afecțiuni se manifestă diferențiat ca intensitate, astfel: a) deficiențe funcționale medii - se apreciază în funcție de prezența obligatorie a uneia sau mai multor categorii (1, 2, 3, 5) și de prezența facultativă a altor categorii (4, 6): 1. deficiențe posturale, de statică și coordonare unilaterală, în care forța, precizia și viteza mișcărilor de statică și mers sunt în permanență scăzute; 2. deficiență de manipulare unilaterală permanentă, bilaterală ușoară sau intermitentă, cu realizarea dificilă a gestualității sub aspectul forței, preciziei și
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
de postură, locomoție sau respirație; - luxația congenitală de șold (pe perioada imobilizării în aparat gipsat). Pentru asimilarea pe grade de handicap se vor lua în considerare, în plus față de evaluarea psihosocială, următoarele aspecte: - implicațiile asupra realizării posturii ortostatice, mersului, variantelor posturale - în cazul afectării coloanei vertebrale și membrelor pelvine (inferioare); - implicații asupra gestualității de prehensiune, amplitudinii deplasărilor gestuale, posibilității realizării gesturilor fine și precise - în afecțiunile membrelor toracale (superioare); - caracterul evolutiv sau regresiv al afecțiunii; - posibilitățile terapeutice, inclusiv ortezare și protezare
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
supurative acute sau cronice. Pentru afecțiunile locomotorii osteoarticulare, încadrarea în grade de handicap se face după următoarele aspecte: - deficiența funcțională medie - reducerea posibilității de realizare și menținere a ortostatismului, mersului, prin poziții vicioase ale trunchiului și membrelor, prin limitarea variantelor posturale sau a deplasărilor gestuale; - deficiența funcțională accentuată - reducerea semnificativă sau pierderea posibilităților de realizare și menținere a ortostatismului, mersului, a gestualității de prehensiune la un membru, asociată cu reducerea acestor posibilități la membrul controlateral, prin caracterul evolutiv al afecțiunii ori
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
musculară progresivă congenitală, distrofii miotonice); - miastenia ce determină fatigabilitatea rapidă, cu tulburări de locomoție, manipulare, fonație, respirație; - glicogenoze (de exemplu, tip II - boala Pompe). Pentru asimilare pe grade de handicap se evaluează: - implicațiile lor asupra realizării posturii ortostatice, mersului, variantelor posturale; - afectarea coloanei vertebrale și membrelor pelvine; - implicațiile asupra gestualității de prehensiune, asupra amplitudinii deplasărilor gestuale, posibilității realizării gesturilor fine și precise în afecțiunile membrelor superioare; - caracterul evolutiv sau regresiv al afecțiunii; - posibilitățile terapeutice, inclusiv ortezare și protezare; - asocieri cu afecțiuni
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
în timp (repetarea intervalelor de timp între anumite repere, succesiunea neregulată a acțiunilor în cadrul unor repere de timp, identificarea alternării regulate a unor momente/perioade de timp etc.); c) relaxarea și autocontrolul mișcărilor: - relaxarea globală; - relaxarea segmentară; - controlul mișcărilor; - autocontrolul postural și al mișcărilor; d) relaxarea mișcărilor/activității prin limbaj: - executarea mișcărilor/acțiunilor după comanda verbală; - executarea mișcărilor/acțiunilor după autocomandă; - executarea mișcărilor/acțiunilor după comenzi interpersonale. 4. Cunoașterea corpului uman și configurația imaginii despre sine: a) identificarea schemei corporale proprii
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
psihomotrice au un puternic impact asupra imaginii de sine a individului, fapt care determină o serie de disfuncții în planul personalității acestuia. Principalele direcții de manifestare ale psihomotricității sunt (Albu, Albu, 1999): a) relația cu sine - cuprinde în special coordonarea posturală bazată pe reflexe, cu componentele sale spațiale (axa corporală și aliniamentul corect al scheletului), ritmice (ritmicitatea respirației) și energetice (concentrarea forței la nivel abdominal); b) relația cu cei din jur - se realizează prin contactul tegumentelor (de exemplu, relația mamă - copil
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
potențial latent care poate fi valorificat în activitățile de recuperare; - deprinderile motorii timpurii sunt dominate de activitățile reflexe și caracterizate prin mișcări spontane, care oscilează între extrema flexie și extensie; - deprinderile motorii ale adultului sunt susținute sau întărite de reflexele posturale; - etapele dezvoltării componentelor motorii au o succesiune ordonată, între ele existând suprapuneri de la o etapă la alta (copilul nu își încheie dezvoltarea unei etape înainte de a trece la următoarea etapă); - locomoția are la bază contracția reciprocă a flexorilor și extensorilor
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
bazate pe stimulare - urmăresc antrenarea controlului motor în conformitate cu parametrii dezvoltării neuromotorii, respectiv: - mobilitatea - capacitatea inițierii și executării unei mișcări în limita amplitudinii fiziologice; - stabilitatea - capacitatea de menținere a echilibrului în pozițiile de balans; - mobilitatea controlată - capacitatea de menținere a echilibrului postural în timpul mișcării; - abilitatea - capacitatea de a executa mișcări precise cu extremitățile distale în scop funcțional. Intensitatea, durata și frecvența stimulărilor sunt condiționate de particularitățile neuropsihice ale subiecților; astfel, un subiect apatic, depresiv impune aplicarea unor stimulări mai intense, în timp ce un
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
în relaționarea copilului deficient cu cei din jurul său. Programul psihocinetic Boulch este structurat pe trei niveluri: a) nivelul funcțiilor instrumentale - cuprinde percepția propriului corp și percepția lumii exterioare (percepția și structurarea spațială, percepția temporală), adaptarea motrice (se referă la adaptarea posturală și realizarea gesturilor coordonate); b) nivelul structurii schemei corporale - cuprinde etapa corpului perceput, etapa corpului reprezentat, precum și achiziția mișcărilor fine; c) nivelul emoțional și afectiv - se referă la condițiile care favorizează și optimizează acțiunea. Programul de terapie psihomotrice, elaborat de
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
metoda Tardieu. 1. Canalul motor este mai slab reprezentat în procesele de recepție și organizare, în timp ce în procesele de expresie canalul motor este dominant, mai ales în ceea ce privește motricitatea fonoarticulatorie, facială, oculară, manuală (cu relevanță mare în actul scrierii), gestuală și posturală. 1. E. Ross afirmă că „emisfera stângă este responsabilă de ce anume spunem, iar cea dreaptă, de cum anume spunem acel ceva; cu alte cuvinte, la stânga fondul, la dreapta forma” (apud G. Racle, 1983, p. 30). 1. În ultimii ani, varietatea simptomatologică
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
postcentrale ale cortexului cerebral determină incoordonări. După același autor (Sbenghe,T.), din punct de vedere medical se remarcă o serie de semne caracteristice patologiei coordonării prin leziuni cerebeloase și extrapiramidale. Pentru a susține acest lucru, autorul exemplifică: “ataxia - pierderea stabilității posturale, perturbări în inițierea și realizarea mișcării; adiadocokinezia - imposibilitatea realizării mișcărilor rapide alternante (ex.: pronosupinația mișcărilor); dismetria - incapacitatea de a estima amplitudinea de mișcare pentru o anumită acțiune; disinergia - descompensarea mișcărilor prin ruperea mișcărilor voluntare ale unei acțiuni în componentele sale
Minte sănătoasă în corp sănătos by Maria Larisa Arseni () [Corola-publishinghouse/Science/1706_a_2942]