375 matches
-
din Alexandria (1989). A obținut Premiul I la Concursul Național de poezie și eseu „Octavian Goga” (1997). Lirica lui P., putin bogată și cuminte, nu intenționează să depășească o anume tradiție ardeleneasca. Poetul e consecvent în a rimă și a ritma după canoane, iar versul lui se distinge prin acuratețe, prin nuanțele patriotice decente și prin notația peisagistica inspirată. Un Lied sună melodios și cald, la limita contemplației: „Zilele trec cum frunzele vin,/ anii se duc și-mpreună devin,/ aripi de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288821_a_290150]
-
tip oriental, multietnic, promiscuu, trăiește parcă în afara timpului. Instalat în cea mai bună cameră ce se putea găsi în localitate, un inginer venit de la București, se vede nevoit să se acomodeze condițiilor locale. Viața curge uniform, monoton, cenușiu. Existența e ritmată doar de succesiunea anotimpurilor. Iarna orașul este paralizat, nu circulă nici un vehicul, trenul zace în gară, înzăpezit, străzile sunt pustii, poșta nu mai funcționează, orașul pare o insulă uitată, „o arcă înțepenită în oceane nordice”. Alcoolul și desfrâul pun stăpânire
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290289_a_291618]
-
se creează, se construiește, se produce grație conflictelor, acestea manifestându-se acolo unde viața sau libertatea există (Touraine, 1973, p. 7). # În momentul de față, în lucrările sociologilor și pshihologilor întâlnim formulări de tipul: # conflictul traversează timpurile sociale și subiective,ritmând dezvoltările și oferind culoare vieții (Toauti, 1990, p. 9); conflictul este un aspect al tuturor fenomenelor naturale, ... o parte indispensabilă a vieții, a schimbării, a creării de noi forme (Barron, 1990, p. 233); conflictul este parte inevitabilă a mediului (Pape
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
Semnând o prezentare pe coperta a patra, Ov. S. Crohmălniceanu vorbește de „o resuscitare originală a romanului picaresc”; rătăcirile personajelor în crepusculul lipsei de orizont ar justifica o astfel de etichetă. Cartea surprinde, într-un melanj ironic-melancolic, mecanica blazată care ritmează existența în anii ’80. Nimic nu pare să se întâmple, în afara unor nonîntâmplări (rutina unei slujbe inutile), a unor amoruri apatice sau a unor nesfârșite discuții. Majoritatea cărților de după 1989 - Copiii fiarei (1997), Timp mort (1998), România abțibild (2000), Un
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288927_a_290256]
-
elaborată, seducătoare, cu metafore și comparații de o rară expresivitate, ce transpun sugestiv pitorescul exotic și istoric. C. a creat în literatura română un stil propriu, prin îmbinarea expresiilor elegant cizelate cu cele argotice, din medii sordide. Fraza e melopeică, ritmată de armonii interioare, desfășurându-se în cadențe, în largi perioade fluide, muzicale, cu prelungi acorduri. De la concretețea dură a argoului de mahala, naratorul urcă fără efort, cu aceeași forță de sugestie, la expresia rafinată, de mare virtuozitate. Frazarea e somptuoasă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286089_a_287418]
-
cuvânt, am încercat o comică mândrie de copil, căci termenul îmi era cunoscut datorită lui Loti, iar tonalitatea sunetelor a adus în atmosfera sufocantă a încăperii atât briza oceanică a romanelor sale, cât și răcoarea unei seri lungi, cu ninsoare, ritmată de foșnetul paginilor. Din când în când, discuția se întrerupea din cauza francezului, închidea ochii câteva secunde, apoi îi redeschidea larg, în fundul unor orbite tot mai scobite, care nu vedeau sau, în orice caz, nu ne vedeau. Obrazul lui, sub firișoarele
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
curând, cu toată viteza înainte, dar, vai, fără protecția unui... cum spunea că se numește? „Navicert“, nu-i așa? În fluxul gesturilor și cuvintelor acelei ultime zile, o singură frază a persistat, iar ispita pe care o reprezenta mi-a ritmat toate gândurile: „Dacă te simți pregătit să-ți schimbi viața...“. Aveam douăzeci și opt de ani. Viața mea, prin densitatea ei de carne și de moarte, ar fi putut fi cea a unui om cu mult mai în vârstă. Și totuși, același
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
iernilor pe deasupra satelor, zăpezile acelor târguri mute sub biciul viscolelor albe, chipurile marcate de războaiele uitate și de exilul fără întoarcere, istoria lui în care vacarmul victorios al alămurilor se frângea adesea într-un hohot de plâns, într-o tăcere ritmată de tropăitul unei coloane de soldați după o bătălie pierdută. Mai erau, îngropați în zăpadă și în drumurile noroioase, anii copilăriei și ai tinereții noastre, nedespărțiți de pulsația de bucurie și durere, de aliajul acela viu pe care îl numim
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
plasată neinspirat în partea mediană a unui volum a cărui coerență rămâne în cea mai mare parte axiomatică. Discheta de demaraj (1995), având subtitlul roman/ poeme S.A., nu schimbă coordonatele definitorii ale prozei lui I. De această dată formula care ritmează și articulează textul o procură suita operațiunilor de bază presupuse de manipularea unui computer personal. Ca să schițeze în linii frânte traseul de viață al personajului liant al cărții, Theodor Orheianu, autorul pedalează pe sensurile literale ale termenilor-cheie cu care se
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287521_a_288850]
-
comuniștii afgani se adresează conducerii sovietice care, după îndelungi ezitări, decide să preia controlul situație. Războiul din Afganistan are consecințe imense. Pe plan internațional, el inaugurează o nouă fază a Războiului Rece*, marcată de o creștere a tensiunilor americane-sovietice și ritmată de crize în Europa - staționarea rachetelor cu rază medie de acțiune, starea de război decretată în Polonia -, în America Latină* - Nicaragua, Salvador - și în Asia - doborârea unui Boeing sud-coreean de către avioane de vânătoare sovietice. Președintele Jimmy Carter decide sancțiuni contra URSS
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
puțin folositoare, risipirea în viața libertină la Cartagina. Mulți prieteni de altădată, atât vii, cât și morți, sunt amintiți și foarte prezenți. Augustin a prețuit mult prietenia, așa cum confirmă și epistolarul său, bogat în personalități de toate genurile. Narațiunea e ritmată de etapele vieții omenești, dar e greu de stabilit dacă fiecăreia dintre ele îi corespunde un grup de cărți, așa cum cred unii (câte trei cărți pentru copilărie, tinerețe și maturitate: partea autobiografică se termină, într-adevăr, cu cartea a noua
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
solemne făcute de Flavian la Constantinopol sau la interpretarea Crezului de la Niceea făcută de Teodot din Ancyra. Dialogul e utilizat în repetate rânduri, însă e mai degrabă un simplu expedient literar pentru organizarea expunerii propriei doctrine și a propriei polemici, ritmând-o prin întrebările unui interlocutor fictiv și docil. Chiril rescrisese deja un tratat (Despre dreapta credință) sub formă de dialog (Despre întruparea Unului-născut) și introdusese acolo un interlocutor personal, însă trecuse imediat (ca și în Dialogurile despre Trinitate) la desemnarea
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
pare au opt kola și se încheie cu un refren: „aleluia” (un kolon poate fi înțeles ca o „fracțiune” regulată - literalmente: „membru” - a unui vers; în cazul acestui tip de imn, am spus-o de mai multe ori, versurile sunt ritmate). În schimb, strofele impare sunt formate din douăzeci de kola, iar refrenul lor este un salut adresat Fecioarei; în cadrul acestor kola, se găsesc litanii formate din douăsprezece „heretisme”, adică „alocuțiuni de salut” care încep „salve” (chaire), o formulă care a
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
nu-i repugnă mai mult poetului decît o astfel de comodă recunoaștere, „poezia cu fireturi” care ar Însemna angajarea Într-o ordine restrictivă și mutilantă: „Poetul devenit Doge. Poetul adunînd În locul semnelor neînțelese din el ori din văzduh, balega armăsarului ritmînd fanfara de bîlci cu penița făraș pentru jarul onorurilor oficiale”. Aceasta, Întrucît „admirația unanimă” contravine din principiu idealului avangardist al dinamicii absolute a spiritului creator, dar și pentru că a se lăsa recunoscut, oficializat, de un public burghez prin definiție limitat
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
Întinse, Între dosarele civilizației”, „cîrdurile de rațe sălbatice ale nopții”, „huruitul magazinelor Încuiate” etc. - aparțin acestei arii negative, căreia i se opune radical suita de figuri ale luminozității și prospețimii spirituale a Poetului: din nou dimineața, cu un refren ce ritmează, din loc În loc, structura de ansamblu a poemului („Alergam cu dimineața pe stradă...”), prezența „visătorilor” (corespondenți ai Poetului) care „În piețele mici... stăteau la soare pe bănci, ca niște hîrtii de turnesol așteptînd o transformare a culorilor”, amintirea „camaradului de
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
ignoră frontierele: este cosmopolit. Marea bogăție se construiește și se trăiește pe scară planetară. Densitatea relațiilor conduce la un fel de colectivism paradoxal. Familiile țin în comun o parte a patrimoniilor și resurselor lor, în cadrul unor schimburi neîntrerupte, care le ritmează viața. Bogăția unora vine astfel să o sporească pe a altora, prin intermediul unei intense sociabilități care divizează valorile de folosință, fără a știrbi cu nimic, prin aceasta, proprietatea patrimonială. Avem aici un câmp de cercetare puțin explorat, deși interesul pe
by Michel Pinçon, Monique Pinçon-Charlot [Corola-publishinghouse/Science/1066_a_2574]
-
de sine, atât din punct de vedere moral, cât și fizic [Sairigné, 1998]. Un reprezentat al claselor dominante se cuvine să adopte în toate circumstanțele alura demnă pe care o permite această stăpânire a corpului. Viața acestor instituții școlare este ritmată de călătoriile colective cu finalitate culturală, care rezultă într-o profundă familiarizare cu operele și istoria, combinând într-o singură practică culturalul și sociabilitatea. Elevii, aleși cu grijă, învață și să fie împreună, să se cunoască și să se recunoască
by Michel Pinçon, Monique Pinçon-Charlot [Corola-publishinghouse/Science/1066_a_2574]
-
reflexivitate, ce reflectă metamorfozele propriei interiorități. Leopardi pe de o parte utilizează diferitele ipostaze ale sonorității și tăcerii pentru a marca prezentul sau trecutul său personal, pe de altă parte utilizează același topos în corelație cu tematică timpului istoric ce ritmează evoluția întregii umanități, a civilizației. Atât la nivelul individului, cât și la cel al colectivității, prezentul este mut, nemișcat, inert și se află în opoziție cu trecutul conotat pozitiv. În Către Angelo Mai, vocea antică aparține părinților spirituali ai patriei
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
stare: - tablou dominat de durere: sediu epigastric sau hipocondrul stâng, cu iradieri În coloana dorsală. - perioada cașectică. C. Cancerul cozii pancreasului - debut - uneori ascită, tumoră abdominală, metastaze;perioada de stare: - dureri epigastrice, În hipocondrul drept, cu iradiere În regiunea lombară, Ritmate de alimentație; - fenomene de HTP. D. Cancerul total - simptomatologie atenuată, Împrumutând semnele uneia din formele parțiale. Examenul obiectiv: La examenul general este impresionantă starea de emaciere. - tegumente și mucoase icterice; - leziuni de grataj datorită pruritului. Examenul local poate evidenția: - abdomen
Patologie chirurgicală by Sorinel Luncă () [Corola-publishinghouse/Science/91483_a_93262]
-
dispărute dăinuie, totul fiind transpus într-un filigran de culoare și sunet, în care nota simbolistă domină. Dimineața are aparența unei picturi „cu tonuri fragede și crude”, soarele transformă amintirile în „bănuți strălucitori”, parcă așezați pe ochii fetei. Sunetele flașnetei ritmează orchestrația monotonă a târgului, iar liniștea nopții se risipește în tânguirea clavirului. Imagini de o intensă candoare sugerează prezența diafană, imaterială a iubirii frânte demult: „Apa ochilor tăi s-a revărsat, albastră, în casă;/ tot ce-am simțit după aceea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285593_a_286922]
-
și cu intenție satirică, evocări. Încă demne de atenție rămân meditațiile lirice sub forma poemului în proză (gen ce atinge apogeul la noi în această epocă, sub semnul poeticii simboliste), construite în jurul unei propoziții-nucleu, reiterată astfel încât să centreze și să ritmeze dezvoltările descriptive și componentele narative. Toamna - crizantemele, Cei care se mută, Toamna..., Urma, Tăcerile, Primăvara sufletului și alte câteva pot fi incluse în sumarul unei antologii a poemului în proză simbolist. SCRIERI: Versuri, București, 1906; Departe..., București, 1914; Viața, București
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289513_a_290842]
-
raporturilor umane. Femeia franceză, si mai cu seamă cea pariziana, sfidează structura familială "clasică". Rolurile de mama, fiica, sora sunt minimalizate. Pe primul plan sunt rolurile de amantă și soție. Destinul familiei moderne se complică: aventurile, adulterul, separările și divorțul ritmează relațiile genurilor 218. Femeile de la sfârșitului secolului se adaptează bine la epoca. Ele nu mai pot fi păcălite. Pasiunea ia sfârșit, începe comedia de pasiune. Ele cunosc, ca și bărbatul, relativitatea sentimentelor și a atașamentului 219. Într-o clipă de
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
proprii timpului său. Bărbații cataloghează femeile, știind istoriile și scandalurile legate de fiecare 341. A. Krakovski constată [p.18] că la Zola soția este, în același timp, prietena și amantă, femeia căminului și însoțitoare. Eu-rile lui Michèle de Burne sunt ritmate de factori existențiali de diferită natură: "Nous sommes intuitives et illuminables, mais changeantes, impressionnables, modifiables par ce qui nous entoure. Și vous saviez combien je traverse d'états d'esprit qui font de moi des femmes și différentes, selon le
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
Corbu, p.103]. Reprezentarea moravurilor societății contemporane, a nedreptăților și aberațiilor ordinii sociale se combină la Labiche cu elemente de farsă și bufonada, care îi conferă o teatralitate strălucitoare. Opereta lui Jacques Offenbach este un gen nou de divertisment. Offenbach ritmează viața pariziana. Printre marele succese se numără La Vie parisienne, La Grande Duchesse de Gérolstein, La Petite Maryuise. Bufoneria La Belle Hélène de Offenbach îi servește lui Zola în Nana drept fundal pentru sublinierea decăderii miturilor clasice. 174 Dramaturgii sunt
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
beneficiază de o elită profesorală. Restul au plecat la gimnaziile atașate școlilor primare, acum devenite școli generale. Primul mentor al lui Nicolae Labiș a fost învățătoarea Profira Labiș care descoperea încă din clasa a doua că băiatul poate rima și ritma cu ușurință cuvintele. Pentru recitările de la serbări, învățătoarea îl pune să aștearnă versuri pe hârtie. Aceeași descoperire o face, la Fălticeni, profesorul Vasile Popa. Personaj cultivat, el însuși versificator, bun orator și totodată culegător de folclor, fostul preot se arată
Muzeul păpuşilor de ceară by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91828_a_93567]