484 matches
-
fuga sistematică de moarte, de propria slăbiciune omenească, care ieșea la suprafață în nenumăratele, întotdeauna penibilele și istericele lui istorii amoroase. A făcut cadou propria moarte dușmanilor revoluției: albgardiștilor, popilor, chiaburilor. De aici fervoarea lui de gâde poetic, dusă până la sadism. Și-a sugrumat propriul cântec de dragul supraviețuirii, avea nevoie de răzvrătire, de strigătul poetic revoluționar, dar, prizonier al sinuciderii, n-a putut depăși prin strigătul său chemarea morții, a amânat-o doar. în lupta crâncenă cu moartea, Maiakovski a fost
Patru eseuri de Viktor Erofeev by Tamara Tinu () [Corola-journal/Journalistic/11960_a_13285]
-
pe ușa din dos am ieșit/ Mă fugăresc prin cojile apei, mă aleargă prin mit" (Cavaler sfîșiat). Detestîndu-și nesatisfăcătoarea ipostază spirituală, urîndu-și eul la modul pascalian, se ridică împotriva acestuia prin mijlocirea unei porniri masochiste ce se amplifică printr-un sadism extrem de extensibil. Căci n-am putea interpreta altminteri înverșunatele tablouri ce ni se oferă, adevărat sabat al decreației, decît ca o implicită autonegare, ca o sinucidere în efigie. Bunele sentimente contrariate, sfidate, sfîșiate pînă la demonizare, transpar doar prin contrastul
Un optzecist întîrziat by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/14821_a_16146]
-
L. Inventatorul iubirii, datat 24 octombrie 1942, introduce în literatura română un tip de îndrăzneală morală și estetică nemaiîntâlnită. Această formă de iubire poate fi calificată, este de părere L. însuși, „ca orice formă de simplificare mitică și legendară”, drept sadism. Teribila pasiune pentru sacrilegiu se explică prin refuzul violent, total, fără rest, „a tot ce există”. Autorul își ia libertatea de a nu iubi o imagine, o ființă creată. În opoziție cu „una din acele tumori parfumate ale filosofiei idealiste
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287859_a_289188]
-
hol eram serviți de deținuți de drept comun, că exista o grupă care pregătea mâncarea, care spăla, care curăța și făcea serviciile de afară, inclusiv adusul hârdăului și turnatul porției de mâncare În gamelă. Și fiecare gardian avea metoda lui, sadismul lui, și Încercau câte ceva numa’ ca să facă rău... Se distrau, de fapt. Și unul din gardieni, atunci când venea mâncarea și se băga gamela... avea obiceiul să Împingă gamela pe vizetă În așa fel Încât să nu ai timp să o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
lungi,/mai repezi,/mai rare,/pe tonuri diverse,/cristaline sau grave...”); croitorul posedă un degetar miraculos care coase singur; pălărierul cu o ureche retezată de o schijă se țicnește; savantul entomolog aplică pedagogia propriilor săi copii ignoranți, obligându-i cu sadism să savureze insectele pe care nu le (re)cunosc; un mitoman se închipuie Regele Soare; învățătorul necromant „peripatetiza cu Aristot din Stagira/ sau flecărea cu Erasm Rotterdamus,/iar o dată pe an, /într-a patrusprezecea zi din decembre, /îl găzduia la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289857_a_291186]
-
lui Emma de teribila condiție pusă de John Robert) promisiunea de a nu încerca niciodată să se apropie de Harriet Meynell. Niciodată? La vârsta lui? Cum de se nimerise tocmai el într-o situație atât de neplăcută, calculată cu atâta sadism? Trebuia să meargă mai departe, trebuia să vadă fata, deși asemenea perspectivă nu prezenta altă atracție pentru el decât aceea de a acționa în virtutea unui destin ireal. Nu mai încerca acum nici o „curiozitate romantică“, nici o ardoare de a răspunde unei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
care s-ar fi putut produce, de parcă aceștia s-au și produs în realitate. E o tulburare pur funcțională, dar formele de manifestare exterioară sunt dezastruoase pentru individul în cauză. Se produce o constantă pierdere de curaj. Și explozii de sadism care să ascundă tot mai marea lașitate. La 40 de ani, îl vor chinui coșmarele numai la gândul accidentelor ce le-ar fi putut avea în unele locuri primejdioase pe unde l-au purtat pașii în tinerețe. Și încheie, înălțând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
fi avut-o în gheare pentru cel puțin câteva ore de interogatoriu furtunos. Acum îi scăpase, iar el nu mai avea nimic altceva de făcut decât să se supună investigației începute de poliție. Bietului Pabblem îi fusese refuzat momentul de sadism. Undeva la mijlocul reprezentației date de Elaine, a intrat Mawson să ne înmâneze copii ale mult amânatului raport al lui Pabblem „Unde greșim“. Pabblem plănuise să țină o prezentare în timpul pauzei de prânz cu privire la ideile noi și curajoase conținute în paginile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
unei biute, sărbătorind momentul cu mîna vîrÎtă În nas pînă la cot? Cum ar fi fost să descopăr că sînt un om slab, pe care puterea unor cîrpe galbene pe umeri Îl transformă Într-un fel de monstru iubitor de sadism retardat și de folclor de proastă calitate? Cum ar fi fost să mă Întorc din armată complet și pe de-a-ntregul bărbat, fără putința de a-mi vindeca această pasiune neașteptată pentru baterea covoarelor, duminica, și a nevestei, În restul
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
își explice drama) pentru bunul motiv că obsesiile inconștientului, prin caracterul lor involuntar, sunt imposibil de conceptualizat. Donjuanismul, pe care îl afișează, nu are drept scop decât să stârnească gelozia d-nei T.; ar însemna să îl acuzăm pe erou de sadism. E vorba de cu totul altceva: seducătorul e masca sub care Camil Petrescu încearcă un fenomen de transfer al Animae, caută, mai precis, o proiecție cât de cât acceptabilă de substituire a d-nei T. cu alte personaje feminine. Și e
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
à l’expérience -, a été la surprise et l’incertitude. Ils étaient habitués avec les tortures de la Sécurité mais ils n’arrivaient pas à comprendre comment il était possible que leurs frères de souffrance les battent et les torturent avec sadisme. Cette réaction a été aussi le premier élément qui a diminué le pouvoir de résistance de ceux soumis à la rééducation (Boldur-Lătescu, 2002). Puis, dans la nuit de Noël 1949 dans la «chambre 4 Hôpital», une cellule plus large, d
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
oricum n-au lipsit din opera lui Chandler. Inimaginabil de bogat, Randolph Simpson e apărat de sistemul de relații atent cultivate, dar mai ales de forța irezistibilă a banului. Deși, psihologic, el pare să fi rămas undeva la limita copilăriei, sadismul fără margini îl face imediat antipatic cititorului. Perversiunile sexuale, pasiunea de a ucide femeile de care s-a folosit dezvoltă un plan secundar al narațiunii, spectaculos în sine, dar nu din cale-afară de atractiv. După cum complotul cu substrat economic - încercarea
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
un ordin co-locutorului său, ci va marca, prin funcția fatică, literaritatea enunțului"175. Se poate remarca, la Arghezi, pregnanța unui cuplu de acte ilocuționare complementare, de tipul reproș-solicitare imperativă. În Despre scriitori, primului termen îi corespunde, în plan emoțional, un sadism al denunțării publice, o jubilație a flagelării în momentul deconspirării unei tagme compromise. Uzanța morfemelor persoanei a treia "ei", "lor", "li" etc. diferențiază net, de această dată, destinatarii: pe de o parte, lectorul (un tu subînțeles) căruia i se induce
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
chiar în apariția finală a ființei stranii. Este, fără îndoială, o ironie feroce din partea scriitorului să facă să dispară latura de diavol în viziunea unui Isus de aghiazmatar. Sfântul Iulian cel Primitor este o poveste. O poveste crudă plină de sadism, sânge și sfințenie, care vorbește despre himera ospitalității, de o ospitalitate utopică, imposibilă, irealizabilă, care nu poate avea loc decât într-un miracol. Sacrificiul suprem al ermitului, în darul absolut de sine care sfârșește într-o înălțare celestă, este una
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
minciuna” ca mod al izolării de lume. Se instalează în ficțiune ca într-o altă realitate, asupra căreia exercită puteri demiurgice. Dar în sens invers, demonic. Își creează stări de beatitudine, comițând, în imaginație, răul. Cultivă sordidul, profanează suavul. Practică sadismul cu efecte masochiste. Sfidează frumosul și etalează urâtul, programatic. Stilistic, această opțiune se exprimă în cruzimea relatării. Sunt descrise minuțios un cadavru uman și un altul canin; e pusă în scenă o încăierare cu un șchiop, căruia i se mușcă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286325_a_287654]
-
citați de Gorgos (1989Ă. Oricum, atributul de „inferioritate” relevă abaterea de la normă și păstrează legătura cu defectul moral descris de Pritchard. Între 1867 și 1882 Kraft-Ebing descrie o structură psihologică dominată de cruzime și introduce în vocabularul medical termenii de sadism și masochism (Kraft-Ebing, 1935; 1937Ă. În concepția autorului, comportamentele impulsiv-agresive, care sunt total dezangajate moral și vizează devalorizarea și umilirea partenerilor, sunt expresia pulsiunilor sexuale deviante și apanajul - cu precădere - al sexului masculin. Severitatea manifestărilor este în directă concordanță cu
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
unor trăsături de serie psihopatică. Schrenck-Notzing (apud Millon et al., 1998Ă comentează termenul de sado-masochism și îi integrează algolagnia sau plăcerea provocată de durere. Descrierea ei a fost completată și nuanțată, în 1898, de către Ellis (1939Ă, devenind cu adevărat populară. Sadismul și masochismul sunt descrise ca nefiind autogonice, ci integrabile unui continuum care poate deveni un mesaj al dragostei. La sfârșitul secolului al XIX-lea și începutului secolului XX, Kraepelin (1905Ă reliefează caracterul congenital al constituției psihopatice și dezvoltă conceptul de
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
caracterului după Cloninger - sau „agreabilitatea” - unul dintre cei cinci factori a sistemului FFM. Toate sistemele dimensionale de caracterizare a personalității surprind, în felul lor, această perturbare esențială a celor cu tulburări de personalitate. În acest plan se manifestă conflictualitatea, agresivitatea, sadismul și, la fel, multe aspecte etice, de responsabilitate, grijă, compasiune, milă, ajutorare, neglijare, culpabilitate. Planul relațiilor și funcționării sociale e corelat cu rolurile sociale pe care persoana le asimilează și le exercită, cu mai multă sau mai puțină competență. În
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
criminalul înnăscut, care ar fi identificabil după forma trupului, a capului, și mai ales a feței. Tot la interferența cu psihiatria forensică se plasează preocuparea lui KRAFFT-EBING (citat de MILLON și colab., 1998Ă, privitoare la „psihopatia sexuală”, în cadrul căreia descrie sadismul, masochismul și alte perversiuni, toate regăsindu-se și în câmpul larg al conceptului actual de „psihopatie”, alături de criminalitate. Sistematica psihiatrică a lui KRAEPELIN (citat de MILLON și colab., 1998Ă preia această tradiție și în diverse ediții ale tratatului său de
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
această categorie să fie reintrodusă în DSM-V, dar ea lipsește din DSM-IV. Psihopatul sadic s-ar caracteriza prin dominarea și manipularea altora, plăcerea de a-i face să sufere, intimidare, chinuire, agresare, violență (STONE, 2005Ă. Un aspect special e sadismul sexual în care plăcerea e obținută prin chinuirea partenerului. Conform comentariilor clasice, acesta ar face un cuplu cu parteneri masochiști, ce obțin satisfacție sexuală când sunt chinuiți. Cuplul sado-masochist se poate constitui însă și fără conotații sexuale directe. Există descărcări
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
reperat ca fiind homosexual de către ceilalți băieți, devenind obiectul glumelor proaste și al ironiilor... Nu dorește ca acest lucru să reînceapă în armată. De când a revenit acasă, „fată în casă”, face curat cu aspiratorul, pregătește mâncarea etc. Este „tratat cu sadism” de către tatăl său, dar mai ales de către fratele său mai mare, de care are relativ frică deoarece acesta îl maltratează și îl pălmuiește. Nu reușește să se apere și apelează la mama sa ca să-l apere. I-a spus mamei
[Corola-publishinghouse/Science/1929_a_3254]
-
samavolnic că au fost împuterniciți cu puteri speciale și din partea Divinității, pentru a-i chinui și a-i omorî pe alții cărora nu le erau pe plac. Au rămas nenumărate desene și gravuri cu scene înfiorătoare de tortură, comise cu sadism de către unii, care își arogau drepturi speciale în numele ,,Credinței “. Omenirea și- a consumat cea mai mare parte din energie pentru a-i fura pe alții, a-i jefui, a-i face sclavi și a trăi pe spinarea altora, în loc să
Tribul by Ciornei Marian () [Corola-publishinghouse/Science/91671_a_92380]
-
reeducații erau supuși pavlovian unor teste fizico-morale, fiind folosiți drept cobai. Se Încerca astfel modificarea structurii umane printr-un experiment de fabricare aproape in vitro. Unii foști deținuți politici care au trecut prin reeducare consideră că schingiuirile aveau loc din „sadism abisal”, dar și din invidia față de cei care nu cedaseră și a căror rezistență Îi sfida pe cei care cedaseră. Dacă reeducații prin sânge de la Pitești nu sunt totuși niște reeducați reali, ci niște indivizi dresați (căci, deși mutanți o
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
mai paradoxală acuză de la proces a fost aceea de a proiecta asupra reeducaților imaginea unor kamikaze camuflați, victime care au acceptat schingiuirea pentru a-i compromite pe călăi; cum altfel decât printr-o absurditate ar fi putut Puterea să justifice sadismul și zelul torționarilor!? Astăzi se știe că o mare parte dintre capii Securității și ai Ministerului de Interne, la vremea respectivă, cunoșteau, fiindcă aprobaseră, fenomenul reeducării: Gheorghe Pintilie (Pantelimon Bodnarenko), Tudor Sepeanu, Marin Jianu, Alexandru Nicolski, colonelul Zeller, comandanții Închisorilor
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
devenită acum dramatică, ca odată cu amurgul iubirii mele să cadă implacabil cortina de neant peste acest mundan detestabil. Acum nu cer ca semenii să-mi înțeleagă delirul, să-mi fie consubstanțiali în actul îndurării de martir a sfredelirii sufletului de către sadismele erosului, ci vreau să îmi ancorez stingerea de un vid ce exclude superficialitățile lumescului și ale celorlalți. Pe drumul întoarcerii spre sine, îmi port pe umeri noua formulă te urăsc precum Atlas își duce cerul. Și din această formulă, doresc
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]