250 matches
-
sublimări dionisiace. Este o montare complexă, în care liniile clasice se mulează pe cele contemporane, dansul devine teatru, efortul fizică devine dramă. Pe tot parcursul baletului se citează cuvinte, se spun jumătăți de fraze, se pun întrebări, se folosesc elemente scenografice și de recuzită gen: aerul modelat de ventilator sau apa, ce țin de teatru- dans bauschian, având o funcționalitate în recrearea legăturii dintre natură și cultură. Spectacolul este după cum au remarcat și alții: „o terapie de deziluziei și a incapacității
Festivalul...?n pa?i de dans by Doina MOGA [Corola-journal/Journalistic/83849_a_85174]
-
Naum pur și simplu nu pot trece pe scenă. Sînt cute exclusiv literare ale textului, capcane de netrecut întinse celor care montează piesa și, prin aceasta, satisfacții orgolioase oferite cititorului în defavoarea privitorului. Un singur exemplu: Robinson, din Insula, oferă indicațiile scenografice la persoana I, în spiritul rezumatelor care precedă romanele publicate în foileton, așa cum a apărut inițial romanul lui Defoe. Dar reciproca poate fi oricînd valabilă la o montare abilă. Textul pieselor permite nenumărate, uluitoare, jocuri scenografice, amplificări vizuale ale sensului
"E un joc monoton... Dar e bine ca e monoton..." by Cătălin D. Constantin () [Corola-journal/Journalistic/12374_a_13699]
-
din Insula, oferă indicațiile scenografice la persoana I, în spiritul rezumatelor care precedă romanele publicate în foileton, așa cum a apărut inițial romanul lui Defoe. Dar reciproca poate fi oricînd valabilă la o montare abilă. Textul pieselor permite nenumărate, uluitoare, jocuri scenografice, amplificări vizuale ale sensului în continuarea logicii textului. Îmi amintesc un exemplu de detaliu: felul inteligent în care punerea în scenă a piesei Poate Eleonora de către Alexandru Tocilescu sugera, prin deplasarea pe scenă a actorilor, o abreviere aberantă: VAT| e
"E un joc monoton... Dar e bine ca e monoton..." by Cătălin D. Constantin () [Corola-journal/Journalistic/12374_a_13699]
-
și context tradițional wagnerian, operând flagrante modificări de libret, care produc în sufletul spectatorului avizat confuzii, neînțelegeri, multe semne de întrebare. Pentru mine, un spectacol constituie un ansamblu sincretic de elemente artistice, în primul rând muzicale, apoi teatrale, vizuale, imagistice, scenografice, de costum. Dacă se produc distorsiuni flagrante între aceste elemente, spectacolul rămâne de neînțeles, publicul plecând din sală fără a ști să decodeze intențiile regizorului. Am auzit spectatori avizați care plecau și spuneau „es gibt vielen Fragen, noch andere Fragen
„Lohengrin“ la Bayreuth by Mihai Alexandru Canciovici () [Corola-journal/Journalistic/6036_a_7361]
-
transformă treptat într-o formă exterioară, reziduală, care amestecă registrele și nu aduce nici un beneficiu textului, dificil prin problematică, și nici spectacolului. Rămîne meritoriu travaliul actrițelor - Carmen Tănase, Virginia Rogin și Elvira Deatcu - cu izbînzi diferite. Foarte inspirat este spațiul scenografic al lui Constantin Ciubotariu, care găsește o soluție extrem de funcțională pentru locurile în care se întîmplă povestea: chilie, capelă, curte, grădină, biroul maicii superioare. Toate acestea sînt sugerate printr-o parcelare, prin marcarea părților în cadrul unui întreg unitar, desenat în
Accente by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/12115_a_13440]
-
Bulgaria, Danemarca, Italia, Germania, Olanda, Spania). De asemenea, festivalul propune workshop-uri, lansări de carte, expoziții și conferințe susținute de personalități remarcabile din lumea teatrului mondial. Festivalul se va deschide cu vernisajul unei expoziții inedite, care prezintă o serie de schițe scenografice pentru teatrul de păpuși și pentru teatrul dramatic, semnate de baronul George Löwendal, un nume care a făcut istorie în arta plastică românească. Expoziția va începe la orele 17.00 și reprezintă un "arc peste timp" reușind să facă conexiuni
Festivalul Internațional al Teatrului de Animație începe pe 22 noiembrie. Vezi programul by Căloiu Oana () [Corola-journal/Journalistic/80752_a_82077]
-
al Sălii ronde, lucrările Paulei Ribariu își reconfigurează abrupt prezența. Cu toate că, în mare parte, sunt deja cunoscute, dacă nu strict, ca obiecte, oricum ca tipologie, puse aici, într-un spațiu continuu, fără nici o fisură în desfășurare, nici măcar una cu efect scenografic, ele își suspendă orice funcție individualizatoare, ies din regimul de unicat, și se înscriu ca elemente constitutive într-un discurs, într-o mare demonstrație, care intră în alt registru de semnificație decît lucrările propriu-zise luate în sine. Prin instituirea unei
Paula Ribariu, între Nazca și Baikonur by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/11240_a_12565]
-
al singurătății, al prieteniei, al unei legături indisolubile. Vine sau nu vine Godot? A venit? Pînă cînd mai așteptăm? Cine sînt acești Vladimir și Estragon? Dar Pozzo? Dar Lucky? Dar noi... Silviu Purcărete construiește acest spectacol, atît regizoral, cît și scenografic, extrem de simplu, cum spuneam, de profund, de direct, ajungînd foarte repede la esență, la om, la uman, la vulnerabilități, la ratare, la spaimele pe care le alungăm în fantasmele visului. Spectacolul urmărește emoția inocenței celor doi, candoarea care îi lasă
Luna și Godot by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/10991_a_12316]
-
preocupată de rigide conveniențe ce-i maschează viciile. În inocența lor, naivitate și agitație mentală, vagabonzii sînt infinit mai umani decît cei doi soți cu morgă aristocratică, înghețați într-o perversă urîțenie sufletească. Debutantul Viaceslav Vutcariov a propus o soluție scenografică în "trei dimensiuni" - un pat suprapus plus un frigider dezafectat, o masă impozant plasată pe un podium, o cabină telefonică oarecare. Se indică astfel indirect clivajul economic ce face incompatibile mediile scăldate din abundență într-un umor negru, bine dozat
Stil și manieră... by Irina Coroiu () [Corola-journal/Journalistic/17394_a_18719]
-
dar muzica le însoțește pe cele mai frumoase dintre ele: cu acest gând, Opera Națională Română din Timișoara își invită publicul miercuri, 28 decembrie, de la ora 19, la un Concert de Gală, sub conducerea muzicală a dirijorului Victor Dumănescu. În cadrul scenografic realizat de Grigore Gorduz, orchestra, corul și soliștii Operei vor interpreta arii și duete din opere și operete, creații ale compozitorilor W. A. Mozart, G. Rossini, G. Verdi, F. von Flotow, J. Offenbach, U. Giordano, J. Strauss, E. Kalman, J.
Agenda2005-52-05-cultura () [Corola-journal/Journalistic/284535_a_285864]
-
2,4 metri înălțime, iar acoperișul este montat la 15,5 metri distanță față de sol. Echipa de producție a trupei va veni cu propriile instalații de sunet și lumini, peste 700 de kilowați. Bazat pe elemente vizuale impresionante, întregul concept scenografic a fost gândit de Anton Corbijn, un mai vechi colaborator al trupei, responsabil de designul și fotografiile care însoțesc și cel mai recent album Depeche Mode, "Delta Machine". Show-ul de miercuri seara se anunță a fi un adevărat spectacol
Concert Depeche Mode la Bucureşti: Scena amenajată, unică în lume by Colaborator Extern () [Corola-journal/Journalistic/79474_a_80799]
-
plus, așa cum spuneam în rândurile de mai sus, în timp ce priveam spectacolul La cité radieuse, a intervenit și tentația comparației. Spectacolul lui Frédéric Flamand se compune, cum era și firesc datorită tematicii, dintr-o suită de secvențe, desfășurate într-un ambient scenografic mereu schimbat, dar aceste secvențe sunt seci, uscate, reci și situate valoric foarte departe de suita de secvențe care compuneau lucrarea lui Johan Inger, Empty house, văzută cu o săptămână în urmă, la spectacolul companiei Cullberg Ballet. în primul rând
O artistă încântătoare by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/10992_a_12317]
-
cu care dau nas în nas la tot pasul. Șmecherii și fraierii sînt tipologii care n-au dispărut și nici n-au cum să dispară. În spectacol se pot descoperi stîngăcii de tot felul, de la cele, să le numim, regizorale, scenografice ( unele costume sînt de neprivit, pur și simplu; la urma urmelor, Felicia Dalu nu este nici regizor, nici scenograf) pînă la aparițiile unor actori, probabil nou sosiți în trupă, pe care nu i-am mai văzut și care nu reușesc
O etapă by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/14018_a_15343]
-
întîi - pe la mijlocul actului al III-lea - cu plecarea chefliilor de la țigani), adormit în aproape toată prima jumătate (și crescînd uimitor în a doua, grație îndesirii aparițiilor protagonistului), precar actoricește (tocmai acolo unde rolurile celelalte aveau însemnătatea lor) și cu stîngăcii scenografice (neoane deasupra tablourilor de pe pereți!), spectacolul a sfîrșit prin a mă obosi. El se poate, cred, lucra, strînge, ritma (atenție la excesivele coruri de și de la țigani!). Nu știu ce e de făcut cu unii actori. Nu-i văd capabili să se
Singur printre actori by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/16236_a_17561]
-
la bordel, pe lângă multe alte spectacole, menite a determina pe oricine să aprecieze o seară culturală. "Lautrec la bordel" prezintă o lume a stabilimentelor rău famate și a cabaretelor Miltiron și Moulin Rouge din urmă cu două secole, pe canavaua scenografică a lui Dragoș Buhagiar, în tușa satirico-expresivă a lui Horațiu Mălăele ce semnează regia spectacolului.
Lautrec la bordel, la Metropolis. Vezi programul în perioada 21-30 martie by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/79844_a_81169]
-
împotriva „dușmanilor poporului"), repertoriile nu excludeau piese clasice din literatura universală și română. Astfel, cronicarul dramatic avea posibilitatea să evite deopotrivă reprezentațiile ideologizate și limba de lemn. În plus, fiind spectator înainte de toate, Doinaș se putea concentra exclusiv asupra elementelor scenografice și a jocului actorilor. Ceilalți angajați și-au dat seama că, deși lăsa impresia că depune o muncă sârguincioasă, scriitorul se străduia să eludeze propaganda. Așa reiese din relatările unei cunoștințe din redacție (sursa „Crișan"), la zece luni de la eliberarea
Ștefan Aug. Doinaș și Ștefan Popa. Două semnături, același autor by George Neagoe () [Corola-journal/Journalistic/5986_a_7311]
-
plan interpretativ-artistic) rolul unui cadru de rezonanță, mai cu seamă pe coordonatele de armonie și pulsație (în raport cu melodia și ritmul cântecului). Ca atare, aspectele de solist și grup solistic nu se definesc în raport cu cel de acompaniament (decât la nivelul imaginii scenografice, ca poziție), ci cu modul cantitativ al unui demers de orchestrație. Dar, întrucât acompaniamentul nu poate fi definit în absența referentului (cântecului), el ține de natura aceluiași demers interpretativ, de particularizare în rezonanță, ca mod de susținere sau suport sonor
C?teva ad?ugiri teoretice ?n perspectiva sintaxei muzicale () [Corola-journal/Science/84192_a_85517]
-
emoție, chiar și celui premiat. Ca și compania formidabilă, un adevărat tur de forță pe toată durata spectacolului, a formației de muzică contemporană Trio Contraste Ionuț Bogdan Ștefănescu, Sorin Petrescu, Doru Roman, trei extraordinari profesioniști. Foarte rafinat și aerisit spațiul scenografic al Galei, gîndit de Alexandru Dumitrașcu, foarte occidental. Nedelicatețe: decizia de a o alege pe îndrăgita actriță Ana Szeles, poftită de la Budapesta, să ofere premiul pentru cel mai bun actor, cînd era extrem de previzibil că laureatul va fi Florin Piersic
Trăiască teatrul! by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/14046_a_15371]
-
relevat-o și a pus-o în valoare. Aș dori să punctez câteva elemente regizorale care contribuie într-un mod substanțial la sublinierea unor importante motive ideatice și muzicale ale lucrării. Utilizând un decor minimal extrem de sugestiv, prin câteva elemente scenografice care capătă diverse funcționalități, el reușește să atingă acele valori metaforice ale structurii de adâncime a acestei opere. Copacii din actul I (casa din pădure a lui Hunding) devin în actul II Walhalla, iar în actul III muntele pe care
Metropolitan Opera din New York – azi by Mihai Alexandru Canciovici () [Corola-journal/Journalistic/5453_a_6778]
-
scenografie. „Între lucrările de scenografie pe care am ales să le expun se află integrala creației mele pentru opera «Carmen», de Bizet, realizată într-o tehnică aparte de colaj, în alb-gri-negru; apoi, spre pildă, «Boris Godunov», așa cum am conceput cadrul scenografic în 1973, schițe transpuse acum în ulei pe pânză, costumele din «Don Juan». Voi duce în Franța o parte din expoziția de pictură pe care am propus-o timișorenilor în septembrie trecut, dar și lucrări recente, peisaje, naturi statice“, ne-
Agenda2005-21-05-cultural () [Corola-journal/Journalistic/283709_a_285038]
-
este propriu. Fără aceste două calități, este riscant să încerci să reconfigurezi o capodoperă. Muzical, premiera a fost cât se poate de bine susținută de orchestra Operei, sub bagheta dirijorului Tiberiu Soare, nu la fel de bine fiind ajutată și de plastica scenografică a altui invitat, Luisa Spinatelli, costumele invitaților - păsări, de la balul din vis, fiind mai potrivite, poate, la o piesă pentru copii. De asemenea, nu am putut sesiza ce efecte speciale a realizat lighting - desingner-ul Sergio Rossi, pe care nu le-
Riscul de a reconfigura o capodoperă by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/8502_a_9827]
-
personalității sale, așteptînd să dea naștere, după împlinita "trilogie a dublului", unui alt ciclu, cel puțin la fel de incitant, în care forța și rigoarea ideilor sale să circule în jocul atent și performant al actorilor cu care lucrează, într-un ambiant scenografic pe măsura anvergurii vizate. Îmblînzirea scorpiei de William Shakespeare (nu este specificat cui îi aparține traducerea). O coproducție SMART-Teatrul Bulandra. Regia: Mihai Măniuțiu. Decoruri: Mihai Mădescu. Costume: Janine. Pictură: Iuliana Vâlsan. Ilustrația muzicală: Mihai Măniuțiu. Distribuția: Oana Pellea, Marian Râlea
Dresura de scorpie by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/17025_a_18350]
-
cele mai multe ori alert, parcurgi și intuiești povestea, dar nu ai timp pentru meditații. Te trezești la sfîrșit aplaudînd. Abia după aceea se decupează, rînd pe rînd, toate intențiile și direcțiile de scenă. Există un echilibru desăvîrșit al construcției, un concept scenografic al Liei Dogaru ce sugerează cu cîteva elemente spațiile de joc, o traducere vioaie și nuanțată a Irinei Velcescu și patru actori preciși ca un ceas elvețian. Ca și în scriitură - autorul Donald Margulies a practicat și arta colajului - și
Un puzzle by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/4902_a_6227]
-
Stănescu are stil și multă experiență. De aceea, nu este tentat să supraîncarce demersul său artistic cu tot felul de semne și metafore năucitoare și inutile, păstrează claritatea și puritatea unei demonstrații bazată aproape în totalitate pe actori. Tușele regizorale, scenografice (foarte bun spațiul realizat de tînăra studentă Ioana Creangă) și muzicale nu fac decît să se pună în slujba protagoniștilor, retrăgîndu-se mult prea modest în spatele lor. Aș remarca, încă o dată, compoziția muzicală originală a Dorinei Crișan Rusu, cu acorduri patetice
Despre singurătate by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/17249_a_18574]
-
concept de teatralitate o accepțiune modernă, care constă într-un proces de reașezare a artei spectacolului pe principii novatoare la toate nivelele, de la felul cum e citit un text și cum i se captează tensiunile la creativitatea actorului și concepția scenografică. Dintr-o atare perspectivă, Victor Rebengiuc se dovedește a fi unul dintre promotorii de prim-plan ai înnoirii mijoacelor de exprimare actoricească. Dacă nu mă înșel, și sper că nu, primul rol în care l-am văzut a fost Stanley
Lordul by Ion Cocora () [Corola-journal/Journalistic/8822_a_10147]