1,337 matches
-
fost într-una, Și cu cizma pe grumaz. Când îl îndoia furtuna, El, cu lacrimi pe obraz, O lua tot de la capăt Și mereu, tot mai tenace, Numai Dumnezeu, cu mila, Știa ce în suflet zace. . . Nu păși azi cu sfială, Nu lăsa speranța-n vânt! Azi, e Ziua Națională Noi avem un legământ! Gând la gând și mână-n mână, Azi la mare-aniversare, Pentru Patria Română, Pentru România Mare =01 decembrie 2000= De fiecare dată cînd sărbătorim ziua naționață, un
ZIUA NAŢIONALĂ de IONEL DAVIDIUC în ediţia nr. 555 din 08 iulie 2012 by http://confluente.ro/Ziua_nationala_ionel_davidiuc_1341752040.html [Corola-blog/BlogPost/358154_a_359483]
-
personal ne-am fi dorit și alte nume ilustre din preajmă prinse între coperțile volumului recenzat, mai ales că asupra valorii scrisului și operei lor, ca întotdeauna,academicianul Constantin Gh.Marinescu s-a aplecat în ultima vreme nu numai cu sfială, ci și cu parcimonia recunoscută. În concluzie, o ultra-necesară carte scrisă de o personalitate despre semenii săi, care-s parcă adunați sub umbrela unui Spiritus Rector, dar afirmați deopotrivă pe Altarul Românismului. Cinste autorului, model de viață și conducător al
CLUBUL DE ELITĂ AL REPREZENTANŢILOR DE SEAMĂ AI LITERELOR ŞI ŞTIINŢEI ROMÂNEŞTI de POMPILIU COMSA în ediţia nr. 947 din 04 august 2013 by http://confluente.ro/Clubul_de_elita_al_reprezenta_pompiliu_comsa_1375634122.html [Corola-blog/BlogPost/364185_a_365514]
-
rugăciune cerul și pământul iar, Ca în inima curată să coboare al tău har. Serafimi, arhangheli, îngeri ne arată calea dreaptă, Lumea să deschidă ochii să devină înțeleaptă! Clopotele rup tăcerea ne trezesc din adormire Să vedem lucrarea sfântă, cu sfială și uimire! Toaca spune rugăciunea vin apostolii pe cale Și din cerul de lumină tornă mir de împăcare! Fariseii nu cutează să mai spună vreun cuvânt Văd prin ochiul îndoielii, frunza spulberată-n vânt... Argumente nu mai au, când prin piatră
DIN LUMINĂ de CAMELIA CRISTEA în ediţia nr. 1997 din 19 iunie 2016 by http://confluente.ro/camelia_cristea_1466342339.html [Corola-blog/BlogPost/384900_a_386229]
-
întâlnește cu iubirea cristica și împreună consuna cu ceea ce din totdeauna s a chemat poezie haaarică. Este și o continuă goana a autoarei către căutarea unei mântuiri sacralizata până la destin. Ce va deveni în continuare poezia această, putem doar cu sfiala apotropaică să nădăjduim o seva prolifă mustește mereu și mereu din ea. Un continuum de proiecții căutând evanescenta sacrul și curățenia a două mâini care se știu în împreunare, mereu ridicate spre Slavă, Iubirea și Recunoașterea Talentului domniei sale. Nelevantina această
CUVINE-SE CU ADEVĂRAT ACESTEI POEZII LAUDA NOASTRĂ NETRUFAȘĂ DE MARIAN CONSTANDACHE de DORINA STOICA în ediţia nr. 1849 din 23 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/dorina_stoica_1453568139.html [Corola-blog/BlogPost/370530_a_371859]
-
cravate ce costă mai mult decât pensia medie pe un an de zile, ghiuluri, telefoane celulare așezate la vedere, negre, sau argintii, cu melodii date la maximum, sunt veseli și foarte comunicativi, dacă luăm în seamă faptul că vorbesc fără sfială cu cei de la mesele aflate la celălalt capăt al sălii, mănâncă numai pizza, se ling pe degete și rostesc, evident cu gura plină, cuvinte extrase, aproximativ, din alte limbi, totul numai și numai cu referire la mersul afacerilor. Sunt fără
UN ET PRINTRE CORPORATIŞTI de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1464 din 03 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1420306152.html [Corola-blog/BlogPost/357820_a_359149]
-
maioneză. Pe cel mare îl ai deja în plasă. Mai trebuie doar să-l deflorezi. Ionel rămase stupefiat. Unde mai este Anica lui cu care-și permitea glume fel de fel chiar dacă o simțea roșie ca focul din timiditate sau sfială? Avea alături acum un robot. Mai bine spus un avatar într-o nouă lume. Pregăti totuși cârligul ,în care prinse o momeală de știucă și le aruncă în larg de la pupa bărcii. Greutatea special atașată ducea cârligul spre fund, iar
DOUĂ GRADE DE LIBERTATE ŞI UN PRIETEN de EMIL WAGNER în ediţia nr. 1643 din 01 iulie 2015 by http://confluente.ro/emil_wagner_1435761982.html [Corola-blog/BlogPost/369773_a_371102]
-
Vor apăra cuibul puilor noștri după ce păsărica va zbura. - Tocmai intuiam că atât timp cât îi port sunt legată de tine. Dar de ce nu mi-a spus mămica acest amănunt? - Așa ceva nu se spune. Nu permite pudicitatea. Este ceva normal similar cu sfiala dar se referă la zona intimă a corpului și lenjeria care o îmbracă. Doar n-o să spui colegelor că-i porți cum nu vei povesti nici ce-am pățit amândoi astă noapte. Mi-ai mai arătat păsărica cu ani buni
DOUĂ GRADE DE LIBERTATE ŞI UN PRIETEN de EMIL WAGNER în ediţia nr. 1643 din 01 iulie 2015 by http://confluente.ro/emil_wagner_1435761982.html [Corola-blog/BlogPost/369773_a_371102]
-
bănuit că mama este vitregă. Ionel, schimbând o privire cu Ahmed au manevrat scoaterea de sub vânt iar ambarcațiunea s-a oprit de parcă ar fi fost ancorată. Comandantul ordonă: - Toată lumea la bălăceală. În costumele lui Adam și al Evei. Nu admit sfiala la bord. Executarea! Cu excepția Anei toți au sărit nuzi în apă lăsând ce aveau pe ei unde au apucat. Anica a strâns țoalele și le-a dus în cabină de unde s-a întors în costumul de baie. În sfârșit a
DOUĂ GRADE DE LIBERTATE ŞI UN PRIETEN de EMIL WAGNER în ediţia nr. 1643 din 01 iulie 2015 by http://confluente.ro/emil_wagner_1435761982.html [Corola-blog/BlogPost/369773_a_371102]
-
Miranda îi răspunde: - De ce te interesează? Doar cu tine îmi voi face puișorii când vei reuși să le deschizi calea. Cui să-i fi fost „fidea” înainte de a te cunoaște? Și bălăceala a continuat într-o veselie molipsitoare topind toate sfielile și timiditățile. Anica devenise, evident aparent, orășeancă fără eforturile făcute la începuturi. Cele două fete se tot uitau una la alta și participau, parcă tot sincron, din ce în ce mai puțin la distracția colectivă, până ce Ionel hotărî: „Afară! Adică pe punte. Permit îmbrăcarea
DOUĂ GRADE DE LIBERTATE ŞI UN PRIETEN de EMIL WAGNER în ediţia nr. 1643 din 01 iulie 2015 by http://confluente.ro/emil_wagner_1435761982.html [Corola-blog/BlogPost/369773_a_371102]
-
s-au îmbrățișat Ionel a dat răspunsul așteptat: - Scopul plimbării noastre, prima ieșire în oraș a logodnicii mele, a fost educativ. Obișnuirea ei cu viața și moravurile orașelor mari. Mi-a fost deosebit de greu să o dezbrac de haine și sfială. Deși remarcasem asemănarea Mirandei cu icoana visurilor mele nu aveam habar că sunt surori deși Ahmed mi-a povestit multe despre biografia ei. Întâlnirea în patru, nu tocmai accidentală, ne-a determinat să ne ajutăm reciproc. De acea acest „atac
DOUĂ GRADE DE LIBERTATE ŞI UN PRIETEN de EMIL WAGNER în ediţia nr. 1643 din 01 iulie 2015 by http://confluente.ro/emil_wagner_1435761982.html [Corola-blog/BlogPost/369773_a_371102]
-
pot decât să apreciez grija pe care mi-ai purtat-o toată viața. Spuse Anica îmbrățișând-o cu drag. - De curiozitate. Cu ce te-a „convins” Ionel? - După propria sa afirmație m-a ajutat să mă lepăd de haine și sfială. Sora mea s-a prăpădit de râs aflând asta. - Avea și de ce zise Maria cu un condescendent zâmbet matern. Și acum să deschidem lada de zestre ca să pregătim nunta? - Da! Dar trebuie completată cu setul de chiloței pe care mi
DOUĂ GRADE DE LIBERTATE ŞI UN PRIETEN de EMIL WAGNER în ediţia nr. 1643 din 01 iulie 2015 by http://confluente.ro/emil_wagner_1435761982.html [Corola-blog/BlogPost/369773_a_371102]
-
știe bine,Că te bucură pe tine.Văzându-i curajul mare,Iată și brândușa-apare,Toporașii, viorele,Îndrăznesc de ies și ele.Toate sunt flori curajoase,... XII. GHIOCELUL, de Marioara Ardelean, publicat în Ediția nr. 2254 din 03 martie 2017. Cu sfială și curată, Floarea albă, delicată, De sub plapuma cea moale, Ar dori raze de soare. Frunzulițe se ridică Pe tulpina-i mititică, Iar în vârful ei zâmbește Clopoțelul, vitejește. Cu petalele plăpânde, Căpușorul și-l întinde; Cercelușul fin se-arată Peste
MARIOARA ARDELEAN by http://confluente.ro/articole/marioara_ardelean/canal [Corola-blog/BlogPost/375923_a_377252]
-
plăpânde, Căpușorul și-l întinde; Cercelușul fin se-arată Peste neaua înghețată. Nu se teme de răceală, Deși încă-i ger afară. Primăvara o vestește, "Ghiocelul" se numește. (din volumul "Universul copilăriei", Editura Emma, Orăștie, 2015) ... Citește mai mult Cu sfială și curată,Floarea albă, delicată,De sub plapuma cea moale,Ar dori raze de soare.Frunzulițe se ridicăPe tulpina-i mititică,Iar în vârful ei zâmbește Clopoțelul, vitejește.Cu petalele plăpânde,Căpușorul și-l întinde;Cercelușul fin se-aratăPeste neaua înghețată
MARIOARA ARDELEAN by http://confluente.ro/articole/marioara_ardelean/canal [Corola-blog/BlogPost/375923_a_377252]
-
azur. Toate cuvintele Limbii noastre, croite din freamăt de litanii și lujeri de borangic, sunt lacrima de seară și cântecul dimineții în oblăduirea serafică a dumbravei primăverilor în care surâd sfintele răzvrătiri. Fiecare cuvânt al Limbii dacoromâne e tors din sfiala Fecioarelor Sibile, urzit din veșnicia Neamului, țesut din aura mucenicilor și brodat din jertfa poeților creștini. Limba noastră-dacoromână este Catapeteasmă de Artiști, Eroi, Cuvioși, Sfinți, Martiri și Mărturisitori. Limba noastră-dacoromână este Ctitorie ortodoxă cu Dascăli-pedagogi, Poeți, Monahi, Ierarhi și Voievozi
LIMBA NOASTRĂ-I LIMBĂ SFÂNTĂ de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 973 din 30 august 2013 by http://confluente.ro/Gheorghe_constantin_nistoroiu_gheorghe_constantin_nistoroiu_1377844053.html [Corola-blog/BlogPost/359999_a_361328]
-
o clasă de elevi, a șaptea, a trântit catalogul pe catedră, s-a postat în fața clasei și, în loc să se recomande, a început: Sunt măr de lângă drum și fără gard/ La mine-n ramuri poame roșii ard./ Elevule, să iei fără sfială,/ Că n-ai să dai la nimeni socoteală! Mai întâi, elevii au râs, apoi au devenit foarte curioși, mai ales cu privire la ochelari. Una din fetele din ultima bancă, cea mai înaltă și, probabil, cea mai învârstă, a rămas ca hipnotizată
Inaugurarea. Roman, de Ion R. Popa. Fragment by http://revistaderecenzii.ro/inaugurarea-roman-de-ion-r-popa-fragment/ [Corola-blog/BlogPost/339344_a_340673]
-
minciuni cu-a ta guriță,/ Eu pe-un fir de romaniță/ Voi cerca de mă iubești.. Și de-a soarelui căldură/ Voi fi roșie ca mărul,/ Ți-oi desface de-aur părul/ Să-ți astup cu dânsul gura”... Există o sfială a trecerii peste pragul platonismului, marcată prin modul condițional-optativ al formulării, ca semn al decenței, care sigila relațiile între îndrăgostiți: “De mi-i da o sărutare,/ Nime-n lume n-a s-o știe,/ Căci va fi sub pălărie -/Ș-
Ziua îndrăgostiților la Graiul Românesc din Windsor. Reportaj, de Doina Popa – West Bloomfield MI. by http://revistaderecenzii.ro/ziua-indragostitilor-la-graiul-romanesc-din-windsor-reportaj-de-doina-popa-west-bloomfield-mi/ [Corola-blog/BlogPost/339250_a_340579]
-
liniștea serii.Parca timpul stă un pic să se odihnească! Ce frumoasă e înserarea când iasomia săruta văzduhul și liniștea serii stinge zbuciumul unei zile! Macii,la margine de sat și în lanurile de grâu,tremura delicat,purtandu-si cu sfiala rochițele de matase sangerie.Ii săruta cerul,vazandu-i așa delicați și firavi și-și pierde stropi de flori albastre. Și ce rochie regală îmbracă pădurea,zâmbind soarelui de toamnă,în culori aurii și ruginii.Vine vremea recoltelor,e vremea
SATUL MEU de CRISTIANA ILIUȚĂ în ediţia nr. 2300 din 18 aprilie 2017 by http://confluente.ro/cristiana_iliuta_1492503510.html [Corola-blog/BlogPost/376797_a_378126]
-
întâlniră de dimineață, când plecau la fragi. Venea omul în concediu, la mama lui. Se dezvățase de viața la munte, el trăia la oraș, în Bacău. Om bun, scoase din buzunar două bomboane, dulci de tot. Ionuț le luă cu sfială, după atâta miere, nu-i mai trebuiau bomboane dulci. Dar copiii sunt copii... (va urma) Referință Bibliografică: Cu bunica la fragi / Viorel Darie : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2315, Anul VII, 03 mai 2017. Drepturi de Autor: Copyright © 2017
CU BUNICA LA FRAGI de VIOREL DARIE în ediţia nr. 2315 din 03 mai 2017 by http://confluente.ro/viorel_darie_1493814181.html [Corola-blog/BlogPost/379963_a_381292]
-
Și-mi petreceam Eternitatea căutând. “ (Prolog (Nirvana)) Sunt puțini poeți în lumea noastră literară care să scrie din har și din trăire autentic lirică a realității, puțini poeți în afara ratingului, reclamei, comerțului și târgurilor de carte, ca atare, citirea însoțește sfiala de a pătrunde sufletește mai intim, mai persuasiv, decât simpla lecturare poetică a unui text. Această carte depășește bariera expunerii, este o carte de strigăt tăcut a unei mari dureri. “Mă întreb: Cu-adevărat m-ai iubit, de vreme ce-
EUGEN DORCESCU- POETUL ÎNTRE CRITICA LITERARĂ ȘI NECUNOSCUT de CRISTINA ŞTEFAN în ediţia nr. 1801 din 06 decembrie 2015 by http://confluente.ro/cristina_stefan_1449404798.html [Corola-blog/BlogPost/369205_a_370534]
-
dacă îl mângâi/ iti indeplinește toate dorințele/ Eu nu am mângâiat niciodată/ un câine/”. Și iată cum un simbol medieval devine cheie a împlinirii dorințelor. Aici, Elena M. Cîmpan își arată din plin arta poetică. Simți tremurul din colțul buzelor, sfiala femeii care se află în mijlocul catedralei „suiș și coborâș de piatră rece” și apoi, apare „câinele” semn al speranței că dorința îți va fi ascultată. Poeta transcede aparenta stare, și totul devine unitar, clar, - un poem de nota 10. De
ELENA M. CÎMPAN ŞI „DULCELE (SĂU) AMAR” de MELANIA CUC în ediţia nr. 1688 din 15 august 2015 by http://confluente.ro/melania_cuc_1439597948.html [Corola-blog/BlogPost/374944_a_376273]
-
casei lor și să le cunosc. Eu simțeam altceva, simțeam că ele mă descoperă pe mine, că fiecare carte mă cercetează de-acolo, din locul ei de pe raft și se întreabă ce fel de făptură le-a călcat pragul. Cu sfială m-am apropiat de un raft al bibliotecii, un raft în care am observat câteva cărți voluminoase. Erau asemenea elefanților din savană, un fel de zeitate pentru cărțile ce se roteau în jurul lor. Am pus mâna pe o carte și
O CARTE PENTRU O PALMĂ de ANA CRISTINA POPESCU în ediţia nr. 2072 din 02 septembrie 2016 by http://confluente.ro/ana_cristina_popescu_1472823026.html [Corola-blog/BlogPost/383841_a_385170]
-
sale, apoi au plecat la drum. Un timp au alunecat pe întinsul zăpezii până au ajuns la o casă. Ciudat! Robert nu văzuse casa aceasta din cartier. - Acum, e timpul să facem un scurt popas. Intră!, a spus Gombo. Cu sfială au pătruns în casă. Salonul circular era luminat puternic, iar în mijlocul lui eraq un brad foarte înalt, frumos împodobit. Mirosea a scorțișoară și a prăjituri proaspăt scoase din cuptor. De undevase auzeau colinde. - De ce am venit aici? Unde sunt stăpânii
OVEŞTI PENTRU VACANŢA DE CRĂCIUN (2) de CRISTINA OPREA în ediţia nr. 1825 din 30 decembrie 2015 by http://confluente.ro/cristina_oprea_1451483580.html [Corola-blog/BlogPost/372558_a_373887]
-
atâtea specimene de oameni cinici, răi, orgolioși, mincinoși, implantați în politică ? De unde furia necontrolată, prefăcătoria, minciuna, răzbunarea unor minți paranoice ? Cum au reușit să înșele poporul ? Cum li se permite să folosească cuvinte de un plasticism uluitor, fără pic de sfială și care ne sălbăticesc și ne vulgarizează viața? Cugetul și simțirea pare că ni s-au diminuat, trăim o viață complexă și haotică în care manifestările de cinism și răutate a unor oameni sunt vizibile. Și-mi vin în minte
Reflecţii : Bunătatea vs. rãutate by http://uzp.org.ro/reflectii-bunatatea-vs-rautate/ [Corola-blog/BlogPost/92687_a_93979]
-
revarsă peste albia existențială, uneori exaltate, alteori liniștite și limpezi, dar mereu însoțite de conștiința estetică a poetului. Lirica erotică este prezentă în versuri rafinate, subtile, de mare delicatețe - întrezărind în aura lor, sufletu-i ceremonios care se confesează cu sfială, ca în fața unei icoane. Meditațiile existențialiste încearcă să descifreze semnificațiile axiologice ale devenirii. Aflat în mijlocul tuturor lucrurilor, la distanță egală între „a fi și a nu fi”, poetul se contemplă pe sine ca pe o enigmă, un fragment înstrăinat de
CRONICA. VOLUMUL “UNDEVA LA POARTA RAIULUI”, EDITURA EX PONTO, 2010, AUTOR IOAN GHEORGHIŢĂ de VALENTINA BECART în ediţia nr. 569 din 22 iulie 2012 by http://confluente.ro/Cronica_volumul_undeva_la_poarta_ra_valentina_becart_1342944454.html [Corola-blog/BlogPost/366646_a_367975]
-
nu-i pasă că și-a luat piua bătând apa-n ea cu șoapte Stele învârtesc din rochii, luminând paiete-n ceruri între ele sclipesc ochii răzvrătiți în adevăruri din a zilei zăpușeală fuge inima-mi snopită se ascunde cu sfială în a nopții carotidă luându-i pulsul fiindcă luna se sfiește să o facă ferind somnul meu întruna prea târziu să se desfacă... Fiecare noapte-i trează în a cerului văpaie fiecare zi visează în a norului grea ploaie Referință
LUNA CÂNTĂ de MIHAELA TĂLPĂU în ediţia nr. 1628 din 16 iunie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_talpau_1434471271.html [Corola-blog/BlogPost/374806_a_376135]