171 matches
-
cei mai mulți erau Înnădiți. Și totului-tot: stâlpii de susținere, grinzile de Întărire, scara cu rezemătoare - ce să mai spun de „foișor”, așa-i spuneau podiștei - cu balustrada, căpriorii acoperișului, nu găseai o palmă de lemn neînflorit din daltă, din fierăstrău, din sfredel, din topor, din strung. Unele erau gata-Înzorzonate (maică-ta ar zice: gata-stricate), altele În curs de, Însă și cele aparent terminate mai primeau: ba o grinduță, ba un stâlpișor, ba o chinguleană, ba mai știu eu ce alt adaos... Alde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
în fine, să iasă în tumultul marelui oraș. Îl întâmpină o seară înecată într-o ceață deasă, străbătută de fascicole violente de lumină. Din masa groasă de ceață țâșnește sunetul strident al unei sirene. Salvare ? Pompieri ? Sunetul pătrunde ca un sfredel în urechile lui Victor, făcându-l să tresară cuprins de panică : "Salvarea ! Vor să o ducă pe Dora..." Un trecător grăbit se lovește de el după care rostește un cuvânt grosier care îl aduce la realitate. Nu știa ce oră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
mă omorî, că-ți dau laptele înapoi... Tu ești? grăiește ungurul. Tu iei mana oilor? Și se duce la carul românului... și-l găsește acolo... era un om mititel și slab... pusese ceaunul subt osia de dinapoi a carului, dăduse sfredel în osie, și curgea pe borta sfredelului laptele oilor... Apoi a dat el laptele înapoi și oile s-au potolit... da’ el liniște n-a mai avut, că se tânguia prin somn, parcă-i fărma necuratul ciolanele... Și dimineața nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
Tu ești? grăiește ungurul. Tu iei mana oilor? Și se duce la carul românului... și-l găsește acolo... era un om mititel și slab... pusese ceaunul subt osia de dinapoi a carului, dăduse sfredel în osie, și curgea pe borta sfredelului laptele oilor... Apoi a dat el laptele înapoi și oile s-au potolit... da’ el liniște n-a mai avut, că se tânguia prin somn, parcă-i fărma necuratul ciolanele... Și dimineața nici nu l-am mai văzut... Nici el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
tem... Eu îs om de coraj... Pe mine m-a trimes boierul aici, tocmai de la Cornul Caprei... Și tu-ți faci râs de mine și-mi spurci friptura? Ia să-ți cauți de treabă, căci eu nu-s cel cu sfredelul și cu laptele... Hangiul bătu iar cu broasca lui în friptura flăcăului. —De-acu s-a isprăvit! zise îndârjit slujitorul boieresc. De-acuma îți crăp ochii, cum ți se cuvine! Și cum a grăit, și-a încordat brațul și a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
cu el și să plece el din casă? Dar nu mai era timp nici de vorbit, nici de stat în casa în care glasul celeilalte femei ce aproape se înstăpânise acolo răsuna de dimineața până seara, pătrunzând-o ca un sfredel rece în toate clipele în care zăcea retrasă în camera ei cu tapet cu flori palide. Nu mai era nici măcar aroganță, era de-a dreptul nesimțire atunci când ședea turcește într-un fotoliu din salon, într-o rochie de casă subțire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
acoperea pentru o clipă interogarea unui Volksdeutscher pe nume Franjo Herman, ale cărui implorări treceau prin zidul subțire al clădirii Învecinate, iar un ofițer justițiar al OZN-ei2 Împlinea răzbunarea poporului, ca și rafala din curtea Învecinată ce răsunase ca un sfredel În liniștea deplină care se lăsase după trecerea tancurilor sovietice, de asemenea pata de sînge de pe zid, pe care tata o va zări prin gemulețul de la closet, și cadavrul nenorocitului de Herman, În poziție embrionară, toate vor fi consemnate În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
Manolescu și Mateescu Matache, Panu, C. Bălănescu, Dragulici. Nottara începea. Directoratul lui Ion Ghica [a produs] mai ales pe cele trei strălucite stele: Aristizza Romanescu, Ștefan Iulian, Grigore Manolescu; Aristizza în Ofelia, Manolescu în Hamlet, Ștefan Iulian în Mincinosul, în Sfredelul dracului, în Domnul Choufleuri, în Voievodul țiganilor. Caragiale debutează cu Noaptea furtunoasă care umple sala teatrului. Piesa este foarte discutată. Adversarii junimiștilor tună și combat vehement acest realism îndrăzneț care nu pășise încă pe scena întâii noastre scene. Titu Maiorescu
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
deși piesa nu este o piesă de efect și cu toate că publicul este foarte restrâns, Hamlet face o lungă serie de aproape 30 de reprezentații în șir. Este un record. Ștefan Iulian repurtează rând pe rând succese triumfale în Boccaccio, Choufleuri, Sfredelul dracului, Voievodul țiganilor, Noaptea furtunoasă, Mascota, Mincinosul etc. Aristizza Romanescu se ridică mereu spre a deveni cea dintâi actriță a scenei românești, cu Hamlet, Fântâna Blanduziei, Ovidiu, Marion Délorme etc. etc. Scriitorii români încep să lucreze pentru teatru. Atât piese
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
pentru o clipă interogarea unui Volksdeutscher pe nume Franjo Herman, ale cărui implorări treceau prin zidul subțire al clădirii Învecinate, iar un ofițer justițiar al OZN‑ei2 Împlinea răzbunarea poporului, ca și rafala din curtea Învecinată ce răsunase ca un sfredel În liniștea deplină care se lăsase după trecerea tancurilor sovietice, de asemenea pata de sânge de pe zid, pe care tata o va zări prin gemulețul de la closet, și cadavrul nenorocitului de Herman, În poziție embrionară, toate vor fi consemnate În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
DIN JUMĂTATEA SUPERIOARĂ A ASTRONAVEI. APOI PORNI ÎN CEA DE-A DOUA EXPLORARE A ACESTEIA. DE DATA ASTA, CU TOATE CĂ FIECARE MINUT PĂREA ACUM PREȚIOS \ ȘI O CRIZĂ ERA IMINENTĂ \ ÎȘI FĂCU MAI TEMEINIC CERCETAREA. INVESTIGĂ MINUȚIOS FIECARE ÎNCĂPERE, FOLOSIND UN SFREDEL ENERGETIC PENTRU A DESFACE ÎNCUIETORILE RECALCITRANTE. CEL MAI MULT ZĂBOVI PRIN LOCUINȚELE DE DEASUPRA SĂLII DE COMANDĂ. DAR ÎNAINTEA LUI TRECUSE PE ACOLO GREER. NU MAI RĂMĂSESE NIMIC CARE SĂ OFERE VREUN FIR CONDUCĂTOR ÎN PRIVINȚA IDENTITĂȚII ADEVĂRATULUI PROPRIETAR. PROBABIL CĂ
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
ÎN FAȚA ZUMZETULUI ȘUIERĂTOR AL UNUI TUN MOBIL. ȘI IMEDIAT AUZI MAI APROAPE STRIGĂTELE UNOR OAMENI. Hedrock începu să umble la comutatoare. Vroia să stingă toate luminile de la etajele superioare. Asta îi întîrzia pe năvălitori cu cîteva minute. Observase deja poziția sfredelului uriaș de care avea nevoie. Îl așeză pe suportul antigravitațional și-l coborî pe scări din atelier, acolo unde fusese, trecînd de sala motoarelor pînă în uriașa cameră de propulsie care reprezenta ultima încăpere a imensei nave cosmice. Și acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
pentru care se declanșase toată această luptă. Ieri (ah, și cît de îndepărtat părea să fie acest ieri!) nu avusese timpul să coboare pînă în această sală. Acum trebuia să stabilească bine programul în timp. Smulse capacul de protecție al sfredelului gigantic și-i îndreptă lumina penetrantă către acel puț de propulsie cu grosimea de zece metri. Văzu ceața întunecată ― și-și dădu seama de noul său eșec. Metalul era prea gros și prea tare. Avea prea multe straturi intermediare și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
și prea tare. Avea prea multe straturi intermediare și prea multe deflectoare. Nici o undă cunoscută nu putea să se apropie vreodată de miezul acestui aparat de propulsie. Înfrînt, dădu din colț în colț și începu să alerge împingînd înaintea lui sfredelul, care chiar dacă nu avea greutate pe suportul antigravitațional, totuși opunea o "masă" de rezistență mușchilor săi. Trecu prin prima ușă a camerei etanșe inferioare, apoi prin a doua, prin a treia și rămase blocat într-o stare de nedumerire. Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
pâine, nimicul este rumen pe toate părțile. Cazi în genunchi la capătul celui plecat, nimicu-i învinețește ochii. Săruți picioarele noului venit, nimicul lasă dâră de pământ în icoană. Nimicuri se întind ca o pecingine pe un obraz liniștit de mare. Sfredele nimicul stâncile umple fântâna până la ghizdele; se împrăștie nimicul în toate celulele identitatea se înnoadă singură într-un colț de batistă. Nimicul, cod de bare scrijelit pe o cruce. Ce aștepți de la viață, copile? Te-ai izolat într-un prezent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
Părinții Gherasim și Ilarion sfredeleau cu briceagul o bucată de cer: Ochii nu trebuie să vază, gura nu trebuie să vorbească, nasul nu trebuie să miroase, urechi da, mai decupează o ureche și încă una, întoarce felia pe partea cealaltă. Sfredele, părinte, sfredele, să auză păcătosul porunca Domnului, să auză." Noaptea, după miezonoptică, două umbre curgeau pe sub șopronul cu lemne, pe lână fântână, pe lângă coada iazului, până sub gutui. Gherasim și-a aprins o țigară "Kent" super lung, Ilarion a scos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
și Ilarion sfredeleau cu briceagul o bucată de cer: Ochii nu trebuie să vază, gura nu trebuie să vorbească, nasul nu trebuie să miroase, urechi da, mai decupează o ureche și încă una, întoarce felia pe partea cealaltă. Sfredele, părinte, sfredele, să auză păcătosul porunca Domnului, să auză." Noaptea, după miezonoptică, două umbre curgeau pe sub șopronul cu lemne, pe lână fântână, pe lângă coada iazului, până sub gutui. Gherasim și-a aprins o țigară "Kent" super lung, Ilarion a scos șipul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
trandafirilor). Absolutul, un maxim abstract: ploaia dezamăgirii sparge ferestrele, grădina vecinului înverzește, busuiocul după icoană îmbată sfinții, frânghia de rufe leagă destinul cămășilor. Absolutul, un minim insignifiant. S-au adunat gâzele la praznicul trupului: câtă lumină în pântecele viermelui ce sfredele irisul, câte perisabilități în spatele unei furnici, cât confort pentru o conștiință de greier lenevind într-o ureche înfundată! Dumnezeu insuficiența omului singur, absolutul personal raportat mereu la impersonalitatea sfinților. În mânăstirea Fântânele, un Dumnezeu mic, uscățiv, pleșuv, ochi întunecați, barbă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
lumină cât un sâmbure de mac; Pe-a icoanei policioară, busuioc și mint-uscată Împlu casa-ntunecoasă de-o mireasmă pipărată; Pe cuptiorul uns cu humă și pe coșcovii păreți Zugrăvit-au c-un cărbune copilașul cel isteț Purceluși cu coada sfredel și cu bețe-n loc de laba, Cum mai bine i se șede unui purceluș de treabă. O beșică-n loc de sticlă e întinsă-n ferăstruie Printre care trece-o dungă mohorâtă și gălbuie. Pe un pat de scânduri
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
de pasăre trezită brusc, pistilul unei flori strivită-n dinți de-un prunc, o lună cât un fir de păr, o urmă de animal ce aburește încă, un ochi de apă ca argintul viu, o rază de lumină ca un sfredel mic, scriind în întuneric slova fermecată pe care n-am găsit-o încă până acum, deși râvnesc la ea de-o viață-ntreagă. din întâmplare din întâmplare atingem seara ca pe un obraz obosit. ți-ar plăcea să-i simți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1549_a_2847]
-
lumină suavă, dar lividă; biliară, de parcă plămânii îi rămăseseră îmbâcsiți de poluare. Hai, scuipă ce te îneacă. Magazinele mai dormeau încă... Unde era zgomotul, unde erau cei care îl făceau? Mașini puține, ale căror faruri își înșurubau lumina ca un sfredel. Dintr-o dată m-am simțit mult mai ciudat și am oprit un bătrân sticlete, în uniformă albastră. — Ce se întâmplă, amice? l-am întrebat eu cu voce tremurătoare și chiar cred că l-am apucat de braț. Unde sunt toți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
sine: - Am știut că sunt zei: nici nu vorbesc, cîntă! Lui Auta îi veni în minte tot timpul trecut, când era nevoit să se târască umilit la picioarele tuturor preoților și celorlalți stăpâni din Ta Kemet, apoi din Atlantida. Un sfredel dureros îi intră în inimă. Ce putea să facă? Să plece în munții aceștia, cu Mai-Baka, să se îmbrace cu frunze și să se hrănească cu rădăcini uitând toate câte le-a învățat și nemaicitind nimic? Străinii vor pleca în
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
E-hei, domnule Floyd, trebuie să se fi scurs mai bine de șaizeci de ani de când unchiul Ulrich, pur și simplu, mi-a parașutat, cu fundă, prin coșul șemineului, de ziua mea, primul meu gramofon. - Nu e vorba de gramofon. Sfredelul gramofonului roade vinilul ca șoarecele. N-aveți pick-up? - Englezul nu îi spune cumva "tape-recorder"?!... N-aș vrea ca nimeni să-și facă insomnii din chestiunea aceasta, dar noi deja aruncasem vreo trei, încă de pe vremea când dumneavoastră, ca să mă
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
fălcilor zglobii“Cărnosul”), mi-a spus pe un ton confesiv, păstrând Însă o oarecare duritate: “Auzi, tu de ce mai porți hainele astea atât de ponosite? Scapă de ele cât mai curând - te pun Într-o lumină rea!...” Am simțit un sfredel În inimă și un cutremur puternic sub tălpi. Cu obrajii În flăcări, am părăsit ca din praștie mica noastră cancelarie (mi se părea, dintr-o dată, că toată lumea se uită la mine). M-am dus Întins acasă, deși urma să țin
Întâlniri cu Lola Jo - povestiri by Marius Domițian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1610_a_2999]
-
când Își așază tocul pe mâna unei ducese - pe vremea lui Ludovic al XIV-lea tocurile se purtau Înalte, ca ale femeilor de azi (1878) - și când face o piruetă pentru a-l Înfunda mai tare În carne, ca un sfredel. O poveste ce l-ar face pe un cititor mai slab de Înger să țipe! S-ar putea scrie un studiu grozav despre Lauzun, dacă n-ar fi fost deja scris. Și, culme a norocului trufiei, el a fost scris
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]