1,240 matches
-
cea Mare"" a avut loc la 13 august 1950 pe scena Teatrului Național din Cluj, ea fiind reprezentată apoi pe scenele principalelor teatre din țară și elogiată de critica oficială a vremii. Autoare a numeroase volume de poezie, memorialistică, teatru, tălmăciri din literatura universală. A tradus în limba română poezii scrise de Rainer Maria Rilke, Johann Wolfgang von Goethe, William Shakespeare, Aleksandr Pușkin, Pablo Neruda, Nazim Hikmet ș.a. La rîndul ei, a fost tradusă în nenumarate limbi . Mai târziu, și-a
Maria Banuș () [Corola-website/Science/299610_a_300939]
-
pot compara sau că am Încercat să le iau ca model. Toate Îmi sunt aproape! Într-un fel sau Într-altul. - „Taina” este un volum bilingv româno-rus, iar „Az alom szeme - a szerelem varazsa” a apărut În limba maghiară În tălmăcirea profesorului Horvath Dezideriu. Cum sunt primite aceste cărți de cititorii de limbă rusă și maghiară? Și de ce rusă și maghiară? - Învârtindu-mă Într-un cerc de traducători, le-am dăruit, normal, câte un volum la fiecare. Numai aceștia sau Încumetat
Editura Destine Literare by Octavian D. Curpaș () [Corola-journal/Journalistic/81_a_342]
-
că literatura contribuie la promovarea virtuților și a patriotismului și afirmând că s-a străduit să realizeze o transpunere a textului în „stilul modern” și nu să „imite” textul original. Istoricul literar Florin Faifer aprecia însă că traducerea este greoaie. Tălmăcirea din limba franceză a cărții "Prințipii filosofice, politice și morale" (vol. I-II, Iași, 1846-1847) scrisă de colonelul François-Rodolphe Weiss este considerată de același istoric literar „o contribuție la constituirea terminologiei științifice românești”. Inițial în revista "Albina Românească" se anunțase
Costachi Gane () [Corola-website/Science/335691_a_337020]
-
său, domnitorul fanariot Alexandru C. Moruzi a dat la 1 septembrie 1803 un hrisov prin care s-a stabilit așezarea în chiliile Mănăstirii Socola a "Școalei de învățătură pentru feciorii de preoți și diaconi, unde să se paradosească bogoslovia și tălmăcirea sfintelor scripturi". Călugărițele de la Mănăstirea Socola, în frunte cu stareța Elisabeta schimonahia, sora mitropolitului, au fost mutate la Mănăstirea Agapia (până atunci mănăstire de călugări), iar de acolo au fost aduși aici starețul Sofronie, împreună cu câțiva călugări. După înființarea seminarului
Biserica Schimbarea la Față - Socola din Iași () [Corola-website/Science/311981_a_313310]
-
și pe Cea care [cândva] născu Doi Zei de Aur!” Iată și o inscripție mai lungă: FA LIU. VI URDY LOUNY E SUILO GA I VION POEDEANI O YRPO. MAM Y SYN I TAN PYAIDE LOY. EMVY OL DYJOI ILEIN. Tălmăcirea: „Fă lumină! Va urzi Luna și Soarele, ca să vină feciorii (Învățăceii) Înapoi! Mama la sân să-și țină puieții (pruncii) ei! Ambii ăi divini să-i aline!”. Cum geto-dacii, după cum scriu și autorii antici străini, excelau În poezie, și cei
Editura Destine Literare by Marius Fincă () [Corola-journal/Journalistic/99_a_393]
-
același lucru, dar scîrboșenia răsturnării e mai mare: cu fundul în sus). Constatarea amărîta a unei atari pervertiri (amuzantă doar în decursul excepțiilor calendaristice carnavalești), urmată de sila aferentă, îl împinge pe gînditor spre ideea morții ca unică soluție. În tălmăcirea lui Nicolae Pintilie (care, cu iscusința, respectă, pe cît posibil, exasperanta dispunere anaforica a „și”-urilor), primele douăsprezece versuri ale pomenitului sonet sună astfel: „Satul de tot spre-a morții tihna tip - / Să nu-l mai văd pe vrednic cerșetor
Sonet () [Corola-website/Science/297633_a_298962]
-
Mac Constantinescu), Eta Boeriu (1965), Giuseppe Ciffareli, George Pruteanu și Marian Papahagi. Recent, Răzvan Codrescu a publicat traducerea „Infernului” (2006), cu text bilingv, note, comentarii, postfața și bibliografie la zi, la Editură Christiana din București. Un loc aparte în cadrul acestor tălmăciri (unele rămase nefinalizate) îl ocupă traducerea realizată de poeta Eta Boeriu, în care, după cum constată criticul Ion Negoițescu, „poezia curge limpede și strălucitoare, pe albiile firești ale cuvântului românesc, că printr-o natură pură și însorită”.
Divina Comedie () [Corola-website/Science/296768_a_298097]
-
în limba română. El însuși traduce, în același an, o povestire moralizatoare a lui Chr. von Schmid, Istoria tânărului Enric de Aizenfels sau Modul cum învață un copil răpit din leagăn de către tâlhari a cunoaște pe Dumnezeu. Au urmat numeroase tălmăciri publicate în „Albina românească" timp de aproape opt ani și, câteodată, și în „Icoana lumei". Codrescu se îndreaptă cu precădere către scriitori obscuri ori mediocri, pe care nu totdeauna îi menționează. Rareori alege câte un nume ca Al. Dumas ori
Theodor Codrescu () [Corola-website/Science/298310_a_299639]
-
debutul pe scenă ca interpret de muzică folk în anul 1978, la Beclean. Invitat de o trupă de teatru să cânte în antract, a interpretat Plumb și Lacustra (pe versuri de George Bacovia și, așa cum îi place să spună, în tălmăcire muzicală proprie). Este membru al Cenaclului Flacăra în anii 1984 și 1985. Debutul s-a produs cu un cântec propriu, "Pian", dublat apoi de un altul, pe versurile lui Adrian Păunescu, "Cântec de război" ("Substantivele"). Tot din timpul Cenaclului datează
Florin Săsărman () [Corola-website/Science/330173_a_331502]
-
Diacul, care folosesc pentru prima oară numele nostru etnic de „români”, și nu „rumâni”: „dându în mâna noastră ceaste cărți, cetind și ne plăcură și le-am scris voo, fraților români, și le cetiți”. Cu toate că în prefață se spune că tălmăcirea s-a făcut „den limbă jidovească și grecească și sârbească (=slavonă)”, "Palia" descinde, de fapt, dintr-un original maghiar, fiind rodul propagandei calvine. Filologii Iosif Popovici, în 1911, și Mario Roques, în 1913, au demonstrat că traducerea bănățeană-hunedoreană a "Vechiului
Palia de la Orăștie () [Corola-website/Science/309272_a_310601]
-
un istoric al armenilor din Polonia, K. Zacharjasewicz, în arhiva Episcopiei armene din Lvov, a fost descoperit în 1932 de clericul Z. Obertynski, care l-a publicat un an mai târziu într-o broșură, în traducere germană cu greșeli. O tălmăcire exactă, din slavona originară, a publicat P.P. Panaitescu într-un număr al "Revistei istorice române" din 1934: "„Din mila lui Dumnezeu, noi Alexandru Voevod, Domn al Țării Moldovei cu fratele meu Bogdan, facem cunoscut cu această scrisoare a noastră tuturor
Armenii din România () [Corola-website/Science/304593_a_305922]
-
literatură română veche în context european" (1979). Studierea surselor medievale în limbile latină, greacă și slavonă conduce la cunoașterea limbii române cu existență de sine stătătoare începând din secolele X-XII. Cercetarea traducerilor din literaturile altor popoare europene (cum este și tălmăcirea "Cronicii universale" a lui Constantin Manasses făcută de Mihail Moxa), precum și circulația lor în Țările Române înlesnesc înțelegerea modului în care s-a construit spiritualitatea română modernă. Considerând scolastică tradiționala împărțire a literaturii române în veche și modernă, pe baza
Gheorghe Mihăilă () [Corola-website/Science/307204_a_308533]
-
cunoască diferite limbi. Vă trimitem așadar pe purtătorul acestei scrisori, Nicolae, fiul lui Gavril, om foarte învățat în latină și slavă, de asemenea în greacă; el va putea să învețe cu repeziciune și rusa și să facă tot felul de tălmăciri...Dumnezeu vi-l trimite! S-a născut în Moldova, dar tatăl său este grec din insula ("sic") Peloponezului. El va fi foarte necesar la curtea măriei-voastre." La curtea țarului Aleksei și la școala slavo-greco-latină înființată de Petru Movilă, Milescu face
Nicolae Milescu () [Corola-website/Science/307379_a_308708]
-
Bacovia. I se tipărește la Editura Minerva antologia de poezie românească sub titlul "Cîntecul amintirii" (1978), cuprinzînd poeți de la Dosoftei la Dumitru M. Ion. Prefațează romanul lui Louis F. Céline, "Călătorie la capătul nopții", în traducerea soției sale Maria Ivănescu, tălmăcire căreia i s-a decernat Premiul pentru traducere al Asociației Scriitorilor din București. Traduce din franceză, împreună cu Maria Ivănescu, lucrarea lui Mircea Eliade, "De la Zalmoxis la Genghis-han". De la Păltiniș, Constantin Noica îi împărtășește gîndurile despre "La Baaad" și "Muzeon", ca
Cezar Ivănescu () [Corola-website/Science/298381_a_299710]
-
Parohia aparținea arhidiaconatului Vimei. 1742: Circulația cărților de cult tipărite peste Carpați, e confirmată și de gestul preotului Luca din Răstoci, care în 1742 a copiat "Triodul săptămînii mari", tipărit la București în 1726. Preotul din Răstoci a mai adăugat tălmăcirea patimilor și molitva Paștilor. Tradiția ortodoxă era deci puternică între românii din Nordul Transilvaniei. Dar mai mult ca orice, gestul popii Luca a fost un veritabil act de cultură pentru acele vremuri. A citi sătenilor, seară de seară și an
Biserica de lemn din Răstoci () [Corola-website/Science/309844_a_311173]
-
este încercat, după model francez, în Aquarele și poezii în proză (1894) și în câteva Sanguine românești, anexate Sanguinelor traduse din Catulle Mendès (1889). Florescu a fost un conștiincios popularizator al literaturii franceze, iar prin intermediul francezei a asigurat rubrica de tălmăciri din „Portofoliul român", „Povestitorul", „Duminica", „Literatorul", „Biblioteca familiei" cu texte din Alexander Pope, Ronsard, Voltaire, Molière, Alfred de Musset, H. Murger, W. Scott, J.L. Runeberg, J.M. de Heredia, Theodore de Banville, E.A. Poe, Longfellow, Petofi, din folclorul rus, chinez, albanez
Bonifaciu Florescu () [Corola-website/Science/328167_a_329496]
-
elitei literare contemporane lui, iubirea oamenilor simpli, purtarea ieșită din comun, toate au contribuit la imaginea persistentă și aproape legendară a poetului rus. Poetul a fost tradus în limba română încă din anii '30, de către Zaharia Stancu și George Lesnea. Tălmăcirile lui Lesnea au rămas cunoscute ca fiind unele dintre cele mai reușite traduceri românești din lirica universală. George Călinescu a identificat influența lui Esenin printre poeții români Virgil Carianopol, Zaharia Stancu, Vladimir Cavarnali, George Lesnea, chiar dacă, în realitate, cel puțin
Serghei Esenin () [Corola-website/Science/298503_a_299832]
-
cunoască pe Lomonosov și pe întemeietorului teatrului național rus, F. G. Volkov. Reprezentațiile teatrale la care viitorul dramaturg asistă pentru prima dată l-au impresionat puternic. Fonvizin face primii săi pași de scriitor în domeniul traducerilor. Lui i se datorează tălmăcirea în rusește a fabulelor scriitorului danez Ludvig Holberg, precum și a altor numeroase lucrări literare și politico-sociale. Peste puțin timp apar și primele sale lucrări originale: epistole, fabule, epigrame în care se afirmă talentul lui de scriitor satiric. În 1762 Fonvizin
Denis Ivanovici Fonvizin () [Corola-website/Science/309412_a_310741]
-
Eva/Isolda și față de Walther/Tristan (Wagner citează în acest pasaj un "laitmotiv" din "Tristan și Isolda".) Apar David și Magdalena. Sachs îl promovează pe David de la ucenic la calfă de cizmar și numește piesa lui Walther:" Die selige Morgentraum-Deutweise" ("Tălmăcirea dulcelui vis de dimineață"). Cele cinci personaje cântă fiecare după starea lor de spirit (celebrul cvintet) și apoi se duc la locul unde se va ține concursul. "Scena 5." Marea procesiune de Sfântul Ion a breslelor are loc înainte de a
Maeștrii cântăreți din Nürnberg () [Corola-website/Science/308501_a_309830]
-
cu o corabie, aducând cu el mai multe opere ale scriitorilor greci. La Roma își reia activitatea scriitoricească, începând cu traducerea "Apologiei lui Origen" căreia îi atașează o mărturisire de credință și o lucrare "Despre falsificarea cărților lui Origen". Urmează tălmăcirea lucrării "Despre principii". Din 399, Rufin se află din nou la Aquileea. În jurul anului 403, părăsește acest oraș pentru a se refugia la Roma din fața năvălirii goților, iar mai târziu se stabilește într-o mănăstire de lângă Terracina. Își continuă activitatea
Rufin din Aquileea () [Corola-website/Science/326279_a_327608]
-
a pierdut (chiar dacă sub alte măști) teribilă actualitate. Lia Brad-Chisacov a știut să dea (într-un stil suplu, colorat arhaic cu măsura, pitoresc în spiritul literaturii noastre, invocată mai sus) izbutite echivalente românești textului grec original. Nu e o simplă tălmăcire, ci o izbutita localizare. Documentul, de altă parte, e de primă importantă pentru literatură neogreaca, adăugînd o nouă dimensiune, neștiuta, personalității unuia dintre "eroii" ei moderni. De asemenea, credem că pentru relațiile româno-grecesti se cuvine a sublinia acest nou segment
O comedie nestiută a lui Rigas Fereos by Mircea Zaciu () [Corola-journal/Memoirs/17748_a_19073]
-
pune accentul pe balul mascat. Prima traducere în limba română a fost publicată în 1885 sub titlul „Masca morții roșii” în revista "Tezaurul familiei" din București. Criticul și istoricul literar Paul Zarifopol, care citise acea traducere, nu-și amintea dacă tălmăcirea era semnată sau anonimă, iar acel exemplar al revistei lipsea din Biblioteca Academiei Române și nu mai putea fi consultat. Traducerea realizată de I.L. Caragiale (considerată de mulți istorici literari ca fiind prima traducere românească a povestirii) a fost publicată în
Masca Morții Roșii () [Corola-website/Science/325731_a_327060]
-
traducere românească a povestirii) a fost publicată în anul 1896 sub titlul „Masca” în revista ieșeană "Epoca literară" (anul I, nr. 1, 1896, pp. 2-3), fiind reeditată în 1898 sub titlul „Masca, după Edgar Poe” în revista ieșeană "Calendarul Dacia". Tălmăcirea era făcută după versiunea franceză a lui Charles Baudelaire și a fost reprodusă în ediția operelor lui I.L. Caragiale, îngrijită de Paul Zarifopol, vol. II. (Ed. Cultura Națională, București, 1931), pp. 333-340. Traducerile următoare au apărut sub titlul „Moartea Roșie
Masca Morții Roșii () [Corola-website/Science/325731_a_327060]
-
aduce informația variată pe care o dorea societatea românească modernă. "Albina Românească" traducea în 1840 din Charles Texier impresii de călătorie în Persia. Teodor Codrescu dădădea în 1846, în "Icoana Lumei", o "„Ochire asupra Persiei”". În același an Universul publică tălmăcirea autobiografiei poetului Șemseddin.
Firdoùsi () [Corola-website/Science/314702_a_316031]
-
Ion Barac, celălalt colportor, traducător și tipograf de cărți populare din orașul de sub Tâmpa, cu care va lega o strânsă prietenie. După înăbușirea Zaverei, revine în București în primăvara anului 1822. Reîntors în București, Anton Pann își continuă activitatea de tălmăcire a melodiilor de strană. Concomitent, Ieromonahul Macarie reușește să tipărească la Viena în anul 1823 primele cărți de cântări bisericești în limba română: "Teoreticonul", "Anastasimatarul" și "Irmologhionul", în tipografia călugărilor mechitariști (armeni). În anul 1823 ajunge profesor de psaltichie la
Anton Pann () [Corola-website/Science/301488_a_302817]