3,048 matches
-
nu e al său, ci al... tuturor. Acolo are ocazia să încerce cele mai bune tipuri de cafea, învață multe despre combinarea soiurilor, despre alegerea, despre prăjirea cafelei. Fură meserie și de la bătrânul Avedis care moștenise arta pregătirii cafelei de la înaintașii săi ce slujiseră chiar la poarta sultanului. Face în așa fel încât Avedis, marele cafegiu al Bucureștilor, înainte de a se retrage, să îi lase magazinul de cafea. Chiar și după ce-i lasă magazinul, are față de Avedis o tactică exemplară: se
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
1939; Din trecutul tiparului românesc. Câțiva tipografi mânuitori de condei, București, 1940; Cartea. Foloasele și neajunsurile ei, București, 1940; Ciprian Porumbescu ca om, ca român, ca artist, București, 1940; Poeții Văcărești. Viața și opera lor poetică, București, 1940; Un fericit înaintaș: Iancu Văcărescu, București, 1940; Un începător de nădejde: Anton Pann, București, 1941. Repere bibliografice: Perpessicius, Opere, IV, 274-276; Leca Morariu, Pentru bibliografia lui St. O. Iosif (Superficialitatea bibliografului Paul I. Papadopol), „Junimea literară”, 1927, 11-12; M. Popescu, „Un sol al
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288670_a_289999]
-
perioada Evului Mediu. În secolul al XX-lea, mulți au devenit agricultori sau muncitori În industrie. După 1989, puținii fierari rămași la sate lucrează terenul agricol cu căruțe și unelte obținute prin tehnicile rudimentare pe care le-au moștenit de la Înaintașii lor. Au fost Înstăriți, printre primii sedentarizați, dar și printre primii care și-au pierdut limba. b) tinichigeria În cadrul căreia se confecționează burlane, jgheaburi și acoperișuri, este meseria practicată mai ales de țiganii gabori sau de unii căldărari din zona
RROMII ÎNTRE TRADIŢIE ŞI CONTEMPORANEITATE by Judit Găină, Viorel Paraschiv () [Corola-publishinghouse/Science/91787_a_93174]
-
Vulcan, în 1806, mai scoate o broșură, în care adaugă două compuneri omagiale în versuri românești, însoțite de traducerea lor în maghiară și latină. În întreaga sa activitate didactică, în preocupările sale enciclopedice, în istorie, Ș. preia și sintetizează realizările înaintașilor, se înscrie temerar în spiritul epocii, contribuind decisiv la renașterea românească.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289694_a_291023]
-
înrudite cu sculptura, expresive, pline de tâlcuri. În ele abstracția ideală devine sensibilă, mesajul se transmite în expresii simple. Radu Negru, 1966 Alți tineri sculptori ieșeni, printre eiă Ion Antonică, își menține căutările într-o zonă mai apropiată de căile înaintașilor. Amelia Pavel, 1975 Domol cu sufletul, ca gândul, numele îi confirmă toate inclusiv privirea iradiată de niște iriși care au sigilat eternitatea Voronețuluiăea nu este domoală. Este atât de năvalnică, încât atunci când scapă între fiorduri, în lume, devine oceanul neliniștilor
Ion Antonică (1937-2002) Ceramică - Sculptură by Elena – Ivona Aramă () [Corola-publishinghouse/Science/1244_a_2070]
-
dintre tradiția papirusurilor și cea a codicelor. Atît papirusul, cît și arhetipul manuscriselor medievale derivă, prin una sau mai multe faze intermediare, din original. Dacă textul lor nu e identic, se deduce că fie papirusul, fie arhetipul sau vreunul dintre Înaintașii lor a corupt lecțiunea originalului. Se poate identifica Însă o situație diferită, și anume ca un subarhetip al codicelor medievale să fi schimbat lec țiunea bună a arhetipului: atunci papirusul nu va fi În acord cu această familie, ci cu
Papirus, pergament, hartie by Ioana Costa () [Corola-publishinghouse/Science/1348_a_2731]
-
Le curge morilor pe scoc / mereul murmur de noroc / în satul meu ca un ulcior / ochi de istorie și dor!” (Laus pagi). Placheta Pur conține textele unui poet pe deplin matur, preocupat de arta cuvântului și legat de imaginarul unor înaintași precum V. Voiculescu sau Ion Pillat. R. apreciază travaliul poetic (Nici o umbră de gest) și cultivarea ambiguității literare și a iubirii de absolut, ca echivalent al purității (Pur). Simbolului central al ninsorii, expresie a aceleiași aspirații, i se adaugă motive
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289382_a_290711]
-
rangurile se simțeau puternic legați de curtea imperială, de viața administrativă și spirituală pe care o duceau, Încît numirea, plecarea În postul din provincie și călătoria (tabi) generau un sentiment profund de tristețe, regăsit dealtfel În multe poeme. „Cred că Înaintașii noștri au observat natura și au tras concluzii asupra felului În care evoluează vremea, viața lor depinzînd de felul În care citeau semnele ei. Ei au folosit o mulțime de cuvinte sezonale pentru a descrie În detaliu și cu emoție
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
sus, cît și faptul că sensibilitatea omului contemporan a devenit una citadină care nu mai este atît de impresionată de fenomenele naturale, așa cum și civilizația actuală nu mai este afectată de vicisitudinile vremii pe care le resimțeau atît de profund Înaintașii. Ca urmare a celei de a doua inițiative, care recunoaște doar kigo-ul adaptat la condițiile specifice fiecărei comunități culturale, s-au acumulat o mulțime de haiku-uri, scrise de autori care au folosit kigo-uri specifice arealului lor cultural, altele decît
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
și traducerile din M. Montégut, Ed. Schuré, J. Andrieu ș.a. A.P. a fost, în primul rând, o revistă de poezie. Poet romantic el însuși, redactorul s-a arătat generos cu colegii de generație și, totodată, un constant prețuitor al liricii înaintașilor. Versurile lui Iancu Văcărescu, V. Cârlova, I. Heliade-Rădulescu și Gr. Alexandrescu erau reproduse alături de cele ale lui D. Bolintineanu, mentorul spiritual recunoscut al lui Grandea, V. Alecsandri, Gh. Sion, G. Crețeanu, N. Nicoleanu, N. Skelitti. Dintre poeții mai tineri colaborau
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285222_a_286551]
-
Texte timpuriii ale modernismului” - scrierile lui Urmuz, într-un volum apărut în 1976 și însoțit de material documentar concludent, în aceeași colecție fiind editate în versiune germană, în 1984, poeziile de început ale lui Tristan Tzara. Interesul manifestat pentru acești înaintași explică și preferința lui P. pentru lirica mai nouă care continuă orientarea suprarealistă, bunăoară pentru opera poetică a lui Gellu Naum, din care a selectat material pentru un volum cuprinzător, Rede auf dem Bahndamm an die Steine (1998). Din motive
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288710_a_290039]
-
românești. De altfel, se pare că dramaturgul avea între proiecte o altă trilogie, închinată de data aceasta lui Mircea cel Bătrân, Vlad Țepeș și Mihai Viteazul, domnitori ai Țării Românești. Dar peste tot ce-i dase timpul său și exemplul înaintașilor recenți, Delavrancea rămâne el însuși prin mai multe însușiri ale imaginației sale și printr-o seamă de procedee ale realismului, pe care el le introduce mai întâi în proza noastră. Darul său vizual, adeseori remarcat, este incontestabil. Comparațiile și metaforele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286716_a_288045]
-
de la Moldovița, la 18 noiembrie 1409, Suceava „Din mila lui Dumnezeu, noi, Alexandru voievod, domn al Țării Moldovei, Facem cunoscut, cu această carte a noastră, tuturor ce o vor vedea sau o vor auzi, că am făcut pomenire pentru sufletele înaintașilor noștri și pentru sănătatea noastră și am dat vama Moldoviței, uric, cu tot venitul, în vecii vecilor.” 2. Alexandru cel Bun întărește mănăstirii Moldovița Vama Moldoviței la 14 aprilie 1411, Suceava „Am dat Vama Moldoviței mănăstirii Bunavestire a preacuratei născătoare
600 de ani de istorie ai satului vama by Ion Cernat, Elena Lazarovici () [Corola-publishinghouse/Science/83083_a_84408]
-
întărește mănăstirii Moldovița Vama de la Moldovița și satul - 15 noiembrie 1499, Hârlău „...am binevoit și am făcut pentru sufletele sfânt adormiților noștri înaintași, ale strămoșilor și părinților noștri, și pentru sănătatea și mântuirea noastră am dat și am întărit dania înaintașilor noștri și am dat sfintei noastre mănăstiri de la Moldovița, unde este hramul Bunavestirea sfintei noastre de Dumnezeu născătoare și pururi fecioară Maria, un sat în țara noastră, Moldova, anume satul Voculinți și unde a șezut Zernă, sub Codru, apoi un
600 de ani de istorie ai satului vama by Ion Cernat, Elena Lazarovici () [Corola-publishinghouse/Science/83083_a_84408]
-
de prezența sărurilor sub formă de eflorescențe. Cercetarea geologică asupra Sarmațianului din Platforma Moldovenească înregistrează în anul 1929 un moment de hotar prin apariția lucrării, ,Fauna argilelor sarmatice de la Ungheni”, a lui Th.Văscăuțanu, în care schemele stratigrafice elaborate de înaintași sunt profund modificate. Apariția acestei lucrări marchează o nouă viziune asupra geologiei părții dintre Jijia și Bahlui, autorul sesizând faptul că depozitele de aceeași vârstă se pot acumula în condiții faciale diferite (ex: argilele de Ungheni s-au acumulat în
Monografia Geografică a Comunei Şipote by Ditot Creangă Liliana () [Corola-publishinghouse/Science/91874_a_92402]
-
nici brațul ce răpune,/ Nici scutul, zalele, nici cutezanța/ Nu pot să-l apere de mreji, scoțându-l/ Când i-a-ncâlcit și inima, și gândul..." Intenția parodică transpare cu claritate atunci când autorul simte nevoia să se detașeze net de înaintașii săi. Pentru că aceștia, din pudoare sau prea mult zel (ironia este evidentă: "Spun lucruri ce le-ascunse cronicarul/ Turpino 225, bănuind c-au să insulte/ viteazul conte ce-a sorbit paharul/ iubirii, sau pe cei ce-or să le-asculte
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
ne dau posibilitatea să subordonăm tendințe tehnico-materiale, economico-financiare și altele pentru realizarea posibilităților metodicii contemporane de pregătire sportivă. Larga problematică a pregătirii sportive a făcut necesară sistematizarea și interpretarea datelor referitoare la aspectele practico-metodice, organizatorice și prospective rezultate din experiența înaintașilor și îndelungate studii științifice. Pe această bază practica pregătirii sportive a devenit un proces instructiv educativ, cu valențe formative fizice și psihice deosebite, rezultatul său fiind valorificarea maximală a aptitudinilor umane în vederea obținerii performanței sportive, ce implică înalte trăsături morale
Antrenamentul specific pentru pregătirea fizică pe uscat a schiorilor alpini by Gheorghe BALINT, Puiu GASPAR () [Corola-publishinghouse/Science/255_a_502]
-
ansamblu, atât funcția în cadrul ritualului, cât și simbolismul respectivelor imagines. Antropologic vorbind, ne aflăm în centrul absolut al lumii romane, acolo unde puterea umană, în forma ei glorificată, întâlnește trecutul și unde memoria figurată privește comunitatea în ochi, prin măștile înaintașilor ei. Mai întâi, în capitala orientală se va renunța la acest obicei chiar la funerariile lui Constantin I, din rațiuni multiple, dar mai ales cu scopul ca trupul lui divinizat să fie însoțit de un cortegiu simbolic al apostolilor, nu
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
integrat abil, ca o modalitate eficientă a politicilor instituționale de a asigura controlul manifestărilor psiho-sociale. În ritualul roman de înmormântare, funus imaginarium indica faptul că populația și instituțiile stăpâneau conștient procesul de memorare, precum și relația cu trecutul și cu spiritul înaintașilor. Întâlnirea dintre simbolismul acestui ritual și creștinism și transferarea "mecanismului" lui la nivelul mentalului colectiv face ca, în procesul de abstractizare, imaginarul să preia "culorile" fricii de pedeapsa veșnică și de pierderea, în moarte, a stării (precare) de echilibru. Antropologia
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
purificare, colectivă și individuală (trimitere aici și la exercițiile morale pitagoreice, de rememorare "jurnalieră"), reflex de credință pe care îl regăsim în ceremonialurile publice ale romanilor: Acela ce se proclamă un zeu printre muritori omagiază înțelepciunea excepțională a unuia dintre înaintașii săi, un om a cărui gândire, în loc de a se limita la prezent, "cuprinde cu ușurință evenimentele din zece, douăzeci de vieți omenești" [Empedocle, Purificări 117]. (Vernant, Mit și gândire 149) Memoria este divinizată pentru capacitatea ei de a scoate umanitatea
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
nu doar spațiul urban și ceremonialul, ci și trecutul roman, pe care cortegiul său funerar avea dreptul suprem (și unic) să-l pună în scenă (Benoist 108). Valoarea edilului, prin ritualizarea puterii sale și prin proiectarea figurii sacre în rândul înaintașilor glorioși, era astfel definitiv integrată în memoria Romei eterne, martorul direct al apoteozei sale. Mișcarea de translatio din planul existenței terestre în cel divin era consfințită politic, printr-un decret dat de senat pentru organizarea ceremoniei speciale de consecratio a
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
pentru autocratul "păgân" cauza primară a forței sale indestructibile fusese romanitatea competitivă (așadar, un argument etnic și valoric). Imaginarul bizantin va oglindi această convertire a vechii ceremonii romane − care îl punea în relație pe defunctul imperial cu spiritele marilor săi înaintași − în ceremonia omagierii basileului și a relației sale exclusiviste cu divinitatea. În ambele situații, predominantă e tema victoriei eterne datorate calităților împăratului, un (re)întemeietor (edil, dar și cuceritor de noi teritorii) și un învingător absolut. Precum în cadrul funus imaginarium
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
o civitas cu granițe transcontinentale, reprezintă suprema valoare a romanității, perpetuu triumfătoare. Filtrul creștin va dizloca poliada, dar nu și fundamentul conceptual al politicii imperiale romane. * "Imaginar", după cum îl atestă sursele pentru ceremonialul roman, însemna prin extensie și amintirea despre înaintași, rememorarea trecutului comun, într-un cadru urban prin excelență glorificator. Printre condițiile utilizării măștilor de ceară în cadrul ritualului funerar se numărau atât "înrudirea", reală sau simbolică, a strămoșilor cu împăratul omagiat, cât și legitimitatea pe care o puteau acorda glorificării
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
o semnificație politică: "chipul" colectiv este completat de ea. Totodată, asigură granița necesară între viață și moarte, între profan și sacru, precum și între prezent și trecut. Ceara, ca material pentru peceți, are ea însăși o valoare testimonială, pentru că păstrează chipurile înaintașilor în imagines și garantează astfel faptul că ei au existat (în sensul vechiului týpōs, de urmă fizică); prezervă astfel un trecut glorios (dar girează și puterea în exercițiu, prin sigiliul ei, inelul regal sau sceptrul cu stemă). Efigia mistuită în
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
doar nevoia și obligația de a corela valorile trecutului cu prezentul comunității−martor. Reprezentările figurale ale divinului, în relație cu corpul simbolic al puterii creștine, vor înlocui după anul 330, prin mozaicuri, fresce și icoane sau prin monedele bătute, "chipurile" înaintașilor păgâni din ceremonialurile funerare urbane (precum și spiritele lor protectoare). Datorită activității clericale asidue de prozelitism, susținute de basileii iconoduli și de teocrația bizantină, dar și de mai tinerele puteri creștinate, se vor răspândi în diocezele imperiului îndeosebi icoanele și iconografia
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]