1,987 matches
-
de viziune în privința cumpărătorului și a modului de promovare: magazinele care nu făceau altceva decât să vândă piulițe și lacăte au făcut loc pe piață unor magazine capabile să vândă stiluri de viață. Sub această umbrelă diversificată, piulițele, lacătele și cheresteaua și plăcile de rigips se puteau vinde foarte bine lângă aplice, dulapuri de bucătărie, tip jacuzzi și perdele vaporoase (sau nu). Magazinele acestea nu vindeau scule, materiale, ci designuri de interior pentru case. Piața de desfacere a uneltelor și-a
[Corola-publishinghouse/Administrative/1868_a_3193]
-
s-a refugiat la Constanța, din nou un port în viața lui, pentru a-și organiza fuga. Acolo, datorită unor colegi, vameși ca și el, care încă nu fuseseră concediați, a reușit să se strecoare pe o mică ambarcațiune cu cherestea. Era un vas mic, murdar și dărăpănat, pe care nimeni nu-l credea în stare să ajungă pînă la Istanbul. Era un vas angajat în secret de familia Nicolae Malaxa, pentru a scoate din țară pe soția și fiul său
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]
-
modela creativ mințile tinere. Cu o asemenea bucurie în suflet Constantin și Steluța Brumă și-au asumat condiția apostolatului cărturăresc. După o fulgurantă experiență în laboratoarele “fabricii de popi”, fiul lui Iorgu și al Mariei ucenicește sârguincios ca manipulator de cherestea și telefonist comunal. Sfârșește însă prin a fi învățător (inițial necalificat) în cele mai obscure dintre satele patriei. Într-o comunitate de lingurari, de exemplu, tânărul (pe atunci) învățător C. Brumă înțelege ce înseamnă “concurența zero” și “liniștea atât de
VIEŢI ÎNTRE DOUĂ REFUGII CARTEA PĂRINŢILOR by AUREL BRUMĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91701_a_92398]
-
din cauza mea certurile, bătăile și umilințele la care era supusă familia s-au întețit. Cu dorul de ai mei, de mama și surori, am luat drumul pribegiei, mai exact al căutării unui rost. și iată-mă angajat la Fabrica de cherestea “Raux et Lalu” la Cosmești. Câte 9 kilometri la dus și la întors, iarna cu felinarul pentru contra lupilor în brațe, credeam c-am să îmbătrânesc numărând pe metri, pe pași, pe talpă la talpă drumul. Dar n-a fost
VIEŢI ÎNTRE DOUĂ REFUGII CARTEA PĂRINŢILOR by AUREL BRUMĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91701_a_92398]
-
Bugeac recoltarea păioaselor se făcea foarte devreme), s-a recepționat ce era de recepționat și căruțele însoțite de delegații comitetului sătesc au mers la Ismail unde s-a predat orzul iar cu banii încasați s-a mers la depozitul de cherestea din port și am luat material. Banii n-ar prea fi ajuns dacă suma n-ar fi fost completată de Comitetul școlar județean, deschis spre lucrurile de bine. șipcile au fost fasonate de Vladimir Culic, gospodar priceput la tâmplărie, iar
VIEŢI ÎNTRE DOUĂ REFUGII CARTEA PĂRINŢILOR by AUREL BRUMĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91701_a_92398]
-
zână din povești. Costică Maxim a făcut școala comercială în Iași. Și din anul 1919 a fost numit director de fabrică de la Suha Mălini și de acolo la Găinești Râșca. Peste 40 de ani a fost director de fabrici de cherestea. A fost un om foarte bun, dar bunătatea lui a fost răsplătită cu rău. Și Costică Maxim a decedat la 14 februarie 1967 după o lungă și grea suferință. A avut cancer la limbă, nu putea mânca nici vorbi, scăzuse
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
deținuți dintr-o celulă într-alta pentru ca aceștia să fie torturați. De asemenea, împreună cu Popa, Țurcanu și Bogos a numit în posturi administrative numai deținuți care erau încadrați în acțiune: Tudor Stănescu, la biroul tehnic, Juberian, responsabil la depozitul de cherestea, Marin Duță și Titus Leonida, pontatori la atelierul de tâmplărie, Gheorghe Gorbatei, pontator la atelierul de mecanică, Cornel Pop, prim-ajutor în întreprindere. Ionescu recunoaște că, între decembrie 1950 și septembrie 1951, a bătut și a participat la bătăi, a
Piteşti: cronica unei sinucideri asistate by Alin Mureşan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/617_a_1345]
-
l-au torturat vor fi pedepsiți. Mihai Timaru Născut în comuna Gornești, județul Mureș, la 5 februarie 1918, a fost ultimul dintre cei 16 copii ai părinților săi. A absolvit gimnaziul la Târgu Mureș, s-a angajat la fabrica de cherestea 'Lomaș' pentru a putea face Liceul Industrial, iar după Dictatul de la Viena din august 1940, s-a refugiat la Brașov, unde s-a încorporat voluntar în Regimentul 41 Artilerie. A luptat în cel de-al doilea război mondial atât pe
Piteşti: cronica unei sinucideri asistate by Alin Mureşan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/617_a_1345]
-
al argo-ului? Categoric! Nu poți să fii un bun teoretician dacă nu ești un cel puțin la fel de bun practician. Iar ca să fii un bun practician, trebuie să te învârți prin metropole sau prin zone și orașe portuare. Vine vaporu', cu cherestea sau cu altă încărcătură. Oprește la Constanța. Hamalii încep să-l descarce, timp în care marinarilor li se dă liber. Și timp de trei zile, cât, să zicem, stă vaporul în port, ăștia umblă prin zonă. Sau, vine un marinar
[Corola-publishinghouse/Science/1469_a_2767]
-
o altă echipă așeza butucul tăiat și jupuit de coajă pe un jgheab - anume construit din scândură - bine uns cu parafină, pentru a ajunge „uns”, prin alunecare, tocmai jos, la poalele munților de unde erau preluați și transportați la fabrica de cherestea. Se înțelege, o astfel de muncă nu era de loc ușoară. Seara, când ajungeam la colibă, eram epuizați. Așa era vara sau toamna, dar mai greu, mult mai greu era pentru muncitorii care lucrau în acest sector iarna, când nu
Întoarcere în timp by Despa Dragomi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1236_a_2192]
-
adânc de 200-300 m. în inima munților, care a luat denumirea de Livadă și a dat și numele minei înființate, îmi spune cumnatul. Pentru transportul cărbunelui, patronii belgieni au înființat o cale ferată mică, care pornea de la curtea fabricii de cherestea - așezată lângă calea ferată normală, chiar alături de gara CFR Comănești - de unde cărbunele era încărcat în vagoanele de marfă ale CFR-ului. Distanța parcursă, de aproximativ 12 kilometri, șerpuia printre munți, făcând legătura între mină și stația C.F.R. Comănești. Pe această
Întoarcere în timp by Despa Dragomi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1236_a_2192]
-
nu reușeau să ajungă pe jos, și atunci ei erau transportați de acel trenuleț, cu locomotiva mică și care scotea în urma sa un fum gros, respirat de mineri. Tot pe acest traseu circula și o altă locomotivă a fabricii de cherestea, până la gara Asău. De aici, la diferite ore distanță, o locomotivă făcea la stânga să ajungă la mina Livada, alta la dreapta, trecând Trotoșul pe un pod, până departe, prin munți, pe Valea Asăului, unde se exploata pădurea. Oamenii din Asău
Întoarcere în timp by Despa Dragomi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1236_a_2192]
-
se exploata pădurea. Oamenii din Asău lucrau îndeosebi la tăierea copacilor, iar unele echipe munceau din greu la încărcarea celor fără de coajă în vagonete prevăzute cu platforme care permiteau ca aceștia să fie încărcați și transportați întregi la fabrica de cherestea. După un număr de ani s-a făcut alt puț, de apro ape 300 m. adâncime, la o distanță de maximum 3 kilometri, ceea ce a însemnat deschiderea minei Asău. Pentru transportul cărbunelui s-au investit bani și să a construit
Întoarcere în timp by Despa Dragomi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1236_a_2192]
-
unei noi mine, numai doar la un kilometru distanță de comună prin săparea unei galerii orizontale - cu denumirea de mina Rafira. Pentru transportul cărbunelui trecea funicularul - AsăuĂRafira și siloz, lângă calea ferată, care ducea în curtea atelierului și fabricii de cherestea, reducând și mai mult costul transportului pentru cărbunele scos. Cercetările continuă. Se fac noi exploatări și se deschid noi mine, chiar la marginea satelor Vernești, Crăciunești, cu aceeași denumire a minelor înființate. La aceste mine stratul de cărbune ajunsese la
Întoarcere în timp by Despa Dragomi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1236_a_2192]
-
erau aduse pe linia moartă de la gura mine i, cam 300-350 m., până unde era vărsat într-o vale mai joasă, cu înclinația de circa 50 m. Mama, neavând bani să cumpere lemne de foc de l a fabrica de cherestea, ca și alți nevoiași, eu și colegi de-ai mei, mergeam la mină, acolo unde se vărsa huila, b ucățile de traverse și popicii în putrefacție, să facem rost de lemnul trebuitor. Ocheam repede prada, băteam o scoabă în lemn
Întoarcere în timp by Despa Dragomi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1236_a_2192]
-
și alte gânduri, parcă înnodat e cu aceleași sfori de nedezlegat... încotro, Toma ? parcă mă auzeam strigat, fără să am cui să răspund, deși aș fi vrut să o fac. Speram să găsesc un loc de muncă la fabrica de cherestea, undeva la marginea orașului Comănești, un kilometru mai jos de stația de cale ferată, în drumul care ducea spre orașul Onești. Acolo am ajuns într o dimineață la ora 8, la birourile centrale care deserveau interesele Societății de exploatare a
Întoarcere în timp by Despa Dragomi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1236_a_2192]
-
undeva la marginea orașului Comănești, un kilometru mai jos de stația de cale ferată, în drumul care ducea spre orașul Onești. Acolo am ajuns într o dimineață la ora 8, la birourile centrale care deserveau interesele Societății de exploatare a cherestelei, unde avea birou inginerul Ursu, răspunzător și de atelierul mecanic, locul unde, tot prin protecția lui fusesem primit ca ucenic, la o vorbă pusă pentru m ine de dirigintele poștei - Frumosu, dar asta, cu ani în urmă... Am depus cerere
Întoarcere în timp by Despa Dragomi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1236_a_2192]
-
deschiderii unui astfel de cartier care capătă rapid cei doi poli ai axei lumii: cârciuma lui Stere și biserica lui Popa Metru. Stere și vecinii săi ridică niște baracamente. Unele se surpă sub o ploaie mai puternică. Ulterior, cârciumarul înlocuiește cheresteaua cu zidul de cărămidă. Dar vecinii rămân inevitabil la chirpici. Eugen Barbu nu intră foarte mult în detalii arhitectonice, mai ales că în Cuțarida nu e rost de construcții elaborate. Ne întoarcem așadar la G.Călinescu și la Ioanide. De la
[Corola-publishinghouse/Science/2115_a_3440]
-
creștea atât în Huși, cât și în depresiune (încă o moară în târgul Drânceni și câte una în satele Râșești și Pâhnești). Conform recensământului din 1912, în Huși erau în stare de activitate o fabrică de tricotaje, patru ateliere de cherestea și o fabrică de bere. În deceniul al treilea al secolului al XX-lea (1935), în județul Fălciu funcționau 58 mori, două fabrici de ulei (la Oltenești și Hurdugi), două fabrici de tricotaje, cinci ateliere de dărăcit lână, trei ateliere
Huşii de ieri şi de azi by Vasile CALESTRU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100993_a_102285]
-
ulei (la Oltenești și Hurdugi), două fabrici de tricotaje, cinci ateliere de dărăcit lână, trei ateliere de lumânări, un atelier de săpun, un atelier de obezi, două ateliere de cărămizi, două ateliere de tăbăcărie (toate la Huși); două ateliere de cherestea (Drânceni, Fălciu), un atelier de olărie (Răducăneni). Au investit capital următoarele întreprinderi: Moara „Prutul” (8.000.000), Fabrica de tricotaje „Philipp Tomosch” (5.000.000), ambele la Huși. O parte a populației își desfășura activitatea în industria alimentară și în
Huşii de ieri şi de azi by Vasile CALESTRU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100993_a_102285]
-
-l cunoaște. Aparatul ciudat, rezemat de perete, pe care îl vede pe culoar, este proteza lui Joseph care și-a pierdut un braț și un picior, mânuind un ferăstrău. Accidentul a survenit pe când lucra ca zilier pentru un negustor de cherestea, el, un artist. Medicii din Colombes i-au inventat proteza asta. Datorită ei, Joseph poate să urce din nou pe scenă ca să-și execute numărul. Azvârle cuțite în jurul unei tinere femei îmbrăcate în latex, creație a unui hiperrealist american. Noapte
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
impunând „pădurile oprite”, limitând în aceste „păduri oprite” pășunatul vitelor și creșterea porcilor. Numai rediurile și dumbrăvile puteau fi oprite de stăpânii hotarului, dar se putea lua liber lemnul de fag, și căzăturile. În cazul în care lemnul era făcut cherestea, întreprinzătorul dădea zeciuiala. în baza acestor „Așezăminte” s-au așezat locuitorii care au format satul Slobozia și bejenarii care au format satul Lunca. La așezare au fost liberi să ocupe locă de casă, de grădină, să planteze pomi și vie
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
stângace de a vă reda câteva impresii de concediu, Îmi revin În memorie cuvintele D-rului Petru Groza rostite Într-o ședință la Academie, cu prilejul unei comemorări a lui Traian Vuia: „Tăria unui popor nu constă numai În grâu și cherestea ci În valorile artistice și culturale pe care acel popor le-a creat” (deși din memorie, asta este esența celor spuse). Revenind acum la altă ordine de idei, de gânduri mai apropiate de preocupările Dvs., vreau ca și (pe) această
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1279]
-
chineză acumulează și ea din specificul artistic al lumii, dezvoltându-se mereu. 2. Construcțiile chinezești Pentru că lemnul era mai practic și mai ușor de transportat, încă din cele mai vechi timpuri, chinezii au preferat să utilizeze ca material de construcții cheresteaua. Cu toate acestea, pentru construirea structurilor importante, precum clădirile sacre, mormintele imperiale sau podurile, ei au folosit cărămizi și pietre, pentru ca acestea să reziste mai mult timp. Meșterii chinezi au dezvoltat construcțiile pe ramă de cherestea, pe care le-au
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
ca material de construcții cheresteaua. Cu toate acestea, pentru construirea structurilor importante, precum clădirile sacre, mormintele imperiale sau podurile, ei au folosit cărămizi și pietre, pentru ca acestea să reziste mai mult timp. Meșterii chinezi au dezvoltat construcțiile pe ramă de cherestea, pe care le-au finisat până la forma lor finală. Clădirile tradiționale au baza făcută din pământ tasat, cărămizi sau pietre. Grinzile erau construite fără a fi prinse cu lipici sau cuie. Coloanele mari de piatră sprijineau tavanul. Acestea erau apoi
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]