3,363 matches
-
ȚÎrău, Liviu C., Între Washington și Moscova. Politicile de Securitate națională ale SUA și URSS și impactul lor asupra României (1945-1965), Tribuna, Cluj-Napoca, 2005. Vighi, Daniel, Marineasa, Viorel, Sămânță, Valentin, Deportarea În Bărăgan, Mirton, Timișoara, 1996. Vișa, Augustin, Din Închisorile fasciste În cele comuniste din URSS și România, prefață de Gabriel Țepelea, cuvânt de Încheiere de Corneliu Coposu, Institutul pentru Analiză și Strategie Politică „Iuliu Maniu”, București, 1997. Vultur, Smaranda, Istorie trăită - istorie povestită. Deportarea În Bărăgan (1951-1956), Amarcord, Timișoara, 1997
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
legitimitate În perspectivă istorică. Chiar În condițiile În care democrația În general germinează structuri ce „facilitează aplicarea latentă a forței, opresiunea persoanei de către altă persoană prin violența structurală, insesizabilă, ce modelează ideologii, valori și dependențe”13 specifice ulterior regimurilor totalitare, fasciste și comuniste, În zona estică a Europei deficitul de legitimitate se originează istoric și este un adevărat și profund stigmat al modernității 14. Acest deficit de legitimitate impune un masiv și imperativ apel la memorie. Legitimitatea construită prin ideologizarea istoriei
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
Îndreptată Împotriva populației de etnie germană din România, care, după ce fusese expropriată prin reforma agrară din 1945, e acuzată În bloc de a fi susținut nazismul (apartenență la „Grupul Etnic German”, participare la război În formațiunile SS, implicare În propaganda fascistă) și făcută responsabilă pentru pagubele pe care războiul le provocase URSS. În realitate, indiferent de implicarea În politică, apartenența la categoria femeilor germane Între 18 și 30 de ani sau a bărbaților Între 17 și 45 de ani, pe care
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
incidența legii 2. Codul penal român adoptat În 1969 permitea desemnarea ca infracțiuni a unor acțiuni considerate, În opțiunea legislatorului, crime: art. 166 prevedea pedeapsa cu Închisoarea de la cinci la 15 ani și interzicerea unor drepturi pentru „propaganda cu caracter fascist săvârșită prin orice mijloace, În public”, precum și pentru „propaganda sau Întreprinderea oricărei acțiuni pentru schimbarea orânduirii socialiste sau din care ar rezulta un pericol pentru securitatea statului”. Câteva cazuri individualetc " Câteva cazuri individuale" Autorul acestor rânduri lucra, la sfârșitul anilor
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
am fost convocat de șeful meu, prof. V. Predescu, care mi-a cerut să răspund la solicitarea unui ofițer de Securitate ce se prezentase la clinică. Acesta adusese un tânăr, student la Politehnică, care ar fi făcut afirmații „cu caracter fascist”. „Doctore, dacă nu-l declarați bolnav mental, trebuie să-l arestez”, mi-a spus ofițerul. Pacientul involuntar fiind perfect sănătos mental, am refuzat să le fac jocul. „Bolnavul” nu a fost arestat, ci doar supus pentru o vreme la „controale
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
Regele Mihai prevede alcătuirea unei Comisii pe lângă Ministerul Propagandei care să aplice art. 16 din Convenția de Armistițiu prin „Întocmirea listei tuturor publicațiilor periodice și neperiodice apărute În România de la 1 ianuarie 1917 până la 23 august 1944 cu caracter legionar, fascist, hitlerist, șovinist, nazist sau pasagii dăunătoare bunelor relații ale României cu Națiunile Unite”. Deținătorii unor materiale puse la index sunt somați ca În 30 de zile de la publicarea listei să le predea prefecturilor de județ și Depozitului Oficiului de Hârtie
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
sau ai organizațiilor internaționale, a căror protecție trebuie să fie asigurată pe timpul șederii în România, potrivit legii, tratatelor și convențiilor încheiate, precum și practicii internaționale; inițierea, organizarea, săvârșirea sau sprijinirea în orice mod a acțiunilor totalitariste sau extremiste de sorginte comunistă, fascistă, legionară sau de orice altă natură, rasiste, antisemite, revizioniste, separatiste, care pot pune în pericol sub orice formă unitatea și integritatea teritorială a României, precum și incitarea la fapte ce pot periclita ordinea statului de drept; actele teroriste, precum și inițierea sau
by Gabriel Toma [Corola-publishinghouse/Science/1082_a_2590]
-
cu Croce, au îmbrățișat această concluzie, dar fără reticența lui Croce. Influența lui Croce este ușor de observat în două interpretări faimoase ale lui Machiavelli dezvoltate în anii 1920 și 1930 de doi oameni foarte diferiți: Benito Mussolini, liderul Italiei fasciste din 1922 până în 1944 și Antonio Gramsci, unul dintre liderii Partidului Comunist italian, care a suferit o chinuitoare detenție din cauza opoziției față de regimul lui Mussolini și care a murit la scurt timp după eliberarea din 1937. Pentru Mussolini, un fost
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
Carlo, Machiavellerie: Storia e fortuna di Machiavelli, Einaudi, Torino, 1980. Eisenstein, Elisabeth, The Printing Press aș an Agent of Change: Communications and Cultural Transformation în Early Modern Europe, vol. 2, Cambridge University Press, Cambridge, 1979. Felice, Renzo De, Mussolini îl fascista, Giulio Einaudi, Torino, 1966. Fubini, Riccardo, "Diplomacy and the Government în the Italy City-State of the Fifteenth Century", în Daniela Frigo (ed.), Politics and Diplomacy în the Early Modern Italy: The Structure of Diplomatic Practice, Cambridge University Press, Cambridge, 2000
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
Vezi Benito Mussolini, "Preludio al "Machiavelli"", în Gerarchia, 3, nr. 4 (aprilie 1924), pp. 205-209; reeditat în Mussolini, Operă omnia, vol. 44, Eduardo și Duilio Susmel (ed.), Florența, 1956-1980, 20, pp. 251-254; și discuția din Renzo De Felice, Mussolini îl fascista, Torino, 1966, I, pp. 465-466. Vezi și Paolo Paolini, "Mussolini e Machiavelli", Otto/Novecento, 19/1 (1995), pp. 195-203, care argumentează că lectură lui Mussolini din Principele l-a inspirat probabil să ordone asasinarea lui Giacomo Matteotti câteva luni mai
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
decât cele combatante - care trebuie să le aprovizioneze pe ultimele cu hrană, mijloace de transport și comunicații, muniție și armament. Din acest motiv, țările imperialiste încurajează creșterea populației prin diverse tipuri de stimulente, cum au făcut Germania nazistă și Italia fascistă, folosind apoi creșterea populației ca pretext ideologic pentru expansiune. O comparație între populațiile Statelor Unite, Australiei și Canadei va face clară relația dintre dimensiunea populației și puterea națională. Australia are astăzi, într-un spațiu de aproximativ 8.000.000 de kilometri
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
Statelor Unite, este reprezentat de comunism. Astfel, în timp ce statele Europei de Vest riscau disoluția națională ca urmare a confruntării dintre democrație și cele două forme de totalitarism, America putea prezenta un front național unit împotriva celor doi dușmani - întâi împotriva totalitarismului fascist, apoi împotriva celui comunist. Poziția morală simplistă a secretarului de stat John Foster Dulles, care împărțea lumea între națiuni bune, națiuni rele și națiuni neutre, fără coloratură morală, exprima în fapt poziția morală caracteristică confruntărilor politice și militare ale Războiului
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
iluzie, nu un rezultat legat de teoria însăși. Într-adevăr, teoria critică nu poate garanta că noul discurs nu va face mai mult rău decât cel pe care îl înlocuiește. Nimic din aceasta nu garantează că, de exemplu, un discurs fascist mult mai violent decât realismul nu va apărea pe poziția de discurs dominant. Constructivismul realist*tc "Constructivismul realist*" J. Samuel Barkin** Constructivismul pare să-și fi câștigat un loc în literatura despre teoria relațiilor internaționale (RI) în directă opoziție cu
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
Wilson la Conferința de Pace de la Paris (1919). Cobden, Richard - 1804-1865. Om de stat englez, lider în mișcarea liberală de reformă; preocupat în special de promovarea comerțului liber. Colaboraționist (quisling) - Trădător de patrie. Termenul provine de la Vidkun Quisling, un lider fascist norvegian care a ajutat Germania să pună la cale cucerirea Norvegiei în 1940 și care mai târziu a fost făcut premier. Executat în 1945. Comisia Internațională a Dunării - Înființată prin Tratatul de la Versailles (1919) pentru a administra secțiunea internaționalizată a
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
ia conducerea, guvernarea țării. De ce au refuzat ? Legionarii erau la acea oră dezorganizați, conducerea Mișcării era decimată. Carol ucisese într-o singură noapte de legionari, iar apoi umpluse închisorile cu cei rămași în viață. S-a „crezut” că legionarii sunt fasciști, că vor conlucra cu hitlerismul, dar realitatea s-a dovedit a fi alta. Însuși generalul Antonescu a apelat cu viclenie la legionari pentru că n-avea popularitate, și până a se debarasa de ei, le-a refuzat propunerea de a face
A FOST O DATA by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Science/762_a_1496]
-
răpirea Ardealului. Mișcarea Legionară nu accepta ca trupele române să meragă pe front împotriva Sovietelor decât până la Nistru, decât pentru dezrobirea Basarabiei, iar de acolo să se întoarcă și să elibereze Ardealul. Mișcarea Legionară a fost organizație național creștină, nu fascistă sau hitleristă. Dar oare este o rușine să fii naționalist, este ceva rău să fii creștin ? DEX propune definirea naționalismului privit din punct de vedere comunist ca ideologie și politică a burgheziei în problema națională, care susține interesele burgheziei ca
A FOST O DATA by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Science/762_a_1496]
-
și al speciei sale. Nu este de mirare că de-a lungul istoriei familia ca instituție a fost de multe ori vexată și pusă În pericol de anumite doctrine și ideologii, mai ales acelea care-și propuneau crearea omului nou: fascistă, nazistă, comunistă etc. Mijloacele cele mai uzitate au fost agresiunea materială și În egală măsură subminarea morală prin tot felul de abordări de care nici societatea de astăzi nu este străină. Opus acestei atitudini aș vrea să subliniez faptul că
Medicină şi societate by Valeriu Lupu, Valeriu Vasile Lupu () [Corola-publishinghouse/Science/1587_a_2935]
-
bișnițar pe Ioan Becali, nimeni altul decît cel ce susținea cu o vreme în urmă că ajută cu bani Mișcarea Legionară. Tribuna nu e obligată să fie la curent cu amănuntul că ideile lui Nietzsche au fost preluate de ideologia fascistă, dar trebuie să realizeze că e absurd să scandeze numele lui Nietzsche la fiecare aut de poartă. Pînă la urmă, ce s-a întîmplat pe stadionul Dinamo? Niște puști i-au făcut țigani pe cei din peluza adversă. Pentru asta
Raport de cornere. C`t se `ntinde plapuma Sportului? by Alin Buz\rin () [Corola-publishinghouse/Science/856_a_1764]
-
Deloc de neglijat printre cauzele principale se poate număra și amenințarea cu declanșarea „Revoluției Mondiale” pusă la cale de Internaționala Comunistă. Părțile aflate în conflict au fost Puterile Axei și Aliații. Axa a reprezentat, la început, o alianță între Italia Fascistă și Germania Nazistă, care s-a extins pentru a cuprinde Japonia și țări din Europa Răsăriteană precum România și Bulgaria. Unele dintre țările ocupate de naziști au trimis unități militare pe front, în special pe Frontul de Răsărit. Aliații au
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
Chaplin. El a apărut mai întâi în Tueur sans gages (1959), apoi în Rhinocéros (jucată în premieră la Düsseldorf în 1959, publicată în 1960). Philippe Sellier relatează că, așa cum mărturisea dramaturgul, încă din 1936-1937 trăise în țară spaima creșterii pericolului fascist, constatând și adeziunea la doctrina legionară a unora dintre prietenii săi. O confirmă și tăioasele articole scrise pe atunci. Acest spirit lucid, unul dintre cei mai de seamă publiciști români din agitata perioadă interbelică, a reacționat energic împotriva extremismului de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287581_a_288910]
-
în America"335. Kenneth Burke apreciază că americanii sunt, deja, de mult timp, "dincolo" de stadiul în care propriile virtuți ar constitui temeiul în baza căruia s-ar putea salva de un eventual racolaj nazist. Dimpotrivă. Orice tip de "integrare fascistă"336 pare un proiect sortit eșecului, în Statele Unite, grație, mai degrabă, "conflictului dintre viciile"337 cetățenilor americani. Aceste vicii naționale par imposibil de unit într-un "front de prejudecăți"338 similar celui care a condiționat holocaustul și, adaugă Burke, ironic
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
Kampf, trebuie să ni-l închipuim ca fiind, deja, dincolo de "porțile" documentului-testament al lui Hitler. Sarcina care ne așteaptă nu este una ușoară. Kenneth Burke și-a propus să identifice nici mai mult, nici mai puțin decât sensul dramei conducătorului fascist, așa cum transpare acesta în textul propriu-zis al cărții pe care a scris-o și pornind de la realitatea limbajului în care Hitler se exprimă. Prin urmare, metodologic vorbind, provocarea studiului lui Burke constă în asumarea, de către noi, publicul său, fie și
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
interpretarea lui Burke menține distanța față de text necesară oricărui demers critic, în timp ce întreprinde o analiză din perspectivă etică a lui Mein Kampf, însemnul discursiv al acțiunii simbolice a lui Adolf Hitler, tot așa cum holocaustul constituie însemnul material al acțiunilor conducătorului fascist. Cu alte cuvinte, din perspectiva criticismului dramatic al lui Kenneth Burke, Mein Kampf și holocaustul sunt echivalente simbolic, singura diferență între cele două constituind-o planul realității în care acestea își găsesc forma de articulare. A judeca Mein Kampf înseamnă
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
prima vedere, determinat istoric: dacă "Mecca" sau "Roma" au funcționat, șanse sunt să funcționeze și "München". O altă trăsătură a mișcării inițiate de Hitler, așa cum o mărturisește textul său, o constituie necesitatea, în logica unificatoare a națiunii imaginată de conducătorul fascist, a "simbolului unui dușman comun, Prințul Răului însuși"352. Dacă oamenii, consemnează Burke, nu găsesc alt motiv pentru a își uni eforturile în vederea realizării unui anume scop, ei nu vor ezita să identifice într-un posibil inamic comun temeiul în
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
semnul identității evreilor. Kenneth Burke notează că, pesemne, acest raționament l-a scutit, definitiv, pe Hitler de orice explicație cu privire la modalitatea concretă în care va fi pus în aplicare "complotul evreiesc". Nicăieri în Mein Kampf, ne atrage Burke atenția, conducătorul fascist nu încearcă, măcar, să "explice pașii prin intermediul cărora triumful "bolșevismului evreiesc", care distruge întreaga economie, va constitui triumful economiei "evreiești""370. Însă, se întreabă criticul, "a fost, oare, alegerea lui Hitler a evreului [...] o acțiune pur calculată?"371. Tot el
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]