2,314 matches
-
zile, m-am dus cu mai mulți prietini să vizitez o preafrumoasă localitate cunoscută în județul Suceava, sub numele de Brădățel, situată în mijlocul unei păduri la poalele munților Carpați. Am descris odată, acum 36 de ani, prin întăia mea novelă Fluierul lui Ștefan, această încântătoare poiană înzestrată cu tot ce are natura mai frumos, mai atrăgător, deci nu voi reveni cu o a doua descriere. Voi zice numai că întipărirea ce mi-a lasat a fost neștearsă atât din cauza frumuseței naturei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
din cauză că prin o ciudată coincidență am întâlnit acolo o copilă tot blondă, care păzea niște oi și care, stând pe un trunchi de copac la malul unui lac limpede în undele căruia se vedeau jucându-se păstrăvii, cânta doina din fluier, o doină așa de tristă, de parcă suspinau codrii. Nu știu prin ce joc al închipuirei, prin ce asociațiune de idei, întâlnirea acestei copile singuratice, văzută într-un cadru așa de poetic mi-a redeșteptat în minte imaginea Mariei care dormita
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
și în locu-i apăru în tot farmecul ei cealaltă copilă, Maria cu părul ei de aur, cu ochii ei revărsători de lumină, de astă dată mai frumoasă, mai diafană, mai poetică, așa că parcă ea însuflețea întreaga fire încunjurotoare. Iar notele fluierului îmi răsunau în urechi dulci, melancolice, întocmai cum îmi răsunase odinioară aria plângătoare a Margaretei, arie neuitată ce de atâtea ori mi-a dezmierdat auzul prin voacea iubită a Mariei. Apoi, lucru neînțeles, cântecul cela de al o vreme nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
întocmai cum îmi răsunase odinioară aria plângătoare a Margaretei, arie neuitată ce de atâtea ori mi-a dezmierdat auzul prin voacea iubită a Mariei. Apoi, lucru neînțeles, cântecul cela de al o vreme nu mai semana nici cu doina din fluier a păstoriței, nici cu aria Margaretei din Faust, ci să schimbase într-un alt cântec care îmi venea de la munți, de al văi, de la păduri, de la păraie; era glasul naturei aievea pe care totdeauna așa îl auzisem, însă niciodată nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
iute, pe nerăsuflate, de m-am pomenit cu coli întregi înnegrite. Am scris, am scris și, de ce scriam, de ce mă identificam mai mult cu necazurile bietei Maria și ale nenorocitului Ștefan, căci așa îi botezasem pe eroii primei mele novele, Fluierul lui Ștefan. De ce scriam, de ce parcă intram mai adânc în sufletele lor, împărtășeam mai viu dorul, durerile și bucuriile lor, iar frazele se așterneau cu înlesnire pe hârtie, încât tot timpul cât au durat frigurile compunerei mi s-a părut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
a ține un guvern în chingi și un Președinte strivit cu zăbala suspendării, numai a suspendării, fără să mai luăm în calcul posibilitatea demiterii, este ceva ce nu-i dat fiecăruia, în afara faptului că amatorii de cântat prin bodegi la fluierul piciorului primesc un aviz de atenționare. Ajuns la cea mai înaltă magistratură, cu un program luat de la alții, crezând că i se poate ierta orice, Președintele a contat în creșterea prestigiului pe câteva elemente care s-au dovedit fără urmări
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
este o încununare a lungilor luni de campanie electorală, când s-au spus vrute și nevrute, când s-au aruncat în fața adversarilor toate lăturile unei gândiri și limbaj de mahala. S-a văzut cât de greșit și periculos este să nu aștepți fluierul final și, luând dorința drept realitate, să cânți apoi la fluierul piciorului. Dacă în fața n-ar fi praguri de care să te ferești, ca să nu te pălești la cap, Geoană ar fi fost prim-ministru. La 36 și ceva la
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
au spus vrute și nevrute, când s-au aruncat în fața adversarilor toate lăturile unei gândiri și limbaj de mahala. S-a văzut cât de greșit și periculos este să nu aștepți fluierul final și, luând dorința drept realitate, să cânți apoi la fluierul piciorului. Dacă în fața n-ar fi praguri de care să te ferești, ca să nu te pălești la cap, Geoană ar fi fost prim-ministru. La 36 și ceva la sută, se putea, se aplica cota progresivă, țara părea o grădină
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
să asigure dezvoltarea și progresul Țării, care nu vrea să contribuie cu nimic la ieșirea din criza datorată tocmai sistemului capitalist. Până când se va anunța iar înghețarea anului școlar, pichetarea agenției de ars gazul, să relansăm economia prin fabricarea de fluiere pentru bugetari și funcționari, să aibă lumea în ce sufla, fiindcă, nu-i așa, „Eu când vreau să fluier, fluier”, chiar dacă e a pagubă. Ca să nu rămân chiar cu mâna goală, îi voi cere președintelui pe un ton ultimativ: „Dă
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
rană care nu s-a închis, nici după ce a fost reales de cinci milioane de alegători interni și externi. Chiar la împlinirea celor trei ani de la suspendare, opozanții de toate categoriile i-au pregătit o fiestă cu surle și trâmbițe (fluiere), chiar în Trepidava, asezonată cu forțe sociale de care bucureștenii adunați în zona liberă de comunism ă golanii domnului Iliescu ă au a se teme. Dacă la cele două sute de mineri (atâția a zis Miron Cozma că mai pot veni
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
veche la români, atitudine care a avut urmări tragice asupra dăinuirii noastre ca popor. Suntem jalnici și de râsul lumii! Ungurii fac din fiecare criminal, prigonitor și omorâtor de români, un erou, noi n-am învățat încă să cântăm din fluierul Iancului, ne batem joc de ceea ce ar trebui să avem ca sfânt în zestrea noastră ca popor. Acum e de înțeles de ce mulți, foarte mulți români au fost asimilați și se regăsesc în sângele popoarelor din jur. Când nu vrei
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
Să așteptăm să vedem ce ne mai aduce viitorul că până-n prezent am văzut beneficiile aduse de noua orânduire,deși s-au perindat mai multe guverne și șefi la conducerea țării doar "libertatea de xprimare" pe străzi, prin piețe, cu fluiere,tălăngi, strigăte batjocoritoare, acuze de toate felurile la toate persoanele indiferent de funcții,în raport de cine le organizează,de acestea avem ocazia să le folosim și de care ne bucurăm foarte mult.Numai că sunt făcute de oamenii în
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
avut legătura ruptă dintre claviculă și omoplat. Gheorghe Drăgan, meșterul de ciolane, i-a pusă oasele la loc, a legat locul strânsă cu o cârp înmuiată în rachiu. Tot așa, Raveca Cucu, dintr-o căzătură la prag și-a zdrobit fluierul piciorului și vindecătorul, Solomonarul satului, a pipăit locul și a potrivit oasele. O legătură strânsă cu o fașă cu rachiu a dusă la vindecare. Gheorghe Drăgan a învățat „trasul” oaselor de la bunicul lui de pe mamă, Iftimie (Iftenie) Cucu, în casa
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
și din Soare sau au transpusă niște simboluri considerate sacre - cruciulițele - prin care se raportau spiritual la divinitate. Bărbații, chiar dacă erau ciobani, în timpul când era odihna oilor, au simțit și ei nevoia, ca să le treacă de urât, să cresteze pe fluier și pe bâtă niște încrustații, un motiv geometric, cu linii drepte, cum nu sunt în natură, dar așa credeau ei că trebuie să fie lumea, dreaptă. Sunt puțini oameni care nu sunt sensibili la frumosă și, văzându-i pe cei
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
țăranii români sunt imitații de la alții. Numai că, atunci când vine vorba de manifestări artistice, nu e nevoie de școală, de învățământ academic, de cineva care să te dădăcească; nu, simți tu, din propria ta pornire să faci un semn pe fluier, pe ciomag, pe oale, pe cămașa zilnică și, dintr-o dată, te trezești „artist”. Vreau să spun că, pentru a ajunge la rafinament și perfecțiune artistică, au trebuit secole de migală, de îndepărtare a acelor elemente care nu spuneau nimic, erau
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
pe scena Teatrului de vară din Bacău, în vara anului 1954, apoi și în orașul Buhuși. Acea formație de dansuri era formată din tineri și tinere din sat, unii erau elevi sau învățători (învățătoare), care dansau după melodiile interpretate la fluier de Vasile Teleagă, fluierașul satului: Bârgăoanu Victor, Tradafir Floarea, Romedea Gheorghe, Loza Maria, Curteanu Ion, Bârgăoanu Floarea, Huțu Vasile (avea 14 ani, a fost făcut UTM-ist înainte de vârstă!), Oprișan Valentina (era ceva cu pionierii), Căținaș Mihai, Moise Tanța, Păvăluță
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
maturi era formată din următorii: pe rândul de susă - de la stânga la dreapta: Maricica Dumitru Vraciu, Pamfila Vasile Teleagă, Căținaș Mihai (secretarul Consiliului Popular), Maricica Căținaș, Aurica Dumitru Romedea; rândul de jos, de la stânga la dreapta: Teleagă Vasile (cântărețul din fluier), Lupchian Vasile, Romedea Vasile, Ignătescu Mircea și Boca Alex. Gheorghe. Fotografia ne dezvăluie „alcătuirea” costumului popular, în special bundița la femei și bărbați (modelul, cruciulițele „răsturnate”, în formă de „x”), iile și cămășile bărbătești, căciulile brumării și negre, cu „fundul
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
trăiesc acolo. Mă mulțumesc cu comentariile lui Andrei Bodiu și ale lui Richard Wagner, care au vizitat oferta „republicii”. Lor le-a plăcut, mai ales lui Wagner... O casă bătrânească, în care se cânta la o orgă electronică și la fluier. Gazdele - niște tineri simpatici și foarte amabili. Era și o cramă (Andrei Bodiu a spus „pivniță”), în care se putea bea vin de la butoi sau din colecțiile de licori de la Cricova. Și cam atât. Lui Andrei, vinurile i s-au
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
a trăit în secolul al XIII-lea, când se afla la cârma țării dinastia Yuan (mongolă). Era un cărturar elegant, deosebit de înzestrat, cu suflet sensibil și mult umor. Se pricepea la mai multe arte și meșteșuguri, recita poeme, cânta la fluier și lăută, dansa, juca Go, fiind și un vânător iscusit. A locuit mult timp în capitala Dadu (azi Beijing), unde a deținut o funcție în Academia Imperială de Medicină, însă nu-și manifesta interesul prea mare pentru această poziție. În
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
patru: linia melodică Fuxiang din zona Kaifeng; Yudong din zona Shangqiu; Yuxi din zona Luoyang și Shahe din zona Luohe. Principalele instrumente muzicale folosite la Yuju sunt cele tradiționale cu coarde: banhu, erhu, sanxian, pipa și cele de suflat, ca fluierul, shengul și suona. În Yuju predomină cântecul ca mijloc de exprimare scenică, în general melodiile vesele. Intrigile dezvoltate au mare legătură cu viața cotidiană a populației, iar personajele au temperamente tipice. Înainte de 1927, nu existau actrițe în trupele de operă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
strâns legată de tradițiile și obiceiurile locale. La iarmaroacele prilejuite de Sărbătoarea Lampioanelor, pe data de 15 ianuarie după calendarul tradițional chinezesc și la Sărbătoarea Duhurilor de pe 15 iulie, după același calendar, se pot găsi o sumedenie de tipuri de fluiere de lut, pe care le cumpără mai mult femeile măritate și fără copii sau cele care doresc să aibă mai mulți. Jucăriile de lut din ținutul Xun sunt realizate manual, de regulă, și crestate cu bețișoare. Decorarea în culori diferite
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
după uscarea în aer liber. Culoarea de fond este negrul, pe care se aplică roz, galben, verde deschis și alb. Acest tip de jucării păstrează atât coloritul, cât și formele străvechi moștenite. Majoritatea jucăriilor de lut din ținutul Xun sunt fluiere cu imagini de păsări, animale și figuri umane. Cea mai reprezentativă realizare este o figurină ce reprezintă niște cai foarte frumoși în culorile roșu și negru, având două capete, precum și un mânz realizat în mod voit exagerat, degajând însă forță
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
arme, Pe-al nostru steag și, în fine, Trăiască regele. Toate aces tea sub ochii lui Pinkow, care vedea și auzea. Când însă Vin tilică împărți la fiecare jucăriile, entuziasmul crescu, fetițele își luară păpușile în brațe, băieții bricegele și fluierele și, în ciuda în vățătorului, o luară la fugă spre casă, după ce însă strigară cât pu tură „Trăiască d-na Cantacuzino și familia Brătianu!“. Eu eram conștientă de gravitatea situațiunii, dar pentru nimic în lume nu m-aș fi dat în
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
fiecare trebuie sé sape și sé aibé grijé de naturé! Șasa Își aminti toate crengile pe care le-a rupt, florile pe care le-a célcat, cérarea din lanul de grîu pe care a bététorit-o. Nu-și va mai face fluiere de tei și nu va rupe florile. Își va cumpéra un țuruiac de plastic sau de tablé și nu va mai téia niciodaté crengi, si nu va mai ciopli moriști. Va merge numai prin pédure și nu va célca grîul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2008_a_3333]
-
Mai greoaie scârțâiau carele cu lemne ce veneau din munte; românii ședeau culcați pe foale în vârful carălor sau, mergând alături, șuierau doine bătrâne și triste ca suvenirile trecutului. Toate farmecele unei nopți de vară - lună albă și stele aurii, fluierul melancolic și câmpii ce par a adormi, iar drept în față, bătrânii urieși de piatră, munții, ce acum păreau încununați de stele ce tremurau asupra frunților lor. Mergeam neoprit prin cărările albe ce duceau crucișe pin lanurile, unele încă verzi
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]