2,956 matches
-
trandafir, semn al morții, este mov. Un alt simbol este fluturele; Ciuang-Tze se visează fluture, care la rândul lui se visează om, iar în acastă ipostaza se visează fluture, până cînd distincția dintre vis și realitate dispare. Aici fluturele semnifică metamorfoza timpului și infinitatea planurilor sale. Același fluture apare, și în Domnisoara Christina, descoperit de Egor, însă aici semnifică sufletul celei moarte, prins între cele două lumi. e) problema timpului, în: Fratele risipitor. Tema este timpul cu caracteristicile sale, în funcție de împrejurare
Maria Ungureanu by Fantasticul în opera lui Mircea Eliade – Monografie () [Corola-publishinghouse/Science/1606_a_2947]
-
maxim al unei formule poetice neomoderniste ca substanță și postmoderne ca structură, în poeme cosmogonice și (pseudo)autobiografice mozaicate, livrești (Șocul oxigenului, Veneția, Terra ballerina), unde este proiectată, cu aceeași tehnică a sugestiei sau a construcției oximoronice (Ion Pop), viziunea metamorfozelor lumii interioare și exterioare. SCRIERI: Istm, Cluj, 1971; Tobele fragede, Cluj-Napoca, 1978; Copacul cu 10 000 de imagini, București, 1984; Piramida împădurită, București, 1989; Die Würde der Rose, tr. Reimar Alfred Ungar, Cluj-Napoca, 1989; Poezii, București, 1996; Noe care ne
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288169_a_289498]
-
lumea valorilor (Essai sur la condition humaine, Permanențele clepsidrei. Încercare asupra întrebărilor ultime). Cum numai poezia poate da expresie trăirii simpatetice a întregii varietăți a existenței, la mijloacele ei recurge și B. în eseul Popas în lumină, viziune poematică a metamorfozelor eului traversând imaginar spațiile galactice, regnurile și istoria într-o adevărată beție a cunoașterii. Un eu plin, jubilativ, care își proclamă fericirea în ubicuitate și în predispoziție ludică. Plecând de la date de genetică, biologie și psihologie, B. s-a ridicat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285719_a_287048]
-
spiritul conformist. Astfel, un ciclu de „pseudo-spleenuri” stă alături de poeme dedicate muncii, Partidului, lui Marx. Din aceeași perspectivă trebuie văzut amplul poem Omul comun (din care L. publicase fragmente în presă). E vorba tot de o autobiografie lirică, evidențiind o metamorfoză a identității provocată de schimbările sociale și de imperativele oficiale specifice epocii. Nu lipsesc clișeele, estompate însă de același lirism dinamic și incandescent, de imaginarul extrem de productiv al poetului. Ciclul Albatrosul ucis e o prevestire a morții, conturând un destin
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287733_a_289062]
-
printr-o critică tendențioasă: cel al Teatrului de Stat din Bîrlad. Ce-mi displace mai mult e că publiciștii de felul lui ignoră ținerile noastre de minte. În rigiditatea mea de om cu o singură față nu pot admite atari metamorfoze. La cîteva minute, hop, apare chiar G., voios nevoie mare că va merge la cei despre care a scris, unde urmează să aibă premieră cu Drumul spre Everest. „I-am umilit, lăudîndu i, și acum îi dau zor cu pregătirile
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
în planul receptării, sînt omologi! Pe mine, provincial inadaptabil, lucrurile astea mă surprind, mai exact - mă uluiesc! *„Cronica” aceasta poate părea strîmtă: aceiași oameni, aceleași trasee, aceleași „caramboluri”. Aceste limite mă obligă să fiu „impresionist”, atent la variații, să surprind „metamorfozele” în lumina fiecărei zile. Deși trăim în provincie, viața noastră nu e lineară, monotonă. Cine se plînge de așa ceva crede prea mult în clișee. E adevărat, sînt zile cu plafon jos, dar și zile cu plafon înalt. E adevărat, de
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
în fișe, acestă definiție dată de Shelley: „Ce-i fericirea în lume? / Un fulger ce rîde de noapte / și-o clipă durează” (Traducere: I. Boniface-Hétrat). *Inscripție pe un ștergar: „Unde-i pace și iubire / E noroc și fericire”. Simplu, liniștitor! *Metamorfozele unui bărbat: la culcare era „șarpe” (care, bineînțeles, a fost încălzit mereu la sîn), iar dimineața „mătrăgună”. Ce va fi la prînz, și apoi, din nou, seara? *Cîți pumni verbali poate încasa cineva într o zi fără să se clatine
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
autocritică pentru faptul că n-a fost sensibil la unele din propunerile lor. „Puturoșii” (cum le zicea pînă mai ieri) deveniseră dintr-odată un fel de „eroi ai muncii socialiste”. Curios, nici unul n-avea aerul că se amuză de această metamorfoză. Uleiul laudelor îi înmuiase. Nu-și mai aminteau locurile din suflet ulcerate de „înjurături” și „mojicii”. Nici unul nu părea să se gîndească la capcana unui divide et impera. Am privit liniștit „spectacolul”, știind că asemenea „luni de miere” au mai
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
tot felul legate de plecarea la București acte, țoale, cărți, bani etc. Mi-am rezervat totuși timpul necesar pentru a mă da "mare" în familie și în urbe, printre prieteni și colegi, mai ales în fața celora care mă gratulaseră cu metamorfoza mea dintre dus și întors. Am plecat spre capitală fiind convins că mi-am tăiat cordonul ombilical, că am făcut bine ce am făcut. Mă preocupa doar gândul ca ministeriabilul director nu-mi spusese nimic la telefon de reglementarea problemelor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
ionescieni își manifestă plenar vitalitatea ca violență. Nu am putea spune acest lucru despre Agamiță sau Pristanda. Însă mai important decât adevărul afirmației este efectul de deformare. În privința rinocerizării, Coriolan pare cel mai potrivit exemplu, fiind singurul care suportă o metamorfoză spectaculoasă. În ce privește megalografia, Michel Lacroix remarcă prezența printre ingredientele acestui tip de discurs trans- pus în act patosul, teatralitatea, sublimul și violența. Cu acestea emulează jurnalistul mai mult sau mai puțin con- știent, forma sa de rapt delirant este recuperabilă
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
evoluției sale, pe frontiera care-l desparte pe erou, cel care asumă acțiunea revoluționară ca pe o misiune individuală de militant, cel care o privește ca pe o disciplină având propriile rigori și o rațiune colectivă. Se va produce această metamorfoză, va asuma Coriolan o misiune în numele celor pe care-i conduce ? Aici avem o a doua marcă a schizoidiei personajului și a seriei de deformări care se vor succeda. Personajele invo- cate sunt Comandorul și Don Juan desprinse din piesa
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
o spune filmul lui Ken Loach, The Wind that Shakes the Barley ăMângâierea vântului, 2006Ă. Există un astfel de mecanism funcțional în cazul lui Coriolan Drăgănescu ? Avem de-a face cu alchimia unui psihism abisal, insondabil, cu una dintre acele metamorfoze romantice ? Nimic mai depărtat de condiția romantică decât acest personaj. Caragiale înregistrează parodic efectele retorice ale unui romantism degradat prin instrumentare publicitară. Scrii- torul este complet dezinteresat de conținutul psihologic al personajelor sale, ceea ce nu înseamnă că nu au unul
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
sub semnul maximei vizi- bilități, construit însă din artificii retorice asemeni unui colaj dadaist. Între cele două momente apogetice de semn opus filmul s-a întrerupt asemeni unui lapsus memoriam. În acest loc geometric, Coriolan Drăgănescu încetează să mai existe, metamorfoza sa este nu doar neexplicată, ci și inexplicabilă, inefabilă. El nu reprezintă nimic altceva decât subiectul unei deformări pe care acest dispozitiv al lui „simț enorm și văz monstruos” o realizează. Dispozitivul este în măsură să producă o coincidentia oppositorum
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
își scrie o mare parte dintre povestiri în deceniul al doilea, cel care vede declanșarea și desfășurarea Primului Război Mondial. Roma nele îi vor apărea în interbelic, Metamorfoza chiar mai devreme, în 1915. Funcționarul Gregor Samsa este terorizat mai puțin de perspectiva metamorfozei inopinate și inexplicabile care-l aruncă în alt regn, cât de posibili- tatea ca directorul să afle că el nu mai este capabil să-și îndeplinească atribuțiile de serviciu. Această metamorfoză face din el un monstru, expresia radicală a unei
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
nu-i permite comunica- rea articulată. Samsa „simte enorm și vede monstruos”, deformarea configurează universul familiei burgheze ca pe un spațiu, carceral, meschin, cu tulburi complexe sufle- tești, cu o serie de latențe agresive. Ulterior, fiul devenit gândac descoperă o metamorfoză paralelă, tatăl conva- lescent, întreținut de el ca și ceilalți membri ai familiei, și-a redobândit brusc dignitatea și o statură aproape mar- țială după ce a primit serviciul de portar la o bancă. Chipiul și uniforma îi conferă atât dimensiunile
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
biletele. Și zicând aceasta, se uită cruciș, fioros și scrâșnește din dinți.” Gesticulația spune totul, funcțio- narul a devenit un potențial torționar, expresia facială trădează angajamentul în exercitarea oricărei forme de presiune. Turbatul este Lefter Popescu fără nicio îndoială, iar metamorfoza măruntului funcționar spectaculoasă. Derizoria victimă a șefului ascunde în ea inversul neputinței și resemnării, un apetit copios pentru agresivitate. Dispo- zitivul caragialian al lui „Simț enorm și văz monstruos” s-a pus în funcțiune. Scos din cadrul unei existențe paș- nice
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
care transgresează o altă frontieră legitimă, cea din abstract și concret, „pumnalul” și „toporul”, corpuri delicte, sunt așezate alături de „conspirații”, „comploturi”, „asasinaturi” ca forme ale violenței politice, sprijinite pe o raison d’état. Comportamentul represiv a cunoscut și el o metamorfoză burgheză. Criminalul generic, alogenul vindi- cativ primește tratamentul echivalent unei penalizări pen- tru un comportament inadecvat într-un mediu privat și anume este apostrofat, forma jurisdicției burgheze și apoi „luat de urechi”, formă populară, tolerabilă a sancționării. Imaginea formează un
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
privitoare la comediile lui Caragiale devine relevantă într-un context mai larg decât cel al unei estetici sau al unui gen. Perioada când Stanca montează la Sibiu în 1947 piesa lui Caragiale este încă una de tranziție, care prefigurează o metamorfoză de ansamblu a societății româ- nești. Piesa lui Caragiale oferă la rândul său posibilitatea de reflecta asupra rațiunilor de a fi ale politicii în spațiul balcanic, o radiografie a lumii din vechiul regat, din Munte- nia, a „nopții furtunoase” care
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
să mai aflăm vreodată. Aflăm însă cum de-a lungul vremii, după cum s-au schimbat stăpânii s-au schimbat și numele celor două sate. Aflăm din Dicționarul istoric din Transilvania de Coriolan Suciu Ed Acad. R.S.R. 1962 care a fost metamorfoza denumirii oficiale a Cârțișoarelor noastre de 500 de ani încoace. Astfel Oprea Cârțișoara cunoscută în limba maghiară cu accentul de rigoare sub numele de Oprakercisora evoluează astfel: La 1509 Cartzisora, la 1589 Opra Kercsesory, la 1601 Opra Kercyessora, la 1733
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
Philippide, Scrieri, IV, 176-178; Cioculescu, Varietăți, 389-391; Cubleșan, Miniaturi, 47-55; Paul Georgescu, Demostene Botez în fața timpului, GL, 1967, 23; Nicolae Manolescu, „În fața timpului”, CNT, 1967, 27; Ion Biberi, Poezia lui Demostene Botez, VR, 1967, 7; Philippide, Considerații, I, 284-291; Manolescu, Metamorfozele, 44-46; Piru, Panorama, 48-53; Valeriu Cristea, „Fapte diverse”, FLC, 1969, 42; Tudor, Pretexte, 148-154; Valeriu Cristea, „Na greu’ pământului”, FLC, 1970, 811; Șerban Cioculescu, Demostene Botez memorialist, RL, 1971, 4; Edgar, Papu, „Na greu’ pământului”, VR, 1971, 3; Petroveanu, Traiectorii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285830_a_287159]
-
Avoda”. Cu toate cercetările noastre arhivistice, nu am găsit la Huși nici măcar o Încercare de Închegare a acestui „front” date fiind, credem noi, marile diferențe ideologice și practice promovate de cele două tabere: CDE și Hehalutz. b.d. Marea metamorfoză Toată lumea știe ce este cameleonul, acel animăluț cam urâțel careși schimbă des culoarea pielii, pentru a se descurca mai bine În viață și pentru a nu deveni o gustare pe măseaua unui animal mai mare. Fără prea multă putere de
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
fac „vinovați” de faptul că au toate motivele să le fie dragă viața. Din păcate, la toate acestea comunitatea internațională democratică a închis ochii, periodic și contextual. Fiecare comunitate în parte, inclusiv cele democratice, închid ochii periodic și contextual la metamorfozele totalitarismelor și cu atât mai mult la dimensiunea lor de gen. * În vara lui 1991 am mers prima oară în SUA. O săptămână am trăit într-o pădure plină de cedri, de maici și de căprioare, cu un program de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]
-
a făcut ca diferitele orientări feministexe "„feminist" să se dividă în această privință, mai ales pe motive de ignorare a rasismuluixe "„rasism" (vezi criticile lui bell hooksxe "„bellhooks", de exemplu, în privința ignorării problemelor rasiale). Conceptul de patriarhatxe "„patriarhat" și analiza metamorfozelor sale în relațiile de gen ocupă un loc central în feminismul radical. Analiza patriarhatului pleacă de la constatarea unei evidențe: femeile par să lipsească din istorie aproape în întregime, ca și când singurul lor rol ar fi fost acela de a naște, crește
[Corola-publishinghouse/Administrative/1944_a_3269]
-
sunt altceva decât cazuri particulare de patriarhatxe "„patriarhat", căci acesta din urmă este „o vastă panoplie” care le subordonează pe toate: marxismxe "„marxism"ul, maoismul, nazismul și celelalte ideologii,xe "„ideologie" în diferite proporții, nu sunt altceva decât variile lui metamorfoze (Gyn/Ecology). Aceasta explică de ce, pentru radicale, concilierea cu ideologiile existente înseamnă o conciliere cu gândirea și politica patriarhale. În eșafodajul patriarhalxe "„patriarhal", femeile au fost lobotomizate, îndobitocite, au devenit marionete ale voinței bărbătești (Gyn/Ecology). Pentru a depăși un
[Corola-publishinghouse/Administrative/1944_a_3269]
-
și nedreptăților suferite de către ele sunt preponderent protective, dar nu neapărat emancipatoare. Ele sunt condiții necesare, dar nu și suficiente pentru emancipareaxe "„emancipare" femeilor din poziții subordonate și inferioare. Feminismul nu se opune capitalismului sau comunismului, ci patriarhatului, indiferent de metamorfozele acestuia. Feminismul ca ideologiexe "„ideologie" este necesar, iar expresia radicală: „voi fi postfeministăxe "„feministă" într-o eră postpatriarhală” este deplin actuală. Femeile pot să se miște oricât în cadrele teoretice și practice ale capacităriixe "„capacitare", de exemplu. Dar, în absența
[Corola-publishinghouse/Administrative/1944_a_3269]