2,777 matches
-
să se nască, în schimb lecturile lunare ale „cenaclului” s-au permanentizat. Au început să-l frecventeze, cu o oarecare regularitate, atât Mircea Eliade, Vintilă Horia, Ștefan Lupașcu, Horia Stamatu, cât și Alexandru Ciorănescu, Sanda Stolojan, Alexandru Vona, Basarab Nicolescu, Mioara Cremene, Victor Cupșa, Aurora Cornu, Matei Cazacu. După 1980, acestora li s-au adăugat Paul Goma, Nicolae Balotă, Bianca Balotă, Alexandru Niculescu, Cicerone Poghirc, Ioan Petru Culianu, Ilie Constantin, Florica Dimitrescu, Bujor Nedelcovici, Matei Vișniec, Nicolae Breban, Mircea Iorgulescu. În
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286163_a_287492]
-
edit., București, 1969, Ciudata viață a poetului, pref. edit., Timișoara, 1975; Emil Isac, 110 poezii, pref. edit., Cluj-Napoca, 1981, Poezii, pref. edit., Cluj-Napoca, 1986. Repere bibliografice: Nicolae Manolescu, „Oglinzi paralele”, CNT, 1967, 43; Victor Felea, „Prezențe poetice”, ST, 1968, 1; Mioara Apolzan, „Oglinzi paralele”, RITL, 1968, 2; Ov. S. Crohmălniceanu, „Oglinzi paralele”, RL, 1969, 4; Ion Buzași, „Prezențe poetice”, TMS, 1969, 1; Mihai Drăgan, „Prezențe poetice”, IL, 1969, 4; Mioara Apolzan, „Prezențe poetice”, RITL, 1969, 3; Dan Cristea, „Destine și valori
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288501_a_289830]
-
paralele”, CNT, 1967, 43; Victor Felea, „Prezențe poetice”, ST, 1968, 1; Mioara Apolzan, „Oglinzi paralele”, RITL, 1968, 2; Ov. S. Crohmălniceanu, „Oglinzi paralele”, RL, 1969, 4; Ion Buzași, „Prezențe poetice”, TMS, 1969, 1; Mihai Drăgan, „Prezențe poetice”, IL, 1969, 4; Mioara Apolzan, „Prezențe poetice”, RITL, 1969, 3; Dan Cristea, „Destine și valori”, LCF, 1974, 21; Gabriel Dimisianu, A opta pentru clasici, RL, 1974, 22; Domițian Cesereanu, „Destine și valori”, TR, 1974, 22; Teodor Tihan, „Destine și valori”, ST, 1974, 8; Beke
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288501_a_289830]
-
lucrări încep să descrească, fiind realizate 1.216.566 mc. umpluturi iar în 1973 acestea sunt finalizate, prin dispunerea în zona de coronament a barajului a ultimilor 230.270 mc. anrocamente. Argila necesară nucleului central s-a exploatat din cariera Mioara, situată la 7 km amonte de baraj iar materialul granular pentru filtru a fost exploatat dintr-o balastieră situată în chiuneta lacului - deasupra nivelului minim de retenție a viitorului lac de acumulare și la o distanță de 8 km de
Baraje din materiale locale: culegere de proiecte tehnologice cadru pentru execuţia barajelor din materiale locale by dr. ing. Tobolcea Viorel, dr. ing. Tobolcea Cosmin, dr. ing. Creţu Valentin () [Corola-publishinghouse/Science/297_a_972]
-
limba română, ale cărui volume, elaborate în cadrul Institutului de Lingvistică "Iorgu Iordan Al. Rosetti" din București și publicate începând din anul 1970, abordează în detaliu diferitele procedee de îmbogățire a vocabularului prin mijloace interne. În Cuvântul-înainte la primul volum, regretata Mioara Avram, redactor responsabil, amintea și elipsa printre "fenomenele care interesează formarea cuvintelor fără a fi procedee ale acesteia". Autorul volumului de față susține un punct de vedere oarecum diferit sau mai degrabă delimitativ asupra chestiunilor complexe pe care le vădește
Condensarea lexico-semantică by Emil Suciu [Corola-publishinghouse/Science/925_a_2433]
-
Studierea scurtării cuvintelor și sintagmelor în limba română are o tradiție recentă și o bibliografie destul de săracă. Amintim aici câteva contribuții: Iorgu Iordan, Limba română actuală. O gramatică a "greșelilor", ed. a II-a, București, Editura Socec, 1947, pp. 248-252; Mioara Avram, Ortografie pentru toți, București, Editura Academiei Române, 1990, pp. 125-136; DAS, în integralitatea sa și îndeosebi pp. 8-16 (Introducere în studiul abrevierilor). Există însă destule lucrări care aduc în discuție problema scurtării și mai ales câte un detaliu al acesteia
Condensarea lexico-semantică by Emil Suciu [Corola-publishinghouse/Science/925_a_2433]
-
vremea aceea, trebuie să se știe cine erau de fapt "animalele de la fermă ", o specie aproape dispărută, care nu se mai găsește decât în magazinele de jucării, în cărțile sau în cântecele pentru copii: Plouă, plouă, ciobănița mea Adă-ți mioarele dalbe La adăpost, în casă, colea, Vin' la mine, ciobănița mea... Familia necuvântătoarelor, propria noastră Arcă a lui Noe, era formată din: șase vaci, un cal, o capră, un porc (dar nu cu normă întreagă, căci bietul de el nu
[Corola-publishinghouse/Science/1526_a_2824]
-
ne-am petrecut Revoluția, Sorin Bocancea & Mircea Mureșan Ceea ce cred, Hans Küng Cel de-al treilea sens, Ion Dur Cioran. Vitalitatea renunțării, Emil Stan Cultura faliei și modernitatea românească, Angelo Mitchievici Cuvintele puterii. Literatură, intelectuali și ideologie în România comunistă, Mioara Anton, Bogdan Crețu & Daniel Șandru (coord.) De la presa studențească în comunism la presa postcomunistă, Sorin Bocancea (coord.) Evadări în lumea liberă, Adrian Marino Exil în propria țară, Constantin Ilaș (coord.) Feminin-Masculin. Povestiri de carieră-viață, Alina Hurubean (coord.) Imaginar cultural și
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
paharul lui de sifon. Și aceasta nu o lună sau două, nu un an sau doi, ci toată viața, adică mai mult de 40 de ani. Era învățător și directorul școlii primare din comuna Ariciu, județul Râmnicul Sărat. Fiica lor Mioara, era de cinci ani când m-au luat de la „Trei vînturi” la ei acasă, ca să fac clasa a patra. M-au ținut în casa lor, am dormit în așternutul lor, am mâncat la masa lor. Tanti Mărioara m-a spălat
A FOST O DATA by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Science/762_a_1496]
-
a lăsat casa abia terimnată și a trebuit să se ducă, pentru câțiva ani, care trebuiau făcuți pentru pensie, în satul Muchea de pe malul Siretului, aproape de orașul Brăila. în luna iulie a anului 1947 unchiul, tanti Mărioara și fiica lor Mioara au venit la nunta mea în Suceava, sub ocrotirea Internatului Teologic. în toamna anului 1952 unchiul a avut bucuria să mă vadă împreună cu părinții mei, liturghisind ca preot în biserica din Râmnicelu. Fiica lui unchiu a făcut facultatea de Biologie
A FOST O DATA by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Science/762_a_1496]
-
tanti Florica. Cred că la toate slujbele pe care le-am oficiat ca preot l-am pomenit și m-am rugat pentru iertarea păcatelor lui. După mulți ani, a murit și tanti Mărioara la Craiova, unde era stabilită fiica ei Mioara. Unchiul Dumitru și tanti Mărioara au fost creștini buni, oameni de omenie, blânzi, răbdători, mode ști, cu suflete curate, plini de lumină, și au trecut prin viață ca o adiere cu bun miros. Poate că tocmai în aceste atribute constă
A FOST O DATA by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Science/762_a_1496]
-
din Dosoftei, Miron Costin, Dimitrie Cantemir, Al. Russo, Eminescu, Labiș, Nichita Stănescu, Caraion ș.a.), folosind metode structuraliste ale antropologiei, pentru „regăsirea” spațiului mitic dacic-mioritic. Autorul pornește de la ceea ce el numește „fondul homeric” al literaturii române vechi, ca să ajungă pe urmele „Mioarei totem” până la Cezar Ivănescu. Următorul volum, Regăsirea continuă (1986), extinde, cu alte metode, cercetarea elementelor de „mioritism” de la rădăcinile sale mitologice (prin arheologism și folclor) la Sadoveanu, Ion Lăncrănjan și Paul Anghel. B. îngrijește câteva ediții din scrierile lui Radu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285564_a_286893]
-
despre Ion Minulescu”, IL, 1968, 9; Vasile Netea, Interviuri literare, București, 1972, 193-201; Piru, Varia, I, 362-368; Const. Ciopraga, Un profil modern, CRC, 1974, 28; Massoff, Teatr. rom., VII, 279-280, 422; Brădățeanu, Istoria, III, 372-373; Scarlat, Ist. poeziei, II, 352-353; Mioara Minulescu, Amintiri despre Ion Minulescu, București, 1985, 40-47, 101-102, passim; Iliescu, Poezia, 51-52, 98, 154-155, 192-193, 214; Cioculescu, Itinerar, V, 458-462; Dicț. scriit. rom., III, 220-221. C.T.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288145_a_289474]
-
Relația cu presa și cultura naț ională este simplu de extras: toți cei menționați, și mulți alții, reprezintă ceva în domeniul lor de activitate la nivelul României și nu numai (prof. Gabriela Crețu fost europarlamentar... din Vaslui) pentru că Fantasia, Rotaria, Mioara Velicu și numeroase formații artistice, fanfare, dansuri, obiceiuri etc.au colindat lumea în lung și în lat. Puteți fi convinși că pe mulți i-am făcut noi harnici ! În devenirea istorică, după zvâcnirea strălucitoare a grupului creator la Bârlad la
MERIDIANUL by Dumitru V. MARIN () [Corola-publishinghouse/Science/1703_a_2970]
-
lui Paul Cornea și Ovidiu Papadima. Nu în ultimul rând, trebuie menționate seria Documente și manuscrise literare (I-VI, 1967-1993), publicate de Paul Cornea, Elena Piru, Roxana Sorescu și Andrei Nestorescu, Dicționarul de termeni literari (1976), alcătuit de Mircea Anghelescu, Mioara Apolzan, Nicolae Balotă, Zoe Dumitrescu-Bușulenga, Gh. Ceaușescu, Marcel Duță, Radu Hâncu, George Muntean, Mihai Novicov, Dinu Pillat, Al. Săndulescu, Roxana Sorescu, Marian Vasile, Ileana Verzea, Mihai Vornicu, sub coordonarea lui Al. Săndulescu, și Dicționar cronologic. Literatura română (1979), având ca
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287561_a_288890]
-
de pe văi. Scopul este ca târlele ce merg din loc în loc să gunoiască locurile pe care pasc. Terminologia de păstorit este de origine latină, de asemenea și denumirile de animale: vaca, junca, juninca, boul, juncul, calul, oaia, mielul, mioara, capra, iedul, porcul. De origine slavă sunt cuvintele: cușer, leasă și mreje (pentru împrejmuirea stânei), iar de origine tracodacică sunt: cârlan, mânz, țap, țarc, murg, urdă, zer, gălbează, stână, baci, strungă, brânză și jintiță. Stânele se organizau prin asocierea unui
Monografia Comunei Oncești Bacău by Octavian I. Iftimie () [Corola-publishinghouse/Science/1775_a_92288]
-
În toți acești ultimi ani, anterior Hotărârii din 17 februarie 1993 și după aceea, s-a asistat la ignorarea totală și arogantă a poziției facultăților și institutelor filologice, a opiniei lingviștilor români și străini (între ei Eugen Coșeriu, Alf Lombard, Mioara Avram, Ion Coteanu etc.), a opiniei ziariștilor, scriitorilor, editorilor, profesorilor de limba și literatura română, exprimate în dezbateri științifice - de însăși Academia Română solicitate - și în documentele elaborate la încheierea lor. Au rămas fără răspuns moțiuni ale Conferinței Naționale de Filologie
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
și tace este la fel de vinovat ca și cel ce te obligă la tăcere. 2. Cine recurge la minciună și cine apără minciuna stau în egală măsură de partea ticăloșiei. Atingând mai mult în treacăt problema formei predicatului „regentei” unor subiective, Mioara Avram 19 este, în formulare și mai ales în exemplificare, cel puțin ambiguă: „Spre deosebire de subiectul multiplu și de situațiile în care un subiect este coordonat cu o subiectivă, existența a două sau mai multe propoziții subiective coordonate nu impune acordul
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
pronominale el este posibil (de exemplu: „Cine a vândut tabloul și cine l-a cumpărat va/vor avea de suferit.”), dar la cele conjuncționale sau adverbiale nu („Să știi adevărul și să nu-l spui nu este corect.”).” Din formularea Mioarei Avram ar rezulta că subiectul vorbitor poate, în enunțul dat, să întrebuințeze verbul-predicat din „regentă” (=propoziția-predicat), sau la singular sau la plural. În realitate, această libertate locutorul nu o are. Verbul-predicat primește formă de plural sau formă de singular, în funcție de
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
pronominale (=subiect multiplu cu dezvoltare propozițională) prin care se ilustrează „libertatea” locutorului în privința acordului impune cu necesitate acordul în plural al verbului-predicat în „regentă”: „Cine a vândut tabloul și cine l-a cumpărat vor avea de suferit.” Enunțul formulat de Mioara Avram se înscrie, ca model semantico-sintactic, în cel de-al doilea tip structural: Cine recurge la minciună și cine apără minciuna stau în egală măsură de partea ticăloșiei Comportamentul sintactic identic al verbului-predicat „regent” din cele două enunțuri, marcă distinctivă
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
dă impresia că între apoziție și substantivul ei legătura sintactică este foarte slabă, sau că apoziția nu atârnă de substantivul ei (s.n..) ca partea „secundară” a propoziției de partea „principală” corespunzătoare.” (p. 634). Aceeași este, în esență, poziția exprimată de Mioara Avram 54: „... Apoziția are o situație specială (...), ea nu e subordonată termenului determinat (s.n.) ci stă, din punct de vedere logic, pe același plan cu el.”, precum și de Finuța Asan, M. Mitran, Viorica Florea, Ecat. Teodorescu ș.a.55 Scoasă din
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
G.A., unde este confundat cu circumstanțialul de mod realizat prin procedeul comparației stilistice, de către I. Iordan și Vl. Robu, lucr. cit., p. 668 și Ecaterina Teodorescu, Comparația și complementul comparativ, LR, XXIX (1980), nr. 6, pp. 585-590. 36. Cf. Mioara Avram, Cu privire la definiția complementului de agent, LR, 1968, nr. 5. 37. Această situație a determinat-o pe Mioara Avram, Evoluția subordonării circumstanțiale cu elemente conjuncționale în limba română, București, Editura Academiei, 1960, p. 143, să numească aceste propoziții consecutive finale
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
Vl. Robu, lucr. cit., p. 668 și Ecaterina Teodorescu, Comparația și complementul comparativ, LR, XXIX (1980), nr. 6, pp. 585-590. 36. Cf. Mioara Avram, Cu privire la definiția complementului de agent, LR, 1968, nr. 5. 37. Această situație a determinat-o pe Mioara Avram, Evoluția subordonării circumstanțiale cu elemente conjuncționale în limba română, București, Editura Academiei, 1960, p. 143, să numească aceste propoziții consecutive finale. 38. Motiv pentru care majoritatea lucrărilor de gramatică nu înregistrează în interiorul propoziției un circumstanțial consecutiv. G.A. îl
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
p. 146 ș.u.; I. Iordan și Vl. Robu, lucr. cit., p. 637 ș.u.), atribut predicativ (Gh.N. Dragomirescu, Atributul predicativ în limba română, LL, VI (1962), pp. 99-121), atributiv (G. Pană-Dindelegan, lucr. cit., p. 133 ș.u.), atribut circumstanțial (Mioara Avram, Corespondența..., în SG, I, p. 158), nume predicativ circumstanțial (M. Rădulescu, Numele predicativ circumstanțial, în SG, II, p. 121 ș.u.). 47. Cf. și D.D. Drașoveanu, Despre elementul predicativ suplimentar, în CL, 1967, nr. 2, pp. 241-242. RELAȚII DE
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
viziunea luminoasă asupra vieții și asupra morții a oamenilor din Carpați. Metaforele care deschid balada „picior de plai”, „gură de rai” sugerează un spațiu de lumină (vertical, terestru și astral), la care se adaugă puritatea sufletească a baciului moldovean, a mioarei năzdrăvane și conceperea morții ca o metaexistență, un nivel ontic superior. Puține creații universale cumulează și iradiază atâta lumină. Doar poemul Luceafărul îi poate sta alături. Spațiul cel mai dinamic, predominant luminos din câte au fost descrise în literatura universală
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]