1,910 matches
-
un ghemotoc de hârtie și, așa, cu sifoanele În mână, Îi tragi un șut năpraznic. În hârtie, Învelită cu grijă, o cărămidă. În mult frământata istorie de luptă a poporului nostru, ziua de 23 August a adunat În ea toate năzuințele de veacuri ale oamenilor plămădiți pe aceste meleaguri. Manifestările artistice Închinate zilei de 23 August sunt puse sub semnul marilor avânturi constructive ale poporului nostru iubitor de libertate și pace. Directorii căminelor culturale, instructorii artistici vor alege cele mai valoroase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
pământ care se petrece aici în fiecare clipă: aici a stat Dumnezeu și a dat legea! Și Mihai se gândi mai departe la ctitoriile pe care avea în gând să le ridice și ca o rugă se născu în el năzuința să le facă atât de frumoase încât, deși lucru de mână omenească, să fie demne de jertfa lui Hristos. Parcă plutea, pașii veneau singuri unul după altul, nu simțea oboseala urcușului făcut, da, da, va face o mânăstire în Valahia
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
multe; oare ce strălucire ar fi avut ce s-a înălțat de noi fără povața și învățătura domniei tale? Am trăit amândoi într-o întrecere, eu ți-am dat cheag pentru averea ce o ai și domnia ta mi-a poleit năzuințele. Suntem alături, neică Mihai și la Slănic la ocne, la mânăstire sus la Sinaia, la Colțea, la Titireciu, la Fundeni, la Zlătari și acolo la Turbați, unde dă preaplinul lacului Snagov în Ialomița. Te-am simțit așijderea și la târnosire
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
delicate. Răspunsul lui Brâncoveanu, venit ca dintr un trecut tare depărtat, l-a mirat pe prinț: — Vezi tu, Ștefane, bunicii mei, și cei dinspre tată și cei dinspre mamă, au trăit vremuri grele, dar și-au păstrat în ei o năzuință spre sfințenie care i-a împiedicat să fie ticăloși. Aveau simțul dreptății, dar mai presus de orice aveau o dragoste pentru urmași, cărora doreau să le lase moștenire un nume bun. Când a fost omorât bunicul dinspre mamă, postelnicul Cantacuzino
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
a învățat duhov nicul ca atunci când voi păși spre butuc să-mi spun în cuget așa: grija lumească, toată grija cea lumească, acum s-o lepădăm și să mă rog ca să pot să împlinesc aceasta, atunci când din toate dorurile și năzuințele mele va rămâne una singură, aceea de a mă împărtăși din marea Lui iubire, aducându-i prinos sângele meu. Îți mulțumesc că m-ai așteptat ca pe o izbăvire din zidurile Stambulului și m-ai socotit întruchiparea nădejdilor tale. Așa
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
fi fost confuzia mea, oricât de profundă ar părea neliniștea din sufletul meu privită retrospectiv, nu-mi amintesc să fi fost un copil din aceia care-și doreau să locuiască într-o altă casă, înconjurați de alți oameni, indiferent de năzuințele mele inconștiente în această privință. La urma urmei, unde aș mai fi găsit niște spectatori ca părinții mei atunci când dădeam adevărate spectacole de mimă? La ora mesei nu se mai săturau să mă privească - o dată, maică-mea s-a scăpat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
Și-atât de singur! Vai, atât de singur! Nimic altceva decât un ego! Închistat în sine! Da, trebuie să mă-ntreb (în timp ce avionul mă poartă - cred eu - tot mai departe de sursa chinurilor mele) ce s-a ales de toate năzuințele mele, de toate țelurile mele morale, valoroase? Cămin? N-am. Familie? Ioc! Lucruri pe care le puteam obține doar pocnind din degete... și-atunci, de ce să nu pocnesc, și să-mi văd de viața mea? Nu, în loc să-mi învelesc copiii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
dar aici am avut noroc cu mama, ți-am spus doar că m-a pregătit să fiu mamă, m-a pregătit pentru cele două adopții... Nu cred că am pretenții, nu... Dar, vezi tu, ca orice mamă, am și eu năzuințe, vise... Doresc să le văd că fac ceva bun cu viața lor, că se realizează... Uite, îmi vin în minte, așa, niște cuvinte înțelepte: „Căci oamenii, din cer, or să-și aleagă atât frumos... cât pot ei să-nțeleagă.” Eu
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
cazul unei iubiri nedeclarate, în care clar-obscurul situației erotice se întrece cu transparența scriiturii urbane și intelectuale, nimic mai străin de "romînitatea" ca "oglindă a vieții unui popor" decât Adela. Nici urmă de simpatie pentru țărani, aici, nici vorbă de năzuință educativă! nici poezie populară, nici opoziție critică față de cosmopolitism! Și totuși, dacă ar fi să căutăm un specific românesc pe linia moldovenească, în vreo operă literară, chiar în Adela ar fi mai degrabă și mai în adânc de găsit... Notațiile
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
peste capetele noastre, pește brațul meu înmormântat că altul să-și deschidă pleoapele, iar ochii să nui fie încercănați și nici obrazul vânat. Lasă să prindă viață; lasă firele să se prindă într-un joc al reîntregirii mele. Cu bună năzuința, Eu-oglindirea tuturor copacilor...
A doua oară unu by Ursuleanu Smaranda- Ioana () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91792_a_92949]
-
voință să ofere o mână prietenească omului Îngenunchiat și În pericol de moarte...! Intimidat, descumpănit, cu nervii suficient zdruncinați, nu reușea să găsească drumul necesar cosolidării poziției sale În această societate dominată, Înfricoșată de un grup de acaparatori, străini de năzuințele poporului român. Dacă dorea să nu ajungă din nou la Închisoare,urma urgent să găsească, o soluție puternică de apărare. Ce fel...? Nu avea nici cea mai mică idee. Capacitatea lui de-a rezolva favorabil orice situație critică, nu-l
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
Industrial din Brăila, pe care-l va frecventa Între anii 1933 și 1941. Fiind și ambițios, chiar perfecționist, și-a continuat studiile după anii de război, la Politehnica din Timișoara, vrând să devină inginer. Însă, din nefericire, neîmplinită va rămâne năzuința lui ardentă de a fi de mare folos țării ca inginer constructor fiindcă, la 25 mai 1948, pe când se afla În pauza unei prelegeri universitare, avea să fie arestat (asemenea câtorva mii de studenți din toată țara, ridicați În zilele
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
Domnul nostru Iisus Hristos, vom ajunge nu numai să nu ne pese de torturi, nici măcar de moarte, ci și s-o dorim din tot sufletul, dacă prin aceasta contribuim la apărarea credinței și a Țării. Iar prioritatea nr. 1 În năzuințele noastre permanente, cotidiene, căreia se cade să ne dedicăm cel mai mult, n-ar trebui s-o constituie familia, nici grija pentru propria persoană, ci Iisus Hristos și România. Cum noi doi visăm la o Românie eminamente creștină și frumoasă
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
de a dobândi bunuri pământești dispar din sufletul nostru; la teatru, nimic din ceea ce este personal nu siluiește noblețea și sinceritatea trăirilor noastre, la teatru devenim mai puri și mai buni sufletește. De aceea, cât ne aflăm în incinta teatrului, năzuințele și simpatiile noastre sunt consacrate în întregime trăirilor celor mai frumoase de omenie și de noblețe justițiară. Aici își scoate capul un gând îngrozitor. Anume: ne revoltăm, nu ne sălbăticim definitiv și nu ucidem oameni în numele dreptății doar pentru că suntem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
sălbatic și să ne răzbunăm ca fiarele. Înțelegeți, prorocilor, acesta este mecanismul sufletului nostru de om, mecanismul leagănului în care, din zborul cel mai avântat spre Noblețea Spiritului se naște mișcarea în direcție opusă, spre polul Cruzimii de Fiară.“ Această năzuință de a împinge leagănul sufletului în direcția Omeniei, ca și mișcarea spre Animalitate care decurge din această năzuință străbat ca un fulger enigmatic și, în același timp, sângeros întreaga istorie a omenirii; și ne dăm seama că tocmai epocile pline
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
în care, din zborul cel mai avântat spre Noblețea Spiritului se naște mișcarea în direcție opusă, spre polul Cruzimii de Fiară.“ Această năzuință de a împinge leagănul sufletului în direcția Omeniei, ca și mișcarea spre Animalitate care decurge din această năzuință străbat ca un fulger enigmatic și, în același timp, sângeros întreaga istorie a omenirii; și ne dăm seama că tocmai epocile pline de temperament care se remarcă prin zboruri în direcția Spiritului și a Dreptății, prin elanuri deosebit de puternice și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
așa microfragmentul literar, ce conține visul posedă un element polemic intern, un dialogism ce modifică printr-o comunicare stilistică relația dintre microtext și întregul acestuia. În acest fel, genul de discurs al microfragmentului despre vis trebuie comentat, ca o anumită năzuință de ordonare a cuvântului dincolo de acesta. În nuvela Preludiu sentimental scriitorul face apel la experiențele similare ale cititorului, la nucleul antropologic comun, cei doi fiind legați prin același “aparat mental”. ”Lectorul își va aduce aminte de experiențele similare”, pentru că memoria
Adev?r ?i mistificare ?n proza lui Anton Holban by Irina Iosub () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84074_a_85399]
-
Sunt elocvente în acest sens cuvintele pe care Goethe, în prima parte din Faust, i le atribuie lui Mefistofel: . A vorbi despre griul unei teorii și verdele a ceva auriu ține de dorința exprimării celor „absurde“. Pare destul de curioasă această năzuință a omului. Însă îi este proprie, fapt care, dincolo de ceea ce avertizează logica clasică, îți cere să o recunoști nemijlocit. Și să o privești altfel, la distanță de reacțiile obișnuite în fața a ceea ce trece dincolo de regulile comune ale sensului. Un argument
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
salt în evoluția genului, trecându-l în sfera marilor probleme sociale, filozofice, morale. În simfoniile lui Beethoven sunt mereu prezente forța, rațiunea, voința, întruchipate în imaginea unui erou puternic, neânfricat, legat de viață, lupta și aspirațiile poporului său; el reprezintă năzuințele și speranțele poporului, bucuriile și suferințele sale. Cucerirea libertății, înfăptuirea înfrățirii oamenilor pe întreg cuprinsul pământului, iată țelul vieții acestui erou. Ideea eroică determină nu numai profilul simfoniilor marelui compozitor, în special a III-a, a V-a, a IX
Simfoniile lui Beethoven by MIHAIL MANCIU [Corola-publishinghouse/Journalistic/449_a_930]
-
și în sonata pentru pian ,,Aurora”, în sonata ,,Primăverii” pentru vioară, precum și în multe părți lente ale simfoniilor, cvartetelor și sonatelor sale. Beethoven nu prezintă însă natura ca pe o forță de nepătruns, amenințătoare, distrugătoare, care se opune omului și năzuințelor sale; dimpotrivă, ea este izvorul dătător de viață și putere; în mijlocul naturii omul se purifică moral, chibzuiește, își adună forțele devine doritor de acțiune. Nu este deci o contemplare pasivă a naturii, deși compozitorul se lasă adesea îmbiat de farmecul
Simfoniile lui Beethoven by MIHAIL MANCIU [Corola-publishinghouse/Journalistic/449_a_930]
-
căpăta pe cale particulară. - Eu știu că dumneata vrei și bomboane, ca copiii mici,observă râzând Pascalopol și împinse în dreptul Otiliei un alt bocal farmaceutic. Purtările blânde ale moșierului, epicureismul lui de om cult încîntau pe Felix și-i dădeau ascunse năzuinți. Prin contrast, îi răsărea în minte figura spână a lui moș Costache, care lipea G. Călinescu mereu cu buza lui groasă țigări noduroase și arunca scrumul peste tot. Înțelegea foarte bine admirația Otiliei pentru Pascalopol, însă îl întuneca fiecare simptom
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
îndoială, la scadență pe toți. Oare nu era mai bine să-i primească, și cu acei bani să trăiască singur, ca atâția colegi săraci ai lui? Ideea de a lăsa pe Otilia nu-i surâse. I se născu în suflet năzuința de a o "salva", de a o scoate din casa lui Costache și de a o întreține dezinteresat, ca pe o "soră". Nu i-ar fi ajuns însă banii. Atunci se gândi că ar putea da lecții. Chiar i se
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
În pat, Georgeta îl stimulă mereu să vorbească despre el. Voia să știe intențiile lui, planurile de viitor. Aceste întrebări, cam asemănătoare cu acele ale Otiliei, îi aduse aminte că trădează o imagine scumpă. Încercă să uite, vorbind Georgetei despre năzuințele lui. Îi spuse că voia să ajungă un doctor mare, om de știință, că universitatea avea să-i fie un mijloc de a putea lucra. Voia să descopere ceva, să dezlege o enigmă științifică, să contribuie la progresul medicinei. Îi
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
bătrânului, i-ar fi constituit el însuși dotă. Felix se temu, și-n parte acesta era și adevărul, că moș Costache construiește casa cu banii lui. A se căsători cu Otilia, a pune toată energia lui la picioarele fetei, era năzuința lui cea mai înaltă. Cu toate acestea voia s-o ia el pe Otilia, s-o cucerească. Moș Costache părea a umbla să scape de Otilia, și asta era așa de jignitor, încît Felix se gândi că, dacă fata ar
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
a fost, până acum, străin și care îi apar, acum, când dă peste ele, ca singurul adevăr de urmat în viață. Adică zelosul nu este deloc omul care caută singur reguli și valori de conduită, pe care propria sa natură, năzuința sa intimă le caută, adăpându-se la mai multe izvoare, întrebând în dreapta și în stânga, în cărți și printre oameni, ce fel de căi a apucat înțelepciunea omului, pe unde a mers omenirea ca să afle cum se poate orândui viața, care
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]