2,080 matches
-
revoltele acestora, fie ele și numai estetice. Virgil Mazilescu, Vintilă Ivănceanu, Dumitru Țepeneag, Leonid Dimov, Mircea Dinescu, Adrian Păunescu, cel de atunci, Dorin Tudoran, cum am văzut, Ileana Mălăncioiu, desigur, vor găsi în Eugen Jebeleanu un aliat prețios și un protector. În ședințele de Consiliu de la Uniunea Scriitorilor va fi din ce în ce mai critic față de linia oficială a politicii culturale, îngăduindu-și izbucniri care-i amuțeau uneori pe toți, adversari sau prieteni. Astfel, în 1981, într-o adunare în care era omagiat E.
Însemnare la un Centenar by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/5561_a_6886]
-
mulțumit să își tipărească (mai) toată opera postdecembristă la o editură destul de puțin vizibilă, Arania (fondată chiar de el) și, probabil, nu s-a omorât cu firea să o aducă în atenția criticii. În ce mă privește, romanul Umbra Marelui Protector este prima carte a lui Daniel Drăgan care îmi cade în mână după căderea regimului comunist. Aproape că uitasem numele scriitorului. Să sperăm că trecerea cărților acestui interesant scriitor de la Editura Arania la mult mai cunoscuta Editură Minerva va fi
Destine în derivă by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8032_a_9357]
-
Drăgan care îmi cade în mână după căderea regimului comunist. Aproape că uitasem numele scriitorului. Să sperăm că trecerea cărților acestui interesant scriitor de la Editura Arania la mult mai cunoscuta Editură Minerva va fi de bun augur. Romanul Umbra Marelui Protector încheie o trilogie din care mai fac parte Ciuma boilor (Arania, 2005) și Diavolul, aproapele nostru (Arania, 2006). El poate fi însă foarte bine citit și ca o carte de sine stătătoare. Elementul de legătură între cele trei romane este
Destine în derivă by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8032_a_9357]
-
fim singuri. Și poate că mai e nevoie de poveste și pentru altceva. Ficținea ne ordonează, instituie o ierarhie a sentimentelor trăite, armonizează umbrele cu fulgurațiile luminoase, separă semnificantul din zgura derizorie." (p. 233) Romanul lui Daniel Drăgan Umbra Marelui Protector este o carte bine scrisă, extrasă din stricta noastră contemporaneitate. Chiar dacă unele teme și personaje dau, uneori, o senzație de déja lu, romanul se citește cu sufletul la gură, de la prima până la ultima pagină. Și, în fond, aceasta este ceea ce
Destine în derivă by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8032_a_9357]
-
Edward Sava Pentru prima oară în istoria instituției, Muzeul Metropolitan din New York a consacrat o manifestare majoră unei personalități care nu a fost nici un creator talentat, nici un colecționar plin de resurse, ci "doar" un negustor de artă. "Ambroise Vollard, protector al avangardei" este, desigur, un prilej de a expune lucrări de Cézanne, Van Gogh, Gauguin, Picasso. Expoziția, care va fi transferată de la New York la Institutul de Artă din Chicago și apoi la Muzeul parizian Orsay, este însă departe de a
Ambroise Vollard, doar un negustor de tablouri? by Edward Sava () [Corola-journal/Journalistic/9882_a_11207]
-
la rândul lor la educarea unor generații succesive în acceptarea unei arte care transcende realitatea "obiectivă", făcând ca astăzi pictorii promovați de Vollard să fie iubiți mai mult decât oricare alții. Foarte aglomerată, Expoziția De la Cézanne la Picasso: Ambroise Vollard, protector al avangardei este încadrată de două superbe paranteze. În prima sală, un perete cu litografii de Vuillard, Bonnard, Roussel, Maurice Denis din anii 1890. În ultima, un altul cu ciclul de gravuri Vollard de Picasso. Cele o sută de lucrări
Ambroise Vollard, doar un negustor de tablouri? by Edward Sava () [Corola-journal/Journalistic/9882_a_11207]
-
statului care comportă respectul față de cîteva valori consolidate. Și el se referă mai puțin la opere decît la viața scriitorilor. Rapoartele conțin informații succinte, ca de curriculum vitae, și o parte intitulată Histoire, povestea pe scurt a fiecăruia, amoruri, favoruri, protectori, întîmplări picante, elemente fiziognomice. Prea puține dintre acestea ar fi fost utile cenzurii. De regulă, supravegherea polițienească a scriitorilor și-a dat măsura întreagă în regimurile totalitare. în Franța vechiului regim, dacă e foarte limpede de ce ideile ceva mai libere
Polițistul și literații by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/16887_a_18212]
-
Antonie cel Mare. Tot Sfântul Vasile este cel care a scris Regulile vieții monahale și a pus bazele Filocaliei cu Sfăntul Grigorie, acestea rămânând în Biserica de Răsărit temelia organizării vieții mănăstirești. Sfântul Vasile cel Mare este cunoscut și ca protector al familiei și al săracilor. El a acordat o mare atenție păturii sociale sărace, venind în ajutorul acesteia prin remarcabile acte de caritate. Este cel dintâi ierarh care a întemeiat, pe lângă biserică, azile și spitale pentru săraci și pentru bătrâni
Sfântul Vasile, părintele monahismului oriental, serbat la 1 ianuarie. Ce trebuie să facă fetele nemăritate by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/52843_a_54168]
-
condițiile luptei împotriva maurilor, mongolilor și respectiv englezilor. Începând cu această perioadă, cultura și civilizația națională necesită tot mai mult existența unui stat care să-i protejeze granițele și astfel apare doctrina frontierelor naturale a unei națiuni. Statul devine, deci, protectorul unei culturi naționale, nu al unei loialități (că în epoca precedentă). Cu toate acestea, înainte de Revoluția franceză, în cadrul naționalismului nu există încă nici o legătură între etnicitate și legitimarea politică. După 1815 însă, "națiunile" devin grupurile cărora li se atribuie guvernarea
Nationalism sau integrare by Mircea Naidin () [Corola-journal/Journalistic/17732_a_19057]
-
ca o oală de smoală." Cu încleștările din nimic și cu vorbele din orice. Trecătoare. La nesfîrșit. N-aș ști să spun, vorba unui celebru fals epilog, ce s-a mai ales de domnul B. În seara de Sfîntul Dumitru, protectorul lui, și (sau mai ales...) cu numele scurt, deopotrivă de sudalmă și de alint, Mitică, îi dedic, pentru memoria lui, pe care n-a pus niciodată preț, aceste rînduri îngîndurate...
Domnul B. by Simona Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/7943_a_9268]
-
ianuarie 1456 regele Carol al VII-lea și-a petrecut un concediu la curtea sa din localitate, ocazie folosită de poet pentru a cere și a obține - pe baza a două mesaje care susțineau legitima apărare a poetului, unul, din partea protectorului său, G. de Villon și un al doilea, de la avocatul întocmit de acesta, Pierre Fournier („Semincerul” - 165, „Testamentul” - 1030) - o scrisoare de grațiere cu care s-a putut reîntoarce în Paris (Pinkernell lansează și supoziția unei posibile inervenții a "Coquillarzilor
Opera lui François Villon () [Corola-website/Science/331553_a_332882]
-
tău, cel care" "Din șase scuzi primiți cu împrumut," "Mai toți i-a cheltuit pentru mâncare."(trad. Dan Dănilă) </poem> Sărăcia - mai mult simulată, deoarece avea locuința asigurată și șanse sigure de încadrare într-un post clerical cu ajutorul potentului său protector - sau dorința de a o epata pe inabordabila sa iubită l-au făcut pe Villon să participe, conform documentelor păstrate, în ajunul Anului Nou 1456, la jefuirea a 500 de scuzi de aur din cutia milelor colegiului Navara (, fondat în
Opera lui François Villon () [Corola-website/Science/331553_a_332882]
-
de recunoștință (sau de lingușire, pentru a-și redobândi simpatia și protecția dezamâgitului său tutore și binefăcător după o omucidere și un jaf) poetul a renunțat în 1456 la numele său de familie pentru a-l împrumuta pe cel al protectorului său, devenind "François Villon". Schimbarea de nume apare în poemul "Semincerul" ("Le Lais"), împreună cu alte flatări <poem> "(...)Je laisse, de par Dieu, mon bruit" "À maistre Guillaume Villon," "Qui en l’honneur de son nom bruit," "Mes tentes et mon
Opera lui François Villon () [Corola-website/Science/331553_a_332882]
-
moment el va fi numit rege al francilor și longobarzilor. Pentru perioada Evului mediu timpuriu, faptul ca un conducător să preia titlul celui cucerit a fost un element unicat. De asemenea, Carol s-a aliat foarte strâns de Biserică, devenind protectorul efectiv al acesteia. Recunoașterea de către el a autorității temporale papale în Italia centrală a însemnat întemeierea puterii medievale a papilor, Statul papal consolidându-se sub aspect temporal. Declinul statului longobard a fost unul rapid, iar modificările aduse de cucerirea francă
Asediul Paviei () [Corola-website/Science/324682_a_326011]
-
Imperiului Francez pe frontul de est. La 12 iulie 1806 16 state de pe teritoriul actual al Germaniei au semnat Tratatul Confederației Rinului ("Rheinbundakte"), trecând de la Sfântul Imperiu Roman la o confederație ce unea peste 20 de state germane. Napoleon era protectorul acestei alianțe. La 6 august, după un ultimatum venit din partea lui Napoleon, Francisc al II-lea a renunțat la titlul de împărat și a declarat Sfântul Imperiu Roman dizolvat. În anii următori, alte 23 de state germane au aderat la
Confederația Rinului () [Corola-website/Science/309746_a_311075]
-
DeCe News a făcut numeroase sesizări în legătură cu președintele Comisiei, Amorim Popa, dar nico autoritate nu s-a sesizat. Ministrul Sănătății, Ritli Ladilslau, nu a anunțat nicio măsură după raportul Curții de Conturi, fapt ce alimentează zvonul că el ar fi protectorul lui Popa. Demisia lui Raed Arafat și raportul Curții de Conturi a atras din nou atenția asupra Ministerului Sănătății. Neregulile rămase nesancționate sunt greu de explicat, mai ales în acest context al unei demisii cum a fost cea a lui
Curtea de Conturi acuză MS, dar Ritli Ladislau nu-şi trădează protejatul, pe Amorim Popa () [Corola-journal/Journalistic/46454_a_47779]
-
o gramatică și după un dicționar cumpărate la Viena, astfel încît, la descinderea în capitala Lombardiei, era unicul membru al suitei princiare care cunoștea limba locală, servind celorlalți de interpret. Revenit la București, îl înlocuiește pe marele boier C.C. ca protector cu "junele principe G.G." (Scr. XIV, iunie 1840): să fie un Ghica? După lumea în care se mișca acum "peregrinul", n-ar fi nici o mirare. Prin tînărul principe, eroul nostru ajunge la Paris, apoi la Londra. întîlnirea cu Parisul reprezintă
Rastignacul din Făgăraș, Ion Codru Drăgușanu by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/7368_a_8693]
-
angajează la un boier rus, care îl ia cu el la Petersburg, prilej excelent de a adăuga și limba rusă celorlalte cunoscute (între timp, voiajurile pe speze princiare la Londra îi dăduseră acceptabile cunoștințe de engleză). își va înlocui curînd protectorul, pe boierul rus, după obiceiul lui de acum brevetat, cu un tînăr prinț rus, putred de bogat, ce voia să cunoască Europa și mai ales Parisul. Pentru asemenea tentant proiect, putea exista un cicerone mai avizat decît Codru Drăgușanu? Așa că
Rastignacul din Făgăraș, Ion Codru Drăgușanu by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/7368_a_8693]
-
română, susținător frenetic al realismului socialist și denunțător neobosit al oricăror tendințe literare contrare ( Alexandru George sugerează chiar că un denunț al acestuia a dus la arestarea lui I.D. Sîrbu în anul 1959), ajuns în anii de sfîrșit ai comunismului protectorul generației ’80, autorul celebrei antologii Desant 83. Disputa cu Nicolae Manolescu pare un caz tipic de malentendu, în care fiecare dintre părți are dreptate. Atîta doar că Alexandru George se referă la perioada 1948-1950 din cariera literară a lui Crohmălniceanu
Confesiuni polemice by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/13682_a_15007]
-
Distribuitorul internat ional: BIM Distribuzione. Holden Caulfield, personajul cel mai cunoscut poate al lui J.D. Salinger, devenea simbolul unei adolescente rătăcitoare, friabile, nelămurite, căreia i se făcea purtător de cuvânt. El își dorea să fie The Catcher în the Rye, protectorul adolescenților rătăciți și rătăcitori în vastul labirint incomprehensibil al lumii. Că și o parte dintre eroii lui J.D. Salinger, adolescenții din filmul lui Hideo Nakata au ceva friabil, incert, o hipersensibilitate, uneori o traumă ascunsă. Constituie ei expresia unei generații
Suflete pierdute într-o cameră virtuală by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5878_a_7203]
-
Crișan Andreescu, crisan andreescu Comunitatea internațională nu trebuie să lase regimul sirian "să batjocorească normele internaționale", utilizând arme chimice, deoarece "protectorul" său rus blochează Consiliul de Securitate, a subliniat, joi, ambasadoarea americană la ONU, Samantha Power. "Armele chimice nu trebuie să devină un instrument de război sau de teroare în secolul XXI", a mai spus oficialul american. Statele Unite "sunt de părere
Moscova ţine ostatic Consiliul de Securitate în dosarul Siriei. Vezi cine a spus by Crişan Andreescu () [Corola-journal/Journalistic/55434_a_56759]
-
trebuie să își asume responsabilitățile și să acționeze" în Siria și au propus fără rezultat Consiliului de Securitate numeroare proiecte de text în ultimii doi ani și jumătate, a amintit Power. Însă, a adăugat aceasta, "sistemul a protejat prerogativele Rusiei, protectorul unui regim care realizează cu cinism atacul chimic cel mai grav din ultimul sfert de secol". "Chiar și după ce (Damascul) a ignorat deschis normele internaționale care interzic utilizarea armelor chimice, Rusia continuă să ia Consiliul ostatic și se sustrage obligațiilor
Moscova ţine ostatic Consiliul de Securitate în dosarul Siriei. Vezi cine a spus by Crişan Andreescu () [Corola-journal/Journalistic/55434_a_56759]
-
în Cartea Recordurilor ca cel mai longeviv actor în activitate. La 95 de ani de la Marea Unire, teatrul românesc scrie istorie sâmbătă, 14 decembrie 2013, aceasta fiind și data când maestrul scenei românești - Radu Beligan -, născut de ziua Sfântului Filimon - protectorul artiștilor -, aniversează 95 de ani de viață, din care peste șapte decenii au fost dedicate teatrului. Cu această ocazie, George Ivașcu, directorul Teatrului Metropolis vă invită la orele 12:00 în Piața Timpului (lângă magazinul Cocor) pentru a-i împărtăși
Ocazie unică: Unde-l poți aniversa sâmbătă pe maestrul Radu Beligan by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/56122_a_57447]
-
prin avizată analiză textologică (grea meserie, aducîndu-mi mereu aminte de exclamația unui erou real al lui Caragiale "Griu viața, dom'inșpector"), importanța reală sau minoră a fiecăreia în parte. Se pornește, desigur, de la ediția princeps datorată lui Titu Maiorescu, marele protector și prieten al poetului, care a făcut pentru el, ca om și poet, atît de generos de multe încît, ca istoric literar ce sînt, nu cunosc, în toată istoriografia noastră literară, un exemplu asemănător. Cum reiese dintr-o scrisoare a
Edițiile Eminescu by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16299_a_17624]
-
își dă mâna cu nevoia de-a se defini prin ceva. Stringentă, în lumea lui Caragiale, și arareori satisfăcută. De aici, și frecvența identităților false, supralicitate, sau într-o rână, căutând permanent să se proptească. De un post, de un protector, de un câștig la loterie. E o problemă care nu ne e străină, ci din ce în ce mai familiară. Discuția despre cât din identitățile volante ale Momente-lor și schițe-lor se regăsesc în lumea adevărată (oare?) de ieri și de azi e veche și
Identitate... by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/5214_a_6539]