4,917 matches
-
25 de bastoane la fundul gol... Am suportat, n-am zis nimic. Și m-a băgat și la izolare 14 zile iară... Aș vrea să rețineți, eu În toată pușcăria am făcut 193 de zile dă izolare... Izolarea era pușcăria pușcăriilor... Și, după ce am terminat și izolarea asta, m-a dus și m-a băgat Într-o altă cameră, unde erau opt inși, Între care Îi adusese și pe Torosian și pe Camil Demetrescu, mai era un domn Anghel, era Eugen
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
sau șef de serviciu de-acolo, un plutoner, un țâgan, Iamandi. Poate ați auzit de el... E, ăsta ne-a făcut percheziția (râde - n.n.). Eu, pentru că Îi lăsasem hainele lu’ sârbu ăla de la Pitești, am fost transferat Îmbrăcat În hainele pușcăriei. Ăilanți era Îmbrăcați În hainele lor. Și eu Îmi lăsasem și mustăți... Aveam o mustață răsucită așa și dădeam impresia că sunt pușcăriaș vechi, dân ăi trecuți prin multe... Care au fost condițiile din Jilava? Aici ne-au făcut la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
aici e Crucea Roșie? E azil? Futu-vă dumneză... Nimic!” Și... zdranc cu ușa. A plecat... (zâmbește - n.n.) După vreo juma’ dă oră, auzim trop-trop-trop pe sală iară. Domne, deși să zâcea c-a fost cel mai rău gardian din pușcării, ne-a adus un hârdău cu arpacaș. Cel mai bun arpacaș să știți c-a fost În Jilava... Era făcut cu subproduse de-ăstea: cu buze, cu urechi... Era gustos... nemaipomenit. Așa..., și cu bucata-aia de mămăligă, am mâncat de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
a luat hârdău’. Noi i-am mulțumit, el iar ne-a Înjurat... Dar acum ne-a venit poftă și de fumat... Aveam țigări, da’ cum să facem? Dom’le, bat iar În ușă. Ăștia, mai vechii, care mai fuseseră În pușcărie, ziceau: „Domnu’ Veleanu, nu te apuca cu ăsta, că-i nebun! Te bate de te omoară”... „Ce să fac?” Io nu mor de două ori În viață. Mor o dată. Ăsta a fost deviza mea. Or’ acum, or’ mai târziu, tot
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
io știu să fac foc, da’ nu vreau să vă deranjați, să vă creez probleme dumneavoastră aicea. Dați-ne un scăpărici și-un băț de chibrit.” „Cum știi să faci foc, mă?” Zâc: „Domne, sunt mai multe metode. Depinde de pușcărie”. (râde - n.n.) „Păi cum?” „În primu’ rând, cel mai la Îndemână ne sunt nasturii di la cămăși.” Cămășile lor de pușcărie aveau nasturi de piatră. „Și cu cataramele de la pantaloni, și cu o vată, cu ce găsâm noi p-aci
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
și-un băț de chibrit.” „Cum știi să faci foc, mă?” Zâc: „Domne, sunt mai multe metode. Depinde de pușcărie”. (râde - n.n.) „Păi cum?” „În primu’ rând, cel mai la Îndemână ne sunt nasturii di la cămăși.” Cămășile lor de pușcărie aveau nasturi de piatră. „Și cu cataramele de la pantaloni, și cu o vată, cu ce găsâm noi p-aci ceva... Și cu nasturele facem neagra”... Ășa-i zicea la Pitești. Trr-trru... lua foc vata aia sau ceva scame. Și ne-a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
lemn, pe care Îl ridica pe perete și-l punea cu lacăt. Hârdău’ Înăuntru... Regimu’ era o sută de grame de pâine la două zile și-o cană de apă, 250 de grame, tot la două zile. Și În restu’ pușcăriilor ăsta era regimu’ de hrană pe timpu’ izolării. Relația dumneavoastră cu gardienii a fost destul de tensionată În timpul detenției... Ce să vă zic? Am avut conflicte, de exemplu, cu un gardian, unu’ Zăgan: „Ce fumați aicea, bă, parcă sunteți În cavernă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
cu caii!”. Asta era expresia. Adică la izolare, că Îți lăsa numai cămașa și zeghea aia pe tine și pătura care o foloseai noaptea. Și... v-am spus... am făcut 193 de zile de izolare În cei cinci ani de pușcărie... Am făcut izolare două săptămâni că m-a prins cu un ac din sârmă pe care Îl făcusem cu geamul... Și am uitat să spun: să știți că, În pușcărie, unii brigadieri a fost mai răi decât gardienii... Cum a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
193 de zile de izolare În cei cinci ani de pușcărie... Am făcut izolare două săptămâni că m-a prins cu un ac din sârmă pe care Îl făcusem cu geamul... Și am uitat să spun: să știți că, În pușcărie, unii brigadieri a fost mai răi decât gardienii... Cum a fost un oarecare Andreica, din comuna Izvoare, județu’ Mehedinți, Colțan Ion din Calafat și unu’ Niculescu din Buzău... Ăștia a fost canalii pentru noi, pentru deținuți. Ăștia ne lăsa În
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
la ei acasă, pe dr. Manolescu, nr. 10, unde de seara până dimineața n-am adormit. I-am povestit prin ce-am trecut, io am aflat ce s-a Întâmplat pe-acas’ pe la mine pe-aci..., ce face fata..., că În pușcărie eu am primit divorț de la prima soție, cu care am o fată... Și stând de vorbă, ma’ am io nește neamuri prin București, au dat telefon și ăștia, că știa de mine de la vară-mea..., și au venit și ei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
e Veleanu, dar are și el o chestiune, a fost Închis politic pentru nește bancuri”... Atunci el m-a chemat și m-a Întrebat: „Ia, să-mi spui ce-ai făcut!” „Tovarășu’ ministru’ n-am făcut nimic.” „Păi ai făcut pușcărie!” „Da!” „Pă’ ce-ai făcut?” Zâc: „Am râs când a spus unu’ un banc!”. „Numai atât?” Și m-a Întrebat dacă am făcut vreun memoriu să arăt c-am fost nevinovat. Și io am spus că n-am făcut și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
nici așa, avea și sula la cur, și te Înțepa și cu sula. Și toată lumea s-a revoltat după aia... Mai țineți minte nume de activiști de partid? Anton Dima, pe ăla Îl mai țin eu minte, că am făcut pușcărie pentru el. El m-a arătat, iar vecinii l-au scos din bătaia mea... „Cine l-a bătut, bă?” Că era bătut, da’ nu-l bătusem numa’ eu, că au sărit mai mulți, și am intrat eu să-i dau
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
suprapuse. Ca să vă spun la metru, n-am cum, doar cu aproximație... Cine erau colegii de acolo, de la celula 98? L-am avut pe Vasile Cucu, care era aviator. Mai aveam În cameră un popă care a fost renumit În pușcărie, Ion Iovan 1, de la Tudor Vladimirescu (sic!). Acu’ e pe la Târgu-Mureș1. El era pe patu’ doi. Mai era unu’ care a bătut anchetatoru’... Cum Îl chema, măi frate? Un băiat mititel ca mine, student era... Nu-mi aduc aminte acum
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
a făcut. Asta a fost colectivizarea forțată. Păi ce, io am făcut politică?! În anii ’50, În zonă, spre Vidra, Bârsești, au fost revoltele țărănești... Ce știți despre ele? Eu știu doar că am stat cu mulți din ei În pușcărie, da’ când a fost răscoala nu știu... Am stat cu ei În pușcărie, i-am găsit acolo În pușcărie. Unul Boștog, Neculai Bacrea... Erau de dincolo de Vidra, Bârsești. Au fost mai mulți ei... Au fost fugari În munți. Am stat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
În anii ’50, În zonă, spre Vidra, Bârsești, au fost revoltele țărănești... Ce știți despre ele? Eu știu doar că am stat cu mulți din ei În pușcărie, da’ când a fost răscoala nu știu... Am stat cu ei În pușcărie, i-am găsit acolo În pușcărie. Unul Boștog, Neculai Bacrea... Erau de dincolo de Vidra, Bârsești. Au fost mai mulți ei... Au fost fugari În munți. Am stat cu ei... Dumneavoastră când ați fost arestat ați avut proprietate, pământ? Nu am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
Vidra, Bârsești, au fost revoltele țărănești... Ce știți despre ele? Eu știu doar că am stat cu mulți din ei În pușcărie, da’ când a fost răscoala nu știu... Am stat cu ei În pușcărie, i-am găsit acolo În pușcărie. Unul Boștog, Neculai Bacrea... Erau de dincolo de Vidra, Bârsești. Au fost mai mulți ei... Au fost fugari În munți. Am stat cu ei... Dumneavoastră când ați fost arestat ați avut proprietate, pământ? Nu am avut atunci... Eram necăsătorit, și pământul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
om de-al lui face anii pentru el. Desigur, în filme o pățește rău la sfîrșit, că-i personaj negativ, dar, în realitate, Radu n-auzise de prea mulți capi de mafie care să fi fost eliminați. Cel mult înfundau pușcăria, dar oricum nu primești chiar mult ca să-ți pese și-ți mai dau și cu suspendare. Și chiar dacă erai mai mic în ierarhie, tot n-aveai treabă. Nu trebuia să te duci la școală, să muncești laolaltă cu toți fraierii
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
intră și apoi fură tot ce găsesc prin casă, lasă casa goală, numai mobila rămîne că pe aia li-e greu s-o care. Dacă ne prind, ne omoară pe toți. Omoară ca să nu lase martori, să nu intre la pușcărie. Și ne torturează să spunem unde-s banii și bijuteriile părinților. În care ordine? a rîs Marcu. Ei prostii, a spus Radu, crezi că un hoț se-apucă să sune așa, ca nebunu'?! El sună o dată și-apoi își face
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
era nevoit să-l suporte pe bătrîn. Acoperirea perfectă. N-a fost o zi chiar rea. S-a simțit bine, deși n-ar fi vrut. Nu asta era ideea lui de rai. 14 I-au făcut o vizită fratelui de la pușcărie. Bătrîna a insistat. Radu nu mai fusese de mult acolo. Îl enerva că, de fiecare dată cînd se ducea, fratele îl bătea la cap cu chestii despre o viață corectă și cu greșelile pe care trebuie să le eviți, deși
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
nasul peste tot. Și cum o să rezolve problema cu barca? Îi poate spune el? Era furt, știe ce-nseamnă asta? Are o cît de vagă idee ce-i aia infracțiune? Că trebuie să se ferească de așa ceva? Dacă ajunge la pușcărie? O să fie mai bine așa? Ce-o să se întîmple cu ea atunci? Cum o să-și mai scoată fața în lume? Numai probleme îi face copilul ăsta. Parcă ar vrea s-o ucidă. I-a dat bătaie cu un umeraș, apoi
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
pentru a nu înregistra consumul real. Ți se întocmea dosar penal, iar apoi erai chemat deseori la Miliție. Dacă nu colaborai și nu-ți pârai eventual și vecinii, dosarul își urma cursul firesc, adică aveai toate șansele să ajungi la pușcărie, mai ales dacă nu erai membru de partid. În serile de iarnă, când întunericul se lăsa devreme, casa scărilor era cufundată în beznă. Lumânarea, cutia de chibrituri sau lanterna nu trebuiau să-ți lipsească din geantă. În bezna de pe scări
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
pentru a se reveni și a-l culege. Din grămezile uriașe de porumb recoltat mecanic, noaptea, se vindea de către șefi în complicitate cu paznicul, care nu era membru de partid. Dacă furtișagul ar fi fost descoperit, cel care intra la pușcărie era, desigur, paznicul. Via avea rod bogat și, când se făcea evaluarea recoltei, întotdeauna se dădea mai puțin de către șefii de fermă, pentru a avea de unde lua „mascat” toată lumea. Când se începea culesul la vie, mașinile de prin oraș nu
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
care nu intrase niciodată în biroul meu. De ce mă trimiteți la muncă la Casa Poporului, tovarășa primar? Nu știu nimic. Despre ce vorbești mata? Eu nu mă duc nici mort să muncesc acolo. Ce-o să-mi faceți? Mă băgați la pușcărie? Eu nu știu despre ce vorbești omule am repetat iritată de cele ce mi spunea. Intră în birou și explică-mi ce s-a întâmplat, ca să înțeleg ce anume îmi reproșezi. Ieri seară a venit la mine acasă guardul primăriei
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
în sala de biliard. Am văzut din privirea lui glacială că se pregătea să-mi dea o lovitură zdravănă și bineînțeles că mi-am dat seama de ce. — N-am de gând să stau aici și să te văd intrând la pușcărie, mi-a zis. Mă consider în parte responsabil pentru că te afli în genul ăsta de mediu. Nu ai nici măcar vârsta legală să fii aici, ești încă minor... și la fel sunt dacă vrei să știi și Bulba și Gorman și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
al lui Ezechil, fierbând pe un foc făcut din oase. Un tremur misterios, un praf, un vapor, o emanație a efortului sutpefiant era purtată de aer, peste mine, peste acea mare clădire, atât de plină cum era, și peste clinici, pușcării, fabrici, cantine, morgă, cartierul săracilor. Și așa cum în fața marilor opere ale Egiptului și Asiriei, sau în fața mării, nu reprezinți nimic, așa te simțeai și aici. Neînsemnat. Simon a venit în vizită și mi-a aruncat o pungă cu portocale pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]