16,386 matches
-
dramatizare, reactivitatea excesivă la influența evenimentelor minore, tentative permanente de a atrage atenția celorlalți asupra lor, impresia de a fi perceput de ceilalți ca superficial și lipsit de autenticitate, dependență, nevoia imperioasă de activitate și de senzații tari. b) Personalitatea dependentă se caracterizează printr-o stare de dependență, nevoia de a fi sprijinit și securizat, condus de alții. F. Personalitatea compulsivă Opinia referitoare la acest tip de personalitate oscilează în două direcții: - a fi considerată ca o personalitate cu trăsături psihastenice
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
sau dinamic. Această apetență devine, într-un scurt interval de timp, obișnuință tiranică de care bolnavul nu se mai poate desprinde, ducându-l la nevoia imperioasă a unui aport crescut și permanent al drogului respectiv, de a cărei administrare devine dependent. Consecințele utilizării alcoolului sau a drogurilor sunt extrem de nocive și variate pentru individ. Dependența de toxic produce grave degradări ale personalității în plan psihic, complicată cu tulburări neurologice și somatice dintre cele mai diferite. La acestea se adaugă și importante
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
clinic de toxicomanie exprimă nevoia permanentă de consum continuu sau periodic al unui drog, natural sau sintetic, cu tendința de a crește doza inițial administrată; b) conceptul de dependență desemnează faptul că în decursul timpului persoana care consumă droguri, devine dependentă fizic și psihic de aportul acestora; c) conceptul de obișnuință, corelat cu precedentul, exprimă faptul că individul care consumă droguri se obișnuiește cu aportul acestora din punct de vedere fizic și psihic și nu mai poate renunța la utilizarea lor
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
și psihic de aportul acestora; c) conceptul de obișnuință, corelat cu precedentul, exprimă faptul că individul care consumă droguri se obișnuiește cu aportul acestora din punct de vedere fizic și psihic și nu mai poate renunța la utilizarea lor, devenind dependent de ele; d) sindromul de abstinență cuprinde totalitatea manifestărilor psihopatologice și fiziologice care apar în cazul întreruperii bruște a consumului sau aportului de droguri la persoanele devenite dependente de acestea; e) utilizarea îndelungată a drogurilor duce la degradarea fizică, psihică
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
fizic și psihic și nu mai poate renunța la utilizarea lor, devenind dependent de ele; d) sindromul de abstinență cuprinde totalitatea manifestărilor psihopatologice și fiziologice care apar în cazul întreruperii bruște a consumului sau aportului de droguri la persoanele devenite dependente de acestea; e) utilizarea îndelungată a drogurilor duce la degradarea fizică, psihică, morală și socială a individului respectiv. În ceea ce privește caracteristicile și natura drogurilor utilizate de toxicomani, J. de Ajuriaguerra propune următoarea clasificare: a) Droguri magice, capabile de a induce forme
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
50 - 0,65. Debilitatea profundă, sau imbecilitatea, este parțial educabilă, deși chiar și aceștia pot atinge un anumit nivel de productivitate profesională. QI are valori cuprinse între 0,30 - 0,50. Arierația profundă sau idioția, grupează acei indivizi needucabili, inadaptabili, dependenți, care pot dobândi unele gesturi elementare ale vieții cotidiene și activitatea ocupațională neproductivă. QI are valori care oscilează în jurul lui 0,30 și sub această valoare. În general, „criteriile de apreciere” sunt mai complexe și diferențiate față de simplul și exclusivul
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
de la analiza „imaginii propriului corp” și a modalităților în care aceasta este prelucrată de către bolnav în raport cu propriul său „libidou narcisic”. Imaginea corpului depășește frontierele anatomiei, afirmă P. Schilder. Ea cuprinde aspectele acestuia reflectate în câmpul conștiinței persoanei, dar și aspectele dependente de conținutul libidinal al inconștientului. Starea de normalitate, cât și cea de boală sunt trăite și se văd în formele de manifestare ale Eului persoanei respective. Participarea corpului, a sferei somatice, poate fi pusă în evidență, în diferite grade, în
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
în prealabil decelabilă, fără antecedente psiho-traumatizante, dar care presupune existența unui teren de tipul personalității sugestibile, descris anterior. Iatrogenia sugestivă reciprocă, sau „contagiunea psihică” apare în cazul unui cuplu de persoane, foarte sudat, consolidat în timp, în care partenerii sunt dependenți unul de celălalt. În cazul în care, în mod real, una dintre persoanele din cadrul cuplului, se îmbolnăvește, cealaltă persoană, va prelua prin „imitație simpatetică”, printr-un proces de inducție-transfer, suferința primei persoane, acuzând și ea, la rândul său, aceleași manifestări
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
teama de castrare și de fixarea la stadiul falie al dezvoltării cu hipervalorizarea penisului (W. Reich). Tipul masochist moral regrupează tendințele autopunitive și conduitele de eșec, aspecte care traduc o culpabilitate inconștientă generată de conflictul oedipian. 2) Personalitățile isterice și dependente Problema acestor tipuri a fost studiată de numeroși specialiști (J.M. Charcot, J. Babinski). P. Janet leagă patologia isterică de tipul de constituție mitomaniacă, pe când K. Schneider spune despre isterici că sunt psihopați care au nevoie de a se pune în
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
și intensitate, simptome de tip deficitar, etilism. Bărbatul pasiv-dependent este tipul imatur care-și controlează cu greutate emoțiile, inhibat în viața socială, incapabil pentru o acțiune competitivă. DSM-III-R include în acest grup de personalități patologice, următoarele varietăți: personalitatea histrionică, personalitatea dependentă și personalitatea pasiv-agresivă. Le vom analiza în continuare. a) Personalitatea histrionică se caracterizează prin următoarele tipuri de manifestări: este percepută de ceilalți ca superficială și lipsită de autenticitate în pofida unei aparențe de căldură și de farmec personal, egocentric, preocupat de
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
continuare. a) Personalitatea histrionică se caracterizează prin următoarele tipuri de manifestări: este percepută de ceilalți ca superficială și lipsită de autenticitate în pofida unei aparențe de căldură și de farmec personal, egocentric, preocupat de sine, indiferent față de alții, vanitos și exigent, dependent, slab, neliniștit, înclinat către amenințări, gesturi sau tentative de suicid în scop de manipulare pentru obținerea unor avantaje personale de la alții. Personalitatea dependentă se caracterizează prin următoarele: incapabili de autonomie, se bazează pe ajutorul altora, incapabili de a-și asuma
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
aparențe de căldură și de farmec personal, egocentric, preocupat de sine, indiferent față de alții, vanitos și exigent, dependent, slab, neliniștit, înclinat către amenințări, gesturi sau tentative de suicid în scop de manipulare pentru obținerea unor avantaje personale de la alții. Personalitatea dependentă se caracterizează prin următoarele: incapabili de autonomie, se bazează pe ajutorul altora, incapabili de a-și asuma responsabilitatea, dependență de alte persoane pentru a se simți la adăpost, lipsă de încredere în sine, sentimentul că sunt abandonați. Personalitatea pasiv-agresivă este
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
a acestora din sfera clinicii psihiatrice în cea a antropologiei psihopatologice. În sensul acesta am izolat următoarele modele de existență pato-biografice care acoperă cadrul nosologiei bolilor psihice: existența nevrotică, existența narcisică, angoasă și disperare, existența pasională, extaz și iluminare, existența dependentă și de refugiu, experiența violenței, identitate și destin, existența tragică. Vom prezenta în continuare caracteristicile fiecăreia dintre aceste modele pato-biografice. 1) Existența nevrotică Acest model de existență corespunde bolnavilor nevrotici. El este dominat de situațiile psihotraumatizante care au dus la
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
deși adesea le recunosc absurditatea și caracterul constrictiv. Totul este ca o situație închisă din care nu mai pot ieși. Aceste persoane au sentimentul unei constrângeri interioare de care doresc să se elibereze, dar fără să poată reuși. 7) Existența dependentă și de refugiu Este caracteristică persoanelor care au suferit eșecuri grave, celor care prezintă un anumit grad de imaturitate intelectuală sau afectivă, personalități frustrate, cu o situație oedipiană nerezolvată, lipsite de modele parentale sau cu carențe afective și educaționale. Incapabili
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
care anulează sentimentul izolării și al imobilismului existenței acestora. Formele de compensare au caracterul unor conduite de refugiu: cerșitul, prostituția, vagabondajul, fugile, migrațiile, alcoolul sau drogurile. 8) Experiența violenței Acest model psiho-biografic patologic este opus celui de mai sus. Persoanele dependente inspiră milă din partea societății, pe când persoanele violente inspiră teamă, teroare și ură. Modul de viață dominat de violență este specific personalităților agresive, delincvenți, criminali, persoane sociopate cu conduite antisociale. Spre deosebire de persoanele dependente care se simt frustrate și cer „compensații” societății
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
patologic este opus celui de mai sus. Persoanele dependente inspiră milă din partea societății, pe când persoanele violente inspiră teamă, teroare și ură. Modul de viață dominat de violență este specific personalităților agresive, delincvenți, criminali, persoane sociopate cu conduite antisociale. Spre deosebire de persoanele dependente care se simt frustrate și cer „compensații” societății sau celorlalte persoane, persoanele violente sunt cele care frustrează societatea și pe ceilalți, motiv pentru care societatea instituie măsuri de autoprotecție împotriva acestora. Existența de tip deviant este un model de viață
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
identității, care-l va transforma într-o ființă „subumană” atribuindu-i identitatea grupului. Dizolvat în masă, individul este adoptat de grupul social respectiv, cu care se identifică, și va renunța în mod inconștient și involuntar la identitatea sa. El este dependent de grup și se simte în siguranță în interiorul acestuia; mai mult chiar, are iluzia unei „autoafirmări”. De fapt, fiind dizolvat în grupul respectiv, el nu-l mai poate părăsi, pentru că s-ar pierde, devenind vulnerabil prin lipsa de sens. Omul
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
și gândește după „șabloanele” care-i sunt impuse și pe care le acceptă în mod necondiționat. Caracteristicile personalității omului manipulat sunt următoarele (J. Ellul): Este un om vid interior. O ființă exclusiv exterioară, disponibilă oricăror solicitări, singur și izolat emoțional-afectiv, dependent de ideologiile colective. Este un om minimalizat din punct de vedere valoric, necreator, ce se identifică cu temele propagandei ideologice, un automat. Este o ființă angoasată și culpabilizată prin presiunile la care este supus, prin tensiunea în care este obligat
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
cu suplețe diferitelor situații și să-și mențină permanent starea de echilibru dinamic. Mai poate fi definită ca „absența bolii psihice”. Senilitate: aspectul patologic al bătrâneții sau involuției. Sevraj: suspendarea bruscă, forțată sau accidentală, a aportului de droguri la persoanele dependente de acestea (toxicomani), în scop terapeutic. Poate da accidente grave, prin fenomenele secundare de carență, motiv pentru care se impune control medical și întreruperea treptată a aportului de toxice. Simptom: semn clinic care traduce o suferință, o alterare morbidă a
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
și a gradului de implicare a consumului abuziv de alcool În comportamentul agresiv și În special autoagresiv, se pot elucida prin analiza datelor obținute În urma anchetei epidemiologice efectuate În teritoriul investigat și pe baza testelor aplicate la alcoolicii cronici și dependenți. Nu toți cei care consumă alcool devin agresivi: la unii are rolul de a le favoriza buna dispoziție; la mulți dintre ei poate genera tristețe, anxietate, disperare, lipsa speranței și, de multe ori la conduite autolitice. În cadrul studiului actual, lotul
BULETIN DE PSIHIATRIE INTEGRATIVĂ 2003, an IX, volumul VIII, numărul 1 (15) by Ioana Sadâca, Mihai Tatu () [Corola-publishinghouse/Science/574_a_1469]
-
că, dacă adaugi 20% și apoi scazi 20%, nu ajungi tot de unde ai plecat; de fapt, ești sub punctul de unde ai plecat”. Utilizate de obicei pentru a arăta eficiența, productivitatea și calitatea, procentele tratează produsele „corecte” și „incorecte” drept entități dependente. De fapt, ele sunt independente unele față de altele. Ca atare, procentul nu dezvăluie unele date folositoare. Ca exemplu, dacă cineva produce 1 000 de bucăți cu 100 de defecte, va avea 90% bucăți bune și 10% defecte. Dacă în ziua
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]
-
multe semnificații, ele produc la nivelul limbii polisemia, iar, la nivelul vorbirii, polivalența, aceasta raportîndu-se pe de o parte la semnificația limbii (manifestată ca o entitate funcțională) și, pe de altă parte, la cunoașterea extralingvistică prin desemnare (Bezeichnung) și fiind dependentă de determinările contextuale. Nivelul limbii și nivelul vorbirii acționează ca formă abstractă (mentală) și ca formă actualizată și instanțializată nu numai în cazul lexicului, ci și în acela al fonologiei, morfologiei și sintaxei, încît întotdeauna folosirile concrete din vorbire sînt
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
59. Dintr-un alt punct de vedere, noțiunea, fiind o construcție logică, are o structură și o componență ce decurg exclusiv din modul de reflectare și de prelucrare a realității, în vreme ce semnificatul, fiind o realitate linvistică, are structura și componența dependente de organizarea și de funcționarea limbii, încît noțiunea și semnificatul sînt entități corespondente, dar nu congruente, întrucît construcția logică este supusă unei ajustări lingvistice. Ar fi însă greu de acceptat ideea că mintea omenească are simultan două imagini total distincte
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
lui Zoroastru este animal sacru, în unele comunități hinduse este animal detestabil, iar în societatea occidentală este un animal domestic, dresat pentru pază sau pentru vînătoare. Ca atare, în fiecare dintre aceste cazuri, cunoașterea atribuită la nivelul limbilor populare este dependentă de viața social-istorică a comunităților, în vreme ce cunoașterea științifică este unică și universală. Din punct de vedere logic, și cunoașterea populară are o organizare internă și o segmentare de tip noțional, însă noțiunile cunoașterii și culturii populare nu au de obicei
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
aceea, în comunicarea respectivă (despre mobilă) adjective precum cărpănos, silitor, șuierător nu pot fi utilizate și nici verbe precum a naviga, a necheza, a zbura etc. Există, așadar, o grilă semantică ce asigură concordanța dintre conținutul informației (al comunicării, deci), dependent de domeniul de referire al discursului, și semnele lingvistice antrenate în transmiterea acestei informații. Acest determinism discursiv explică, pe de o parte, existența solidarităților lexicale între componentele vocabularului limbii 90 (în speță, între cuvinte) și, pe de altă parte, valorificarea
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]