16,970 matches
-
primii noștri avangardiști au preluat din Futurismul italian doar componenta estetică, radical novatoare și „mașinistă”, în vreme ce revoluționarii de dreapta ai „tinerei generații” interbelice vor recupera din el mai ales atitudinea ideologică - războinică, aventuristă și energetistă. Antisentimentalismul, antipaseismul, mitologia „biologistă” a tinereții agresive și purificatoare, pasiunea pentru reportaj, cultul experiențelor extreme rămîn însă atitudini comune. În mod analog, Ov.S. Crohmălniceanu discuta incidențele Expresionismului - în literatura română și aiurea - după afinitățile cu „stînga”, respectiv cu „dreapta” politică (Literatura română și expresionismul, București, 1971
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
fără mister, dar colorate vioaie, brutal-realiste, chiar naturaliste pe alocuri și convingătoare ca ’’respirări ’’ vitale. Autorul scrie cu lejeritate despre oriceîi cade sub ochi și în oglinda memoriei afective, consemnând - uneori cu precizie jurnalistică - faptele neașteptate ori banale ale existenței tinerețe și iubire, singurătate, banii și viața, zgârcenia și moartea, eșecuri matrimoniale, hrăpărețul, pușcăria și pușcăriașii, viața infantilă, vânătoarea, hoția la români, Fata Morgana, răzbunarea, alunecările de teren, moartea năprasnică a: unui localnic, alegerea mireselor,îmbogățiții, al doilea război mondial, taxe
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
a speriat. Și-a revenit,însă, destul de repede, după care, a apucat telefonul mobil, de lângă oglindă, și a sunat, rostind,în aparat, după ce dispecera a răspuns apelului: alo,112? Veniți... repede... la adresa... E un spânzurat.Da. Aștept. OMUL STRĂZII În tinerețea sa, Omul Străzii a avut mult de suferit, de îndurat, de suportat umilințe și torturi, fizice și psihice. Dar, de fiecare dată, din oricare încercare prin care trecea, simțea că iese la liman cu ceva nou, pentru viața, pentru persoana
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
ales că, din clipa aceea s-a îndrăgostit de George. Gheorghe a fost singur la părinți. Un bărbat înalt, cu ochi albaștri, strălucitori, cu o mustață acum încărunțită la fel ca și părul de pe cap. Mustața o avea încă din tinerețe, de când făcuse armata. Calm și foarte hotărât în a lua decizii. S-a căsătorit cu Maria foarte repede, îndrăgostindu-se de ea, la prima vedere, la un bal. Ca să nu i-o fure altul înainte, pentru că o plăceau mulți, a
Răscrucea destinului by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91692_a_92369]
-
mergi iar la formația de dansuri, la cămin, am auzit că se fac concursuri în fiecare an. - Tată, nu pot, nu mă trage sufletul să dansez când știu că George nu mai este! - Draga, tatii, nu trebuie să îți îngropi tinerețea! Viața merge înainte! Tu nu ești vinovată cu nimic din tot ce sa întâmplat! Cred că el ar fi bucuros de acolo, de sus, să te vadă că îți continui viața așa cum își dorea el și chiar să-ți continui
Răscrucea destinului by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91692_a_92369]
-
a ajutat-o să își termine liceul și a încurajat-o săși continue studiile. A terminat la fără frecvență facultatea de biologie și a rămas profesoară în localitate. Printr-o minune, (pentru că, de la avortul pe care îl avusese în tinerețe, nu mai rămăsese însărcinată) a dat naștere la o fetiță, bucurie pentru toată familia, în special pentru fata lui Alexandru, că mai are o surioară. Gheorghe a murit la un an după ce a născut Frusina: a făcut infarct într-o
Răscrucea destinului by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91692_a_92369]
-
pe holurile școlii modestă, cu catalogul sub braț și veșnicele pulovere maro- cenușii fără matricolă, singurele lucruri care o deosebeau de eleve. Într-o zi agitată, tocmai scăpaseră de materiile grele care își închipuiau că le secătuiau toată vlaga, energia, tinerețea și eliberați de coșmarul clipei simțeau cum își luau zborul liberi spre viață. Deseori legau prietenii în urma acestor dansuri preludiu din recreații. Nu sunase sau nu se auzi soneria de sfârșitul pauzei era zarvă mare, chiote, veselie imensă în clasă
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
ce anume? Că el fuma? Era major! Că îl ținea de braț? Se sprijinea putea cade! Că era târziu, 8 seara? Doar nu erau găini! Că au deranjat-o pe profesoară în incursiunea ei nocturnă? Tot ce se poate! Sau tinerețea lor lipsită de griji, impresia unei întâlniri romantice care îi tulbura de la preocuparea lor majoră învățătura? În fine deși abia se vedea, diriga era roșie de mânie. A doua zi a ieșit tărăboi cu urmări scăderea notei la purtare, fapt
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
trecut prin cap să îl pună în fața unui inginer șef? Învăța ceva și câștiga niște bani! Pleacă de la el ghiftuit și oboseala zilei precedente la cuprins. Ajuns acasă se întinse în pat și adormi imediat, greu, fără vise, odihnitor< somnul tinereții fără alte griji. Pe la ora 16 aude glasul soră-si, Ilona comentând singură, cu voce tare să îl anunțe că a sosit acasă: - El cum mă scula când eram mai mici, cu toate că eu vroiam să dorm! Pătrunde în
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
incert dar atât de plauzibil pentru bătrânul tată care nu e atât de bătrân însă boala l-a traumatizat și, cel schimbător de minunat ca apa vieții, pentru tânărul fiu care deocamdată își manifestă nepăsarea, inconștiența și uneori chiar sacrificiul tinereții. La restaurant ajunge odată cu inginerul șef, Bălăuță. Unchiu-său le face cunoștință Laur este rezervat însă din partea lui Bălăuță simte multă efuziune. Acesta este bucuros că în sfârșit îl cunoaște pe nepotul amicului său. Lui Laur îi pare că distinge o
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
conta, tatăl lui Gigi era acolo. Două nemțoaice care se cunoșteau bine cu el, îi stăteau agățate de gât pe o banchetă. Gigi știa puțin cât să se descurce însă mai mult vorbeau ele cu taică-său. Erau încântate de tinerețea lor și nu se sfiau să o spună, dar să-i și atingă ușor, ca din întâmplare, cum ar adia peste ei un vânt fugar, răcoritor. În sfârșit ajung la cramă și coboară destul de multe trepte până jos. Din partea viei
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
existenței sale celei de toți anii. Izvorâte dintr-o nemulțumire cum de obicei se nasc „poveștile”, despre oameni și vremuri, dar și din dorința de a-și vedea unele visuri cu ochii, istorisirile lui Covatariu atestă o invidiabilă a doua tinerețe, a autorului lor. Oneșteanul a avut și are multe proiecte, masa de scris îi e bogată, îl așteptăm cu alte descinderi în propria-i biografie interesând cititorii, mereu dornici de lucruri noi de revelații de înțelesuri ce, uneori le scapă
MINIME by COSTANTIN Haralambie COVATARIU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1685_a_3002]
-
câte ți se întâmplă! Gândește-te la „ partea” ta si fii mai atent!... Oricât de zadarnic îți pare totul, nu-ți pierde curajul, un sfârșit va veni oricum! A nu se confunda generozitatea cu risipa, nici bunătatea cu prostia. La tinerețe dorești să îmbătrânești mai repede spre a-i învăța pe alții ce au de făcut. La bătrânețe ai dori să faci ceea ce n-ai împlinit la tinerețe. Prea târziu... Prețuiești valoarea omului de lângă tine, după ce l-ai pierdut... Cei mici
MINIME by COSTANTIN Haralambie COVATARIU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1685_a_3002]
-
oricum! A nu se confunda generozitatea cu risipa, nici bunătatea cu prostia. La tinerețe dorești să îmbătrânești mai repede spre a-i învăța pe alții ce au de făcut. La bătrânețe ai dori să faci ceea ce n-ai împlinit la tinerețe. Prea târziu... Prețuiești valoarea omului de lângă tine, după ce l-ai pierdut... Cei mici devin laolaltă puternici prin strângerea rândurilor. Atenție, atenție, cu cine te asociezi! Hoțul care strigă cel mai tare, fură cel mai vârtos. Câte unul mai sensibil zice
MINIME by COSTANTIN Haralambie COVATARIU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1685_a_3002]
-
va izbuti de la un timp ca „dânsul” să aibă probleme cu auzul... Uneori ni-e greu să recunoaștem, vorba latinului, că atâta vreme cât respirăm, sperăm... Și bătrânii se bucură de fericire, oricât ar crede ei, tinerii, că fericirea e doar „prada” tinereții lor! Un lucru pare foarte sigur pe cărările necunoscute ale vieții: ceea ce avem astăzi (adică „ce-i în mână”!) este mai important decât ceea ce ni se promite a avea mâine. La răscruce de drumuri pasiunile dispar una câte una. Paharul
MINIME by COSTANTIN Haralambie COVATARIU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1685_a_3002]
-
sta în calea unei iubiri interzise! Făcând daruri celorlalți, omenindu-i pe semenii tăi, inimii tale îi va fi cu atât mai drag de tine... „Școala muncii” te învață, printre altele, cum să deprinzi lecția fericirii! Deschizând bine ochii la tinerețe, vei avea mai puține dureri de cap la bătrânețe. Vinovați pentru multele rele ce se întâmplă într-o colectivitate nu sunt numai răufăcătorii ci și tăinuitorii faptelor acestora. Crezând în ziua de mâine, vei apuca și ziua de poimâine! Oricât
MINIME by COSTANTIN Haralambie COVATARIU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1685_a_3002]
-
nimic, deci nu făurește istorie, dispare încetul cu încetul... Unii bătrâni au inimi de aur! Ca și tinerii, de altfel!... La bătrânețe inimile strigă după ajutor! Nu toate... Bătrânii se mișcă mai încet decât tinerii, însă gândesc mai repede! La tinerețe dorești să fii privit de doi ochi frumoși; la bătrânețe de către ochiul de taină al universului... În timpul vieții avem parte de întâlniri; la sfârșitul ei de... despărțiri!
MINIME by COSTANTIN Haralambie COVATARIU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1685_a_3002]
-
apasă ochii orbiți de lumini false. închise de corbi, culorile se pierd în fumul indiferenței. paznicul tropăie prin sălile goale. muzeul moare încet. surâde artei. îi anină de brațe cireșe necoapte. sărută copilăria operelor aninate jertfă trecutului. un păianjen privește tinerețea artistului. o îmbracă în fire prelungi apoi hexagoane. ea se zbate o vreme între mișcare și static. ochi orbi, ochi indiferenți... opera uitată lasă o pensulă pe colțul mesei și tace prelung... erori în grafic am rămas în ploaia cuvintelor
Confluenţe poetice. Antologie de poezie by Relu Coţofană () [Corola-publishinghouse/Imaginative/271_a_1216]
-
pot spune că iubesc, da iubesc cuvântul și cerul albastru... Inima mea cântă sub ploaia dimineții recitind poemele calde ale amiezii. Scriu ca și cum aș respira aerul ploii. Mă recompun din insule rătăcite pe un arhipelag inundat de cuvinte,am matricea tinereții fără bătrânețe. Anotimp închis pot fi liniștea ungherului în care se strâng firele pânzei de păianjen gata să prindă loviturile aberante ale dinților sparți într-o nucă din nemiloasa ploaie ce acoperă încet cupola tainică a oaselor colorând-o în
Confluenţe poetice. Antologie de poezie by Relu Coţofană () [Corola-publishinghouse/Imaginative/271_a_1216]
-
văzut niciodată pietre plângând știu doar sunete venind dinspre ziduri ca din odaia mică în care aștepta să moară ședeam pe trepte cu ochii-n ochii icoanei așezată deasupra ușii sub ștergarul cusut de mână ascultam cum se făcea piatră tinerețea i se ridicase demult la cer când în ocol a intrat văduvia pentru tot restul ogrăzilor miruite îngânat pe nas în ziua când de la biserică se-ntorcea cu mine de mână și cu apă vie ce mai însemna o poartă
Confluenţe poetice. Antologie de poezie by Relu Coţofană () [Corola-publishinghouse/Imaginative/271_a_1216]
-
său cu o anumită mirare. Văd că dumneata știi românește de parcă ai fi român get-beget! Unde-ai învățat românește atât de bine?... Fără să intre în prea multe amănunte, Nando îi evocă liderului comunist anii copilăriei și ai primei sale tinereți bucureștene și conchise: ...Așa că eu sunt, cum vedeți, pe jumătate român și cu sufletul mă simt mai departe legat de țara asta. Gheorghiu-Dej își scoase șapca de pe cap și își netezi cu mâna parul zbârlit din creștet. Acum el căpătase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
vorbească perfect românește, ca dumneata. Dacă aș ști pe unde este acum, i-aș da un serviciu bun la Bârlad, unde-am dispus să se construiască un liceu militar... Gheorghiu-Dej făcu o scurtă pauză, marcat evident de amintirile sale din tinerețe. Apoi își fixă interlocutorul cu o privire de om satisfăcut și mândru de ideile sale edilitare. Înțelegi dumneata, tovarășe?... insistă el. Un liceu militar mare cât o universitate! O investiție de milioane a guvernului, unde-am luat măsuri să fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
mai încolo, cu mâinile vârâte în buzunarele salopetelor muncitorești, decolorate și spălăcite se vedea bine de ploi și de îndelungată purtare. Pe un ton enigmatic, dar plin de tâlc, vecinul său de casă din alte timpuri și bunul prieten din tinerețe îi dădu de înțeles că se afla prin acele locuri ca să "curețe" zicea el "pădurea de uscături". Știi tu ce fel de uscături, mă Virgile, ținu el să sublinieze, scoțând cu un gest conspirativ dintr-un buzunar o stea roșie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
nu fusese bine înțeles. Eu îți zic că nu e bine sa te dai de partea comuniștilor și nici să te bagi în comisia aia. Că doar matale ai dus o viață pe cont propriu... N-ai făcut politică la tinerețe și-o să te-apuci să faci acum?!... Adică ce politică mai poți să faci acum, când nu mai ai de ales!... Și dacă nu te-a tras pe matale ața să intri-n politică pe vremuri, când te chemau liberalii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
de zelul școlăresc exagerat al celui pe care îi plăcea, cu orgoliu, să-l numească uneori il mio figlio unico și-i bătea discret apropo-ul să o lase mai moale cu cartea și să se bucure mai mult de tinerețe și de viață. Nu-ți mai face atâtea griji pentru mine, mamă, o liniștea băiatul, vorbindu-i cam în stilul lejer și dezinvolt al unchiului Nando. Am eu și planuri de distracție, să nu crezi că o să mă fac călugăr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]