16,537 matches
-
ani Un cimpanzeu femelă, din Guineea Bissau a reușit, după 16 ani, ceea ce pentru mulți oameni este doar un vis: să renunțe la tutun. Pik Pak, în vîrstă de 22 de ani a fumat timp de 16 ani mai multe țigări pe zi. îngrijitorii de la GulaSafaripark din provincia Mira Bora, cu vreo două luni în urmă și-au dat seama că se întâmplă ceva cu maimuțica lor, când a văzut-o pe fumătoarea împătimită, că a început să se supună la
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
a văzut-o pe fumătoarea împătimită, că a început să se supună la o cură intensă de dezintoxicare, cu plimbări regulate pe crengile cele mai înalte și exerciții de sport prin aruncarea bananei, direct în capul celor care-i ofereau țigări. Și uite așa, maimuțica a început ușor-ușor să nu mai ducă dorul țigărilor. Acum cică s-ar fi lecuit de tot de fumat. Deci dacă până și o maimuță poate... Așa că nu vă mai mirați că mi-am intitulat blogul
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
o cură intensă de dezintoxicare, cu plimbări regulate pe crengile cele mai înalte și exerciții de sport prin aruncarea bananei, direct în capul celor care-i ofereau țigări. Și uite așa, maimuțica a început ușor-ușor să nu mai ducă dorul țigărilor. Acum cică s-ar fi lecuit de tot de fumat. Deci dacă până și o maimuță poate... Așa că nu vă mai mirați că mi-am intitulat blogul: „Fost fumător înrăit" fiindcă vă spun pe cuvânt, că așa a fost. Dar
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
ei, fiindcă de obicei, cum au un bănuț grămadă, fuga până prin Elveția, Cipru, Insulele Cayman, să-l pună la adăpost că nu se știe, dacă peste noapte vin iar comuniștii. Aceștia sunt vai de capul lor, dacă rămân fără bani de țigări, trebuie să se urce în avion și după cum se știe, Elveția nu- i peste drum iar Insulele Cayman și mai departe. Se mulțumesc și ei, doar cu gândul că au reușit să pună la adăpost câteva sute de milioane de euro
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
a putut să facă, s-a atins de averea noastră, grijania ei de ramolită. În casa din mijloc ne-am instalat ca într-o baie turcească. Maică-mea seca patru litri de vin pelin pe zi și se otrăvea cu țigări chinezești, de alea cu doi cai cambrați pe pachet. Noaptea deschidea ferestrele și vorbea până la ziuă cu bunică-sa, venită pe străzi lăturalnice din cimitir. Dimineața, când mă trezeam, prima grijă era să vărs în zoaiele din lighean jumătate din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
lui tanti Mizi a mai rămas un sfârc care îi atârna peste buze. Până și pechinezul lor, Chilot, care văzuse la TV venirea la putere a lui Nicolae Ceaușescu, avea în loc de blană un soi de mochetă pătată și arsă cu țigara. Îmi vizitez rudele seara - dacă nu mă duc, zic că sunt nepotul ăla cu nasul pe sus, de la București. Dacă mă duc, zic că am venit după căpătuială. De fiecare dată când trec pe la ele plec gârbovit de pături, lenjerii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
o mahorcă pentru molii; deasupra lor, nori de fum cu miros de bălegar uscat. Sub calorifer e un radio strâns legat cu o pereche de bretele, „să nu i se împrăștie mațele”, chicotește tanti Mizi, după care se îneacă de la țigară și tușește în hohote. Enervată că nu poate asculta șansonetele de sub calorifer, tanti Clemanza începe să-i care pumni în spate. - Ochii-n tavan, ochii-n tavan! - Hoo, hoo! Nebuno! Că nu bați fasolea! Desfac cutia cu bomboane. - Ei poftim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
în mesteacănul de lângă Clubul Diplomaților, simt cum mă trece un fior de-a lungul șirei spinării. Ca să câștig timp, aprind un Winchester. Îi surprind chipul: bărbie rotundă, nas rotund, ochi rotunzi, privire rotundă - nimic energic. Nu, nu e Adelina! Arunc țigara cu gust de cartof crud și intru în cancelarie. Directoarea mă prezintă: un băiat de viitor, a scos două volume de poezii. păcat că ne părăsește. Chimistul mă privește distrat: tinere, și eu făceam poezii la vârsta dumitale. și acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
țipă. Leonard șerpuie cu aglitatea unei fiare. O fiară feroce. Începe să tragă încă din mers. E numai acoperirea însă, căci imediat se oprește și ochește precis, nemilos. Ce să facă el cu prizonierii!? Abia dacă îi mai rămâne o țigară lui. Aerul e tot mai tare și respirația îl face vizibil ca o locomotivă: a naibii treabă!. Auzul îi țiuie de cartușele care seceră mărăcinii. Stârcii și guzganii aleargă înnebuniți. Explozii firave îl caută la rădăcina bolovanilor mai răsăriți. Inima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
departe de Giurgiu. Începe să plouă. C XVII După deparazitare, Tubu nu mai iese de sub birou două zile. Cosmin se teme să nu fi făcut acolo vreun scurtcircuit, să nu se împută. Îi e și teamă să mai iasă după țigări. Când e supărat, birmanezul face pipi peste tot în casă, deși cel mai mult îi place să inunde patul. Aveți idee cum miroase urina de pisică? L XXIV Caritasul ne-a dezechilibat bugetul. Suntem nevoiți să trecem pe slănină vrac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
pe săptămână. Pentru moment, Cosmin trebuia să concentreze doar asupra lui Leo. L XXXIV Întors în București, m-am închis în casă și am luat hotărârea să înnebunesc. Nu mai dormeam, nu mă mai puteam concentra să citesc, am schimbat țigările Kim, prea slabe, cu Marlboro roșu. În casă îmi mai intra doar Zuza. Ascultam melodii disperate, mai ales Denis Roussous, și mă hrăneam cu pepeni roșii, de la țiganii căruțași. Peeepeni! Peeeepeni! se auzeau urletele lor de dimineața până seara, în timp ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
fapt, în primul deceniu de după 1989 era de ajuns să ieși din casă și luai parte la fabricarea istoriei. Unii stăteau în fața televizoarelor îndopându-se cu carnea pe care o visaseră de când erau copii, apoi își sorbeau cafeaua și fumau țigările Kent pe care le cumpăraseră ani de zile pe sub mână. Când aerul devenea irespirabil de la fumul de țigară și de la gazele provocate de carnea tocată, nevasta gâfâia de pe fotoliu: bărbate, hai să ieșim puțin până se aerisește. Facem nițică istorie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
istoriei. Unii stăteau în fața televizoarelor îndopându-se cu carnea pe care o visaseră de când erau copii, apoi își sorbeau cafeaua și fumau țigările Kent pe care le cumpăraseră ani de zile pe sub mână. Când aerul devenea irespirabil de la fumul de țigară și de la gazele provocate de carnea tocată, nevasta gâfâia de pe fotoliu: bărbate, hai să ieșim puțin până se aerisește. Facem nițică istorie și ne întoarcem la 18.30, când începe serialu’. Mă plasasem în spatele unui bărbat în pardesiu elegant, culoarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
profesorul sorbonard, pe care i-l povestise și ei. La primul punct, Cristina amintea de faimoasa poșetă roșie, în care fratele său ținea economiile casei, pe când erau copii. Mama lor, rănită în dragoste, își dregea luciditatea în mod sistematic cu țigări chinezești și vin pelin, provocându-și transa necesară intrării în contact cu spiritul bunicii ei, singurul capabil să-i aducă știri de pe celălalt tărâm referitoare la un tânăr care se sinucisese pentru ea cu mulți ani în urmă. Avusese și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
după ceafă: ia papucii ăia de pluș și când vă strig intrați fffrumos. Și noi înlemniți în fața mahonului cu clănțău argintiu apoi respecte, dle doctor! și ia așezați-vă acolo!, cu Iolescu la capătul celălalt al curcubeului persan sorbind o țigară - adică tot timpul acordat - și mi-am strigat dreptul de tinerețe și sănătate mentală în scris și oral cu Zorneasca trăgându-mi mesajul la capătul curcubeului, iar în ciotul de țigară rămas am dat citire textului despre cadânele cu care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
Iolescu la capătul celălalt al curcubeului persan sorbind o țigară - adică tot timpul acordat - și mi-am strigat dreptul de tinerețe și sănătate mentală în scris și oral cu Zorneasca trăgându-mi mesajul la capătul curcubeului, iar în ciotul de țigară rămas am dat citire textului despre cadânele cu care alerga dimineața. Jap un hap galben, jap unul roșu și pe la pagina a 5-a șuieră Iolescu de sub mustățile academice și jap la pagina 7 ia ultimul hap cu urlet mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
doldora. Aveau umerii frânți, mergeau cu genunchii îndoiți. Pe chipurile de obicei încruntate sau viclene, acum se citea bucuria vânătorii îmbelșugate. Nu numai că își vor umple burțile, dar era asigurată hrana și pentru viitoarea generație de prădători urbani. Stinse țigara în farfuriuța de pe pervazul balconului. Patru raze portocalii, perfect paralele pătrundeau până în capătul opus al camerei. Nu, nu va mai ieși din casă până nu se va lămuri o dată pentru totdeauna asupra trecutului său, pe care-l pierduse undeva printre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
personalități zglobii, teribiliste. Ajunsă în punctul acesta mort, rațiunea umedă a lui Cosmin se crispă și refuză să se mai lase stoarsă ca o căciulă de lână ținută la aerisit pe sârmă, în ploaie. Degetele îi bâjbâiră după pachetul de țigări și, după câteva fumuri, făcu dublu click pe un fișier winamp, botezat Maiko, nici el nu știa de ce. Era un playlist în care amestecase toată muzica pe care o avea în computer. Privi pe foaia de hârtie de lângă tastatură și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
t have a gun, ’cause I don’t have a job/I don’t have a job, ’cause I don’t have a house! Am apelat atunci la alfabetul surdo-muților. O întrebai strâmbându-mi degetele: ce face bătrânul?. Ea lăsă țigara și schiță rapid câteva gesturi: dracu’ știe! zace în camera aia și nu mai crapă odată. Dar n-ați chemat un doctor? Ei na! da’ ce, scoate el vreun ban de la teșcherea? n-avea rost Intr-un târziu am schițat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
ei. Știau o scurtătură. Cerul se plumbuise de tot. Mai lumina doar stejarul în care își frânsese gâtul Bizonul Alb. Nu se auzea nimic, nu era o țipenie. Ciorile fâlfâiseră către îngropăciunea bulibașei. Rămăseseră doar castanii negri, despuiați. Cristina strivi țigara lângă mormânt. Spuse cu o voce hârâită: - Am de ridicat niște CD-uri cu Whitehorse. Vii și tu? Bem o cafea...ceva ca un fel de pomană. - Bine, și-așa nu mai am nici o înmormântare în program, bodogănii. Traversarăm Pielea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
de lucru toate materialele pe care le îndosariase în ultimii ani. Le aruncă grămadă. Scoase computerul din priză și-l răsturnă peste vraful de hârtii. La urmă, aruncă și poza lui Leo și Sfânta Treime. Mai trase un fum din țigara fumată pe jumătate și o azvârli între miile de coli. Când limbile de foc se întețiră, cuprinzând monitorul și unitatea centrală, îl împinse cu piciorul în flăcări și pe Tubu. Ieși pe coridorul blocului și, înainte de a intra în lift
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
stingere. În spatele fostului conac boieresc care adăpostea sediul comandamentului unității lor, În parcul uriaș, parc dendrologic la origine, se auzeau voci groase, pași foșnind pe tecile uscate ale salcâmilor roșcovani și se vedea ici-colo, În Întunericul dens, jarul roșu al țigărilor scânteind. * (BARDĂ,BAROS, BALTAG SAU BAIONETĂ) Stimate domnule profesor, probabil că vă mai amintiți În ce fel am făcut cândva cunoștință și cum, de multe ori după aceea, am tot stat de vorbă despre drăgălașele obiectele, În majoritate arme și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
stimă! Zare Popescu P.S. Topor vine din slavă și este numai unealtă, nu și armă. * Nu s-ar putea spune cu precizie dacă În seara caldă de toamnă, să tot fi fost prin 1973, pe când stăteau amândoi și-și fumau țigările după apelul de seară pe o bancă din fostul parc dendrologic devenit de mai bine de treizeci de ani curte de cazarmă, soldatul În termen Zare Popescu a avut timp să-l lămurească pe fruntașul T.R. Radu A. Grințu, ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
trebuit să scrie un scenariu al dimineții din 20 aprilie 1976, Grințu ar fi notat neapărat următoarele lucruri: Pe pervazul ferestrei se află un cearșaf murdar cu ștampila L.M.F. la vedere și o ceașcă de cafea plină cu mucuri de țigări. Prin geamul murdar (cine să spele geamurile Într-un internat de băieți?) pătrunde lumina lăptoasă a unei zile care nu se arată a fi Însorită. Se văd vârfurile plopilor Încă neacoperiți de frunze și se ghicește printre ei firma cândva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
teul și cârpele și spălați scările! Când ați terminat, mă chemați!“ Impuls suplimentar cu piciorul În fund ultimului care iese pe ușă. „Ia uite-i, mă, și p’ăștia! Păi, ce, bă, vă credeți acasă la voi?“ Un chiștoc de țigară strivit pe linoleum lângă ușa unui dulap metalic. „Cine a fumat, bă, aici? Dacă vă prind, v-o bag pe gât, să știți!“ „Nu știu, to’ar’șu pedagog, poate a adus-o cineva lipită pe talpă.“ „Daa, lipită de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]