16,537 matches
-
și, În general, refuza violent acest gen de privilegii. Pune de patru cafele, turcule! - zise Grințu către Umit pentru că-l văzuse pe Axente sărind gardul cu o pungă de plastic În mână. După ce gustase din țuică și fumase mai multe țigări pe stomacul gol se bucura acum că se apropie Axente cu salamul și pâinea și sucul de roșii. Aducătorul lor trebuia răsplătit. Înainte de plecarea În vacanța de primăvară Popescu venise la Grințu și-l anunțase că el se duce să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
mult de câteva sute de mii de străini? Deci, Între război și turism diferența ar consta În felul obiectelor pe care invadatorii le poartă cu ei. În fine, divaghez. După ce am terminat de vorbit pentru numerosul public am fumat o țigară cu ceilalți ghizi. Fotbalistul s-a dus În biserică și a dat drumul magnetofonului pe care erau imprimate sunetele clopotului vechi, cel despre care se spune că dacă era tras Într-un anume fel „striga“ destul de inteligibil cuvintele „Ștefan-Vodă, Ștefan-Vodă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
care erau imprimate sunetele clopotului vechi, cel despre care se spune că dacă era tras Într-un anume fel „striga“ destul de inteligibil cuvintele „Ștefan-Vodă, Ștefan-Vodă“. Ghidul local l-a chemat și pe cel de pe scară să fumeze cu noi o țigară. Aveam impresia că-l cunosc de undeva pe tip, nu știam de unde să-l iau. Fii atent, aici ar trebui să Înceapă scenariul! Domnul „Star“ a venit și i-a strâns mâna pictorului Pătruț (așa-l chema) de parcă l-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
aproape că se lovi de poartă de fier forjat, probabil poarta morii sau a industriei locale. Dincolo de poartă, lângă o gheretă de PFL Întunecată ca un cavou, pe o bancă, stăteau doi bărbați și unul din ei tocmai Își reaprinsese țigara. Zise bună seara și cel care fuma veni să-i deschidă poarta răspunzându-i la salut și abia apoi Întrebându-l cu o voce mai puternică și mai autoritară: — Care ești, mă? — Nu vă supărați... - Începu el, dar omul tocmai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
dintre „voluntari“ văzură scena și-l puseră la punct pe ofițer; ei nu permiteau nimănui să se atingă de prizonierul lor. „E prizonierul nostru, au zis ei. Ce, dumneavoastră l-ați capturat?“ Aiurit, prizonierul se trezi că i se oferă țigări, cafea, vin etc... (Les carnets de guerre de Louis Barthas, tonnelier (1914-1918) - Maspero, 79 - trad. M.N.) Cu Zare n-avusese timp să stea de vorbă despre fete. Vara, el pleca de obicei În alte tabere decât cele În care mergea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
le strigă de departe: — Hai Libi! - ceea ce Însemna că le dorește acelora, cum să spune, liberare ușoară. Unul dintre soldați Îi făcu semn cu două degete În fața buzelor și Zare se apropie de ei și le Întinse un pachet de țigări Snagov nedesfăcut. Vorbi ceva cu ei și apoi se hotărî să le lase și o sticlă de vin spumos din cele două pe care le avea sub balon. Blocul pe care-l căutau ei de mai bine de o jumătate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
o bluză direct pe piele, puse altă apă pe reșou pentru cafea (cea de mai Înainte se evaporase) zâmbi și se Întoarse cu spatele pentru că ghicise că lui Îi e rușine să se Îmbrace sub privirile ei. Își aprinse o țigară și, În timp ce le tot se mai Încurca În nasturii cămășii, nu nimerea adică butonierele, Începu să povestească. Dar nu era numai Pătruț, profesorul de desen de acolo din sat. Mai era și paznicul de vânătoare, Culiță. Venea o dată pe săptămână
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
de ce autorul acestui așa-zis roman, cel care a decis să mă transforme dintr-o dată În personaj, crede mai mult În proza scurtă decât În roman.) La mulți ani! (În plină vară, hă-hă!) Zare. * (Nu mai zicea nimic. Aprinsese o țigară și Încerca să pară calm. Luase din sertar o coală de hârtie și Începuse să scrie ceva pe ea. Grințu crezu că inspectorul Îi scrie numirea ca suplinitor În satul X. De altfel nici el nu avea prea mult chef
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
le arăta cum lucrează bătrâna la războiul de țesut. Moșul stătea de obicei pe prispă și-i privea zâmbind pe străini. Din când În când spunea: „Poftiți, poftiți! și făcea semne Încurajatoare celor rămași mai În urmă. Unii Îi ofereau țigări sau chewing-gum, dar el refuza politicos și categoric, privind pe deasupra capului celui care-l „trata cu bunătăți““ și nedezlipindu-și zâmbetul de pe buze. Numai când veneau să-l fotografieze nu refuza. Își aranja cămeșa și cojocul și devenea serios. Grințu nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
și cotețe, săream garduri. În drum au căzut mulți ostași de-ai noștri loviți de gloanțele dușmane. Dintre ei mi-i amintesc pe... Fumigena este lăsată să se Împrăștie de la sine, cascadorii Își șterg sudoarea de pe față și-și aprind țigările pe ascuns să nu fie văzuți de profesorul-antrenor. Cineva spune că aici nu mai sunt necesare duble, se va face totul la montaj, s-au luat destule planuri apropiate. Aparatul se mai plimbă o vreme pe deasupra satului Înecat În amurgul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
a ascuns; tancul de jucărie al copilului gazdei pare mai adevărat (Închipuirea mea Îl face să salte peste ape și gropi); culorile covorului nu mai sunt șterse ci vii; perdelele, foste cândva albe, nu-mi mai par Înnegrite de fumul țigărilor ci asortate, prin cenușiul lor discret, la restul culorilor din Încăpere. Chiar aerul care pătrunde prin fereastra deschisă pare mai puțin poluat, iar din stradă nu se aud ambreajele autobuzelor, ci pornirile line ale unor limuzine care mai fac un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
aude pe culoarele școlii zbârnâitul soneriei și Începe zgomotul specific al recreației. Traversez terenul de fotbal (ce a mai rămas din el), o minge deja Își face apariția, iar din spărturi de cărămizi și căciuli se fac porțile. Aprinzându-mi țigara mă apropii de micul grup subjugat de oratorul ce stă pe ciuci. Și-a reluat Între timp mișcările sugestive ale mâinilor lui butucănoase, desene prin aer și pe pământ, continuă să povestească. Procedeele prin care se trece de la imaginea povestitorului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
de la imaginea povestitorului la aducerea pe ecran a timpului și locului povestirii lui sunt numeroase. Se poate alege oricare: ...ân ziua de 25 martie, de Blagoveșteni - se aude din off vocea lui gâjâită de om bătrân și credincios fumător al țigărilor Mărășești - am luat În primire serviciu’ care mi s-a ordonat, adică șef de cuptor. Imaginea Îmbrăcă imediat alura ei de arhivă de război și Înțelegem că lucrurile despre care vocea bătrânească vorbește s-au Întâmplat În urmă cu ani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
am ajuns Într-un sat de unde mai aveam zece kilometri până la orașul spre care se tot spunea că mergeam. aicea am cantonat În noaptea de Paști și s-a dus căruța la șosea pentru a aștepta mașina cu daruri, adică țigări și ceva de mâncare, și am stat toată noaptea treji ca s-o așteptăm! Chiar dacă vocea gâjâită nu spune mai nimic despre acea noapte de sărbătoare, noi putem desluși În fumul montajului prin fondú cum totuși preotul regimentului face la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
acum doar eu și-l ascult. Spune povestea unei alte zile În care din camioane se descărcau alimente pentru Întreaga divizie. Înfometarea din ochii lui de atunci licărește și acum când Își reamintește: am văzut cutii de conserve, cașcaval, unt, țigări și se spunea că ne vor da și bomboane, da’ la prânz nu ne-a dat decât cartofi prăjiți, varză și conserve și 250 de grame de pâine, iar seara un ceai parfumat cu cuișoare și foarte puțin Îndulcit, 40
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
cincea zi ne-am dus pe malul fluviului să ne Îmbarcăm pentru front. am scris acasă. stăteam pe iarba verde și mă uitam la armatele care Îmbarcau pentru front. Vasile Enciu mi-a dat un tutun și un pachet de țigări și trei mărci. noaptea următoare am dormit În orașul de dincolo de fluviu și am auzit cum a trântit vreo 5 bombe. Carnet de regie: În 1938 unul dintre deputații conservatori englezi, pe numele său Anthony Eden, declara: „Hitler nu este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
din nou pe rampa gării din oraș și acum Îmbarca bateria a șasea și grupul de comandă al Divizionului 2 Artilerie Ușoară. M-am găsit (din Întâmplare?) cu Oiță al lui Marin Duțea și mi-a dat un pachet de țigări și am stat mult de vorbă cu el seara am spălat cămășile murdare și am primit 39 de țigări, unt, conserve, bomboane și pâine. În ziua următoare era joi și am dat iar o roată prin Bazar de m-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
2 Artilerie Ușoară. M-am găsit (din Întâmplare?) cu Oiță al lui Marin Duțea și mi-a dat un pachet de țigări și am stat mult de vorbă cu el seara am spălat cămășile murdare și am primit 39 de țigări, unt, conserve, bomboane și pâine. În ziua următoare era joi și am dat iar o roată prin Bazar de m-am plimbat. am dat o marcă pe șase pietre de scăpărat și un fitil și am mai dat și o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
unt, conserve, bomboane și pâine. În ziua următoare era joi și am dat iar o roată prin Bazar de m-am plimbat. am dat o marcă pe șase pietre de scăpărat și un fitil și am mai dat și o țigară pe două ace de prins pește. În piață se vindeau diferite lucruri de Îmbrăcăminte, alimente, o pâine de două kilograme costa 360 de lei sau 6 mărci bani germani. se puteau cumpăra tot felul de lucruri de mare preț dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
G.P. când se ducea, În plin război, până la bazarul din orașul În care era cantonat să-și cumpere ace de pescuit. În același timp mă gândesc că această valută de mare valoare pe care o foloseau ei pe atunci - o țigară - Încă mai merită un capitol special În istoria universală a monedei. de Sfântul Gheorghe trebuia să Îmbarcăm și noi pentru front. se spunea că avem de mers 500 de kilometri, adică două zile și două nopți cu trenul și 100
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
mai chinuim boii. toată ziua a cântat unul cu armonica și pe la trei după-amiaza m-a apucat, așa, să plâng că m-am dus mai Încolo să nu mă vadă camarazii. spre seară am primit tutun de pipă, miere și țigări. Serile de iarnă Într-un sat ca acela În care mă aflu În timp ce scriu și În care vom filma trebuie considerate entități semnificative separate. Culoarea cerului dintr-un amurg de iarnă În câmpie cere o peliculă și un tratament al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
putem urmări mai cu metodă, pe ecran, În ce constă activitatea funcțională a unei brutării de campanie. Luni dimineața se execută un scurt program de instrucție de font, apoi se scot coșurile cuptoarelor și se curăță. Soldații primesc ciocolată, cafea, țigări și chiar câte un trabuc de căciulă. Marți și miercuri se fac brazdele, se cară pământul cu sacul, cu roaba și cu lopata, se face curățenie, se ancorează carele până devin Într-adevăr cuptoare imobile. Iată că totuși nu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
caporal da’ ne-am făcut că nu știm nimic) războiu s-a terminat, ăăăăăAAAăăăă, uraaaaaa, numai gamele pă tot ceru’, acuma ordinu e să scotocim pădurea din față fără foc dă armă. Este pauza meciului și vom fuma câte o țigară pe prispă. Poteci, poieni, ierburi Înalte, păsări, izvoare și mirosul Îmbătător al florilor de pădure. dincolo de pădure o șosea cu terasament Înalt, peste șosea salt Înainteee!, sare doar un băiat cu pușca mitralieră și dincolo neamțu care-i ordonă În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
ne minte. Se identifică aici, între altele, motivul zădărniciei, coroborat cu al efemerității condiției umane, al regretului, al speranței, al morții și, firește, al destinului, ilustrate și prin apelul la intertextualitate: Aseară, într-o cafenea din Copou / prin fumul de țigară ce-n nouri / Moartea îmi vorbea în sanscrită / despre grijile ei. Ostenit am privit în strâmbele oglinzi: / Vodkă. Înjurături. Mătreață. Poeți. / Atâtea regrete și tot atâta spumegândă speranță. / Nopți cu lună peste hematiile visului. Postmoderniștii dorm / Buciumul tace cu jale
Aventura lecturii : poezie română contemporană by Mioara Bahna () [Corola-publishinghouse/Imaginative/367_a_1330]
-
o solniță umplută cu sare uscată din sudoarea femeilor pe care le-am iubit. Să stau, așa, și să mănânc pâine cu sare după obicei. Ah, Apocalipsa, hai pe la mine-ntr-o seară. Bem o votcă, vorbim prostii, fumăm o țigară. Pentru ființa condamnată la moarte și conștientă că sentința nu numai că nu se poate comuta, ci e chiar în proximitatea oricărei respirații, respirația poate fi respirație numai dacă e strigăt, rugăciune, poem. Iar sacrul e, de asemenea, prezent în
Aventura lecturii : poezie română contemporană by Mioara Bahna () [Corola-publishinghouse/Imaginative/367_a_1330]