19,653 matches
-
cade În timp ce maică-sa se repede să o ridice. CÎnd fetița se calmează, Împăcată cu o ceașcă de ciocolată caldă, Lisa Își cere scuze pentru Întrerupere, iar eu dau din umeri că nu contează, căci zilele astea Întreruperile sînt ceva obișnuit. — Deci, reiau cînd lucrurile s-au liniștit complet, sînt Într-adevăr de părere că Charlie e drăguț și, da, e atrăgător și, da, simt și eu atracția dintre noi, dar chiar nu cred că voi face ceva În privința asta. Oricum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
Împotriva voinței sale. Dumnezeule, oare cum de ne scăpaseră aceste lucruri? Cum de n-a băgat Linda de seamă? Căci, oricît de bănuitoare fusese la adresa Lisei, nu-și Închipuise că ținta avea să fie Michael. Mi-a explicat că era obișnuit să fie flatat pentru intelectul său, pentru prestațiile sale În sala de judecată, pentru cunoștințele și mintea sa agere. Dar trecuseră ani de cînd nu mai fusese complimentat pentru felul În care arată, pentru bravura sa, pentru el Însuși. — Ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
sunt bune sau proaste. Ideile nu destabilizează. Ele pot să ne convină sau să nu ne convină, pot să șocheze sau să fie în concordanță cu opiniile noastre. Dar, dacă se maturizează sistemul democratic în România, atunci trebuie să ne obișnuim cu dezbaterea ideilor. Chiar și cu ideile care nu ne convin. A respinge o idee de plano, pentru că este subversivă sau pentru că destabilizează, aceasta trădează inerția unei gândiri din alte timpuri. Din păcate, eu constat că funcționează în subconștientul nostru
Istorie recentă 100% by Robert Turcescu/Valeriu Stoica () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1377_a_2886]
-
împreună probleme mai mari sau mai mici ale comunității în care trăim. R.T. Recitind dialogurile prinse în această carte, mi-am dat seama că nu v-am întrebat niciodată nimic despre hobby-uri, pasiuni, viață privată... E adevărat, nici nu obișnuiesc să pun astfel de întrebări invitaților mei, totuși, trebuie să existe și un altfel de Valeriu Stoica! Pescuiți, vânați, colecționați timbre, sunteți amator de concerte? Mai jucați tenis? V.S. Mai devreme, v-am spus că, atunci când sunt obosit, dorm bine
Istorie recentă 100% by Robert Turcescu/Valeriu Stoica () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1377_a_2886]
-
României. Ele nu ar fi fost posibile dacă interlocutorul meu n-ar face parte din categoria rară de jurnaliști care înțeleg că informarea corectă a cetățeanului depinde de onestitate și civilitate. Fără atitudini inchizitoriale - cu care, din păcate, ne-au obișnuit prea mulți dintre moderatorii ce ne populează teleserile și telenopțile -, bine documentat, curios și scormonitor într-o măsură decentă, familiarizat cu temele adevărate ale agendei publice, cu întrebări bine țintite, ca un glonț, sau nemiloase ca o ghilotină, Robert Turcescu
Istorie recentă 100% by Robert Turcescu/Valeriu Stoica () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1377_a_2886]
-
exista teroare mai mare pentru el. Prima victimă pe care a văzut-o, a fost un om al străzii, întins pe marginea drumului, înconjurat și jelit de rudele sale. Figura cadavrului era distorsionată, umflată și învinețită. Mai apoi, după ce sistemele obișnuite de conveniențe au fost încălcate, a văzut cum o englezoaică muribundă era transportată de la una din casele din zona civilă. Figura femeii avea aceeași culoare vineție, iar distincția de rasă era ștearsă de boală. Faptul că în fața morții nu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
sângele curgându-i dintr-o rană de la tâmplă. Răvășit, smiorcăindu-se, arată revoltător. În cele din urmă, Razdan începe să înțeleagă de ce l-a evitat în tot acest timp. Întotdeauna a crezut că a făcut-o din cauza mamei lui. Femeia obișnuia să vorbească singură, în șoaptă. Când intra în încăperea ei, avea senzația c-o întrerupe. Cu toate acestea, în pofida campaniilor sale publice despre puritate, de la moartea ei făcuse multe vizite secrete în încăperile cu felinar aflate deasupra bazarului. Acolo le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
din cap. — Încă o dată, domnule Flowers. De când faci parte din Misiunea Politică? De opt luni? Nouă? Duci o viață confortabilă aici. În mod sigur nu te-ai codit să accepți ospitalitatea prințului Firoz - polo, shikar, tenis, petrecerile sale mai puțin obișnuite cu filme. Nu ești căsătorit. Ai dorințe, desigur. Este de înțeles. Dar felul dumitale de a te distra a fost...ei bine, special. Nu mai trebuie să ți se reamintească. Omul dă la iveală un plic mare, din care scoate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
consistente la micul dejun și de vinuri și țigări de foi la cină, așa încât trupul său amenință să se repeadă dincolo din granița hainelor. Alcoolul a avut contribuția sa nefastă. În perioada serviciului, maiorul, ca și alți luptători ai imperiului, obișnuia să prelungească momentul primului pahar al zilei, cam de când apunea soarele până înspre primele ore ale dimineții. Când a fost trecut din armată în serviciul politic, primul pahar a fost devansat rapid pe la nouă dimineața și s-a înțepenit acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
populației, se înregistrează chiar în orașul Fatehpur. Situat la oarecare distanță de artera comercială a șoselei Grand Trunk, care trece prin sudul regatului, făcând legătura dintre îndepărtata Calcutta și Peshawar, Fatehpur are încă și destule avantaje. Cândva, țesătorii de aici obișnuiau să confecționeze un material special, cadrilat, din bumbac, foarte popular în nordul Indiei. Au intrat însă în concurență cu materialele făcute la războaiele de țesut din Manchester și, treptat, n-au mai făcut față, dar orașul a continuat să freamăte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
Când ajunge la țintă, mai trage de timp, inspirând adânc aerul jilav al dimineții, ajustându-și patul puștii pe umăr. Cea care-i încarcă arma, o tânără de la palat, se uită pe furiș la băiatul de la bucătărie și pare mai obișnuită cu cosmeticele decât cu cartușele; va fi în mod sigur o pierdere de vreme pentru ea. Cu toate astea, dacă are noroc, va putea să bage în tolbă una sau două perechi din rațele Gadwall, care îi zboară indiferente pe deasupra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
de țară le oferea condiții excelente pentru sport și era chiar firesc, drept și normal, ca Privett-Clampe să devină un mare amator al „vânătoarii“ de porci. Camaraderia de la Clubul Abbottabad Tent era unul dintre cele mai bune lucruri pe lume, obișnuia să spună tuturor Privett-Clampe la 23 de ani. Comandantul, după cum se știa, era de acord, așa că weekendurile puteau începe de joia, pentru a da amatorilor de porci din regiment posibilitatea să-și dezvolte talentul. Cea mai arzătoare dorință a sa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
de soldați loiali, care și-au înțeles locul privilegiat în ierarhia lucrurilor și s-au luptat să-l păstreze. Aceste diferențe de rasă erau evidente chiar și celor mai tineri indieni. Comparați cu domnii hinduși din zona Calcutta, care sunt obișnuiți să despice firul în patru, sau cu timizii din Cașmir, este evident că pathanii sunt cei din rândul cărora s-au născut cei mai mulți bărbați. Desigur, ei își tratau abominabil femeile și erau înclinați spre sodomie, dar nici una dintre aceste tendințe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
gurii și o anume strălucire a privirii, care se intensifică atunci când apasă pe trăgaci. Nababul de asemenea, descarcă o armă și o apucă pe următoarea din mâinile încărcătorului, cu o încrețire crudă a buzelor. Chiar și femeile lui Firoz, mai obișnuite cu genul de lovituri de pe ringul de dans, din toaletele barurilor de noapte sau din colțurile întunecate ale grădinilor, cu ocazia petrecerilor, chiar și ele reacționează neplăcut la reculul izbitor în umăr, la greutatea patului fierbinte al armelor în palmele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
al Indiei, marșuri, proteste și detenție fără judecată. Ceilalți nu sunt deloc interesați. Doar Firoz pare să-i acorde atenție, dar se foiește cam mult în scaun, ca și cum mai degrabă ar face cu totul altceva. Pe măsură ce ochii lui Pran se obișnuiesc cu întunericul, observă și alte figuri, pe tânărul francez cu chip mohorât, care mereu pierde timpul în preajma pathanilor, pe Flowers și o dansatoare suedeză de prost renume, despre care femeile de la zenana au citit în ziare. — Aha! strigă Firoz. Se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
uitându-se la elefantul împodobit pentru parada de pe străzile orașului lor. Formația care merge în urma acestuia cântă Grenadierii englezi, ca pe un bocet interpretat nazal. Sir Wyndham tresare. Deși e de mult timp în India, n-o să se poată niciodată obișnui cu orchestrele nativilor. Străzile sunt pline. Oamenii stau așezați în rânduri pe acoperișuri. S-au urcat în marchize și stau cu picioarele atârnate pe ferestre. Sir Wyndham se uită în jur cam nervos. Balansându-se în howdah, se simte expus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
să nu-și lase fratele singur cu sir Wyndham. Abia au schimbat câteva cuvinte, dar riscul ca Murad să aducă în discuție problema succesiunii, în absența sa, este destul de mare. Cu toate acestea, criza este iminentă și Firoz nu este obișnuit cu disconfortul fizic. Scotocește în adâncul ființei sale după un sâmbure de perseverență care să nu fi fost distrus de anii în care n-a căutat decât plăcerile. Vai, resursele sale sunt aproape epuizate și nici măcar vântul care se insinuează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
care au început să simtă cum le scapă printre degete. La început, au fost doar zvonuri. Indienii purtau în secret discuții cu rușii și nemții, despre bolșevism, despre revolte - roade inevitabile, spun adepții, ale politicii forte cu care au fost obișnuiți nativii. Au fost împărțite manifeste în locurile publice. Fii gata să ucizi și să mori. Apoi, la scurt timp, au apărut mici semne prevestitoare de rău. O procesiune hindu, la care s-au alăturat și musulmanii. Strigătele de Mahatma Gandhi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
de unelte, din mijlocul dulapului. —O să asamblăm grila Lamprey, pentru început. Tu apasă aici, iar eu strâng șuruburile. În timp ce apasă tăblițele de lemn, Robert se uită la cranii. Morții îi întorc privirea. Oricât a încercat, n-a putut să se obișnuiască cu această colecție a pastorului. Ideea de a aduna craniile în acest loc îi repugnă, îi provoacă oroare. Bărbați și femei care odinioară s-au plimbat, au mâncat, au cântat la instrumente, s-au certat, toți reduși la specimene științifice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
rundă a meciului. Când îi aude vocea, femeia întoarce capul și pentru un moment Bobby se uită în ochii ei. Ea îi întoarce privirea cu o figură splendid de insolentă, fără să clipească, nici măcar a apreciere. Pretty Bobby nu este obișnuit să fie tratat cu atâta indiferență. Cu un gest deliberat, femeia îi întoarce spatele și-și conduce însoțitorul înăuntru. În runda a doua, Flanagan și Philips sunt bătuți măr. Este în special vina lui Flanagan, care a jucat ridicol de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
limiteze la a hoinări de colocolo, ceea ce într-un spațiu restrâns cum este cel de la Green, într-o sâmbătă seara, este o opțiune de mâna a doua. Miss Parry nu pare deranjată de atenția care i se acordă, pentru că este obișnuită cu ea. Speră să primească tot mai multă atenție și într-un cadru chiar mai formal, atâta timp cât bătrânul zgârie-brânză Readymoney își ține promisiunea să-i finanțeze spectacolul muzical. Pe drumul spre toaletă, este surprinsă să vadă un bărbat foarte tânăr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
urmează o scurtă expunere și se renunță la ea. Apoi un scurt hiatus și se primește vestea că unii dintre elevii doctorului, printre care și Jonathan Bridgeman, sunt așteptați în trimestrul care începe de Sf. Michael (29sept) la Barabbas. Cupa obișnuită cu vin roșu trece din mână în mână, iar doctorul Noble le scrie scrisori de felicitare părinților și tutorilor. Viața lui Jonathan devine mai ușoară ca aerul acum, ascensiunea îi este asigurată, este un arc perfect. Dar tocmai atunci, într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
lor! Tata ia cu el o cadă pliantă când merge acolo. Desigur, este tratat ca marele șef. Aparent, e foarte impresionant... Discuția despre statutul social al poporului Fotse descoperit de profesor, durează până ajung la sala de prelegeri. Profesorul este obișnuit cu astfel de discursuri, a căror elocvență este cunoscută printre studenți pentru că sala este plină la refuz de tineri antropologi, înghesuiți unii în alții, ghemuiți pe coridoare sau cocoțați pe cadrul ferestrelor. Apariția lui Star este una spectaculoasă, provocând un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
iarăși la munca de teren. Și-a stabilit astfel un ritm întrerupt doar de război. La fiecare câțiva ani, profesorul își petrecea vacanța în Ținutul Fotse, unde observa obiceiurile acestor oameni, încercând să nu bea apa nefiartă pe care ei obișnuiau să i-o tot ofere cu insistență, deși le explicase că nu se simțea bine dac-o bea. La cea de a patra vizită, a avut o revelație, care i-a adus și reputația unuia dintre cei mai mari africaniști
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
să spună că habar n-a avut că suntem prieteni, că dacă ar fi știut... și altele de genul ăsta. De fapt, până la urmă chiar l-am crezut. Parisul acceptă o mulțime de oameni de acest gen, care nu sunt obișnuiți cu el. Îl găsesc fermecător. Îl lasă pe Jonathan să se pregătească de seară. Când își leagă cravata, Gittens vâră capul pe ușă, să-l întrebe cum se simte. Au o scurtă conversație, la sfârșitul căreia Jonathan rămâne convins că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]