16,537 matches
-
Râse. Ăsta chiar că era un final potrivit pentru toată povestea. Mintea Începu să-i zboare. Știa că e destul de obosit cât s-o poată opri. Vărsă restul de cafea din ibric și scutură zațul În foc. Își aprinse o țigară și intră-n cort. Așezându-se pe pături, Își scoase pantofii și pantalonii, apoi Înfășură ciorapii și-i băgă-n pantaloni, făcându-și o pernă, și se băgă sub pături. Privea prin deschizătura cortului cum strălucea focul când vântul nopții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
apa curgându-i de pe pantaloni și din ghetele scâlciate. Se duse să se așeze pe bușteni. N-avea de gând să renunțe prea repede la senzațiile care-l Încercau. Își Încovrigă degetele În apa din ghete și-și scoase o țigară. O aprinse și aruncă bățul de chibrit În apa care curgea repede sub bușteni. Un păstrăv mic se repezi la bățul purtat de apă. Nick Începu să râdă. O să stea să-și termine țigara. Stătea pe bușteni fumând, se usca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
din ghete și-și scoase o țigară. O aprinse și aruncă bățul de chibrit În apa care curgea repede sub bușteni. Un păstrăv mic se repezi la bățul purtat de apă. Nick Începu să râdă. O să stea să-și termine țigara. Stătea pe bușteni fumând, se usca la soare, simțea soarele cald pe spate, apele lipsite de adâncime ale râului pătrunzând În pădure, Încolăcindu-se În pădure, lucind În lumină, bolovanii mari neteziți de ape, cedrii și fagii de-a lungul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
mai la umbră și-și scoase sendvișurile din buzunar. Le băgă În râul rece. Apa luă cu ea firimiturile. Mâncă sendvișurile și apoi luă apă cu șapca să bea. La umbră era răcoare, cum stătea pe buștean. Își scoase o țigară și Încercă să aprindă un băț de chibrit. Chibritul intra-n lemn, lăsând o dâră mică. Se aplecă peste buștean până găsi un loc mai tare și aprinse chibritul. Stătea fumând și privea râul. În față, râul se Îngusta și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
N-arăți prea bine, spuse Retana. — Doar ce-am ieșit din spital. — Auzisem că ți-au tăiat piciorul. — Nu, s-a făcut bine. Retana se aplecă peste birou și Împinse spre Manuel o cutie de lemn În care-și ținea țigările. — Ia o țigară, spuse. — Mulțumesc. Manuel Își aprinse țigara. — Vrei un foc? Spuse, Întinzând chibritul spre Retana. — Nu, Își flutură Retana mâna, nu fumez niciodată. Retana Îl privi cum fuma: — De ce nu-ți cauți o slujbă, ca să te-apuci și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
bine, spuse Retana. — Doar ce-am ieșit din spital. — Auzisem că ți-au tăiat piciorul. — Nu, s-a făcut bine. Retana se aplecă peste birou și Împinse spre Manuel o cutie de lemn În care-și ținea țigările. — Ia o țigară, spuse. — Mulțumesc. Manuel Își aprinse țigara. — Vrei un foc? Spuse, Întinzând chibritul spre Retana. — Nu, Își flutură Retana mâna, nu fumez niciodată. Retana Îl privi cum fuma: — De ce nu-ți cauți o slujbă, ca să te-apuci și tu să muncești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
ieșit din spital. — Auzisem că ți-au tăiat piciorul. — Nu, s-a făcut bine. Retana se aplecă peste birou și Împinse spre Manuel o cutie de lemn În care-și ținea țigările. — Ia o țigară, spuse. — Mulțumesc. Manuel Își aprinse țigara. — Vrei un foc? Spuse, Întinzând chibritul spre Retana. — Nu, Își flutură Retana mâna, nu fumez niciodată. Retana Îl privi cum fuma: — De ce nu-ți cauți o slujbă, ca să te-apuci și tu să muncești? Nu vreau să muncesc. Sunt toreador
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
taurul Îl observă și abandonă capa pentru a ataca omul. Țiganul sprintă și sări peste barrera, iar taurul lovi cu coarnele-n ea. Se-nfipse-n ea de două ori, izbind lemnul orbește. Criticul de la El Heraldo Își aprinse o țigară și, după ce aruncă cu bățul de chibrit În taur, notă În carnețelul său: „mare și cu corn destul cât să-i satisfacă pe clienții plătitori, Campagnero a arătat o tendință de a invada spațiul matadorilor“. Manuel păși pe nisipul tare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
nervos, Își opri ferm calul În fața taurului. Zurito stătea aplecat În față, cu pălăria pe ochi, cu sulița ținută-n unghi ascuțit sub braț, aplecată pe jumătate, țintind taurul cu vârful triunghiular de fier. Cu ochii pe taur, trăgând din țigară, criticul de rezervă de la El Heraldo scrise: „Veteranul Manolo a trasat o serie de verónicas acceptabile, terminând cu un recorte extrem de belmontistic care a smuls aplauzele obișnuiților arenei și așa lăsăm loc tercio-ului cavaleriei“. Zurito Își potrivi calul, măsurând distanța
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
casă frumoasă. — Sigur. Are grijă de ea cum trebuie. Face o grămadă de bani. Crezi că-i trezim, dacă vorbim? Întrebai. — Nu. Nu ne-aud. Și, oricum, dorm ca vitele. Eu sunt altfel, sunt nervos. — Vorbește mai Încet. Vrei o țigară? Am fumat cu dibăcie pe Întuneric. — Nu fumați prea mult, signor Tenente. — Nu. Aproape că m-am lăsat. — Păi, nu face bine și bănuiesc că până la urmă nici nu-i mai simți lipsa. Ați auzit vreodată de chestia aia, cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
că m-am lăsat. — Păi, nu face bine și bănuiesc că până la urmă nici nu-i mai simți lipsa. Ați auzit vreodată de chestia aia, cum că orbii n-ar fuma pentru că nu poa’ să vadă fumu’ când iese din țigară? — Nu cred așa ceva. — Și eu cred că-i o prostie. Doar c-am auzit-o pe undeva. Știți, cum aude omu’ lucruri. Tăceam amândoi și eu ascultam viermii de mătase. — I-auziți, ai dracu’, pe viermii ăia? mă-ntrebă. Poți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
te folosești de această carte. Doctorul Wilcox nu-i răspunsese nimic, dar În aceeași zi Își cumpărase ghidul Îmbrăcat În piele. — Ia uite-l pe Horace, spuse Doc Fischer când intrai În camera de gardă, unde mirosea a fum de țigară, a idoform, a fenol și a ars de la un radiator supraâncălzit. — Domnilor. Ce vești mai circulă prin piațetă? Întrebă Doc Fischer. Vorbea afectat, cu un fel de extravaganță care-mi părea a fi culmea eleganței. — Păi, curcanul gratis la frații
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
frontului. — Ca un politician nenorocit, spuse Nick. — Ai arăta mult mai distins În haine civile. Hainele alea sunt cu adevărat distinse. — Și cu o pălărie de fetru. — Sau cu una de blană. — Ar fi trebuit să am buzunarele pline cu țigări și ilustrate și tot felul de lucruri din astea. Și ar fi trebuit să am o grămadă de ciocolată la mine. Toate astea trebuia să le Împart soldaților, alături de-o vorbă bună. Da’ n-aveau nici țigări, nici ilustrate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
pline cu țigări și ilustrate și tot felul de lucruri din astea. Și ar fi trebuit să am o grămadă de ciocolată la mine. Toate astea trebuia să le Împart soldaților, alături de-o vorbă bună. Da’ n-aveau nici țigări, nici ilustrate, nici ciocolată. Așa că mi-au zis să-mi fac apariția oricum. Sunt sigur că-i va Încuraja foarte mult să te vadă. — Mai bine n-ai mai fi așa sigur. Și-așa mă simt destul de prost. Dac-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
jos cu grijă. Îi amorțeau de fiecare dată când le ținea Întinse prea mult. Răspunse privirilor adjutantului, ale telegrafiștilor și ale celor doi curieri și-și puse pe cap casca acoperită cu pânză. — Regret absența ciocolatei, a ilustratelor și a țigărilor, spuse. Port totuși uniforma. Maiorul se-ntoarce imediat, spuse adjutantul. În acea armată, adjutantul nu este delegat de o comisie. Uniforma nu este executată corect pe de-a-ntregul, spuse Nick. Dar ajunge ca să vă faceți o idee. Mai multe milioane
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
În lumina felinarelor de pe peron. — Mai vorbești și alte limbi În afară de engleză? o Întrebă pe chelneriță. — A, sigur, domnule. Mai știu germana, franceza și dialectele. — Vrei să bei ceva? — A, nu, domnule. N-avem voie să bem cu clienții. — O țigară pot să-ți ofer? — Oh, nu, domnule. Nu fumez. — Bine atunci, spuse domnul Wheeler. Se uită din nou pe fereastră, luă o gură de cafea și-și aprinse o țigară. — Fräulein, strigă și chelnerița veni la masa lui. — Ce doriți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
nu, domnule. N-avem voie să bem cu clienții. — O țigară pot să-ți ofer? — Oh, nu, domnule. Nu fumez. — Bine atunci, spuse domnul Wheeler. Se uită din nou pe fereastră, luă o gură de cafea și-și aprinse o țigară. — Fräulein, strigă și chelnerița veni la masa lui. — Ce doriți, domnule? — Pe tine. Lăsați glumele, domnule. Nu glumesc. Atunci nu mai vorbiți așa. — N-am timp de discuții, spuse domnul Wheeler. Trenul ajunge-n patruzeci de minute. Dacă urci cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
de franci. — Nu mai vorbiți așa, domnule. Voi fi nevoită să-l rog pe conductor să aibă o discuție cu dumneavoastră. — Păi, nu pe hamal Îl vreau. Și nici pe polițist și nici pe unu’ din băieții ăia care vând țigări. Te vreau pe tine. Dacă continuați să vorbiți așa, o să vă rog să plecați. N-aveți voie să stați aici și să vorbiți așa. — Păi și-atunci de ce nu pleci de lângă masă? N-am cum să-ți vorbesc așa dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
geam la fulgii care cădeau În lumina felinarelor de pe peron. Mai vorbești și alte limbi În afară de engleză? — A, da, mai știu germana, franceza și dialectele. — Vrei să bei ceva? — A, nu, domnule. N-avem voie să bem cu clienții. — O țigară vrei? — O, nu, domnule, spuse ea râzând. Nu fumez. — Nici eu, spuse Johnson. E un obicei urât. Chelnerița se Îndepărtă și Johnson luă o gură de cafea și-și aprinse o țigară. Pendula de pe perete arăta că-i zece fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
N-avem voie să bem cu clienții. — O țigară vrei? — O, nu, domnule, spuse ea râzând. Nu fumez. — Nici eu, spuse Johnson. E un obicei urât. Chelnerița se Îndepărtă și Johnson luă o gură de cafea și-și aprinse o țigară. Pendula de pe perete arăta că-i zece fără un sfert. Ceasul lui o luase puțin Înainte. Trenul trebuia să sosească la zece jumate - o oră Întârziere Însemna deja unșpe jumate. Johnson o strigă pe chelneriță: — Signorina! — Ce doriți, domnule? — N-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
mai mult? — Sunt cam la fel, domnule. N-aș putea spune că-i vreuna care să-mi placă mai mult. Vrei să bei ceva, o cafea? — O, nu, domnule, n-avem voie să bem cu clienții. — N-ai vrea o țigară? — A, nu, domnule, spuse ea râzând. Nu fumez, domnule. — Nici eu. Nu-s de acord cu David Belasco. — Mă scuzați? — Belasco. David Belasco. Îl recunoști oricând pentru că-și ține fularul invers. Da’ nu-s de acord cu el. Pe de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
masturbare? — Una dintre cele mai oribile crime. Nick și-l imagină pe marele tenor făcându-i, cu ajutorul unui bătător de cartofi, ceva foarte ciudat, bizar și atroce, unei femei frumoase care arăta ca Anna Held În fotografiile din pachetele de țigări. S-a hotărât, cuprins de un dezgust considerabil, că atunci când o să fie destul de mare o să facă și el chestia asta cel puțin o dată, ca să vadă cum e. Taică-su a Încheiat subiectul declarând că masturbarea duce la orbire, nebunie și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
mă Întrebă un grefier după ce „adunarea de doliu” se termină, - era Înghesuială, debandadă, ca totdeauna la desfacerea unei mulțimi. Mă făcui că nu aud Întrebarea iar cel care o rostise, reacționînd instinctual În mecanica timpului, Își părăsi curiozitatea, aprinzîndu-și o țigară, după care tăcu, se desprinse În foiala de oameni, trecînd spre alt grup aflat la cîțiva pași. O Împrăștiere tăcută, se vorbea În șoaptă, mai mult nu se vorbea, o prudență generală, ridicată la gradul ei maxim, aproape vizibilă, materializată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
cu sincere mulțumiri și prefăcute laude, pentru că nu se pricepea. Ea deschise ușa servantei, și după ce puse pe masă o farfurioară cu o linguriță de șerbet, iar el paharul cu apă, se așeză din nou În fotoliu. El aprinse o țigară, apoi simplu: - Dar de ce tocmai despre dragoste? - Credeți că există un subiect mai important În lumea asta? Ea rîse, iar el tăcu. Vedeți dumneavoastră, nimic nu se poate fără ea. Nu știu dacă mă Înțelegeți. Vorbesc de dragoste În general
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
știu eu?”. Nu știți dacă ați iubit sau nu? Măcar În liceu, În adolescență, cînd toți iubesc. - Dar dumneavoastră? Întrebai. Ea rîse din nou: - Eu, mai tîrziu. Își vroi răspunsul semnificativ, dar nu-mi dădui seama. Îmi ceru apoi o țigară pe care Începu s-o fumeze neîndemînatic. - Și cum s-a terminat? - O dragoste, domnule judecător... Își Întrerupse vorbirea. Vru să spună că o dragoste dacă e dragoste cu adevărat nu se termină niciodată, dar dacă nu e așa? Apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]