16,970 matches
-
dictare, pe un ecran, pentru revizii și corecturi, tipărindu-le apoi pe o mașină de scris, fără amestecul omului. Cum mai râseseră, el și Gosse! Soția lui Wells, minionă și fermecătoare - cea de a doua, după câte se părea, În ciuda tinereții sale -, care Își privise adorator soțul tot timpul cât acesta se desfășurase, păruse ofensată de lipsa lor de respect. Era relativ mulțumit că Wells se gândea să se stabilească În zonă, confirmându-i Încă o dată că aceasta devenea un habitat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
oftează și vârfurile mustății cărunte par să se lase și mai mult, din compasiune față de această poveste tristă). O familie cu un destin tragic, mai ales dacă te gândești cât de veseli și de plini de viață erau toți În tinerețe. I-am cunoscut bine, la fel ca și Henry, bineînțeles. Acum Însă, parcă toate familiile au un potențial tragic... Propriul meu fiu, Philip, e În Flandra... Cele două femei murmură a compătimire. — Mulțumesc lui Dumnezeu, nu participă la lupte. E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
ai face viața mai frumoasă, dar ai fi pe zi ce trece mai frumoasă, căci nimeni nu s-a sătura de frumusețea ta. Picături de cristal aruncate în noapte, rezonând dulce din alte vremuri, îmi aduc aminte de vinerile unei tinereți trăite în paradisul culorilor, de flori culese în zorii unei tinereți pierdute când emoțiile plâng rouă. Este posibil că într-o altă dată ei lăsau umbre sălbatice, înghețate sau de foc. Mie mi-au plăcut cele de pelin, căci acesta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
trece mai frumoasă, căci nimeni nu s-a sătura de frumusețea ta. Picături de cristal aruncate în noapte, rezonând dulce din alte vremuri, îmi aduc aminte de vinerile unei tinereți trăite în paradisul culorilor, de flori culese în zorii unei tinereți pierdute când emoțiile plâng rouă. Este posibil că într-o altă dată ei lăsau umbre sălbatice, înghețate sau de foc. Mie mi-au plăcut cele de pelin, căci acesta e gustul umbrelor ale căror inși și lucruri au părăsit demult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
tu. Doar de tine am nevoie. Acum că te-am găsit, sufletul meu este complet. N-am cunoscu niciodată fericire mai mare. Și nici n-am trăit vreodată mai intens, mai liber, mai profund. N-am mai întâlnit vreodată atâta tinerețe. Mă mulțumesc cu fărâme din tine, căci știu că mi le dai sincer. Iar dacă m-ai iubi și tu, aș muri de fericire. Nu m-am crezut vreodată capabilă de atâta fidelitate în sânge. Meriți iubirea mea. La început
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
vă simțiți cel mai bine. Poate chiar mâine? Atunci mâine să fie. Pe la opt seara este cel mai frumos. Rămâne stabilit. Iar acum, dacă îmi permiteți... mă retrasei. Trecui pe la Emilie și ai ei și Adi mă invită la dans. Tinerețea lui era izbitor de asemănătoare cu cea a lui Angi. Trupul său viguros, felul în care se mișca cu ușurință, felul în care mă făcea să mă simt ușoară. Dansam cu Adi, mă uitam la Adi, însă mă gândeam tocmai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
sa, cât suferise acel tânăr, cu pielea fragedă, cu față de tânăr și suflet de bărbat? Și el era încă în floarea vârstei, în putere pentru încă multă vreme. Unul era misterios, tăcut, poate cam trist, dar își simțea din plin tinerețea, vitalitate, setea de viață. Era atrăgător, avea succes la femei cu acel look aspru și tandru în același timp, cu un touché de lirism, simțire potică. Se vedea că era un om la locul său, independent, puternic, capabil chiar de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
acesta îi înfipse un cuțit în inimă. Când învie, se trezi singur. Dezorientat. Va pleca la domeniul lui Vlad. Vlad vizită, câteva zile mai târziu, o veche prietenă. Roxanne, o femeie în floarea vârstei mijlocii, încântătoare mai mult decât în tinerețe, îi deschise ușa și îl îmbrățișă. Vlad, datorită a ceea ce era, nu putea să-și facă mulți prieteni muritori. Însă pe Roxanne o cunoscu într-o întâmplare inedită. Intră în casă și lăsă în urmă o Londră vivace, forfotindă. După
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
sa și tristă peregrinare. Aerul năclăit de ceață și pustiu persistă în jurul său în timp ce el trecea prin cartierele mărginașe ale orașului. Era noapte și rece, atât cât să rămâi viu la drama vieții tale. Nu se putea vorbi nici de tinerețe, nici de bătrânețe. Trăise prea mult timp pentru a nu fi veșnic tânăr în lupte, în sport, în muzică și în toate activitățile mondene. Încă tânjea după ciocolată și înghețată, după bere și alte mici, dar importante plăceri ale vieții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
fug, simt libertatea. Mă îmbăt cu viteza, cu luminile, m-am amețit cu nițel vin din paharul cu picior. Și the city este imens, plin de viață, plin de locuri în care să plec: posibilitățile sunt infinite. Ador senzația de tinerețe ce mă străbate. Lumea mi-e la degetul mic. Peste tot sunt eu-ce fericire! Ca un vis frumos, toate prind contur când mă apropii de ele, toate sunt frumoase, deosebite, și la fel. Când nu vrei să faci nimic, când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
zâmbește cordial, altor indivizi le aruncă o privire cu sictir. Altora nu le comunic nimic. Și sunt dăți când zâmbesc cu bunăvoință, amabilă. Și pot fi tristă. Sau de o veselie excesivă, râzând pătrunzător cu acea voce de fată, cu tinerețe, încât umplu întreg salonul cu el. Filip, ce bucurie! Lui, care, curtenitor și cavaler, săritor chiar s-a purtat atât de frumos cu mine. Lui îi dau întreaga mea dragoste: Ah, da? Știi că te sprijin oricum, nu? Poți conta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
voi ridica scaunul de domnie mai presus de stelele lui Yahveh; voi ședea pe muntele adunării 70 DANIEL BĂNULESCU - Să nu mă rup în figuri dacă te mint... Și, oricât corespundea și meșterul Calistrat, că de, făcuse și el, în, tinerețe, rugby, la juniori, la Grivița Roșie, era și sopranele niște balii: numai ce se uita pe tine și te ofilea... Grosul din ele atârna la mai mult de o tonă (asta, cică-se, le ajuta la urlat). Și dacă, să
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
existență strălucitoare. Nu-mi mai aminteam nici cum se pronunță casă, masă, terapeut sau analiză fracționară pe românește. Diagnosticul a fost: "Prăbușire drastică a funcției mnezice, pierderea parțială a capacității de fixare și recunoaștere, evocări preponderente ale faptelor petrecute în tinerețe, prestații lacunare asupra evenimentelor circumscrise ultimelor 24 de luni..." Frecventam eu și unele puseuri delirante, exersând umplerea unor goluri de memorie, cu câteva măgulitoare episoade imaginare. După externare, am constatat că, o dată cu subsemnatul, și borseta (cu tot cu bani, acte, memorator de
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
unei temnițe adevărate. Nu hotel pentru țânci... - Și atunci, minunata Patricia a pus, la rândul ei, mâna pe telefon și a discutat cu fiul doctorului Burghelea, medic și dânsul, al cărui tată îi făcuse surorii mele o curte asiduă în tinerețe. Tânărul Burghelea s-a comportat ca un adevărat gentelman, și-a asumat riscul, și, o dată ce și-a asumat riscul, a acționat... A fost singurul caz din această nenorocită perioadă, cred eu, când o femeie ce-și provocase singură un avort
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
și să-i cărăbănească prin ascunzișurile nepătrunse ale muntelui, până năpăstuiții or să se întremeze și or să se degaje de brațul lipicios al Securității, azvârlit după ei. După ce, la sfârșitul lui ianuarie '88, se îndurase, probabil, Dumnezeu și de tinerețile lui, ale Ierbii Fiarelor și iscusitul, nu mai el știa cum, crăcise, într-o noapte, toate cătușele și broaștele ce le studiase, din timp, ale blocului de arest și evadase. Căci nu există poliție pe lume, nici sistem de priponire
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
corijențele lui la engleză, de faptul că, de la trei ani, ai 283 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI Ciupi secretarele. Sărută dreapta directoarei-adjuncte. Intră ca un taur în cabinetul directorului-plin (o huidumă de bucovinean, cu care făcuse lupte greco-romane în tinerețe, cu care mai făcuse afaceri și care îi era și acum îndatorat că nu-i frânsese atunci gîtul) îi răsfiră înainte jumătate dintre certificatele, pe care izbutise să le falsifice în favoarea lui Doru. Iar în contul celeilalte jumătăți pe care
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
ce-i și cu nemernica asta!... o imploră, tremurând de mânie, Doru pe profesoară și apoi el prinse, în goană, o legătură care să-l transporte către Liceul "Pipera". Iar până seara, madam Nicolici se și înființă cu iubita din tinerețe, a poetului impunător, la poartă. Iar pe asta, într-adevăr, Sinistratul, din ură și înverșunare, o vlăgui toată noaptea, drăgostind-o în reprize lungi și cauzatoare de febră musculară. În pauze, împroșcînd-o cu majoritatea zoaielor reproșurilor pe care, în restaurant
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
repede, iubito, păi în mod sigur nu ești vreo Freudlein! Oho, Ii-suuse, ce mai sâmțalumorului! îmi plac bărbații care mă fac să râd. Mai ales atunci când vin dintr-un mediu maritim. în prezent, doamna Cramm, trecută de-acum de prima tinerețe, era mai rafinată și mai puțin pretențioasă. îi plăceau tinerii dar nu prea tineri, înalți, dar nu prea înalți, blonzi, dar cu o tentă mai întunecată. Altminteri, îi lua cum se nimereau. își ținea ochii mijiți în orașe ca Phoenix
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
urme din sentimentele ei față de Mașa. Cu o singură diferență: Elfrifa Gribb era frumoasă. încă ceva despre Grigorii Patașin. Stârnise în ea pasiunea pentru tot ce era interzis, pentru că lucrurile interzise îi aminteau de noaptea aceea și, prin urmare, de tinerețe... Vultur-în-Zbor era în mod cert ceva interzis. Pe atunci se numea Elfrida Edge. Fetița doamnei Edge. Scumpa de Elfrida, ce drăgălașă e ea. Știi, tatăl ei sărise de pe acoperiș, iar ea l-a văzut căzând prin fața ferestrei ei și a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
a hrănit dragostea. Ignatius, numit așa după sfântul cel întunecat, era centrul lumii și dragostea ei. Dragostea era totul; să fii îndrăgostit era totul. Asta era totul. Nisipurile timpului Sunt stropite cu noi începuturi. Elfrida și Irina: amândouă rănite în tinerețe, una încercând s-o rețină scufundându-se în inocență, cealaltă adâncindu-se în gânduri - și uneori fapte - răutăcioase. La fel și totuși nu la fel. Asemeni, diferit, precum Axona și K. Trăise timp de câteva zile doar pentru clipa prezentă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
după ce te Înregistrăm, este să-ți facem niște analize, să descoperim care este cauza supărării, a suferinței pe care o acuzi. Poate că va fi nevoie și de internare, poate că ...Plus de asta, nu mai suntem nici la prima tinerețe, nu-i așa? mai adăugă el, fluturând după ultimele sale cuvinte un zâmbet complice. Apoi trase din nou din țigară, micșorându-și satisfăcut ochii cu cearcăne mari dedesubt. Ați venit cu trimitere? Bătrânul dădu din cap că nu. Ooo, păi
Întâlniri cu Lola Jo - povestiri by Marius Domițian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1610_a_2999]
-
În alergare. Exagerat de lungi... Câinele brutarului de peste drum lătră ca un bezmetic. A trecut iarăși puștiul acela pistruiat plimbând un băț printre zăbrelele gardului. Încep să tremur pentru că cealaltă fotografie este cu mama. O fotografie de-a mamei din tinerețe. Frumoasă. E Într-o livadă de meri, cu o rază de soare măiestrindu-i jumătate de față. Mama mă ține În brațe. Simt mirosul de apret al rochiei ei. Nu știu de ce, Îmi vine să plâng. Arunc fotografia cât - colo. Deja
Întâlniri cu Lola Jo - povestiri by Marius Domițian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1610_a_2999]
-
fenomen artistic. Gazetele Îl comentau În termeni foarte elogioși pe Grimmi, comparându-l cu o apariție meteorică pe cerul pustiu al micului lor oraș, care te făcea să uiți de cenușiul cotidian și-ți transmitea o stare pozitivă, aducându-ți tinerețea În suflet. De fapt, realizau cu toții că aveau printre ei, ca oaspete În orășelul lor, un om deosebit, cu un talent imens, ieșit din comun. Dacă cei mici vorbeau cu aprindere despre minunatul Grimmi, cei mari discutau despre arta desăvârșită
Întâlniri cu Lola Jo - povestiri by Marius Domițian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1610_a_2999]
-
o fire analitică, studioasă. M-am dedicat cărților și meseriei mele. Unicul meu prieten este Valeriu, profesor de istorie și el, mai tânăr cu aproape un deceniu. Nevastă-sa (pe care a iubit-o cu sfințenie), l-a părăsit În tinerețe. A fugit În Canada, cu unul mai În vârstă decât ea cu aproape 12 ani. Din clipa aceea, Valeriu s-a Închis În propria-i cochilie, cu o voință de fier. A devenit un tip rece, inflexibil, foarte riguros cu
Întâlniri cu Lola Jo - povestiri by Marius Domițian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1610_a_2999]
-
obiceiuri de dormit incompatibile. Mă uit la cum arată Alice acum, stoarsă de vlagă ca un dependent de droguri. De la distanță, arată la fel de tânără ca atunci când ne-am cunoscut, dar de aproape se vede cum maternitatea i-a răpit floarea tinereții: băieții par să-i fi supt literalmente sângele. O avea ea un premiu BAFTA, dar nevoile băieților o solicită mai mult pe timp de noapte decât gestionarea talentului pe timp de zi. Și, chiar dacă ar exista un bărbat dornic să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]