16,537 matches
-
Ivan ne-a binecuvântat, și binecuvântarea lui ne-a purtat noroc. - Nu mai aprinde țigara, îl întrerupse Arhip. Mai așteaptă. Ești încă obosit. Te-a obosit și pe dumneata urcușul. - Ce este mai curios, continuă Darie punîndu-și cuminte pachetul cu țigări în buzunar, este că o singură clipă nu m-am întrebat ce căuta acolo Ivan, atât de grav rănit, singur în mijlocul lanurilor de porumb, unde nu fuseseră lupte, locuri pe care avioanele germane de vânătoare nu apucaseră încă să le
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
era sigur că ne binecuvântase, voia să-i afle numele, să anunțe mai târziu familia, să le spună unde l-am îngropat. Dar n-a găsit nimic. Și nici unul din noi, adăugă după o pauză, scoțîndu-și din nou pachetul cu țigări, nici unul din noi nu s-a întrebat: ce căuta acolo Ivan? cum ajunsese el acolo? - Fiecare lume cu structura și logica ei, spuse Arhip. Cum știți prea bine, contradicțiile sau inconsecvențele sunt de două moduri: cele evidente chiar dinlăuntrul sistemului
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
nu îndrăznesc să-ți spun de când ne cunoaștem. Dar nu ne recunoaștem decât când e prea târziu. Darie îl privea adânc, concentrat. Și, ca de obicei când îl interesa discuția, băgă automat mâna în buzunar, să-și caute pachetul de țigări. Dar de data aceasta gestul îi fusese de-ajuns. - Cred că înțeleg ce vrei să spui, șopti clătinând din cap. În fond, o viață, o întreagă existență umană se poate dezvolta, împlini și încheia în câteva luni, uneori poate chiar
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
Se aflau între lanurile de porumb, pe marginea drumului, și deasupra lor plutea aceeași pulbere fină și aspră, înecăcioasă, pe care o cunoștea parcă de totdeauna, dar acum mai încinsă ca niciodată. Cu mâna validă căută în buzunar pachetul de țigări. Îl găsi rupt, teșit, dar Iliescu îi întinse pachetul cu țigări rusești, așteptă să-și aleagă una, apoi i-o aprinse. - Mă băieți, începu după ce trase câteva fumuri. Voi sunteți oameni foarte buni și devotați și v-ați dat destulă
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
lor plutea aceeași pulbere fină și aspră, înecăcioasă, pe care o cunoștea parcă de totdeauna, dar acum mai încinsă ca niciodată. Cu mâna validă căută în buzunar pachetul de țigări. Îl găsi rupt, teșit, dar Iliescu îi întinse pachetul cu țigări rusești, așteptă să-și aleagă una, apoi i-o aprinse. - Mă băieți, începu după ce trase câteva fumuri. Voi sunteți oameni foarte buni și devotați și v-ați dat destulă osteneală cu mine. Acum o să ascultați de ordinul meu: trebuie să
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
până seara, să le explic ce trebuie să spună la Iași, când vor ajunge, cu cine trebuie să vorbească întîi... Zadarnic. Și atunci mi-e teamă că mi-am pierdut cumpătul și am început să-i ameninț. Luase a doua țigară, și Iliescu i-o aprinse umil, cu ochi umezi. - Vă mănâncă Curtea Marțială, reîncepu cu un glas neaașteptat de ferm. Dacă ajungem batalionul, cer imediat să fiți trimiși în fața Curții Marțiale pentru nerespectarea ordinului și insultarea superiorului. - Cum o vrea
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
braț, și întoarse capul. Bătrânul îi zâmbea cu înțeles. - Ar trebui să te repezi și d-ta până la Slatina, spuse. Poate te trezești din nou în anul 1966. Și... Dar îi întîlni privirile, îl văzu cum trage cu sete din țigară și tăcu, zâmbind încurcat. - Nu vă mai astîmpărați! șuieră printre dinți, strivind țigarea cu piciorul. Vă țineți de prostii. În loc să vă vedeți de treabă... II Când, o jumătate de ceas în urmă, ieși de la alimentară, îl găsi rezemat cu spatele
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
cu certitudine, prin mijloace științifice, vreau să spun, dacă s-ar putea dovedi că peticele au fost cârpite pe locul epoleților, atunci pelerina este sigur furată de la Muzeul Armatei. - Asta e altă mâncare de pește, vorbi celalt scoțîndu-și pachetul cu țigări. Lasă în pace Muzeul Armatei. De când îl cunoști pe Zevedei? Pantelimon își trecu pachetul în mâna stângă. Dar se răzgândi repede și, apucîndu-l cu mâna dreaptă, se trase spre zid. - V-am spus. L-am cunoscut acum o jumătate de
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
întîmplat ceva? Că a fost amestecat în vreo afacere suspectă și că, în sfârșit, de-acolo i se trag toate? - Cam așa ceva sau poate că... În sfârșit, înțelegeți ce vreau să spun. Celalt zâmbi din nou, apoi își aprinse absent țigara. - Dar de ce în 1966? întrebă privindu-l cu pleoapele brusc și sever apropiate. Nu ți s-a părut suspect că Zevedei a precizat: 1966 și nu un alt an, bunăoară 1956 sau 1960? - Nu, recunoscu timid Pantelimon. Acum, că-mi
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
în locul peticelor... - Bine, bine, asta mi-ai mai spus-o. Dar de ce Muzeul Armatei? - Tovarășul director, Ulieru, spunea că e grav, pentru că era o piesă de muzeu. Cu alte cuvinte, era o piesă furată de la Muzeul Armatei. Celalt își scoase țigara și-l întrerupse clătinând de câteva ori mâna foarte aproape de obrazul lui Pantelimon. - Dar dacă ai înțeles asta, cum de n-ai înțeles legătura cu 1966? Căci Zevedei ți-a vorbit de 1966 iar nu de 1960 sau 1956! Îl
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
în ce an suntem, spuse. - Exact. Și de aceea l-ai decepționat pe Năstase, încercînd să te prefaci... - Eu? exclamă Pantelimon cu oarecare greutate, căci avea gura plină. Petrescu râse cu poftă și apoi, brusc, se hotărî și alese o țigară din tabacheră. - Una străină, cu filtru; pentru zile mari... Da, d-ta, reluă calm, cu un glas neutru. Ai încercat să joci rolul tânărului naiv și cu capul în nori, când noi toți te cunoaștem, și te apreciem ca pe
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
încurcat. - Da, e în legătură cu una din materiile prime... Dar, vedeți, e oarecum delicat... Într-un anumit fel, e un secret de Stat... - Știu, de aceea nici nu insist... D-ta nu fumezi? îl întrebă scoțând din buzunar un pachet de țigări. - Nu, mulțumesc. N-am fumat niciodată. - Bine faci... Știi de ce te-am chemat? îl întrebă privindu-l în ochi. - Mi-a spus aseară tovarășul Ulieru. - Ce ți-a spus? - Mi-a spus să mă prezint la biroul d-stră pe la ora
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
Slatina, tipografia clandestină unde se imprimă numerele false din Scânteia și, mai ales, subliniez : mai ales, incidentul de la Muzeul Armatei, tot din 1966, incident care a dus la procesul subdirectorului. Cunoști detaliile, nu ți le mai amintesc... Dar, adăugă scoțând țigara din gură și plecîndu-se puțin deasupra biroului, cu privirile în ochii lui Pantelimon, d-ta mai știi și altceva... Bunăoară, continuă după o scurtă pauză, formula vopselelor prin care au fost alterate culorile câtorva uniforme din secolul XIX. Subdirectorul Muzeului
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
Ea păstrează cheile de la celelalte încăperi. - Probabil că există undeva un album cu fotografii; mai precis, cu fotografiile dumitale din tinerețe... - Sunt, toate, în sertarul de sus al biroului; sunt trei albume. Cheia de la sertar se află sub cutia de țigări, chiar pe birou... Dar dacă cel pe care îl veți trimite va vorbi cu Veta, se va afla în tot orașul... - Nu e nici un risc dacă se procedează cu prudență, își introduse gânditor agenda în buzunar și tăcu câteva clipe
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
înainta cu greu. Dar în apropierea cafenelei trotuarul fusese curățat de zăpadă și grăbi pasul. Se opri în fața ușii ca să răsufle și să i se potolească bătăile inimii. Intrând, recunoscu mirosul de bere, de cafea proaspăt râșnită și fum de țigări ieftine. Se îndreptă spre sala din fund, unde se adunau pe vremuri. Încăperea era aproape goală; doar la o masă, trei bărbați își terminau halbele de bere. "De aceea n-au aprins decât becul din tavan, cel mai slab, își
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
bere Hatuey am ajuns la douășcinci de cenți. CÎnd l-am Întrebat pe chelner despre Împușcături, n-a vrut să zică nimic. Erau speriați cu toții. După ce am terminat de mîncat m-am lăsat pe spate și mi-am aprins o țigară; eram Îngrijorat ca dracu’. Apoi l-am văzut pe Frankie intrînd și pe Încă unu’ În spatele lui. GĂlbejiți, m-am gîndit. Deci avem o afacere cu gălbejiți. El este domnu’ Sing, Îmi spuse Frankie zîmbind. Se descurcase repede, și știa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
Întrebat: — SÎnteți de la radio? — Da, a răspuns fata. Deci asta era. Erau de la radio. — Cum te simți, tovarășe? Îl Întrebai pe neamț. — Bine. Și tu? Ud, spusei și el rîse lăsÎndu-și capul Într-o parte. — N-ai cumva o țigară? mă-ntrebă. Îi Întinsei penultimul pachet de țigări și se servi cu două. Fata forțoasă luă și ea două, iar băiatul cu cravata de colegiu luă una. Mai ia una, Îi strigai. Nu, mulțumesc, răspunse și atunci o luă neamțul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
Deci asta era. Erau de la radio. — Cum te simți, tovarășe? Îl Întrebai pe neamț. — Bine. Și tu? Ud, spusei și el rîse lăsÎndu-și capul Într-o parte. — N-ai cumva o țigară? mă-ntrebă. Îi Întinsei penultimul pachet de țigări și se servi cu două. Fata forțoasă luă și ea două, iar băiatul cu cravata de colegiu luă una. Mai ia una, Îi strigai. Nu, mulțumesc, răspunse și atunci o luă neamțul. — Te superi? mă-ntrebă zîmbind. Nu, te rog
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
cu cravata de colegiu luă una. Mai ia una, Îi strigai. Nu, mulțumesc, răspunse și atunci o luă neamțul. — Te superi? mă-ntrebă zîmbind. Nu, te rog. De fapt mă deranja și el știa asta. Da’ voia atît de tare țigările alea, că nu mai conta. CÎntecele se opriseră pentru moment, sau era vorba doar de o scurtă pauză, cum se Întîmplă uneori Într-o furtună, așa că acum ne puteam auzi. — Ești de mult timp aici? mă-ntreabă forțoasa. — Cu pauze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
spuse alt pilot. Noi am pus de-un barbut. Trebuie să fim și noi Înapoi pînĂ-n zori. — N-am nici un chef să mă joc cu zarurile. Am chef să beau licoarea asta numită șampanie din pahare cu mucuri de țigări pe fund. Le spăl eu, spuse Al. — Pentru tovarășul Copie de Moș Crăciun. Pentru bătrînu’ Tovarăș Crăciun! spuse Cheliuță. — Las-o baltă, Îi zise Al. Adună paharele și intră cu ele-n baie. — E tanchist? Întrebă un pilot În urma lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
pare rău. — N-o să rămÎnem acolo. Da’ n-o să stăm un pic? — Nu prea mult. — PĂi și atunci unde mergem? — Vedem noi. Nu contează, nu-mi pasă unde mergem. Încearcă să-ți menții atitudinea asta, spuse tata. Își aprinse o țigară și-mi Întinse pachetul. Nu fumezi? — Nu. — Asta e bine. Așa, acum du-te cu găleata afară, urcă scara și pune-o pe horn; eu rămÎn să Încui aici. M-am dus afară. Era Încă Întuneric, dar pe culmile dealurilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
Îmbrăcat Într-un costum albastru și-și purta basca de parcă și-ar fi pus-o special pentru drumul Ăsta. Ceilalți doi bărbați erau cam de aceeași statură, doar că cel dinspre culoar avea gîtul mai gros. — Șefu’, Îmi dai o țigară? Îl Întrebă pe tata cel care ne făcuse cu ochiul, privindu-ne peste umărul celui de care era legat. BĂrbatul cu gîtul gros se-ntoarse și se uită la noi. Cel care ne făcuse cu ochiul zîmbi. Taică-meu scoase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
tata cel care ne făcuse cu ochiul, privindu-ne peste umărul celui de care era legat. BĂrbatul cu gîtul gros se-ntoarse și se uită la noi. Cel care ne făcuse cu ochiul zîmbi. Taică-meu scoase un pachet de țigări. — Vrei să-i dai o țigară? Întrebă cel cu gîtul gros. Tata Întinse pachetul. — I-o dau eu, spuse paznicul. Luă pachetul cu mîna liberă, Îl strînse, după care și-l puse În mîna prinsă cu cătușa și, ținîndu-l așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
ochiul, privindu-ne peste umărul celui de care era legat. BĂrbatul cu gîtul gros se-ntoarse și se uită la noi. Cel care ne făcuse cu ochiul zîmbi. Taică-meu scoase un pachet de țigări. — Vrei să-i dai o țigară? Întrebă cel cu gîtul gros. Tata Întinse pachetul. — I-o dau eu, spuse paznicul. Luă pachetul cu mîna liberă, Îl strînse, după care și-l puse În mîna prinsă cu cătușa și, ținîndu-l așa, scoase o țigară pe care i-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
-i dai o țigară? Întrebă cel cu gîtul gros. Tata Întinse pachetul. — I-o dau eu, spuse paznicul. Luă pachetul cu mîna liberă, Îl strînse, după care și-l puse În mîna prinsă cu cătușa și, ținîndu-l așa, scoase o țigară pe care i-o dădu bărbatului de lîngă el. Acesta ne zîmbi și paznicul Îi aprinse țigara. — Tare drăguț mai ești cu mine, Îi spuse apoi paznicului. Paznicul ne Întinse Înapoi pachetul de țigări. — Ia una, Îi spuse tata. — Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]