17,249 matches
-
cazurile în mod ecologic. Verificați-vă cunoștințele Transformarea psihologiei copilului în disciplină de sine stătătoare a avut loc la începutul secolului XX. a fost favorizată de mișcarea de reformă. a întâmpinat multe obstacole. a fost susținută de dezvoltarea testelor de inteligență. Care dintre următoarele simptome nu este inclus în lista celor patru D din procesul de stabilire a diagnosticului? Disfuncția (dysfunction) Distress (distress) Pericolul (danger) Negarea (denial) Conform lui Erikson, prima criză psihocială pregătește terenul pentru autonomie / rușine încredere / neîncredere îndemânare
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
poate fi mai vulnerabil la depresie din cauza altor factori de risc (stimă de sine scăzută, sprijin familial redus), în vreme ce celălalt poate fi mai rezistent datorită unor factori de protecție care acționează asemenea unui tampon în calea experienței negative (reușită școlară, inteligență, sprijin familial pozitiv). Designuri experimentale longitudinale, transversale și longitudinale accelerate Un cercetător clinician vrea să studieze impactul atașamentul insecurizant de-a lungul vieții, mai exact, modul în care acesta afectează reușita școlară și popularitatea socială în rândul celor de aceeași
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
transforma de la sine în realități. În acest sens, ilustrativ este studiul făcut de Rosenthal și Jacobson (1968) (vezi secțiunea „Caz practic”). Caz practic Pentru a studia impactul așteptărilor profesorului asupra rezultatelor elevilor, Rosenthal și Jacobson (1968) au făcut teste de inteligență unor elevi la începutul și la sfârșitul anului școlar. După primul test, cercetătorii au etichetat 20% dintre subiecți drept copii cu potențial deosebit de a se dezvolta intelectual în anul care urmează. În realitate, aceștia fuseseră aleși la întâmplare și nu
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
ar fi agresivitatea, delicvența, sau încălcarea regulilor și hiperactivitatea) și comportamentele introvertite (anxietatea, depresia, acuzele somatice, izolarea). Cazurile de extroversiune ajung mai frecvent la specialist decât cele de introversiune și s-a constatat că scorurile copiilor din prima categorie în ceea ce privește inteligența, reușita școlară și acceptarea școlară sunt mult mai slabe decât la cei din a doua. Deși comportamentele problematice identificate pot fi împărțite în două clase, cercetările recente au pus în evidență faptul că, la copii, este posibil să apară concomitent
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
pune semnul de egalitate între evaluare și testare a produs un efect de domino, ajungându-se să se creadă că testare înseamnă efectuarea unui test de aptitudini sau de performanță. Începând cu traducerea de către Goddard, în 1910, a testului de inteligență pentru copii retardați a lui Binet și culminând cu faimosul caz Larry P. contra Riles, problemele legate de evaluarea copiilor au determinat o puternică opoziție împotriva testelor psihometrice la multe niveluri. De reținut În urma cazului Larry P. contra Riles (1972
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
P. contra Riles, problemele legate de evaluarea copiilor au determinat o puternică opoziție împotriva testelor psihometrice la multe niveluri. De reținut În urma cazului Larry P. contra Riles (1972), judecat în California, s-a ajuns la concluzia că folosirea testelor de inteligență standard la copiii negri în scopul plasării lor în programele pentru persoane retardate educabile este neconstituțională dacă nu există o aprobare judecătorească prealabilă. De reținut Alte elemente care au contribuit la atitudinea negativă față de evaluarea psihometrică sunt legate de stigmatizarea
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
unui interval precis definit și nu un proces dinamic în desfășurare. La nivel conceptual, se mai poate critica și că simpla cunoaștere a gradului de gravitate a unei probleme nu indică și cauza ei sau modul de intervenție. Rolul evaluării inteligenței Mai demult, scalele de evaluare a inteligenței erau folosite ca indicatori fiabili, valizi și bine standardizați ai reușitei școlare. Recent, cele mai populare dintre ele - Wechsler și Stanford-Binet - au fost substanțial revizuite. Cea de-a patra ediția a „Scalei Wechsler
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
proces dinamic în desfășurare. La nivel conceptual, se mai poate critica și că simpla cunoaștere a gradului de gravitate a unei probleme nu indică și cauza ei sau modul de intervenție. Rolul evaluării inteligenței Mai demult, scalele de evaluare a inteligenței erau folosite ca indicatori fiabili, valizi și bine standardizați ai reușitei școlare. Recent, cele mai populare dintre ele - Wechsler și Stanford-Binet - au fost substanțial revizuite. Cea de-a patra ediția a „Scalei Wechsler de evaluare a inteligenței la copii” (Wechsler
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
de evaluare a inteligenței erau folosite ca indicatori fiabili, valizi și bine standardizați ai reușitei școlare. Recent, cele mai populare dintre ele - Wechsler și Stanford-Binet - au fost substanțial revizuite. Cea de-a patra ediția a „Scalei Wechsler de evaluare a inteligenței la copii” (Wechsler Intelligence Scale for Children, WISC-IV) permite măsurarea funcționării intelectuale pe baza scorurilor obținute la patru indici generali: înțelegere verbală, gândire perceptuală, viteză de procesare și memorie activă. Scala Stanford-Binet, actualmente la cea de-a cincea revizie, oferă
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
intervenție comportamentală. Consecința cazului Larry P. contra Riles a fost aceea că evaluările proiective au fost interzise în California. intervievarea clinică a copiilor a fost considerată neconstituțională. a fost blocat accesul minorităților la programele de educație specială. folosirea testelor de inteligență la copiii de culoare în vederea plasării în programe de educație a fost considerată neconstituțională. În urma studiului lor asupra efectului Pygmalion în clasă, Rosenthal și Jacobson (1968) au constatat că, la sfârșitul anului școlar, elevii calificați aleatoriu ca inteligenți au beneficiat
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
studiului lor asupra efectului Pygmalion în clasă, Rosenthal și Jacobson (1968) au constatat că, la sfârșitul anului școlar, elevii calificați aleatoriu ca inteligenți au beneficiat de tratament preferențial din partea profesorilor, ceea ce a condus la scoruri mai mari la testul de inteligență. au fost neglijați de profesori, aceștia concentrându-se asupra elevilor mai puțin avantajați. au avut scoruri mai scăzute la al doilea test de inteligență din cauza neimplicării profesorilor de-a lungul anului. au fost mai puțin populari printre copii de aceeași
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
beneficiat de tratament preferențial din partea profesorilor, ceea ce a condus la scoruri mai mari la testul de inteligență. au fost neglijați de profesori, aceștia concentrându-se asupra elevilor mai puțin avantajați. au avut scoruri mai scăzute la al doilea test de inteligență din cauza neimplicării profesorilor de-a lungul anului. au fost mai puțin populari printre copii de aceeași vârstă decât ceilalți elevi. Care dintre următoarele caracteristici este o critică a evaluării funcționale a comportamentului? lipsa de informații obținute prin raportare la norme
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
din manualele de diagnostic (Gillberg & Soderstrom, 2003). În realitate, retardarea mintală este o denumire folosită cel mai adesea ca și „etichetă” administrativă aplicată indivizilor a căror funcționare intelectuală se situează sub cotele normale (aceasta însemnând, de obicei, un coeficient de inteligență sub 70) și se asociază cu deficite în alte sfere ale funcționării adaptative. DSM-IV-TR (APA, 2000) o definește ca fiind o funcționare intelectuală sub cotele normale, însoțită de disfuncția sau funcționarea necorespunzătoare pe două planuri adaptative. CIB-10 (OMS, 1993) o
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
ca fiind o funcționare intelectuală sub cotele normale, însoțită de disfuncția sau funcționarea necorespunzătoare pe două planuri adaptative. CIB-10 (OMS, 1993) o descrie ca pe o dezvoltare stopată sau incompletă a minții cu efecte negative asupra abilităților individului. Testele de inteligență au început să fie folosite pentru identificarea copiilor cu nivel intelectual sub cel normal la începutul secolului al XX-lea. Alfred Binet a fost însărcinat de guvernul francez să elaboreze un instrument (scala Binet) care să permită depistarea copiilor cu
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
fost însărcinat de guvernul francez să elaboreze un instrument (scala Binet) care să permită depistarea copiilor cu capacitate intelectuală inferioară în vederea plasării lor în școli speciale. Deși Binet a atras atenția asupra pericolului folosirii unui singur scor pentru a descrie inteligența (Gould, 1981), după ce testul a fost tradus în limba engleză de Goddard și, mai apoi, revizuit de Terman (Stanford-Binet), acești doi autori au promovat cu tărie ideea că, de fapt, coeficientul de inteligență ar fi un mijloc valid de măsurare
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
folosirii unui singur scor pentru a descrie inteligența (Gould, 1981), după ce testul a fost tradus în limba engleză de Goddard și, mai apoi, revizuit de Terman (Stanford-Binet), acești doi autori au promovat cu tărie ideea că, de fapt, coeficientul de inteligență ar fi un mijloc valid de măsurare a inteligenței și, mai mult, că inteligența însăși ar fi ceva fix și determinat genetic. Pe la mijlocul secolului al XX-lea, folosirea coeficientului de inteligență ca unică metodă de identificare a retardării mintale a
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
1981), după ce testul a fost tradus în limba engleză de Goddard și, mai apoi, revizuit de Terman (Stanford-Binet), acești doi autori au promovat cu tărie ideea că, de fapt, coeficientul de inteligență ar fi un mijloc valid de măsurare a inteligenței și, mai mult, că inteligența însăși ar fi ceva fix și determinat genetic. Pe la mijlocul secolului al XX-lea, folosirea coeficientului de inteligență ca unică metodă de identificare a retardării mintale a fost contracarată pe mai multe fronturi. Asociația Americană pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
tradus în limba engleză de Goddard și, mai apoi, revizuit de Terman (Stanford-Binet), acești doi autori au promovat cu tărie ideea că, de fapt, coeficientul de inteligență ar fi un mijloc valid de măsurare a inteligenței și, mai mult, că inteligența însăși ar fi ceva fix și determinat genetic. Pe la mijlocul secolului al XX-lea, folosirea coeficientului de inteligență ca unică metodă de identificare a retardării mintale a fost contracarată pe mai multe fronturi. Asociația Americană pentru Persoanele cu Retardare mintală (American
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
promovat cu tărie ideea că, de fapt, coeficientul de inteligență ar fi un mijloc valid de măsurare a inteligenței și, mai mult, că inteligența însăși ar fi ceva fix și determinat genetic. Pe la mijlocul secolului al XX-lea, folosirea coeficientului de inteligență ca unică metodă de identificare a retardării mintale a fost contracarată pe mai multe fronturi. Asociația Americană pentru Persoanele cu Retardare mintală (American Association on mintal Retardation, AAMR) a pledat din răsputeri pentru introducerea mai multor criterii în procesul de
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
a fost contracarată pe mai multe fronturi. Asociația Americană pentru Persoanele cu Retardare mintală (American Association on mintal Retardation, AAMR) a pledat din răsputeri pentru introducerea mai multor criterii în procesul de depistare a retardării. Cu toate acestea, testele de inteligență au continuat să fie principalele instrumente utilizate încă mulți ani. În anii 1960 și 1970, în urma intensificării folosirii lor pentru plasarea elevilor în instituții de învățământ special, s-au iscat tot mai multe controverse care au culminat cu un caz
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
retardare mintală necesită prezența a trei simptome: funcționare intelectuală mult sub cotele normale, afectarea funcționării adaptative și debut înainte de 18 ani. Funcționarea intelectuală mult sub cotele normale. DSM-IV-TR definește funcționare intelectuală sub cotele normale ca fiind corespunzătoare unui coeficient de inteligență de aproximativ 70 sau mai puțin, stabilit cu ajutorul unui instrument de evaluare intelectuală individuală standard (WISC-IV; Stanford-Binet, a 5-a ediție). Se sugerează scorul de „aproximativ 70” pentru a permite o anumită eroare standard de măsurare. Punctajele obținute la testele
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
aproximativ 70 sau mai puțin, stabilit cu ajutorul unui instrument de evaluare intelectuală individuală standard (WISC-IV; Stanford-Binet, a 5-a ediție). Se sugerează scorul de „aproximativ 70” pentru a permite o anumită eroare standard de măsurare. Punctajele obținute la testele de inteligență au o precizie de 95%. Un scor de 70, ar însemna un coeficient de inteligență situat între 65 și 75. DSM-IV-TR (APA, 2000) stabilește patru niveluri de severitate a retardării mintale pe baza funcționării intelectuale și a expectanțelor asociate. Astfel
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
Stanford-Binet, a 5-a ediție). Se sugerează scorul de „aproximativ 70” pentru a permite o anumită eroare standard de măsurare. Punctajele obținute la testele de inteligență au o precizie de 95%. Un scor de 70, ar însemna un coeficient de inteligență situat între 65 și 75. DSM-IV-TR (APA, 2000) stabilește patru niveluri de severitate a retardării mintale pe baza funcționării intelectuale și a expectanțelor asociate. Astfel, retardarea mintală poate fi ușoară, moderată, severă și profundă. Această clasificare ia în considerație nivelul
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
indivizii cu retardare mintală suferă de o formă ușoară. Pentru o prezentare sumară a clasificării și a caracteristicilor, vezi secțiunea „Pe scurt 11.1”. „Pe scurt 11.1” Grade de severitate a retardării mintale Grad de retardare mintală Coeficient de inteligență Procent din populația cu retardare mintală Performanțe așteptate Retardare mintală ușoară (în sistemul de învățământ: persoane cu retardare mintală educabile) 50/55-70* 85 În primii ani de viață, poate părea că e vorba de întârzieri, nu de deficite. Limita superioară
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
muncii, al activităților recreative sau al siguranței. DSM-IV-TR (APA, 2000) nu menționează cum se pot măsura deficitele de funcționare sau ce nivel de gravitate trebuie atins pentru a îndeplini criteriile stabilite pentru retardarea mintală. De reținut Pe baza testului de inteligență, se obține un scor standard cu o valoare medie de 100 și o abatere standard de 15. Se estimează că 68% din populație se încadrează în medie (între 85 și 115). Un scor de 70 reprezintă pragul a două abateri
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]