19,069 matches
-
ia la rost pe servitoare. Bănuiala a căzut asupra uneia din ele, Daria. Am manifestat un interes deosebit, m-am arătat binevoitor și mi-amintesc chiar că, atunci când Daria se zăpăcise de tot, m-am apucat s-o sfătuiesc să mărturisească, garantând cu capul meu pentru indulgența Mariei Ivanovna; și toate acestea le spuneam în gura mare, în văzul și în auzul tuturor. Toți mă priveau, iar eu simțeam o satisfacție neobișnuită tocmai pentru faptul că țineam această predică, în timp ce bancnota
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
s-a înzdrăvenit, a cerut să fie trimis în Caucaz; a ieșit un adevărat roman! Până la urmă, a fost omorât în Crimeea. Pe atunci, fratele lui, Stepan Vorhovskoi, încă mai era comandant de regiment, în luptele acelea s-a distins. Mărturisesc că mulți ani m-au chinuit remușcările: de ce, la ce bun i-am dat o lovitură atât de necruțătoare? Mai treacă-meargă dacă aș fi fost și eu îndrăgostit. Însă la mijloc n-a fost decât o ștrengărie, un simplu crailâc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
dacă vă temeți... — Dați-mi voie, Nastasia Filippovna, strigă generalul într-un avânt de mărinimie cavalerească, mie îmi spuneți aceste lucruri? Păi eu, numai din devotament, rămân acum lângă dumneavoastră și dacă, de pildă, va apărea vreo primejdie... De altminteri, mărturisesc că m-a apucat o curiozitate nespusă. N-am vrut decât să spun că vor murdări covoarele sau, poate, vor sparge ceva... De fapt, cred că n-ar trebuie să-i primiți deloc, Nastasia Filippovna! — Rogojin în persoană! anunță Ferdâșcenko
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
pierdut până într-atâta „orice umbră de moralitate“ (numai și numai din lipsa de credință față de Atotputernicul), încât a ajuns chiar să fure. „Dacă vă puteți imagina!“ — Ascultă, Keller, în locul dumitale mi-aș zice că-i mai bine să nu mărturisesc așa ceva fără a avea motive serioase, începu prințul. De fapt, nu cumva te ponegrești singur, cu bună știință? — Numai dumneavoastră vă mărturisesc și o fac doar cu scopul de a-mi favoriza dezvoltarea intelectuală! N-o să mai spun nimănui; când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
fure. „Dacă vă puteți imagina!“ — Ascultă, Keller, în locul dumitale mi-aș zice că-i mai bine să nu mărturisesc așa ceva fără a avea motive serioase, începu prințul. De fapt, nu cumva te ponegrești singur, cu bună știință? — Numai dumneavoastră vă mărturisesc și o fac doar cu scopul de a-mi favoriza dezvoltarea intelectuală! N-o să mai spun nimănui; când o să mor, voi lua cu mine sub giulgiu această taină! Dar, prințe, dacă ați ști, numai dacă ați ști ce greu e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
anumite pricini, considera că propria lui influență ar fi total nepotrivită - nu din autodesconsiderație, ci datorită unei concepții deosebite asupra lucrurilor. Încetul cu încetul, discuția se înfiripă, încât nu le mai venea să se despartă. Cu o ușurință neobișnuită, Keller mărturisea lucruri despre care nici nu-ți puteai imagina că se pot povesti. Începând fiecare povestire, îl încredința pe interlocutor că se căiește și că „e plin de lacrimi“ pe dinăuntru, însă povestea ca și cum s-ar fi mândrit cu fapta săvârșită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
adăugă prințul Ș., că gluma dumitale s-a cam răsuflat. — Ce credeți, prințe? întrebă, fără să asculte, Evgheni Pavlovici, surprinzându-se fixat de privirea curioasă și atentă a prințului Lev Nikolaevici. Cum vi se pare: cazul e particular sau general? Mărturisesc că pentru dumneavoastră am ticluit întrebarea. — Nu, nu e particular, spuse prințul încet, dar ferm. — Iertați-mă, Lev Nikolaevici, rosti cu o umbră de iritare prințul Ș., vedeți că vă întinde o cursă: e clar că râde și tocmai pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
cazuri și cu simțul lui instinctiv al bunei-cuviințe superioare. Nu puteau pricepe de ce s-a întâmplat așa, fiind clar că nu spusele despre Pavlișcev fuseseră cauza. Din colțul lor, doamnele îl priveau ca pe un smintit, iar Belokonskaia avea să mărturisească ulterior că “încă un minut și ar fi vrut s-o ia la sănătoasa“. „Bătrâneii“ se pierduseră din prima clipă de perplexitate; generalul-șef privea nemulțumit și sever de pe scaunul său. Colonelul din domeniul tehnic ședea absolut nemișcat. Nemțoteiul chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
îl ajutase să-și schimbe costumul de mire cu hainele de casă plecă ultimul. Se despărțiră cu căldură. Kolea nu se întinse cu vorba despre incident, dar promise că va veni a doua zi mai devreme. Mai târziu avea să mărturisească faptul că prințul nu-l prevenise cu nimic la ultima despărțire. Curând în casă nu mai rămase aproape nimeni: Burdovski se duse la Ippolit, Keller și Lebedev plecară și ei undeva. Numai Vera Lebedeva mai întârzie câtva timp pentru a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
mijloace de comunicare în masă extrem de puternice se află în inima acestor probleme, pentru că prin intermediul lor opinia publică a fost vizibil modelată și direcționată, adesea prin mijloace discutabile și pentru scopuri discutabile” (Williams, 1958, 298). De altfel, cum avea să mărturisească autorul, chiar punctul de plecare al lucrării este constituit din marile procese de expansiune culturală care au avut loc în perioada postbelică, precum alfabetizarea, ridicarea generală a nivelului de educație, prezența din ce în ce mai semnficativă a mass-media, toate acestea făcând „necesară și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]
-
Principala caracteristică a fluxului neîntrerupt propus de către televiziune este continuitatea sa, faptul că elemente disparate, sau pe care noi le percepeam ca disparate, sunt unificate într-un flux neîntrerupt. Aici descoperă Williams specificitatea televiziunii, în această funcție unificatoare, chiar dacă, așa cum mărturisește, nu poate oferi o explicație convingătoare privind mijloacele prin care această experiență unificatoare este realizată. Prefacerea esențială a avut loc atunci când s-a trecut de la programarea anumitor secvențe, care păstra specificitatea emisiunilor și granițele dintre ele, la înlănțuirea sub formă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]
-
de proiecție pe care o propune de această dată. Studenții Facultății de Jurnalism și Științele Comunicării din anul II au primit ca temă de seminar să observe în detaliu comportamentul și experiențele membrilor familiei lor în relația cu televizorul. Coordonatorul mărturisește în Prefață că studenții au avut această sarcină pentru vacanță. Studenții fac parte din două generații separate la o distanță de un deceniu. De aceea, și viața publică cu împlinirile sau neajunsurile ei este atât de diferită. Ca să dăm numai
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]
-
formal al iraționalului. Ce-i el din perspectiva logicii dacă nu un joc iresponsabil, iar din a bunului-simț o imoralitate teoretică? Dar nu ard în el toate irezolvabilele, nonsensurile și conflictele ce frământă subteran viața? De câte ori umbrele ei neliniștite se mărturisesc rațiunii, aceasta le îmbracă șoaptele în eleganța paradoxului, spre a le masca originea. Însuși cel de salon, este el altceva decât expresia cea mai profundă pe care o poate afecta superficialitatea? Paradoxul nu-i o soluție; căci nu rezolvă nimic
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
clar și definit, pierzîndu-și din dulceața virtualității. Aroma remușcării ne mână spre rău, ca un dor de alte făgașuri. Un suflet care are spațiu pentru Dumnezeu trebuie să aibă pentru orice. - Să nu plece de aici nevoia de a ne mărturisi unui credincios ultimele neliniști și tulburări? Ce ne face să credem că el nu poate să nu ne înțeleagă? Ca și cum credința-n Dumnezeu ar fi un viciu dinlăuntrul căruia totul ne poate fi scuzat sau un abuz față de care totul
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
de explozie, deoarece poți atinge un moment când nu mai poți stăpâni o energie debordantă. Și atunci prăbușirea rezultă dintr-un preaplin. Sânt trăiri și obsesii cu care nu se poate viețui. Nu este atunci o salvare în a le mărturisi? Experiența teribilă și obsesia îngrozitoare a morții, atunci când sânt păstrate în conștiință, devin ruinătoare. Vorbind despre moarte, ai salvat ceva din tine, dar în același timp a murit ceva din propria ființă, deoarece conținuturile obiectivate își pierd actualitatea din conștiință
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
și moarte? Ce sens poate avea pentru cineva pătruns adânc de senzația iremediabilului o subtilitate sau o argumentare logică? Sânt nule toate încercările de a devia pe un plan logic probleme de existență. Filozofii sânt prea orgolioși pentru a-și mărturisi frica de moarte și prea pretențioși pentru a recunoaște o fecunditate spirituală maladiei. Este o prefăcută seninătate în considerațiile lor asupra morții; în realitate, ei tremură mai mult decât toți. Dar să nu se uite că filozofia este o artă
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
nu e permis; nu pot condamna și nu pot lăuda. Nu este nici un criteriu valabil în această lume și nici un principiu consistent. Mă miră faptul că unii se mai preocupă de teoria cunoașterii. Dacă aș fi sincer, ar trebui să mărturisesc că puțin îmi pasă de relativitatea cunoașterii noastre, căci lumea aceasta nu merită s-o cunoști. Am adesea senzația unei cunoașteri integrale care epuizează întreg conținutul lumii, pentru ca altă dată să nu pricep nimic din tot ce se învîrte în jurul
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
tăi, cazi în mod iremediabil și tu. Nelimitatul din ironie anulează toate conținuturile din viață. Nu vorbim de ironia elegantă, inteligentă și fină, născută dintr-un sentiment de superioritate sau orgoliu facil, de acea ironie prin care unii oameni își mărturisesc emfatic distanța lor de lume, ci de ironia tragică, de ironia infinit amară, de ironia din disperare. Singura ironie adevărată este aceea care suplinește o lacrimă sau o crispație, dacă nu un rânjet grotesc și criminal. Există o mare deosebire
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
mesianismul a fost totdeauna reprezentat de germani, ruși și evrei. Menirea lor nu-i poate purta decât pe drumuri izolate sau în antagonisme dramatice. Toată istoria Franței n-a fost decât desfășurarea concretă a unei misiuni, căreia nu is-a mărturisit zgomotos, fiindcă o avea în sânge și o înfăptuia natural. Încă din Evul Mediu, concepția lui Gesta Dei per Francos, iar în perioada modernă la civilisation française, La France éternelle au fixat Franța în conștiința cetățeanului francez ca unica realitate
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
unei iubiri evidente, fiindcă nu este atât de evident că România trebuie iubită. Câți dintre acei care au încercat să pătrundă sensul vacuităților și discontinuităților noastre, al labilității formei noastre de viață și al inorganicității stilului nostru istoric - n-au mărturisit o viață întreagă disprețul penru forma românească de existență, o neîncredere totală și un scepticism ironic! Este un semn de aspirație profetică în elanul acelora care, după ce au confruntat lucid toate ironiile și paradoxele ciudate ale Romîneii, nu i-au
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
noi, precum este un trădător acel care acceptă trecutul și prezentul României. Și este un trădător față de tot ce trebuie să devină această țară, față de istoria ce n-o avem încă, față de un viitor căruia n-avem curajul să ne mărturisim. Numai revolta organizată poate dinamiza și scutura o țară, pe care nu o vrem anemică prin soartă. Căci trebuie să se știe că România nu este o națiune, în sensul conceput de noi. A avea semnele ei exterioare, a îndeplini
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
de am vedea în acest fenomen numai deficiență, când el constituie o notă originală de o ciudată semnificație. Nu este popor care să-și priceapă mai bine insuficiențele și care să simtă o mai rară voluptate de a și le mărturisi la fiecare ocazie. Este o autodenigrare colectivă, "un scuipat în sîn" general, o amarnică luciditate a soartei noastre, care se nasc la unii automat și fără conflicte, pentru ca la alții - la cei puțini - să devină sfâșieri. "A fi romîn", să
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
și nu-i ajută la nimic. Noi știm în fiecare clipă că sîntem români și ne explicăm toate gesturile și reacțiunile prin condiția noastră particulară. Când, în tot ce facem, plesnesc pseudomorfozele istoriei noastre, simțim o rară voluptate să ne mărturisim dezastrului specific: "Numai în România era posibil", "ce să te aștepți de la o țară ca asta" etc.... Și evreii știu până la isterie că sânt evrei, și tot așa și rușii. Dar evreilor nu le face nici o plăcere această luciditate, la
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
de inferioritate. Ea și-a dat seama de neantul său ca nici o țară din lume. Atâta luciditate este un titlu de glorie, dacă alcătuiește un stadiu, și este o rușine ca permanență sau înfundătură. Mulți români, nesfârșit de mulți români, mărturisesc zilnic că România este ultima țară din lume. Multora le dă această afirmație o satisfacție rece și indiferentă. Dar nu se poate ca pe unii să nu-i doară și nu se poate ca în viitor să nu-i doară
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
poate fi o realitate fără acest viitor, noi trebuie să fim însă necruțători și cu singura noastră speranță... Utopia este o dezertare teoretică din fața realității. Insuficiența instinctului construiește o altă lume, neținând seamă de ireductibilul acesteia. Disprețul pe care-l mărturisim cu toții pentru utopiști este cum nu se poate mai firesc. Noi știm ceea ce nu știe un utopist: reforma lumii nu este posibilă decât cu mijloacele și datele ei. Dacă Platon și Rousseau ar fi conceput numai viziuni utopice, de mult
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]