17,554 matches
-
furtunilor!). Transcriind expresii ori fraze puse pe hârtie de P.H.L. acum vreo 50 de ani, nu am deloc impresia de inactual sau perimat. Ce poate fi desuet în povestea repetată mereu, de mii de ani, de mii și mii de perechi umane infiorate de dorința contopirii în același vis, în același gând și în același impuls, acela al acuplării! Este ceea ce trăiesc („în solidar” cu întreaga speță) și aceste două fantome de cuvinte din caietul lui P.H.L. Scriitorul își pune o
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
preocupări mult mai „concrete”: cum să asigure condițiile necesare minime creșterii puiului de om? Pe când mama pregătește „cuibul”, tatăl se învârte în jurul ei, atent și protector. Oamenii vor fi văzut acest mic spectacol, de mii de ani, și la alte perechi de mamifere, exemplar în acest sens fiind comportamentul lupilor, atât de prezenți în miturile popoarelor indoeuropene. Este un ritual al tuturor viețuitoarelor, inclusiv al acelora din staulul în care s-a născut Pruncul Sfânt. Patrupedele „asistau” la evenimentul sacru în
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
piele biulgher. Îl vezi cum poartă înainte? Ia te uită cum se uită lumea la el. Cum, el e ? Da, el este, cu nevastă-sa. Da′ ce costume naționale au amândoi, că nu mai are nimeni ca ei. Și ce pereche potrivită. Da′ la logodnă de ce au venit așa îmbrăcați? Au venit să vadă dacă vă interesează averea, adică starea materială sau omul. Măi, că șugubăț moș mai ai și isteț nevoie mare, ia te uită cum mai învârte hora și
Imagini din lumea satului by Gheorghe Boancă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1187_a_2744]
-
mașina de treierat, batoza lui Gânju și motorul cu aburi, care pornea și purta curelele batozei. Dar pentru adusul batozei era nevoie de tracțiune,aceasta fiind asigurată de către gospodarii care aveau de treierat grâu. Aceștia trebuiau să meargă cu 16 perechi de boi, uneori cu 20-25 de perechi, în funcție de starea drumului și de mărimea boilor. Când începeau să urce panta cu motorul tras de boi, se auzea strigătul flăcăilor, cale de câteva poște: Hăis, Joian! Cia, Duman! Aho, Bujor, bă, pune
Imagini din lumea satului by Gheorghe Boancă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1187_a_2744]
-
motorul cu aburi, care pornea și purta curelele batozei. Dar pentru adusul batozei era nevoie de tracțiune,aceasta fiind asigurată de către gospodarii care aveau de treierat grâu. Aceștia trebuiau să meargă cu 16 perechi de boi, uneori cu 20-25 de perechi, în funcție de starea drumului și de mărimea boilor. Când începeau să urce panta cu motorul tras de boi, se auzea strigătul flăcăilor, cale de câteva poște: Hăis, Joian! Cia, Duman! Aho, Bujor, bă, pune lemn la motor. Transportul motorului dura câteva
Imagini din lumea satului by Gheorghe Boancă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1187_a_2744]
-
adusă și batoza și dura câte o săptămână până când se instala batoza pentru triere. Transportul batozei era mai dificil, batoza fiind mai înaltă se putea răsturna oricând. Rareori se transporta concomitent și motorul și batoza, că era nevoie de multe perechi de boi. Batoza era o namilă mare din scânduri și metal, așezată pe un suport masiv din metal cu două osii și patru roți pe care se deplasa când era mutată de la o arie la alta. Batoza avea multe roți
Imagini din lumea satului by Gheorghe Boancă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1187_a_2744]
-
este acela al păcii pe care englezii au încheiat-o cu Franța spre sfîrșitul războiului de succesiune a Spaniei. Nici miniștrii împăratului Iosif, nici cei mai mari filosofi, nici cei mai abili politicieni n-ar fi putut bănui că o pereche de mănuși ar putea schimba destinul Europei și totuși, chiar așa se întîmplă. Ducesa de Marlborough îndeplinea, la Londra, funcția de Mare Doamnă a reginei Anne, în timp ce soțul ei culegea, în campaniile din Brabant, o dublă recoltă de lauri și
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
victoriile sale, creditul soției lui. Partidul Tory, care li se opunea și care dorea pacea, nu avea nici o putere, în vreme ce Ducesa era atotputernică pe lîngă regină. Ea își pierdu însă această favoare, dintr-o cauză destul de frivolă: regina comandase o pereche de mănuși, iar Ducesa își comandase și ea niște mănuși în același timp; nerăbdarea de a le avea o făcu să o grăbească pe mănușăreasă să o servească înaintea reginei, în acest timp, regina își ceru mănușile comandate; o Doamnă
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
de găsit pe-aici.“ Aaaiii, era obosit. Prea obosit. O să doarmă puțin. Stătu un timp fără să se miște și nu simți că moartea ar fi fost acolo. Probabil s-a dus pe altă stradă. Moartea Își găsea mereu o pereche cu care mergea cu bicicleta pe stradă, Într-o tăcere absolută. Nu, nici despre Paris nu scrisese vreodată. Sau nu despre Parisul la care ținea, oricum. Dar cum rămâne cu restul lucrurilor despre care nu scrisese nimic, niciodată? Cum rămâne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
mi-ar fi anunțat acel eveniment mereu misterios care se numea contact cu dușmanul, și bătrânul stătea lângă mine. — Da’, totuși, de ce animale aveai grijă? — Păi erau trei, cu toate. Erau două capre și o pisică; și mai erau patru perechi de porumbei. Și a trebuit să le lași? — Da. Din cauza artileriei. Căpitanul mi-a zis să plec, din cauza artileriei. — Și familie n-ai? l-am Întrebat, uitându-mă pe malul celălalt al fluviului, unde cele câteva căruțe rămase se grăbeau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
tavan cum umblă. Deasupra era podul, și acolo dormeau Bill, taică-su și câteodată, Nick. În spatele podului era un șifonier. Mutaseră paturile de campanie ca să nu le ude ploaia și le acoperiseră cu niște prelate. Bill se-ntoarse cu o pereche de ciorapi groși din lână. — Nu mai e vremea să umbli fără șosete, Îi zise. Da’ n-am nici un chef să m-apuc iar să le port. Își puse șosetele și se prăbuși Înapoi pe scaun, punându-și picioarele pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
dar Cornelia adormi În cele din urmă. Hubert nu putut Însă s-adoarmă și se-nvârti de câteva ori pe coridor În noul halat Jaeger, pe care și-l cumpărase special pentru voiajul de nuntă. În timp ce se plimba văzu toate perechile de pantofi, pantofi mari și pantofi mici, aliniate În fața camerelor. Văzând asta, inima Începu să-i bată frenetic și se-ntoarse În cameră, dar Cornelia dormea. Nu-i plăcea s-o trezească, așa că În curând totul reveni la normal și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
noi cu undițele.“ Tânărul domn intră Înapoi În hotel și discută cu soția. El și cu Peduzzi o luară Înainte. Tânărul ținea un sac pe umăr. Peduzzi o zări pe soție, care, la fel de tânără ca și domnul, Încălțată cu o pereche de bocanci și purtând o beretă albastră, Îi urma cărând cele două undițe Încă nemontate, câte una În fiecare mână. Lui Peduzzi nu-i plăcea s-o știe mergând așa, În spate. „Signorina“, o strigă el, făcând cu ochiul tânărului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
lui Razzo, asta după ce venise de la Torino la patru dimineața și luase un taxi direct spre grajduri, și, În timp ce soarele Începea să se ridice peste roua care acoperea totul, eu Îl ajutam să-și scoată cizmele, apoi Își lua o pereche de teniși și toate bluzele alea și Îi dădeam drumu’. — Hai, puștiule, Îmi zicea În timp ce Își Încălzea gleznele În fața vestiarului jocheilor, hai să-i dăm drumu’. Apoi făceam poate un tur de stadion, cu el În frunte, alergând lejer, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
celor doi cai cu niște pânze și acum Împrăștiau rumeguș În jurul lor. Manuel se apropie de barrera ca să bea niște apă. Omul lui Retana Îi dădu plosca grea și poroasă. Fuentes, țiganul cel Înalt, stătea acolo, ținând În mână o pereche de banderillas, două bețe subțiri și roșii, terminate cu două cârlige. — Hai, du-te, Îi spuse Manuel. Țiganul intră Încet În arenă. Manuel lăsă plosca din mână și se uită la ce se-ntâmpla. Se șterse cu batista pe față
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
totul de vârful cornului. Era Încântat de treaba asta, și-și arăta vesta ruptă spectatorilor. Făcu un tur al arenei. La un moment dat trecu prin fața lui Zurito, zâmbind și arătându-și vesta cu degetul. Zurito zâmbi. Altcineva Înfigea ultima pereche de banderillas. Nimeni nu era atent la asta. Omul lui Retana Înfășură un baston În materialul roșu din care era făcută muleta și, apropiindu-se de barrera, i-o dădu lui Manuel. Apoi se aplecă asupra casetei de piele În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
de-aseară, prin telefon. — A, deci urmărești de-aproape treburile. — Ei, țin doar legătura cu ei. — Da’ Jack? El mai joacă? — El? Îl vezi tu pariind? Exact atunci apăru Jack de după colț, cu scrisoarea-n mână. Purta un pulover, o pereche de pantaloni uzați și niște ghete de box. — Hogan, n-ai un timbru? Întrebă el. — Dă-mi scrisoarea, spuse Hogan. O trimit eu. — Auzi, Jack, spusei eu, tu nu pariai pe mârțoage cândva? — Ba sigur că da. — Știam eu. Știu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
Sal, Danny, face și Morgan și-i strânge mâna. Jack nu spune nimic. Stă acolo pe pat și tace. Ca și cum n-are treabă cu ceilalți. E singur acolo. E Îmbrăcat cu un pulovăr vechi, albastru, cu niște pantaloni și o pereche de ghete de box. E nebărbierit. Steinfelt și Morgan erau genu’ de tipi care se-mbracă bine. Și John era un gagiu destul de aranjat. Între ei, Jack era un irlandez tipic, dur. Steinfelt aduse o sticlă, Hogan veni cu paharele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
Faut le connaâtre, spuse Johnson. Fräulein, Îi spuse chelneriței, vrem să bem șampanie. — De care, domnule? — Cea mai bună, spuse Johnson. Laquelle est le best? Îi Întrebă pe conductori. — Le meilleur? — Da, exact. Conductorul Își scoase din buzunarul hainei o pereche de ochelari cu rame aurite și parcurse lista. Urmări cu degetul cele patru feluri de șampanie. — Sportsman, spuse. Sportsman e cea mai bună. — Sunteți de acord, domnilor? Îi Întrebă Johnson pe ceilalți conductori. Unul aprobă din cap. — Personal, nu sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
va căuta să prindă iepurele care va alerga printre arbori. Dacă ogarul atinge iepurele, rolurile se inversează. Variantă Dacă iepurele dorește, se va așeza în fața unui arbore care va deveni iepure, astfel jocul putând continua. 3.De-a prinselea în perechi Locul: teren, sală. Din cadrul colectivului de elevi se alege un prinzător. Ceilalți elevi, dispuși pe terenul de sport, vor căuta să evite a fi prinși. Ei pot scăpa de urmărirea prinzătorului atunci când, printr-o chemare pe nume a unui coleg
Hai la joacă! by Liliana-Dana Tolontan, Ilona Șelaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1152_a_2199]
-
colectivului de elevi se alege un prinzător. Ceilalți elevi, dispuși pe terenul de sport, vor căuta să evite a fi prinși. Ei pot scăpa de urmărirea prinzătorului atunci când, printr-o chemare pe nume a unui coleg, formează cu acesta o pereche, ținându-se de mână. Prinzătorul va urmări să prindă alt elev. Indicații metodice Jucătorul care va fi prins, va fi exclus din joc. 4.Buchețelele Locul - sală, teren. Colectivul se deplasează ținându-se de mână, intonând un cântec nou sau
Hai la joacă! by Liliana-Dana Tolontan, Ilona Șelaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1152_a_2199]
-
Jucători - 10-20. Un jucător prinde pe ceilalți care se feresc de a fi prinși. Dacă reușește să prindă un jucător, împreună cu acesta vor căuta să-i prindă și pe ceilalți, până la ultimul jucător. 28.Păsările călătoare Jucătorii stau în cerc perechi unul în fața celuilalt cu fața spre centru. Unul dintre elevi rămâne fără pereche. Jucătorii din interiorul cercului stau cu picioarele nemișcate sau cu genunchii îndoiți. Jucătorii din afară sunt „păsărelele”. La un semnal dat de conducătorul jocului, „păsările”, împreună cu cel
Hai la joacă! by Liliana-Dana Tolontan, Ilona Șelaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1152_a_2199]
-
prinși. Dacă reușește să prindă un jucător, împreună cu acesta vor căuta să-i prindă și pe ceilalți, până la ultimul jucător. 28.Păsările călătoare Jucătorii stau în cerc perechi unul în fața celuilalt cu fața spre centru. Unul dintre elevi rămâne fără pereche. Jucătorii din interiorul cercului stau cu picioarele nemișcate sau cu genunchii îndoiți. Jucătorii din afară sunt „păsărelele”. La un semnal dat de conducătorul jocului, „păsările”, împreună cu cel fără pereche, aleargă în jurul cercului format din „cuiburi”. La al doilea semnal „păsările
Hai la joacă! by Liliana-Dana Tolontan, Ilona Șelaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1152_a_2199]
-
în fața celuilalt cu fața spre centru. Unul dintre elevi rămâne fără pereche. Jucătorii din interiorul cercului stau cu picioarele nemișcate sau cu genunchii îndoiți. Jucătorii din afară sunt „păsărelele”. La un semnal dat de conducătorul jocului, „păsările”, împreună cu cel fără pereche, aleargă în jurul cercului format din „cuiburi”. La al doilea semnal „păsările” trebuie să se așeze în dreptul unui cuib. Jucătorul fără pereche va căuta, de asemenea, să ocupe un cuib rămânând, în felul acesta, un alt jucător fără cuib. Jocul se
Hai la joacă! by Liliana-Dana Tolontan, Ilona Șelaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1152_a_2199]
-
cu genunchii îndoiți. Jucătorii din afară sunt „păsărelele”. La un semnal dat de conducătorul jocului, „păsările”, împreună cu cel fără pereche, aleargă în jurul cercului format din „cuiburi”. La al doilea semnal „păsările” trebuie să se așeze în dreptul unui cuib. Jucătorul fără pereche va căuta, de asemenea, să ocupe un cuib rămânând, în felul acesta, un alt jucător fără cuib. Jocul se repetă de 2-3 ori apoi rolurile se inversează și jocul se repetă de mai multe ori. Dacă un elev a rămas
Hai la joacă! by Liliana-Dana Tolontan, Ilona Șelaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1152_a_2199]