2,340 matches
-
și se scufundă Încet Înapoi În scaun. Insch nu se mișcase. — Deci, domnule inspector, zise Moir-Farquharson, după cum spuneam: aș dori să discut cu clientul meu În particular. După asta, vă vom ajuta cu demersurile dumneavoastră. — Nu așa funcționează, zise Insch Încruntându-se la avocat. Nu ai nici un drept legal să discuți cu nemernicul ăsta Înainte. Tu ești aici doar de fațadă. Se aplecă spre el aproape atingându-l. — Eu conduc spectacolul, nu tu. Moir-Farquharson Îi zâmbi calm. — Domnule inspector, spuse el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
cer să mă lăsați să discut cu clientul meu În particular. Și dacă nu vreau? Atunci stăm aici și așteptăm până la paștele cailor. Sau să se termine cele șase ore pe care le mai aveți. Depinde de dumneavoastră. Insch se Încruntă, Își Îndesă bomboanele Înapoi În buzunar și părăsi camera, urmat de Logan și de Watson. Pe hol, era mult mai răcoare, dar atmosfera era plină de tensiune. După ce termină de Înjurat fiecare membru al familiei avocatului, Insch Îi spuse lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
În apartament. Erau firmituri de mâncare și sticle goale de vin În sacul de gunoi. Nici o șansă să o fi pus În sac În altă parte... Doar dacă nu cumva are o altă proprietate unde mănâncă și bea. Insch se Încruntă, scormonind În pungă. — Du-te mâine până la primărie. Vezi dacă mai are vreo proprietate Înregistrată pe undeva. Pentru orice eventualitate. Găsi Într-un final ce căuta: unul din discurile din semințe de anason cu pete albastre pe ele. Fii atent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
nu e ca și cum s-ar fi făcut curățenie de curând, pentru că dormitorul arăta ca o cocină. Chalmers susține că n-are habar cine e fata. N-a mai văzut-o niciodată. — Ce surpriză. Și Sandy Alunecosul ce zice? Insch privi Încruntat În direcția camerei de interogatoriu. — Același lucru pe care jegul ăsta Îl spune mereu, răspunse el, ștergându-și sudoarea de pe frunte. Că nu avem nici o dovadă. — Și cu bonul de casă cum rămâne? — Probă indirectă cel mult. Spune că fetița
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
a fost dată dispărută? Poate pentru că nu era nimeni care să sesizeze că lipsea? Sunetul dogit, al telefonului se auzi din buzunar și Logan Înjură. — Logan, răspunse el. Era recepționerul, care Îl anunță că avea un vizitator jos. Logan se Încruntă către teancul de declarații de pe birou. — Bine, spuse el Într-un final. Cobor imediat. Aruncă ambalajul de la ciocolată și paharul gol de plastic În coș și se Îndreptă către recepție. Cineva dăduse Încăzirea prea tare, așa că toate geamurile erau aburite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
spus: am făcut niște cercetări. Lazăr nu e o poreclă nepotrivită pentru cineva care s-a Întors din morți. — Eu nu m-am Întors din morți. — Ba da. Conform dosarului tău medical, ai fost mort cam cinci minute. Logan se Încruntă. — De unde știi tu ce e În dosarul meu medical? Miller ridică din umeri. — Sunt plătit ca să știu chestii, Laz. După cum știu că ieri ai găsit un copil mort la groapa de gunoi. După cum știu că ai arestat deja pe cineva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
Logan nu se putu abține să se Întrebe dacă tatăl lui Richard Erskine era și el pe afară, căutându-și fiul prin ploaie și Întuneric. Apoi Își aduse aminte că bietul om murise Înainte ca Richard să se nască. Se Încruntă În timp ce se Înscria cu duba În giratoriul care Îi ducea spre Hazlehead. Era ceva care nu-i dădea pace. Abia acum Își dădu seama: cât timp fusese În casa lor, nimeni nu adusese vorba despre tată. În toate fotografiile de pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
vin. După vreo două minute, o umbră se zări prin ușa de la intrare pe jumătate din sticlă și o cheie fu răsucită În broască. Ușa se deschise și un cap se ivi În spatele ei. — Da? — Darren? Întrebă Logan. Fața se Încruntă și o pereche de sprâncene negre și groase coborâră peste ochii care nu priveau tocmai În aceeași direcție. Poate că Darren Caldwell era cu mai bine de cinci ani mai În vârstă decât arăta În fotografia de la școală, dar nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
hohot de râs, iar Logan se Întoarse pentru a o vedea pe fetița de la supermarket sărind În sus și-n jos Într-o baltă, În vreme ce bunicuța râdea și aplauda. Stătu și se uită la scena aceea, iar fruntea e se Încruntă ușor. Dacă tatălui lui Richard Erskine nu i se dădea voie să-și vadă fiul, probabil că nici bunicilor. Toți aveau de pierdut... Dormitorul principal nu prea semănase cu genul de loc În care doarme un bărbat de douăzeci și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
ușa camerei din spate. — Dougie, ce ți-am zis eu despre câinele ăla nenorocit? Bătrânul schiță un zâmbet, arătându-și dinții verzi și maronii. — Ai zis că dacă vin porcii, să-l las să le rupă naibii gâturile. Nou-venitul se Încruntă, apoi un zâmbet Îi Împărți fața În două. — Mda, ai dreptate. Așa am zis. Era cam cu treizeci de ani mai tânăr decât Doug, dar bătrânul Încă i se adresa cu „domnule“ McLeod. Simon McLeod moștenise trăsăturile aspre ale tatălui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
Logan recunoscu semnalul și scoase un carnețel, gata să noteze reclamația Hoitarului. Împăturește. Împăturește. Împăturește. Hârtia Începuse să se rupă pe la colțuri, unde fusese Împăturită În mod repetat. Un pătrat perfect se desprinse dintr-unul din colțuri, iar Hoitarul se Încruntă Înspre el. — Domnule Philips? Îmi puteți spune ce s-a Întâmplat? Atent, bărbatul bătut rupse pătratul de hârtie și-l puse În fața sa. Era aliniat perfect cu marginile biroului. Apoi Începu din nou să Împăturească. Insch oftă. — OK. Ce-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
de părere că am avut parte de suficient de multă publicitate pentru o săptămână. Putea foarte bine să fie spânzurat ca hoții de cai la cât de mincinos era. — Știi cum e... zise ridicând din umeri. — Nu e cazul? se Încruntă Miller. Îi arăt eu lui „nu e cazul“! Scoase agenda și mâzgăli ceva. Dimineața următoare Începu cu o duzină de accidente În trafic. Niciunul soldat cu morți, dar toți dăduseră vina pe centimetrii de zăpadă căzuți peste noapte. Pe la opt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
transpira ca naiba. Lapovița care cădea din cerul plumburiu nu se deosebea de sudoarea care i se scurgea pe spate până În chiloți. Numai că În nici un caz n-avea de gând să-și dea jos salopeta aia afuristă de cauciuc! Încruntându-se, ridică lopata la nivelul umerilor și Îndesă altă Încărcătură de carcase putrezinde În containerul uriaș pentru deșeuri. Totul puțea a moarte. Simțea asta, deși purta mască. Carne În putrefacție. Vomă. Dăduse afară micul dejun și prânzul cu o zi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
În lapoviță. Avea gulerul hainei ridicat și un ziar pus pe capul său ras, Încercând să țină la distanță ce era mai rău din vremea de afară. Alunecă și patină În drumul său spre rampa dezafectată de la agenție. Logan se Încruntă și Întoarse binoclul spre noul-venit, când acesta intra pe ușa magazinului. Urechile bărbatului erau festonate cu cercei și avea o privire hăituită ce putea fi recunoscută Într-o clipă: Duncan Nicholson. Același Duncan Nicholson care dăduse peste cadavrul unui băiat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
vizavi. Între ei licărea un mic sfeșnic. Doar două dintre locașuri aveau lumânări În ele, iar acestea erau puțin mai mari decât niște muguri. Nimeni nu scoase un cuvânt la intrarea lui Logan. Fața lui Insch era de piatră, privind Încruntat către silueta așezată. Probabil că se gândea la același lucru ca și Logan: Îl avuseseră noaptea trecută și-i dăduseră drumul. Și acum aveau de-a face cu alt copil mort. — L-am trimis pe doctorul de serviciu acasă. Vocea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
amuzantă că acum avem de-a face cu două fetițe moarte, nu? Ba chiar mai amuzant e că avem de-a face cu un ticălos bolnav care omoară băieței și le vâră chestii-n fund. Le taie puțele. Logan se Încruntă. Pe David Reid Îl găsiseră mort și mutilat Într-un șanț din cealaltă parte a orașului. Hoitarului Îi plăcea să păstreze mortăciuni. N-ar fi lăsat el un asemenea trofeu să zacă la voia Întâmplării. — Știi, zise Logan Încercând să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
foi deranjat În scaunul său și-și Îndreptă uniforma. — Cei de la Lothian și Borders au vorbit iar la telefon cu șeful poliției. Spun că au personal cu experiență În genul ăsta de investigații. Ar fi Încântați să ne „ajute“. Se Încruntă. — Trebuie să se vadă că facem ceva. Publicul cere sânge; dar eu nu sunt dispus să li-l dau pe inspectorul Insch. Trase adânc aer În piept. — Există o singură soluție. Și asta presupune să-l abordăm pe Colin Miller
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
o mai vadă nici acum. Când cadavrul avea să fie În cele din urmă eliberat pentru Înmormântare, sicriul va fi Închis. Nu vor lăsa pe nimeni să vadă ce e Înăuntrul acelei cutii. — Știe? Că am găsit-o? Insch se Încruntă și băgă la loc În buzunar punga de dulciuri neatinsă. — Nu Încă. Acolo mă duc acum. Să-i zic că a lăsat-o pe fiică-sa să fie prinsă de un ticălos bolnav. Că a omorât-o În bătaie și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
s-o văd! — Lorna e moartă de multă vreme. E... Nu vreți s-o vedeți, doamnă Henderson. Vă rog să mă credeți. Vreți să vă amintiți de ea cum era. În picioare În mijlocul camerei de zi, doamna Henderson se uita Încruntată În jos, la inspectorul Insch și la capul lui chel. — Când ați găsit-o? Când ați găsit-o pe Lorna? — Ieri. — O, Doamne... Se lovi cu plama peste gură. — El e, nu? Omul din ziare! A omorât-o și-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
furios. La recepție, Gary cel Mare se instala pentru alt schimb de noapte. Zâmbi și-i făcu semn lui Logan să se apropie. — Salut, Lazăre, mă bucur să văd că ai parte de recunoașterea pe care-o meriți! Logan se Încruntă, iar Gary scoase ediția din Evening Express, ziarul Înrudit cu Press and Journal. Acolo, pe prima pagină, era o fotografie cu siluete În costume albastre de cauciuc, căutând cu mâinile printr-un morman de carcase de animale neclare În imagine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
renunțat la un post la The Sun ca să vin În văgăuna asta? Dar vorbi mai Încet, ca să nu-l audă nimeni că zice despre Aberdeen că ar fi o văgăună. — Drogurile. Drogurile și curvele. Logan ridică din sprâncene. Miller se Încruntă. — Nu eu, ticălos mic. Scriam un articol despre cocaina care venea la Glasgow dinspre Edinburgh. Făceau trafic tocmai din Europa de Est, o aduceau În fetițe. Știi tu, șmecheria cu punga de plastic bagată-n pizdă. Dacă faci asta cât sunt pe stop
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
o mlaștină imensă. Cele două plase stăteau pe masă. — Ne uităm Înăuntru, domnule Nicholson? Logan le deschise și fu surprins să vadă un pachet de șuncă și o conservă de fasole. Cealaltă era cu cartofi prăjiți și biscuiți de ciocolată. Încruntându-se, le puse pe masă. Ciocolată și cartofi, fasole și șuncă... Și chiar la fund, două plicuri groase de carton. Expresia Încruntată a lui Logan se transformă Într-un zâmbet. — Ce-avem aici? Nu le-am mai văzut În viața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
că e OK să comită atacuri? Rușinați, privitorii În uniforme se risipiră, lăsându-i doar pe Logan pe Insch și pe sergentul de pază În fața ușii vopsite În albastru. Sergentul mâzgălea un nume pe tabla de lângă ușă, iar Logan se Încruntă. I se părea cunoscut, dar nu-și dădea seama de unde. — Te superi dacă-i facem băiatului tău o vizită? Întrebă Insch când se termină mâzgăleala. — Cum? Nu, domnule, mergeți liniștiți. Dumneavoastră vă ocupați de anchetă? Insch zâmbi radios din nou
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
Insch strânse din umeri și mestecă. Nu prea mai pare probabil, așa-i? Nu cu băiatul vesel de colo, cu colecția lui de poze cu copilași. Cine știe, poate au ei un soi de afacere de-a lor, pedofilii. Se Încruntă. Ar fi grozav, nu? O grămadă de ticăloși din ăștia bolnavi afară. Numai că nici unul dintre copiii din pozele lui Nicholson nu e dezbrăcat. Nimic jegos. Insch ridică o sprânceană. — Ce, crezi că-s doar artistice? — Nu. Știi la ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
ochi avea cercuri negre. Dacă aveau noroc, pungile acealea aveau să se transforme Într-o frumusețe de ochi vineți. Servieta Îi era așezată În mijlocul mesei, În fața lui, iar el bătea impacientat darabana cu degetele pe suprafața de piele, uitându-se Încruntat la Insch și la Logan când aceștia intrară. — Domnul „Far-Quar-Son“, spuse inspectorul. Ce mă bucur să vă văd din nou pe picioare. Sandy Șarpele se uită chiorâș la el. — I-ați dat drumul, zise el pe un ton jos, amenințător
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]