2,110 matches
-
fața i-a devenit din ce în ce mai acră. Mi-a înapoiat transcrierea. — Mă dezamăgești, mi-a zis. — Cum așa? — E apă de ploaie! mi-a spus el. Nu se încheagă, n-are pic de paprika, pic de sare! Te credeam maestru la înjurături rasiste! — Și nu sunt? m-am mirat eu. — Dacă vreunul din membrii plutonului SS de sub comanda mea ar fi vorbit atât de amical despre evrei, a precizat Arpad, aș fi ordonat să fie împușcat pentru trădare! Goebbels ar fi trebuit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
alții.“ A strâns cravașa în mână, atingându-mă cu tocul ei pe față: „Te omor, mă, te omor!“ Și brusc s a ridicat, a stat cu capul în sus o vreme și s-a aplecat iar deasupra mea cu o înjurătură grea. S-a întors și s-a îndepărtat, clipocind cu cizmele prin apă și dând cu sete în ele, cu cravașa, în timp ce zvâcnea în vorbe: „Paștele mă-sii de viață! Dumnezeii mă-sii de viață... Futu-i...!“ Zeul suprem, Zeus
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
se aude o bubuitură pe la mijloc și motoarele încep să alerge nebune, semn că merg în gol. Peste rolele din capăt trec ultimii metri de bandă scofîlcită ca o imensă coajă de fasole. Muncitorul aruncă de pămînt cîrligul, scuipînd o înjurătură. Stă un timp cu mîinile în șolduri, apoi se apleacă și-și ia cîrligul. Îi ascute vîrful la polizorul instalat lîngă perete și fuge spre prima zonă, să agațe iar banda. Gata, opriți! strigă Mihai. Atinge cu piciorul butonul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
că dorește s-o asiste pe Ana, dar a fost întrerupt: "Ce brînza mă-tii credeai că fac acolo, în sală?! Tocmai cu nevastă-ta m-am chinuit pînă acum..." Și i-a întors spatele. Brînză îi era porecla, din cauza înjurăturii pe care o rostea cu orice prilej. După cîteva zile, Mihai l-a căutat din nou, să-i dea o carte cu dedicație, apoi, la apariția fiecărui roman al său, îl căuta iar. S-au împrietenit. "La începutul carierei mele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
sumedenie de sudalme la adresa amorului, de parcă aici stă pierzania lumii. Uneori, Mihai nici nu mai vrea să ajungă la asemenea discuții, în sinceritatea cărora nu crede. Știe că sînt manifestări de moment ale Anei, o plăcere diabolică de-a rosti înjurături și de-a terfeli noțiuni scumpe lui, dovadă certă că-n clipele acelea îl urăște, ba chiar îl detestă. Iar lui îi vine să-și ia lumea în cap. Cu ani în urmă, cînd erau adunați mai mulți la un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
Mai ales că-i propusă pentru o delegație de documentare la o uzină din Elveția... Dau pe gît și paharele cu apă minerală, apoi se ridică. La intersecția străzilor din centru, se despart. Dar odată rămas singur, Mihai murmură o înjurătură. Nu la adresa lui Ion. Sau nu numai a lui. Oricum, nu asta îl frămîntă. Îl știe pe directorul tehnic de la medicamente. L-a auzit vorbind la niște ședințe. Mare orator! Prestanță, prezență de spirit, principial întotdeauna, gata oricînd să dea un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
pentru glumă. Dar acesta face un semn în urma femeii: O vedeți? Știe că e urmărită cu privirea. O fufă și-ar fi mișcat provocator trupul. Una cu suflet acru, ar fi căutat prilejul să-mi arunce vreo privire aducînd a înjurătură. Ea însă e naturală. Știe că prezența ei înnobilează contextul. Pe-o stradă aglomerată, măcar zece persoane o vor privi în zece feluri. Dar la capătul străzii, ea va ajunge aceeași, neșifonată, pentru că are stofă. Cînd am scris scena cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
sînteți abătut... Oboseala... se scuză Mihai. Ați auzit? Doamna Barbu, șefa serviciului tehnic, va fi directoare. Așa se vorbește. Mihai reintră brutal în realitate. Vestea dată de șeful de echipă smulge de la el un gest de lehamite, urmat de o înjurătură. Toată după-amiaza și o bucată de noapte stă în fața colii albe și se uită nedumerit la cele cîteva rînduri scrise zilele trecute. Nobilă zădărnicie! Totul se ordonează altundeva, independent de ce spune el sau alții asemeni lui. Sigur că Mateianu va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
întîrzie mult peste pieptul femeii, sorbind cu aviditate sînii oferiți cu un gest de mare ritual, în timp ce palmele lui continuă s-o alinte. Exasperată că bărbatul prelungește totul peste puterea ei de-a răbda, femeia scoate un geamăt, ca o înjurătură tandră și se lasă pe spate, să se întindă pe masă, peste mulțimea de hîrtii, chemîndu-l, în timp ce-i aruncă dintr-un singur gest haina de blană cu tot cu sacou jos, pe pardoseală... Jocul lor durează mult, indiferenți la toate și la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
pendejo. N-ai minte deloc, ai? Bud Îi dădu drumul lui Stens. Mexicanul Îi arătă degetul mijlociu. Bud Îi trase un șut În vintre și-l făcu să se Îndoaie, după care-l Înșfăcă de ceafă. Urale, strigăte de admirație, Înjurături. Bud Îl izbi pe nemernic cu capul de tavan. Un subofițer În uniformă pătrunse În celulă cu mișcări hotărîte. Se auzi glasul de copil bogat al lui Ed Exley: — Domnule polițist, Îți ordon să Încetezi! Mexicanul Îi trase un șut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
curând va pleca în vacanță în Elveția (de unde promite să revină cu paginile "despre îngeri" încheiate) ne-am văzut ca să-mi comunice observațiile lui. Una dintre ele mă provoacă în mod deosebit. "începi ― uite, 3 mai 2001 ― cu o lungă înjurătură la adresa limbajului filozofiei, pentru ca apoi, pe 20 septembrie, când la Heidelberg te declari absorbit de verificarea traducerii lui Heidegger, să ajungi la glorificarea "codului" filozofie. Ceea ce înseamnă că nu mai știu de unde să te iau. Spui că ești liber de
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
ei Începeau să joace poker, avînd alături tava cu băuturile de seară; aruncau zarurile și comentau partidele de golf, rezultatele din ziua aceea, numărul de lovituri reușite, zarurile aveau grijă să facă pe cîte unul din ei să scoată vreo Înjurătură neprimejdioasă, menită doar să arate că erau bărbați În toată puterea cuvîntului și să semneze un cec care Într-o bună zi avea să ajungă pe biroul semnatarului. Lastarria era neatent și pierdea Întotdeauna la poker, urmărind fiecare mișcare a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
cu care se luau la luptă, bărbați care traversau piața Îndreptîndu-se spre Arenă sau care voiau doar să facă pe grozavii, iar cei care nu se fereau la timp și pe care-i lovea cu aripa Îl Împroșcau cu Îngrozitoare Înjurături de mamă care pătrundeau prin ferestrele Mercedesului, amestecîndu-se cu fumul de la tarabele vînzătoarelor de gogoși și băuturi răcoritoare. O Înghesuială nemaipomenit de pestriță de oameni de toate vîrstele și toate condițiile sociale, o Îmbulzeală disperată, ca atunci cînd se scufundă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
la discuții, o asigură Juan Lucas, uitîndu-se cu atenție la șoferii automobilelor care se ciocniseră: văd că abia au Început să se Înjure de mamă.“ Bobby, care niciodată nu spunea vorbe urîte față de Peggy, canadianca, era cam descumpănit auzind toate Înjurăturile pe care le profera Juan Lucas În după-amiaza aceea de față cu maică-sa. Julius era și el nedumerit, ba chiar se gîndea că e un păcat să Înjuri, dar Îl atrăgea mai mult spectacolul nebunesc din fața Arenei În duminica
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
care cobora cu găleata goală și-i făcea loc, dar cum erau puși pe glume, adeseori Își dădeau coate sau se băteau cu palma peste dos, făeîndu-l să se clatine pe cel care urca. Aceste incidente se soldau desigur cu Înjurături de mamă sau altele și mai cumplite pe care Julius le reținea fără să-i poată califica totuși pe oamenii aceștia drept niște ticăloși. Îi vedea cum se opintesc, goi pînă la brîu, strigîndu-se cu nume incredibile, porecle cum nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
Într-un butoi uriaș umplut cu apă murdară. Pe urmă se Întorceau la gălețile lor și Își reluau drumul bălăbănindu-se, apropiindu-se uneori prea mult de marginea schelei, Julius Îi și vedea prăbușindu-se și făcîndu-se zob cu o Înjurătură pe buze. Deodată Libarcă Îl arătă cu mîna și spuse: „Ăsta trebuie să fie băiatul proprietarului. Ia să-l luăm cu binișorul, că poate obținem un spor“ și adăugă: „Berea asta nu-i deajuns“. Lui Julius Îi fu dat să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
strîmbătură de scîrbă și, murdărindu-și gulerul cu spuma care se prelingea pe de lături, reuși să Înghită două-trei guri din băutura aceea amară. Apoi zîmbi, fiindcă socotea că acum e prieten la toartă cu toată lumea de pe șantier. Libarcă, printre Înjurături admirative, Îl Întrebă dacă-i plăcuse; Julius Îi spuse că da și mai bău o gură și berea curse iar pe de lături și se tăvăleau cu toții de rîs. Atunci șterse gîtul sticlei și i-o Întinse lui Albinețu, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
să faci cu asta? — Destul, spuse meșterul, luînd falusul acela uriaș din mîinile lui Julius. Ia spune, unde ai ține-o dacă ar fi a ta? Îl Întrebă Păzește-caii. Răsună un hohot de rîs general, amestecat cu o mulțime de Înjurături pe care Julius nu le mai auzise pînă atunci și Încerca să le prindă Înțelesul. RÎse și el și Încă destul de tare, ca să creeze impresia că putea urmări dialogul acela vioi și fiindcă se simțea prieten la cataramă cu toți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
Lăsară gălețile pe marginea planșeului și de acolo se uitau la Julius și la Albinețu, care urcau pe schelă. E ciutura-n fîntînă, nu pot s-o iau În mînă, Începu unul să cînte, dar Îi astupară gura cu o Înjurătură. Julius ar fi putut să scîncească de la Început și să spună că nu poate, dar nu-i veniră lacrimile În ochi sau nu vru să spună și acum, cuprins de spaima că ar putea să cadă, nu mai auzea decît
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
Să-ți dau jos găleata?“ Și el, care nu dorea altceva decît să se odihnească, ba chiar să renunțe, spuse În mod cu totul inexplicabil că nu și cei de jos izbucniră Într-un hohot de rîsete presărat cu cîteva Înjurături admirative, ba chiar cu aplauze, pe care ei nu le auziră din pricina zgomotului de la betonieră. „Adu-l Înapoi! striga meșterul. Să nu pice tocmai acum inginerul!“ Dar Albinețu spuse: „Haide, Julio“ și Julius era surd la orice zgomot care venea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
lucru, dar numai vreo doi, trei Îl ascultară și se alăturară celor care Încă nu stătuseră la masă. Ceilalți voiau să stea mai departe la taclale cu Julius și să se distreze ascultîndu-l cum vorbește. Îl Învățară o grămadă de Înjurături ca premiu pentru că se urcase cu găleata pînă sus. Acum nu-l mai tratau ca pe o domnișoară și Începură să-și spună păsul deschis față de el. — Taică-tu trebuie să ne dea o primă pentru planșeul de azi, spuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
stea jos, dar era mai bine să traverseze și să caute un loc unde să stea puțin În stația Descalzos, autobuzele Întîrziau Întotdeauna, dar poate că astăzi avea noroc și, Într-adevăr, grăbește-te, traversează repede, că uite vine unul. Înjurăturile de mamă azvârlite de cîțiva băiețandri În urma autobuzului care trecu arhiplin, Înjurături adresate șoferului, pasagerilor și Întregii omeniri, o făcură să-și dea seama că nici azi n-avea noroc. Rămase locului, Îmbrăcată În negru din cap pînă-n picioare și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
loc unde să stea puțin În stația Descalzos, autobuzele Întîrziau Întotdeauna, dar poate că astăzi avea noroc și, Într-adevăr, grăbește-te, traversează repede, că uite vine unul. Înjurăturile de mamă azvârlite de cîțiva băiețandri În urma autobuzului care trecu arhiplin, Înjurături adresate șoferului, pasagerilor și Întregii omeniri, o făcură să-și dea seama că nici azi n-avea noroc. Rămase locului, Îmbrăcată În negru din cap pînă-n picioare și cu părul negru ca pana corbului, privind orașul și simțind că orașul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
celuilalt automobil, o mașină sport fără Îndoială, deși din pricina prafului și a farurilor aprinse nu vedea aproape nimic; parcă era pe șoseaua centrală, hai treci, treci odată!, ți-am făcut loc să treci! și urmează cîteva gesturi agitate și/sau Înjurături de mamă. Lastarria hotărî să nu coboare pentru nimic În lume, fiindcă mașina lui era mai mare și costase mult mai mult. Trată incidentul ca pe o Întîlnire de monopoluri milionare și se gîndea: dacă el are șaizeci, eu am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
nu coboare pentru nimic În lume, fiindcă mașina lui era mai mare și costase mult mai mult. Trată incidentul ca pe o Întîlnire de monopoluri milionare și se gîndea: dacă el are șaizeci, eu am o sută, cînd deodată o Înjurătură cu un accent foarte ciudat Îl făcu să coboare numaidecît și să-și murdărească pantofii, Dumnezeu știe de ce, fiindcă n-avea de gînd s-o pleznească pe uriașa blondă care se dădea jos iute dintr-un MG sport și care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]