1,629 matches
-
o trezi, și la Început nu-și dădu seama unde se află și i se făcu frică. Apoi luă lanterna și o aprinse Îndreptând-o spre celălalt pat, cel cărat Înăuntru când adormise Harry. Îi zări trupul sub plasa pentru țânțari, dar cine știe cum reușise să-și scoată piciorul, care atârna acum dincolo de margine. I se desfăcuse pansamentul și nu se putea uita la el. — Molo! strigă ea. Molo! Molo! Apoi spuse: — Harry, Harry! Ș-apoi mai tare: — Harry! Te rog. O
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
așchii. Întinse bine lateralele și apoi Înfipse așchiile adânc În pământ lovindu-le cu latul toporului, până ce nodurile frânghiei intrară În pământ cu totul, iar pânza era Întinsă și fermă ca pielea de pe o tobă. Apoi fixă o plasă Împotriva țânțarilor În fața intrării În cort. Se târî Înăuntru pe sub plasă, ducând mai multe lucruri din boccea care trebuiau să stea Înăuntru, la adăpost. Înăuntru, lumina trecea prin pânza maronie. Pânza mirosea frumos. Locul avea deja un aer misterios și casnic. Era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
nu-l mai putea atinge. Era un loc bun ca să-ntinzi un cort. Și el era aici, În locul ăsta bun. Era În casa lui, acolo unde și-o făcuse. Și-acum Îi era foame. Ieși, târându-se pe sub plasa de țânțari. Afară se-ntunecase destul de bine. În cort era mai multă lumină. Nick se duse la sac și, pipăind cu degetele, găsi un cui lung printre alte cuie pe care le ținea Într-o pungă de hârtie, la fundul sacului. Bătu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
-n pantaloni, făcându-și o pernă, și se băgă sub pături. Privea prin deschizătura cortului cum strălucea focul când vântul nopții sufla peste el. Era o noapte liniștită. Din mlaștină nu se auzea absolut nimic. Se Întinse sub pături. Un țânțar Îi bâzâi lângă ureche. Nick se ridică-n capul oaselor și aprinse un chibrit. Țânțarul se așezase pe pânză, deasupra sa. Mișcă iute bățul Într-acolo. Sfârâitul țânțarului la contactul cu flacăra fu un zgomot satisfăcător. Apoi chibritul se stinse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
cum strălucea focul când vântul nopții sufla peste el. Era o noapte liniștită. Din mlaștină nu se auzea absolut nimic. Se Întinse sub pături. Un țânțar Îi bâzâi lângă ureche. Nick se ridică-n capul oaselor și aprinse un chibrit. Țânțarul se așezase pe pânză, deasupra sa. Mișcă iute bățul Într-acolo. Sfârâitul țânțarului la contactul cu flacăra fu un zgomot satisfăcător. Apoi chibritul se stinse. Se Întinse din nou sub pături. Se-ntoarse pe o parte și-și Închise ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
Din mlaștină nu se auzea absolut nimic. Se Întinse sub pături. Un țânțar Îi bâzâi lângă ureche. Nick se ridică-n capul oaselor și aprinse un chibrit. Țânțarul se așezase pe pânză, deasupra sa. Mișcă iute bățul Într-acolo. Sfârâitul țânțarului la contactul cu flacăra fu un zgomot satisfăcător. Apoi chibritul se stinse. Se Întinse din nou sub pături. Se-ntoarse pe o parte și-și Închise ochii. Era adormit. Simțea cum vine somnul. Se ghemui sub pături și adormi. Capitolul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
preoți Îngenuncheat alături de scaun. Preotul coborî de pe eșafod chiar Înainte să cadă greutatea. Râul mare cu două brațe Partea a doua Era dimineață, soarele se ridicase și În cort Începuse să fie prea cald. Nick se strecură pe sub plasa de țânțari Întinsă-n fața cortului ca să admire dimineața. Ieșind, se udă pe mâini de la iarbă. Își ținea pantofii și pantalonii-n mâini. Soarele se ridicase deasupra dealului. Și iată pajiștea, râul și mlaștina. În mlaștina verde de peste râu creșteau mesteceni. Râul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
care toți tinerii ofițeri ar trebui s-o Învețe Încă de la primele cursuri, dacă e să mă-ntrebe cineva, și cine știe dacă n-o să mă-ntrebe, este prin utilizarea unui năvod sau a unei plase obișnuite, ca cea pentru țânțari. Doi ofițeri ar ține plasa de la capete alternative, sau, ca să zicem mai simplu, fiecare de câte un capăt, apoi se apleacă, apucă și partea de jos a plasei și Încep să alerge contra vântului. Lăcustele purtate de vânt sunt prinse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
zeciuială din izmă, din mărar și din chimen și lăsați nefăcute cele mai însemnate lucruri din Lege: dreptatea, mila și credincioșia; pe acestea trebuia să le faceți, și pe acelea să nu le lăsați nefăcute. 24. Povățuitori orbi, care strecurați țînțarul și înghițiți cămila! 25. Vai de voi, cărturari și Farisei fățarnici! Pentru că voi curățiți partea de afară a paharului și a blidului, dar înlăuntru sunt pline de răpire și de necumpătare. 26. Fariseu orb! Curăță întîi partea dinlăuntru a paharului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85116_a_85903]
-
capu de pereți. Și vă dați? Nu. Beau o votcă mare și-mi trece.Dumneavoastră ce beți? Țuică de prună de cazan: mirosiți. Curată! Sănătoasă! Simțiți? Mda. E tare și nu pute tare. Așa se și explică că n-aveți țânțari în mașină...Aveți numai... patru...șapte pasageri. Asta-i încărcătura, da nu toată, că mai am trei în portbagajul pe care vă rog să-l deschideți ca să luați o sticlă de doi jumate cu țuică. Luați? Aș lua dar mi-
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
demască publicațiile sexy. „Partuze colective”, scrie dînsul, de unde noi Înțelegem că există și reversul, partuze individuale, lipsite de bucurie, practicate la nevoie, În parc, În Totuși iubirea, lîngă țîșnitoare, acolo unde Vasile Băran Îl compară pe Grigore Grigurcu cu un țînțar, „insecta aceea atît de mică (...) sub forma unei păsări cu Înțepătură veninoasă (...) stînd la pîndă, din cracă-n cracă (...) fiind mereu beată”. Se vede treaba că Vasile Băran n-a mai fost de mult prin pădure, fiindcă nu mai face
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
cu care puteam schimba câteva cuvinte în hindusthani. Îl observasem cum privește lacom lucrurile mele, așa cum sta turcește lângă ușă și mă sorbea din ochi, neîndurîndu-se să plece, întrebîndu-mă dacă patul e destul de bun, dacă învelitoarea mă apără bine de țânțari. dacă îmi place laptele crud, dacă am frați și surori, dacă mi-e dor de țară, și știam că într-o cameră de sus îl așteaptă d-na Sen și celelalte femei (pe care nu le cunoscusem), și lor le
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
de cumplită arșiță ziua aceea, și mă opream la fiecare fântână să beau și să-mi răcoresc fața. M-am culcat o dată cu răsăritul stelelor," lângă un mango uriaș, crescut singuratec la capătul unui heleșteu, părăsit. M-au chinuit multă vreme țânțarii, dar în cele din urmă oboseala m-a covârșit și nu m-am deșteptat decât târziu în zi, cu mădularele supte, aproape fără să-mi dau seama unde mă aflu... Visasem probabil ceva înspăimîntător, căci m-am deșteptat transpirat și
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
mergeau și cum le vedeam mereu ducîndu-se sau Întorcîndu-se de la apă. Mai era și o maree uriașă și cîmpul era galben și canalul se-ntindea pînĂ la cea mai Îndepărtată insulă. VÎntul bătea Întruna și nu erau nici muște, nici țînțari. Sub acoperiș era o podea de ciment și vîntul bătea mereu printre stîlpii care susțineau acoperișul. Toată ziua era răcoare și noaptea era frumos și răcoros. — Îți amintești cînd a venit vasul Ăla mare, vasul arab, cum i s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
nume date apoi altor personaje din „Insule În derivă“. Nici una dintre aceste modificări nu afectează caracterul unitar al fragmentului Un ținut ciudat. Un ținut ciudat În Miami era cald și aerul era Înăbușitor, iar vîntul care venea din Everglades aducea țînțari chiar și dimineața. Plecăm cît de repede putem, spuse Roger. Trebuie să fac rost de niște bani. Te pricepi cît de cît la mașini? — Nu prea. — Poate te uiți tu pe la anunțurile din ziar, să vezi ce poți găsi, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
aripi și aterizînd pe altă insulă din apropiere. — Înainte se opreau mult mai aproape. — Poate-i mai vedem mîine-dimineață. Vrei să pregătesc ceva de băut, dacă tot ne-am oprit? — SĂ bem ceva, dar mergem mai departe. Aici ne omoară țînțarii. Niște țînțari mari, negri, ca cei din Everglades erau deja În mașină cînd porniră. Deschise portiera și curentul Îi luă de-acolo, iar fata scoase din valize două cești de email și o sticlă de White Horse. Șterse ceștile cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
aterizînd pe altă insulă din apropiere. — Înainte se opreau mult mai aproape. — Poate-i mai vedem mîine-dimineață. Vrei să pregătesc ceva de băut, dacă tot ne-am oprit? — SĂ bem ceva, dar mergem mai departe. Aici ne omoară țînțarii. Niște țînțari mari, negri, ca cei din Everglades erau deja În mașină cînd porniră. Deschise portiera și curentul Îi luă de-acolo, iar fata scoase din valize două cești de email și o sticlă de White Horse. Șterse ceștile cu un șervețel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
conducta după nevoi. Poate! Da’ ia spune ce-i cu inaniția, fiindcă, după cum văd eu, nu prea arăți a om subalimentat? Nu arăți nici precum „Binele hrănit Caragiani” , după cum îl alinta Vasile Pogor pe acest junimist, dar nici ca un țânțar gata să-l ia vântul. Numai să nu auzi ce muzică îmi cântă stomacul, că te sperii! Ca să nu am nevoie de vreun descântec de sperietură, hai s-o pornim spre casă, până nu-i prea târziu. Urcăm poteca ce
Ce nu ştim despre Iaşi by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/549_a_868]
-
exista. Devenise altă persoană. Am mers de-a lungul rîului Nil, de la o cascadă la alta, sub un cer de zinc albastru. "La asta ziceți Nil?" Numeam Nil o apă atît de calică? Și ce frunze zdrențăroase! Mai erau și țînțari anofeli, șuierînd asasin. Și mai era uliul căzut din cer pe spinarea găinii rătăcite. Devorînd-o. I-aș fi asigurat pe Patrick și pe Bradutz că păsările ababil, distrugătoarele Sodomei, nu zburau pe-acolo. N-am mai spus nimic. Prea erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
să te întreb ceva. - Întreabă-mă, Drăgoșel. - Așa-i că ai spus că toate care sunt pe lumea asta, sunt făcute de DoamneDoamne din cer? - Da, așa este. - Și toate de pe Pământ folosesc la ceva? - Da, e adevărat. - Dar atunci, țânțarii la ce folosesc?... [După multă gândire... anti-antropocentrică:] [Dar nu trebuie neapărat să îți folosească ție, își folosesc lor... Nu tot ceea ce se învârte în jurul nostru, se învârte pentru noi...] 5 ani și 6 luni Povestea țărilor Un copil nu căuta
Poveştile mele de pe vremea când nu ştiam să scriu by Drago ş -Sebastian Meri ş ca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91582_a_92386]
-
de principiu un fapt divers ce ar putea trece neobservat, ca o ploaie de vară, poate leza trăinicia unui cămin. Dar cum Sarsailă se află întotdeauna în preajma țesătorilor de intrigi, găsește și el să adauge ceva care să-i dea țânțarului dimensiunea unui armăsar. Se spune că și petele din soare tot el le-a descoperit, fiindcă i se părea că oamenii se prosternează prea mult în fața Zeului Ra și în acest fel îl ignorau pe el cel ce a fost
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
Îmi fusese Încă și mai greu când plecase după aceea Împreună cu prietenul ei - care acum Îi era soț - la Houston. Taman la Houston! Întreg acel oraș mi se păruse de-a dreptul insuportabil de Înecat În umezeală și infestat de țânțari, dar, de parcă asta nu era Îndeajuns de infect, sora mea - sofisticata, frumoasa mea soră mai mare care iubea arta neoclasică și care Îți topea sufletul când recita poezii - se pricopsise și cu un accent sudic. Și nu doar cu acea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
hotel îmi spune portarul c-au sosit jidani de prin Moldova, care povestesc grozăvii mari... ― Pe-aici așa-s oamenii, domnule părinte! zise Titu cu o siguranță în care începea totuși să se amestece neliniștea. Le place să facă din țânțar armăsar. O fi ceva, nu zic, dar nici așa cum se vorbește... ― Mă gândesc dacă n-ar fi cuminte să mă duc eu frumușel acasă, să nu mă apuce pe aici vreo revoluție sau chiar un război. Doamne ferește, să se închidă
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
de acolo e o parte din marele fluviu Yangtze, care trece prin China săpând defileuri, formând piscuri sălbatice și văi acoperite de ferigi și ierburi dese. Coboară pe o câmpie vastă, însorită, cu apă din belșug, unde legumele, orezul și țânțarii prosperă. Continuă să curgă mai departe, până când întâlnește Marea Chinei de Est la Shanghai. Wuhu înseamnă „lacul buruienilor care cresc luxuriant“. Casa noastră, reședința guvernatorului, avea un acoperiș din plăci gri de ceramică, cu chipurile zeilor stând la cele patru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
să vedem bărcile în trecere, de unde am putea obține ajutor. Arșița s-a înrăutățit și nu se simte nici o adiere de vânt. Mirosul de descompunere din sicriu e din ce în ce mai puternic. Ne petrecem noaptea sub cerul liber, chinuiți de căldură și țânțari. Eu și frații mei auzim cum ne chiorăie mațele. Mă trezesc în zori și aud în depărtare tropotul unor copite de cal. Mă gândesc că visez. Însă nici nu mă dezmeticesc bine, că în fața mea se ivește un călăreț. Mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]