2,686 matches
-
legate de prezența și decizia medicului, care este capabil să rezolve problema. După H. Sigerist, conceptul de boală este o abstracție, un concept operațional pur, prin care se desemnează o anumită formă de suferință. După părerea acestuia, „diferitele boli sunt abstracții realizate de observator. Ele sunt mijloace puse în serviciul gândirii și al practicii medicale; dar sunt și mijloace absolut indispensabile, cu ajutorul cărora ne orientăm în multitudinea de fenomene, necesare pentru a face din medicină o știință și o practică” (H.
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
Berner, J. Suter, A. Morel, V. Magnan, K. Schneider, K. Jaspers), deși nu se poate stabili o graniță precisă între normal și patologic în sfera vieții psihice. În general, se vorbește de două tipuri: - tipul normal/echilibrat, care este o abstracție pură; el este, din punct de vedere practic, tipul în cazul căreia gradul de anomalie este cel mai mic; - tipul anormal/dezechilibrat, caracterizat printr-o serie de stigmate, ce reprezintă terenul care-l expune sau îl face vulnerabil la apariția
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
comunist al lui Nicolae Ceaușescu, persistența acestor echivalențe și în postcomunism dovedește solida lor ancorare în gândirea unor istorici și consolidarea lor prin intermediul culturii istorice. 2. Trecutul Primul echivalent al istoriei, semnificația sa „de bază”, într-un fel, dacă facem abstracție de semnificația lexicală originară a grecescului historia, este acela al trecutului, intim legat de o altă caracteristică a istoriei, și anume timpul. De fapt, fiecare element în parte al triadei istorie - timp - trecut este destul de greu individualizabil datorită consubstanțialității celor
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
întâlnite ce cauzează o schimbare sunt: accidentările, oboseala, schimbările tactice sau tragerile de timp pe final de joc. La nivelul seniorilor, un jucător înlocuit nu poate reintra în joc), o problematică din comunicarea teoretică. Cercetările culturii sportive nu pot face abstracție de valorile etice, valori culturale de tip specific, reflectate în comportament, înțeles ca esență a valorilor individuale și sociale realizate pe o anumită treaptă de evoluție a societății. În această lume a grecilor, țărmul și marea lasă impresia unui model
DIALOG ÎNTRE SPORT ŞI SOCIETATE by Mihai Radu IACOB, Ioan IACOB () [Corola-publishinghouse/Science/100989_a_102281]
-
altă formă, întrucât se admite că agresivitate este înnăscută, hormonul masculin având o accentuată mărire a agresivității, iar răzbunarea nu domolește violența, sacrificiul fiind acela care stinge agresivitate, iar agresivitatea din societate domesticită aparent în instituții, este folosită de stat. Abstracție făcând de cazurile de regresiune naturalistă, sau de degenerare libertină, unul din puținele contexte în care spiritul gregar se evidențiază în sport, în forma sa nudă constă în riturile și serbările orgiastice colective. Oscilația spiritului gregar a publicului este rezolvată
DIALOG ÎNTRE SPORT ŞI SOCIETATE by Mihai Radu IACOB, Ioan IACOB () [Corola-publishinghouse/Science/100989_a_102281]
-
că aceasta nu alterează faptul că respectivele corporații au un "cămin național", unde, că regula, este înfăptuita principala activitate: unde avantajele competitive sunt create și dezvoltate, unde este creată strategia de bază a companiei. În acest context, nu putem face abstracție de faptul că mediul politic, cel instituțional și economic joacă un rol crucial în crearea și susținerea unei industrii naționale competitive. O analiză, chiar si sumara, a celor mai profitabile companii transnaționale care dețin active și în România respinge de
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
fi mult mai interesant și productiv să încercăm să creionam câteva dintre soluțiile posibile pentru o dezvoltare armonioasă a valorii adăugate brute pe care o poate produce economia României pe termen mediu și lung. Evident că, recomandările nu pot face abstracție de următoarele două obiective: valorificarea înzestrării cu factori de producție a economiei naționale; creșterea competitivității intra și extra-comunitară a producției românești. De asemenea, re/industrializarea României nu se poate face fără intervenție etatică directă și precisă, cu obiective strategice de
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
intelectul hegelian este condiționat de spațiu și timp. Numai că Hegel se desparte de Kant prin înțelegerea pe care o oferă acestor doi termeni. Spațiul, pentru autorul Științei Logicii, nu reprezintă, ca pentru Kant, o experineță subiectivă, o intuiție, ci "abstracția exteriorității nemijlocite"28. Timpul, măsura a finitudinii lucrurilor, este un proces al realității la rândul său obiectiv, nu "oarecum un recipient în care se află situat totul, ca într-un fluviu care curge, smulgând totul și ducându-l la vale
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
Timpul, măsura a finitudinii lucrurilor, este un proces al realității la rândul său obiectiv, nu "oarecum un recipient în care se află situat totul, ca într-un fluviu care curge, smulgând totul și ducându-l la vale. Timpul este doar abstracția această a consumării. Fiindcă lucrurile sunt finite, de aceea ele sunt în timp, și numai fiindcă ele sunt în timp de aceea pier; ci lucrurile înseși sunt temporalul, a fi temporale constituie determinația lor obiectivă"29. Spațiul și timpul că
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
această a consumării. Fiindcă lucrurile sunt finite, de aceea ele sunt în timp, și numai fiindcă ele sunt în timp de aceea pier; ci lucrurile înseși sunt temporalul, a fi temporale constituie determinația lor obiectivă"29. Spațiul și timpul că abstracții goale, așa cum le consideră Kant, pe care le umplem, prin intermediul intuițiilor noastre, cu diferite conținuturi, nu există și nici nu pot exista ca atare. Chiar ideea de spațiu abstract se anulează pe șine prin simplul fapt că nu putem gândi
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
limitativul, negativul. Iar "Cine este împotmolit într-o particularitate nu vede în alții decât particularități"36. Intelectul este o astfel de particularitate incapabilă să vadă și să treacă dincolo de sine pentru a avea acces la realitate că proces, nu ca abstracție fixă, goală și lipsită de viață. Intelectul este individul incapabil de a înțelege altceva decât fenomenul, incapabil de a se identifică cu și de a acționa în baza intereselor percepute că generale ale unei societăți, ale unui stat. Intelectul este
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
de a înțelege altceva decât fenomenul, incapabil de a se identifică cu și de a acționa în baza intereselor percepute că generale ale unei societăți, ale unui stat. Intelectul este pur si simplu negativitatea; pentru spirit, tocmai el reprezintă o abstracție vidata de orice conținut, pentru că numai spiritul este real, devenind ceea ce deja este. Așa cum consideră de altfel și Ludwig Wittgenstein atunci cand scria că "acolo unde trebuie să ajung propriu-zis, acolo trebuie să fie de fapt deja"37. Spiritul nu are
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
intelecției pure universale 48. Ce este deci conceptul? O negare de sine a subiectului în planul gândirii, în sensul de gandire de sine; negativitatea este utilizată aici nu în sensul social, public, al termenului, individul fiind negativitate în raport cu societatea, o abstracție goală care subzista izolat, neavând șansă de a își depăși condiția decât în măsura în care dezvoltă conștiința civică și se implică voluntar în activitățile societății civile, echivalând scopurile sale personale cu scopurile instituționale ale statului și invers, statul având ca scop bunăstarea
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
libere și conștiente de sine. Realul și raționalul sunt puse deci ca unic proces al afirmării spiritului, ca laturi distincte și contradictorii ale acestuia, dar nu ca laturi independente. Hegel dezavuează ideea kantiana de "lucru în sine", considerând-o o abstracție nefondată, un produs al gândirii înseși care nu are nicio acoperire în realitate 76. Mai grav, lucrul în sine îi sugerează lui Kant failibilitatea cunoașterii umane și deci a rațiunii, care ar trebui deci condiționată în activitatea ei de către intelect
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
așa cum au făcut-o întotdeauna. Lăsându-ne purtați de istorie vom vedea că forțele ce ne conturează viitorul sunt în esență aceleași care au dat formă trecutului nostru. Având valențe pozitive sau negative, teoretice sau practice, nu mai putem face abstracție de ele. Devin niște valori prin care accedem la alte valori. Întreaga cultură, ca și modul de a ajunge la ea, se reconfigurează odată cu apariția acestora. Procesul învățării este sprijinit (tutelat) prin noile instrumente de amplificare cognitivă. De fapt, ele
[Corola-publishinghouse/Science/2324_a_3649]
-
validității informației, ineficiența justiției în fața noilor forme de propagandă rasistă, antisemită, neonazistă sau față de pornografie, invazia unor forme noi de escrocherie și falsuri, derive publicitare și comerciale de tot felul (vezi Perrenoud, 1998, p. 7). În același timp, a face abstracție de dezvoltarea noilor tehnologii se poate repercuta negativ asupra instituțiilor refractare la aceste medii. Chiar și instituțiile educative trebuie să le adopte. Noile circuite de comunicare alterează în parte rețeaua de influență, formarea de opinii și de decizii, repartiția de
[Corola-publishinghouse/Science/2324_a_3649]
-
Reluând, într-un alt context, caracterizarea marii paradigme a Occidentului, Edgar Morin o numește "paradigma simplificării" sau "paradigma simplicității" și leagă de ea trei principii sub imperiul cărora s-ar desfășura întreaga noastră viață: principiul disjuncției, al reducției și al abstracției 836. Ea a rarefiat până la ruptură comunicarea între cunoașterea științifică și reflecția filosofică și a izolat unele de altele marile câmpuri ale cunoașterii științifice: fizica, biologia și științele omului. Pentru a remedia această disjuncție, s-a operat o altă simplificare
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
poate fi redus la un principiu de bază simplu. Problema este că această bază, la care face recurs gândirea reductivă, este complexă. Nicăieri nu există o bază empirică simplă. "Simplul, afirmă gânditorul francez, nu este decât un moment arbitrar de abstracție smuls complexităților, un instrument eficace de manipulare laminând o complexitate. Geneza este complexă. Particula este hipercomplexă (și deloc elementul in sfârșit simplu). Organizarea este complexă. Evoluția este complexă. Physis-ul este nesimplificabil și complexitatea sa sfidează total înțelegerea noastră cu originea
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
cotitura filosofică a gândirii, pentru orientarea ei spre inteligibil și absolut. Ființa autentică, pe care filosofia vrea să o surprindă și să o reveleze, dincolo de natură, nu este supranaturalul mitic; ea este o realitate de un cu totul alt ordin: abstracția pură, identitatea cu sine, însuși principiul gândirii raționale, obiectivat sub formă de logos" (Jean-Pierre Vernant, Mit și gîndire în Grecia antică, Editura Meridiane, 1995, p. 455). 249 Athanase Joja, Studii de logică, vol. II, Editura Academiei, București, 1966, p. 301
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
Botez, "Antinomie și simetrie", în op. cit. p. 149. 714 În acest sens, cartea Paradoxul a lui Solomon Marcus este o impresionantă dovadă. 715 Până atunci, paradoxul a fost considerat un fenomen marginal de care s-a încercat să se facă abstracție sau ca o problemă ce trebuia rezolvată. În cea mai mare parte, atitudinea față de antinomic a fost una de rezervă și respingere. "Ceea ce s-a numit "rezolvarea paradoxurilor", observă Solomon Marcus, a însemnat de multe ori interzicerea lor. Este ca și cum
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
a fost una de rezervă și respingere. "Ceea ce s-a numit "rezolvarea paradoxurilor", observă Solomon Marcus, a însemnat de multe ori interzicerea lor. Este ca și cum cuiva care are o migrenă, medicul, în loc să i-o trateze, i-ar spune să facă abstracție de ea. Uneori, paradoxul este identificat cu eroarea sau este considerat simptomul unei situații neconvenabile. Considerat ca o anomalie, ca un semn de boală, paradoxul a fost, în măsura posibilității, marginalizat, "pus în carantină". Aceasta a fost istoria paradoxurilor, până
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
interesează polarizarea negativă a unei suprafețe pentru a crea, în stratul laminar din mediul corosiv, condiții cât mai reducătoare, de natură să limiteze epibioza (din considerente ce vor rezulta din expunerea imediat următoare, definim această suprafață ca virtuală, adică facem abstracție de materialul de construcție și luăm în considerare doar funcția sa de perete al unui utilaj sau conducte). Ca urmare a celor arătate, pentru asigurarea polarizării negative a suprafețelor virtuale de protejat, este absolut necesară reprezentarea la acest nivel a
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
forma acoperirii interioare a conductelor cu zinc, dispus în fâșii longitudinale alternate cu fâșii neacoperite, iar pentru turnul de răcire acoperirea cu rășini epoxidice, cu excepția schimbătorului de căldură (varianta internă), care ține loc de umplutură. Din punct de vedere energetic, abstracție făcând consumul (eventual) al sistemului de protecție, se pune problema existenței a două grupuri de pompare în loc de unul însă, având în vedere că atât lungimea cât și înălțimea de pompare a apei nu se modifică esențial și că singura rezistență
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
de noi - asociază transcendența lui Dumnezeu cu Întruparea. Avansează o prezentare mai sistematică decât a Sfântului Iustin. D. Carabine exprimă astfel acest concept: „Putem Ști ce Dumnezeu nu este (nu ce este) ...”<footnote D. Carabine, op. cit., p. 229. footnote>. Metoda de abstracție a lui Clement (ἀφαίρεσις), prezentată în Stromate, constă din trei stadii ale căii spre înțelepciune: iluminarea (obținută prin instrucție); purificarea (obținută prin confesiune); Și contemplarea (obținută prin analiză)<footnote A se vedea Stromata V, 10-11. footnote>. Natura divină transcendentă ni
Adversus haereses by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/153_a_172]
-
păstrate ca atare până la cele eminescianizate definitiv. Notele și comentariile se constituie nu o dată în micromonografii ale poemelor. De altfel, acestea au și fost izolate de editor și publicate într-un volum aparte, Comentarii eminesciene (1967). Specialiștii nu pot face abstracție de studiile genealogice, comparatiste și filologice de aici, axate pe poemele Amicului F. I., Epigonii, Mortua est!, Feciorul de împărat fără stea, Rugăciunea unui dac, Cărțile, Povestea codrului, dar antrenând în demersul demonstrației multe alte texte (variantele Mureșanu sau Demonism
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288304_a_289633]