6,982 matches
-
-i iubești, te trezești la un moment dat că nu-i mai urăști. De aici pleacă totul. Și dacă nu-i urăști, ești deja pe o treaptă. Și cu harul lui Dumnezeu și cu marile simțiri duhovnicești din noi ne agățăm de altă treaptă, tot mai sus. Harul lui Dumnezeu vine dacă tu ești pe drum. Vreau să spun că mai întâi trebuie să fie dorință, voință, inițiativă și mișcare, căci în acest fel harul vine. Dacă stai, stă și harul
IN MEMORIAM – PREACUVIOSUL PĂRINTE ARHIMANDRIT ARSENIE PAPACIOC (1914 – 2011) DE LA MĂNĂSTIREA „SFÂNTA MARIA” TECHIRGHIOL by http://confluente.ro/stelian_gombos_1436508705.html [Corola-blog/BlogPost/357704_a_359033]
-
uite prin ele, pentru a uita că trebuie să mănânce! !!! Sfaturi tehnice; Mâncați multe supe de plante de câmp; ștevie, dragavei, lobode etc.! Dacă vă permiteți? Cumpărați un pește proaspăt și o pungă de mălai. Curățați peștele de solzi, îl agățați în bucătărie, iar după ce ați făcut mămăliga atingeți cu mici bucățele peștele și savurați fiecare înghițitură. Voi reveni și cu alte informații asemănătoare... PS. Daca aveți, puteți adăuga alte rețete... Referință Bibliografică: Alimentația în vreme de criză! / Mihai Leonte : Confluențe
ALIMENTAŢIA ÎN VREME DE CRIZĂ! de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 825 din 04 aprilie 2013 by http://confluente.ro/_alimentatia_in_vreme_de_cri_mihai_leonte_1365095489.html [Corola-blog/BlogPost/346050_a_347379]
-
iunie 2016 Toate Articolele Autorului mi-aș putea imagina că inima ta este un giulgiu în care mă îmbrac de bunăvoie mi-aș putea imagina că peste picioare nu-mi va crește niciodată pământ că bărcile au pânze de păianjen agățate de catarg că ploaia asta cade ca o capcană întinsă de nori mi-aș putea imagina că pasărea aceea n-o să vină. Referință Bibliografică: Reflexii / Alexandru Mărchidan : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2002, Anul VI, 24 iunie 2016. Drepturi
REFLEXII de ALEXANDRU MĂRCHIDAN în ediţia nr. 2002 din 24 iunie 2016 by http://confluente.ro/alexandru_marchidan_1466760782.html [Corola-blog/BlogPost/373682_a_375011]
-
unde oare ne-a fost să ajungem Pierduți într-un spațiu fără spațiu mai îndurăm un timp. Evacuați în locuri rarefiate plutim fără ancore, ne menținem echilibrul în așteptarea unei lumi ce nu se mai potrivește cu piesele noului puzzle. Agățați de fiecare speranță, rug, rugă, scenariul nu se mai respectă, actorii își pot continua drumul separării purtând aceleași măști, baricadați în buncarele fricii nici ei nu știu ce așteaptă... Deschizând cufărul cu vise piesa se rescrie la dorința actorilor din ochiul furtunii
TIMPUL ŞI... NOI CEI RAMAŞI IN OCHIUL FURTUNII de IRINA LUCIA MIHALCA în ediţia nr. 182 din 01 iulie 2011 by http://confluente.ro/Editura Timpul_si_noi_cei_ramasi_in_ochiul_furtunii.html [Corola-blog/BlogPost/367102_a_368431]
-
sărut, o vorbă de mângâiere, un zâmbet, o pauză de cafea ... E important să ne planificăm doar lucruri pozitive! Ele ne vor induce o stare de optimism, speranță și încredere. Suntem miloane de oameni pe lume. Nu trebuie să ne agățăm, cu insistență, de oameni, locuri și idei care nu merită efortul, nu știu să aprecieze ce le oferim. A te elibera de un lucru care te consumă, înseamnă a-ți oferi, ție, o șansă de a găsi fericitea, mulțumirea. Starea
UN AN NOU, GÂNDURI SENINE! de CORINA LUCIA COSTEA în ediţia nr. 733 din 02 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Un_an_nou_ganduri_senine_corina_lucia_costea_1357127363.html [Corola-blog/BlogPost/345695_a_347024]
-
bucuros în barcă și îi aruncam separat în alt minciog. Uneori găseam câte doi sau trei pești într-o voltă, chiar și câte doi într-un cârlig. Un pește mai mare s-a repezit să-l mănânce pe cel deja agățat în cârlig și, cum eram cu mâna pe fir, l-am înțepat și pe agresor. Parcă erau niște monștri în miniatură. Aveau gura mare ca știuca și dinții puternici, ascuțiți. Ei îți pot pătrunde foarte ușor în deget, dacă nu
PESCAR PE MAREA NEAGRA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 2306 din 24 aprilie 2017 by http://confluente.ro/stan_virgil_1493037991.html [Corola-blog/BlogPost/377710_a_379039]
-
nu s-ar mai fi achitat niciodată, ca de obicei. Dar marea mie nu-mi dădea pe datorie, așa că am preferat congelatorul în așteptarea vânzării. Am așezat minciogurile la umbră, să se zvânte, am reparat voltele rupte de scoici, sau agățate în pietre și m-am pregătit pentru a intra în casă. Desigur, urma să am parte de o nouă zi, poate la fel de bună pentru pescuit, ca și cea care se însera deja, dar cu mai multă captură în minciog. Niciodată
PESCAR PE MAREA NEAGRA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 2306 din 24 aprilie 2017 by http://confluente.ro/stan_virgil_1493037991.html [Corola-blog/BlogPost/377710_a_379039]
-
Acasa > Literatura > Beletristica > REZISTENȚĂ Autor: Eugenia Mihu Publicat în: Ediția nr. 2033 din 25 iulie 2016 Toate Articolele Autorului Rezistență Eu n-am să-ncerc să zbor vreodată Că aripile mi-s de ceară Și aș rămâne agățată Pe-un ciot de lună într-o seară. Dar n-am să pot tăcea, cuvântul Să-mi scrijelească cicatrici Iar gura să-mi fie mormântul Ce-ascunde-ncorsetări și frici. Eu n-am să mint când voi lovi Cu vorbe prefăcute-n
REZISTENȚĂ de EUGENIA MIHU în ediţia nr. 2033 din 25 iulie 2016 by http://confluente.ro/eugenia_mihu_1469457641.html [Corola-blog/BlogPost/370888_a_372217]
-
făclia se desprinse și căzu în hăul care se căsca în dreapta lui. Rămas fără lumină Baraba se aruncă înainte știind că o mică distanță mai avea de parcurs. Se lovi însă de marginea unei pietre enorme și încercă să se agațe haotic de vre-o crăpătură. Sacul din spatele lui se desprinse pe jumătate deoarece una dintre chingile umărului îi alunecă. Mâinile întâlniră o fisură de care se agăță cu disperare însă sacul din spatele său pendulă amenințător riscând să-l tragă în
AL PAISPREZECELEA FRAGMENT de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 1632 din 20 iunie 2015 by http://confluente.ro/mihai_condur_1434827661.html [Corola-blog/BlogPost/372427_a_373756]
-
parcurs. Se lovi însă de marginea unei pietre enorme și încercă să se agațe haotic de vre-o crăpătură. Sacul din spatele lui se desprinse pe jumătate deoarece una dintre chingile umărului îi alunecă. Mâinile întâlniră o fisură de care se agăță cu disperare însă sacul din spatele său pendulă amenințător riscând să-l tragă în adânc. Era momentul în care dacă s-ar fi descotorosit de greaua povară ar fi ieșit la liman. Cu o smuncitură a corpului Baraba făcu însă o
AL PAISPREZECELEA FRAGMENT de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 1632 din 20 iunie 2015 by http://confluente.ro/mihai_condur_1434827661.html [Corola-blog/BlogPost/372427_a_373756]
-
pendulul. Dumnezeu e peste tot? Într-un anume sens,da. De aceea mă tulbură Pendulul. Îmi făgăduiește infinitul, dar îmi lasă mie răspunderea de a decide unde doresc să-l am. [...] senzația e aceea că cineva, în viața lui, a agățat pendulul în multe locuri, și n-a funcționat niciodată, si ca acolo, la Conservatoire, funcționează așa de bine...oare în Univers or fi puncte privilegiate? Nu știu, poate că suntem mereu în căutarea punctului potrivit, poate că-i lângă noi
Umberto Eco: Pendulul lui Foucault. Recenzie, de Mirela Teodorescu by http://revistaderecenzii.ro/umberto-eco-pendulul-lui-foucault-recenzie-de-mirela-teodorescu/ [Corola-blog/BlogPost/339248_a_340577]
-
felul lui, comenta cu umor că a ajuns să îl programeze nevasta la călărie, du-te și sparge lemne, du-te și ia cartofi, schimbă butelia, ia pîine, stop! Mancuse, treci la datorie ... da, garofița mea iubită, facem sport, ne agățăm de speranța că bondărelul va fecunda cu polen cupa plină de dorință a nevesticii, gata Mancuse, acuma fugi și cumpără ulei, dacă vrei să-ți mai gătesc astăzi ceva și, ține aproape, că vine iar curba peste cîteva ore ... da
PARFUMUL PUSILOR DE PORTELAN 49-52 de IOAN LILĂ în ediţia nr. 532 din 15 iunie 2012 by http://confluente.ro/Parfumul_pusilor_de_portelan_49_52_ioan_lila_1339754507.html [Corola-blog/BlogPost/358310_a_359639]
-
se oprea brusc, zîmbea încîntat de gîndurile care îi treceau prin minte, se ștergea hotărît la gură cu dosul palmei, mugea stins și ieșea pe poartă, se repezea pînă la cîrciumă, își lua o bere și, dacă avea norocul, îl agăța pe cîte unul și îi povestea despre băiatul lui, care e ditamai flăcăul, a dat iama în fete, cosește ca un adevărat lup de mare, înțelege semnele vremii, știe cînd să semene și să adune recolta, sub ochiul lui vacile
PARFUMUL PUSILOR DE PORTELAN 49-52 de IOAN LILĂ în ediţia nr. 532 din 15 iunie 2012 by http://confluente.ro/Parfumul_pusilor_de_portelan_49_52_ioan_lila_1339754507.html [Corola-blog/BlogPost/358310_a_359639]
-
nopții, a întunericului de pe scenă (se parcurge, dacă vreți, drumul lung și anevoios de la întuneric spre lumină, o temă aparte și cu totul specială în concepția poetică și teologică a lui Theodor Damian). Există în noi tendința de a ne agăța de ceea ce ni se pare, sau credem că ne-ar putea fi de ajutor, mai la îndemână și poate mai rapid și mai pe înțelesul nostru decât ajutorul venit de la Dumnezeu. Este acea înclinație a noastră spre esoteric, spre magie
Uniunea Ziariştilor Profesionişti by http://uzp.org.ro/theodor-damian-semnul-isar/ [Corola-blog/BlogPost/93863_a_95155]
-
caste pe altar de fluturi Sau poate frunze rătăcite-n vânt În toamnele brumate de pe ciuturi, Fulgi osteniți când dorurile curg În ierni pustii, și ele istovite, Jariști de gând roșite de-un amurg Al viselor în hăuri prăbușite Ne agățăm de-un fir de busuioc Păstrat în sân parcă de-o veșnicie, Ca-n veri ce ard tăceri în maci de foc Să respirăm nădejdi pe la chindie. Dar primăverii-i suntem tributari Din lacrimi calde împletind speranțe Nestăviliți de hoarde
POEME DE ZIUA LIMBII ROMÂNE de GEORGETA RESTEMAN în ediţia nr. 1338 din 30 august 2014 by http://confluente.ro/georgeta_resteman_1409401678.html [Corola-blog/BlogPost/370426_a_371755]
-
era greu să nu își strige durerea de a își fii pierdut o ființă dragă. Probabil nu au avut tăria de a ne spune că nu mai există speranță...Optimismul începea să se risipească și din rândul celor care se agățau cu disperare de orice fărâma de speranță. Este ceva de nedescris să știi că mâine vei deschide ochii și vei realiza că patul este rece pe jumătate,ca mâine o mamă își va vedea copii numai în poze și în
IN CAUTAREA MEA de MIRON IOAN în ediţia nr. 2291 din 09 aprilie 2017 by http://confluente.ro/miron_ioan_1491712445.html [Corola-blog/BlogPost/374029_a_375358]
-
chipiu dat pe ceafă. Pantalonii mult prea largi erau strânși într-o curea neagră, îngustă, a cărui capăt liber atârna într-o parte. Unul din cracii pantalonului era fixat la capătul de jos într-o agrafă ca să nu i se agațe în lanțul bicicletei, o bicicletă neagră, grea, rusească, pe care tânărul poștaș o grijea ca pe lumina ochilor. Înfățișarea lui era destul de comică și îi scoase un zâmbet lui Șerban, care îl întâmpină vesel: - Ce vești ne aduci, Vasilică, încă
DESTIN ( TITLU PROVIZORIU, VOLUM ÎN LUCRU) de HELENE PFLITSCH în ediţia nr. 1137 din 10 februarie 2014 by http://confluente.ro/Destin_titlu_provizoriu_vol_helene_pflitsch_1392029273.html [Corola-blog/BlogPost/364122_a_365451]
-
albaștri se-anină-ntre ramuri / precum privirile îndrăgostiților scuturate de griji”;” ai mânile împregnate cu miros de singurătate / de care nu poți scăpa oricât ai alunga diminețile”; mi-e întomnare și iar îmi e romanță / drumuri spirale de frunze prin ramuri/ se agață”... etc, ne înfățișează un poet cu mari disponibilitați creatoare, surprinzând prin paleta semantică , prin modalitațile de exprimare, abandonându-se fiecărui cuvânt, smulgându-i acestuia vălul ascunselor taine și profunzimi. „Iubire sezonieră” este un poem sugesiv, cu o structură lirică sensibilă
RECENZIE ( NOTE DE LECTOR). VOLUMUL DE POEZIE CLEPSIDRA CU SILABE , AUTOR GEORGI CRISTU de VALENTINA BECART în ediţia nr. 1741 din 07 octombrie 2015 by http://confluente.ro/valentina_becart_1444227831.html [Corola-blog/BlogPost/379244_a_380573]
-
Referindu-mă la ceea ce se întâmplă în zilele noastre, trebuie știut un mecanism. În presa online, timpul pe care cititorul, utilizatorul, vizitatorul îl acordă unui articol este de aproximativ 30 de secunde. De aceea, titlurile mari și șocante și imaginile agățate de aceste titluri sunt „cârligele” care captează atenția. De aceea, subiectele, titlurile, fotografiile de senzație sunt primele care atrag atenția cititorului. Mai departe, se citesc, de regulă, primele zece rânduri. Cei care citesc mai mult au un interes special pentru
„Practica românească de a escamota bârfe sub acoperirea «pe surse nu face decât să discrediteze profesia” interviu cu jurnalistul şi profesorul Brînduşa Armanca by http://uzp.org.ro/practica-romaneasca-de-a-escamota-barfe-sub-acoperirea-pe-surse-nu-face-decat-sa-discrediteze-profesia-interviu-cu-jurnalistul-si-profesorul-brindusa-armanca/ [Corola-blog/BlogPost/92602_a_93894]
-
spălat, scuturat, cusut și alte mici îndeletniiciri pe care ar trebui să le aibă orice om, fiindcă acum îi vine foarte greu, la anii bătrâneții, să se descurce de unul singur. Și-a răsucit o țigară din foile de tutun agățate după sobă. A umezit cu limba foaia de ziar, a pus tutunul, l-a învelit cu atenție, și iar și-a trecut țigara printre buzele-i umflate și, tușind înfundat datorită nădufului care-i oprea respirația, s-a aplecat să
ULTIMA SPOVEDANIE (PARTEA ÎNTÂIA) de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 957 din 14 august 2013 by http://confluente.ro/_partea_a_i_a_ultima_spoved_marin_voican_ghioroiu_1376459555.html [Corola-blog/BlogPost/350387_a_351716]
-
care le-a tras în piept, au avut darul să-i oprească tusea. Și-a îndreptat privirea în direcția rotocoalelor de fum cenușiu care urcau destul de repede pe gaura coșului, prin care cobora un lanț cu zale din fier forjat, agățat de-o bară pătrată din metal, pe care se vedeau șiruri de mânătărci, bureți și ciuperci puse la afumat. A luat vătraiul și a-nceput să strângă cioturile unul peste altul, care au început să scoată o puzderie de scânteii
ULTIMA SPOVEDANIE (PARTEA ÎNTÂIA) de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 957 din 14 august 2013 by http://confluente.ro/_partea_a_i_a_ultima_spoved_marin_voican_ghioroiu_1376459555.html [Corola-blog/BlogPost/350387_a_351716]
-
și-i dădea senzația lipsei de aer. A simțit o-nțepătură ca o arsură usturătoare trecându-i prin ceafă, urmată de-o o transpirație rece. Imediat și-a pus mâna în dreptul inimii care bătea mai să-i spargă coastele deșirate, agățate de stern ca niște nuele de răchită din gardul grădinii. Dacă n-ar fi fost prinse de stern și de șira spinării, te puteai aștepta să le vezi cum se desfac din moment în moment ca doagele unei bote de
ULTIMA SPOVEDANIE (PARTEA ÎNTÂIA) de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 957 din 14 august 2013 by http://confluente.ro/_partea_a_i_a_ultima_spoved_marin_voican_ghioroiu_1376459555.html [Corola-blog/BlogPost/350387_a_351716]
-
deopotrivă și pe sacerdot, și pe credincioși. Ca să fii cu adevărat liber, trebuie să înlocuiești infinitul și autonomia gândirii cu credința în Dumnezeul creștin: ''Robește-mă Doamne, ca să fiu liber!'' (Imitatio Christi) 56. Libertatea eu o asemăn cu o frânghie agățată de undeva, de sus. Te poți urca pe ea la cer, participând la actul mântuirii tale creștine, sau poți să cobori în întuneric. Bipolaritatea libertății. După creștini, libertatea este vehicolul cu care poți să cobori în întuneric, dacă ești vicios
PETRE ŢUŢEA – APOLOGETUL CREŞTIN, FILOZOFUL MAGISTRAL ŞI GÂNDITORUL AUTENTIC – ÎNTRE DUMNEZEU ŞI NEAMUL SĂU... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 2090 din 20 septembrie 2016 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1474354981.html [Corola-blog/BlogPost/384816_a_386145]
-
doar un schematic vis printre care treci fericită și eu privesc de pe zid urme pe zăpadă. Salvare Trebuie să uiți singur obligă-te s-o faci, nimeni nu-ți spune cum și de ce. Viața din obiecte-i iluzie perfida, te agăți de o creangă uscată ca un spânzurat de norocul divin. Poate reușești pe altă cale ieșirea din cadavrul în care ai intrat, cu clipele răsucite de singurătate și depresie. Ești o masinarie uzata, aruncată pe maidan, până se gaseste cineva
RECENZIE DE BORIS MEHR de LLELU NICOLAE VĂLĂREANU în ediţia nr. 865 din 14 mai 2013 by http://confluente.ro/Recenzie_de_boris_mehr_llelu_nicolae_valareanu_1368543262.html [Corola-blog/BlogPost/354873_a_356202]
-
unde n-a constatat nici urmă de dezordine. Toate erau la locul lor iar divanul avea cuvertura frumos întinsă, parcă n-ar fi intrat nimeni în lipsa ei aici. Până și papucii ei stăteau cuminți la locul lor de lângă ușă. Tablourile agățate pe pereți păreau încremenite. Se uită cu atenție la cel în care era fotografiată împreună cu George și parcă nu-i venea să creadă că atât de repede a îmbătrânit iubirea lor. (Va urma) * * Referință Bibliografică: NUVELA IDILE - PARTEA A CINCIA
PARTEA A CINCIA de ION C. GOCIU în ediţia nr. 2326 din 14 mai 2017 by http://confluente.ro/ion_c_gociu_1494776025.html [Corola-blog/BlogPost/372062_a_373391]