1,668 matches
-
acuzat de absolut nimic. Că mi-a luat sticla de vodcă? Doar i-am oferit-o eu! Totuși... Nu găsesc nici un argument. Fănică continuă pe un ton monoton, resemnat. Noi, cei de pe navă, sîntem de toate națiile. Creștini, păgîni, musulmani, budiști și de toate religiile din lume. Ne temem unii de alții. Și eu l-am făcut pe un angolez. L-ai omorît? întreb îngrozit. Nu chiar. Adică nu știu. Nava aștepta să fie primită în port și era o vîntoasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
a fost nici măcar experimentat În domeniul satisfacerii sexuale? Pentru că mutația metafizică operată de știința modernă aduce cu sine individuația, orgoliul, ura și dorința. În sine, dorința - contrar plăcerii - este izvor de suferință, de ură și nefericire. Toți filozofii - nu doar budiștii, nu doar creștinii, ci toți filozofii demni de acest nume - au știut acest lucru și l-au făcut cunoscut. Soluția utopiștilor - de la Platon la Huxley, trecând prin Fourier - constă În a stinge dorința și suferințele legate de ea, organizând satisfacerea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
părea nespus de fericită. Își trecu degetele prin părul ei, Îi sărută fruntea și buzele călduțe. Evident, era prea târziu; Însă, chiar și așa, era bine. Rămase În rezervă până la căderea serii. Revenit pe coridor, deschise un volum de meditații budiste culese de doctorul Evans-Wentz (o avea În buzunar de câteva săptămâni; era o cărțulie de dimensiuni foarte mici, cu o copertă de un roșu Închis). Toate ființele de la Răsărit, Toate ființele de la Apus, Toate ființele de la Miazănoapte, Toate ființele de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
rămase totuși Învăluită În mister; faptul că trupul său n-a fost găsit niciodată avea să alimenteze o legendă tenace potrivit căreia ar fi plecat În Asia, mai precis În Tibet, ca să-și confrunte lucrările cu anumite Învățături ale tradiției budiste. Astăzi, această ipoteză e unanim respinsă. Pe de o parte, nu s-a putut descoperi nici o urmă a unei deplasări aeriene cu plecare din Irlanda; pe de altă parte, desenele făcute pe ultimele pagini ale carnetului său de notițe, considerate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
s-o dezlănțuie printre adepții religiilor revelate; iudaismul, creștinismul și islamul s-au pus, măcar o dată, de acord, și Împreună au aruncat anatema asupra acestor lucrări „ce atentează grav la demnitatea umană, constând În unicitatea relației sale cu Creatorul”; doar budiștii au remarcat că, În fond, gândirea lui Buddha pornise de la conștientizarea celor trei obstacole care sunt bătrânețea, boala și moartea, și că Iluminatul, deși se consacrase mai mult meditației, n-ar fi respins aprioric o soluție de ordin tehnic. Oricum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
Cancelaria, gardul. Ochi mirați și triști de copil, terenul de gimnastică, ghiozdane. Școala, așa cum ar fi trebuit să fie, dacă ar fi rămas în ea. „Când emoțiile sunt puternice și te simți ca încătușat, să pictezi bambuși“, spunea anticul călugăr budist. Cu sufletul senin, să pictezi orhidee, frunze care cresc, într-un fâlfâit de zbor, boboci care se deschid bucuriei. A zăcut apoi o săptămână. Atât de crunt o bătuseră. Nu-și puneau mari speranțe în pretextele pe care le vor
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
sicriului. Sin gurul preț al răscumpărării : revolta. Mă scutur de rugi și remușcări, voi repeta mortului și el va confirma : revoltă. Adică iubire, datoria, adevărul nostru. Când emoțiile sunt puternice și te simți încătușat, să pictezi bambuși - recomandă vechii călugări budiști. Nu suntem decât atât cât e în noi răzvrătire, iubire, incendiul de-o clipă. Clipa, adică prezentul, chipul viu, trecător, Prezentul, intrând, brusc, pe ușa compartimentului. N-aș râvni la liniștea bambușilor, nici la seninătatea orhideei, aș întinde peste zidurile
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
fost o vreme și la niște cursuri la Sala Dalles. Acolo l-a auzit de profesorul Ladea, fiul sculptorului Romulus Ladea. Ce om fulminant! Practică acupunctura, dar e și tobă de carte. Știe nu știu câte limbi, scrie tratate de filozofie, chestii budiste. Stă în vila tatălui său dintr-un sat de lângă București, înconjurat de discipoli, cărți și computere. Ultima lui nevastă e o femeie din sat, care-l adoră și care i-a dăruit trei copii. Cel mai mic abia a făcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
o ia. Și-apoi nu e zi, e noapte, și câte nu i se întâmplă omului noaptea, care la lumina zilei nu arată la fel! Dar știi că ești îndărătnic? Care va să zică nu te miră nimic? Am citit că un călugăr budist a stat 16 ore - auzi? - 16 într-un ceaun cu apă clocotită în mijlocul orașului Tokyo și când s-a dat jos n-avea nimic. Zicea că n-a vrut decât să arate puterea minții, că dacă te concentrezi cum trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
metaforă sinistră pentru Cheie. Domnul lector n-a aflat că sculele nu pot fi sinistre, deoarece aparțin Întregului popor, care se slujește de ele zi și noapte. În imaculata sa rezervă de spital, Liv Ullman vede la televizor un preot budist În flăcări, o imagine de neuitat pe care-am fost lăsați și noi s-o privim pe vremuri de neuitat, ce-ar explica/motiva tăcerea (după ce ni s-a spus că actrița Începuse să tacă În timpul unei reprezentații cu Electra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
necunoscută. Nu era sigur că o înțelesese întotdeauna, și chiar ceea ce știa că înțelesese păstră în bună parte pentru el. Doctorilor le spusese că tânăra crede că trăiește în India centrală, acum douăsprezece secole, și afirmă că este o sihastră budistă. Datorită sedativelor dormea o bună parte din timp. Veniseră s-o examineze mai mulți medici și psihologi din Zürich, Basel și Geneva. Cum se aștepta, ziarele publicau în fiecare zi articole, și numărul corespondenților străini care dădeau târcoale clinicii și
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
dar Pantelimon păși săltat ca un dresor, micșorând distanța. — E simplu, spuse. Aruncă cu iscusință moneda și o prinse între palmele ținute vertical, ca și cum ar fi aplaudat. Își apropie palmele de piept, într-o poziție meditativă, ca la vechile statui budiste, apoi și le duse, fără să le slăbească strânsoarea, la ureche. — Întrebare : s-a dus bătrânul în rai sau în iad ? Făcu ochii mari, dându-le o strălucire uscată. Răspuns : Nu e nici într-o parte, nici în cealaltă. E
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
ne duce pe o altă cărare, care ajunge la Grădina Păcii și Longevității. Este prima oară când văd arbori pippala adevărați. Sunt gigantici și frunzele lor sunt la fel de verzi ca iarba crudă. Am mai văzut poze cu ei în manuscrisele budiste și în frescele templelor. Sunt considerați simbolul lui Buddha și sunt rari. Aici, asemenea copaci, bătrâni de sute de ani, sunt peste tot. Frunzele lor coboară până la pământ ca niște draperii verzi. În grădină sunt aranjate pietre mari, frumoase, formând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
adormit. Îmi șterg transpirația, dar rămân în poziție de plecăciune, pentru orice eventualitate. Ochii mei privesc dintr-un colț în celălalt. Templul e plin cu zeități de toate soiurile. Pe lângă zeul manciurian oficial, care se numește Shaman, există zei taoști, budiști și zeul popular chinez, Kuan Kong. — A fost odată un prinț care în timpul rugăciunii a descoperit că armăsarul din argilă al zeului chinez transpira, vorbește pe neașteptate călugărul, de parcă m-ar fi spionat tot timpul. Prințul a ajuns la concluzia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
a devenit o figură importantă pentru credincioșii din Orașul Interzis. — De ce fiecare zeu stă în propria-i cabină? îl întreb eu. — Deoarece merită atenție pentru ceea ce sunt, răspunde călugărul. De exemplu, venerabilul Tsongkapa a fost părintele fondator al Sectei Galbene budiste. Este cel care stă pe un jilț de aur pe peretele acela, împreună cu o sută de exemplare mai mici ale lui însuși. La picioarele sale e o sutra budistă în manciuriană. Privirea mea se îndreaptă spre capătul îndepărtat al sălii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
De exemplu, venerabilul Tsongkapa a fost părintele fondator al Sectei Galbene budiste. Este cel care stă pe un jilț de aur pe peretele acela, împreună cu o sută de exemplare mai mici ale lui însuși. La picioarele sale e o sutra budistă în manciuriană. Privirea mea se îndreaptă spre capătul îndepărtat al sălii, unde este expusă o pictură verticală din mătase. E portretul împăratului Chien Lung într-o robă budistă. Îl întreb pe călugăr dacă Chien Lung, bunicul meu prin alianță, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
exemplare mai mici ale lui însuși. La picioarele sale e o sutra budistă în manciuriană. Privirea mea se îndreaptă spre capătul îndepărtat al sălii, unde este expusă o pictură verticală din mătase. E portretul împăratului Chien Lung într-o robă budistă. Îl întreb pe călugăr dacă Chien Lung, bunicul meu prin alianță, a fost credincios. Călugărul mă informează că acesta era nu numai un budist fervent, ci și un adept al religiei Mee Tsung, care inițial a fost o ramură a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
făcut din lemn roșu și e sculptat cu bujori, vinete, roșii, banane și cireșe, care sugerează organele sexuale bărbătești și femeiești. Draperiile sunt albe și parfumate. Pereții laterali au rafturi încastrate pe care sunt expuse sculpturi în miniatură, majoritatea zeități budiste în toiul împerecherii. Acțiunea este înfățișată măestrit, iar pozele sunt elegante. Femeile stau deasupra bărbaților în poziții de meditație. Ochii amanților sunt fie doar pe jumătate deschiși, fie închiși. Între membrii fiecărui cuplu sunt așezate farfurii cu câte un bujor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
a fi obsedată de ideea vieții de după moarte, punându-și toate speranțele în viața următoare. Eunucii vorbesc despre revenirea ca „bărbați întregi“, în vreme ce concubinele abia așteaptă să aibă propriii lor soți și copii. Viața de apoi face parte din studiile budiste ale lui Nuharoo. E o cunoscătoare în privința a ceea ce ni se va întâmpla după moarte. Ea spune că după ce va ajunge pe tărâmul de dincolo, fiecare persoană va fi interogată și judecată. Cei ale căror vieți au fost pătate de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
de lotus, care reprezintă pacea; peștișori aurii pentru echilibru și grație; și, în sfârșit, insert simbolul de la pg 172 (v. p. 140 șpalt) , care înseamnă „infinit“. De la piept până la genunchi, e înfășurată într-o foiță de aur tipărită cu scripturi budiste. Pe pieptul Majestății Sale a fost pusă o oglindă cât palma. Se zice că ea protejează mortul de la a fi tulburat de fantomele rele: oglinda reflectă imaginea fantomelor și, deoarece majoritatea acestora habar nu au cum arată, ele se așteaptă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
maximum, entuziasmat și înspăimântat în același timp. În loc să mă salute pe mine dimineața, el îmi salută pântecul: — Bună dimineața, Tânăra Voastră Majestate. Solemn, face o plecăciune adâncă: Ce pot să vă aduc la micul dejun? Mă apuc să studiez manuscrise budiste. Mă rog ca pruncul meu să fie mulțumit și fericit înăuntrul meu. Mă rog ca dezvoltarea să nu-i fie tulburată de coșmarurile mele. Chiar dacă voi face o fată, tot am să mă simt fericită și binecuvântată. Diminețile stau în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
ca dezvoltarea să nu-i fie tulburată de coșmarurile mele. Chiar dacă voi face o fată, tot am să mă simt fericită și binecuvântată. Diminețile stau în camera scăldată de soare și citesc. După-amiaza îmi exersez caligrafia, parte a unui antrenament budist de cultivare a echilibrului și armoniei. Încep treptat să simt revenirea liniștii. De vreme ce eu am captat atenția Majestății Sale, el a vizitat-o pe Nuharoo doar de două ori. O dată - cu prilejul morții doamnei Jin. Apoi, după înmormântare, el s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
tatăl meu în Wuhu, atunci când câmpurile de primăvară au dispărut peste noapte. Nuharoo reușește să afișeze zâmbete superbe în public, însă bârfele eunucilor și ale doamnelor ei de onoare dezvăluie că este nefericită. Se adâncește tot mai mult în credința budistă și vizitează temple de trei ori pe zi, ca să psalmodieze cu maestrul ei. Împăratul Hsien Feng mă sfătuiește „să nu mă uit la oameni prin gaura acului de cusut“. Însă instinctul îmi spune să nu iau în joacă gelozia ascunsă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
în vârstă ale bunicului lui Tung Chih, Tao Kuang. Mi le amintesc bine pe aceste femei decrepite din Palatul Seninătății Binevoitoare. An-te-hai îmi zice: — Ar trebui să considerați prezența lor o onoare, doamnă. Ele se aventurează rareori în public, căci budiștii trebuie să cultive solitudinea. Doamnele sosesc în grupuri, îmbrăcate în bumbac subțire, de culoarea pământului. Cutiile lor de cadouri nu sunt roșii, ci galbene, împachetate în frunze uscate. Mai târziu voi descoperi că toate conțin același lucru, o statuetă a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
de fericire. În perioada lunilor în care împăratul Hsien Feng și cu mine pierduserăm șirul zilelor, Nuharoo devenise precum o fantomă ambulantă. Chipul ei trebuie să fi avut, cu siguranță, culoarea razelor de lună și trebuie să fi psalmodiat rugăciuni budiste ca să adoarmă. Gelozia ei s-a potolit acum, că nu mai sunt în grațiile împăratului și am devenit o concubină la fel ca și ea. Îi fac complimente lui Nuharoo pentru frumusețea și norocul ei și o întreb dacă îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]