2,572 matches
-
Era iarnă și eu făceam un om de zăpadă. Asta s-a nimerit să fie chiar sub geamul ei. Nu aveam mănuși și mîinile mă dureau de cît erau de înghețate. La un moment dat, m-am tăiat într-un ciob ascuns în zăpadă și sîngele a început să-mi curgă destul de tare. Atunci i-am auzit vocea. Stătuse și mă privise de la geam și acum mă striga să vin la ea să mă bandajeze. Am mers, fiindcă mi-era rușine
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
are rude în străinătate?“ Atunci mi s-a părut că toată estrada, cu comisie cu tot, s-a răsturnat cu capul în jos și, izbindu-se în unghi drept de peretele de alături, s-a prefăcut într-o puzderie de cioburi. Când am răspuns: „Da, [pe] fiica mea“, mi s-a frânt vocea ca într-un hohot (atunci, draga mea, cei care se aflau în sală mi-au zis că toată lumea a simțit un fel de fior de omenie) [...] și am
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
a ieși o dihanie un fel de șopârloiu din vremi moarte întăi i s-a arătat laba dreaptă apoi umărul și o parte din cap, apoi a intrat iar în stâncă... [AFORISME VERSURI] [1948]** *1 Ce meșter poate face din cioburi oală nouă? *1Plânsul și râsul stau la muieri împreună cu rumenile./ rumenelile/ *1Lumea nu se sparie de răgetul magarului. Aux fenêtres de l'univers Où tu es assise, étonnée de ne voir ni une poussière Ni une étoile d'araignée, Tu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
ea, poate „schimba lumea”! Un vis pierdut, și noul șef de stat, noul președinte, Încă zăpăcit de zarul formidabil al istoriei, stă „acolo sus” absolut pierdut, ca un adolescent care se lovește pentru prima oară de „realitatea dură”, cinică, cu cioburile visurilor sale pure și avântate În jurul său. Să fie acesta prețul puterii și... bărbat este doar acela care e capabil de a-l plăti, indiferent de pierderi, indiferent de „costuri”?! Și, dacă o clipă vei mărturisi că nu poți s-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
drumul spre casă: „Animalul!...” *Proaspăt uns director al Muzeului de Istorie din Piatra Neamț, ziaristul Cătălin Stupcanu ar fi avut (replica sa mi-a relatat-o Nancu) un acces de sinceritate, spunînd: „Uite, toți ăștia (muzeografii) cred în munca lor, lipesc cioburile cu convingerea că restituie un obiect de cultură, în schimb eu sînt un farsor: am acceptat să fiu pus șef peste ei, deși nu mă pricep și nici nu-mi place meseria asta”. Puțini din cei ce „merg acolo unde
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
amândoi, Lefter a devenit una dintre acele figuri bizare, dar benigne pe care orașul le adăpostește, iar soția sa călugărită revine la violența care a marcat-o, aceea a spar- gerii farfuriilor de către Lefter, în încercarea de a recupera din cioburi principiul de ordine a unei existențe sfărâmate. Tonul ușor elegiac, meditativ, în prelungirea unei état d’âme creează rama romantică care amplifică elementul anecdotic aducându-l la condiția unui fapt universal. „Tot într-un timp, colo departe, în haosul zgomotos
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
aveau habar că străbunicii lor ce veniseră cândva pe coclaurele săcuiești fuseseră români de sub crestele Făgărașului. Iar acolo în valea Bâlii nu mai există decât amintirea unei fabrici de sticlă, constând într-o grămadă de pământ din care mai apar cioburi uneori colorate, iar deasupra unui izvor din apropiere se mai află un rest de cimitir plasat pe dreapta râului Bâlea, în care se mai pot identifica și astăzi șase sau șapte triste cruci de piatră, bolnave de licheni și mâncate
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
la lichidarea C.A.P.urilor!», și oamenii au trecut urgent la lichidare, după metoda celor doi frați Păcală și Tândală, cărora, când le-au murit părinții au hotărât să împartă moștenirea în mod egal, spărgând fiecare blid în două, un ciob revenind unuia dintre frați, celălalt ciob celuilalt, fiecare bou a fost sacrificat, pentru ca fiecăruia să-i revină o ciosvârtă întru totul egală cu a celuilalt, de la car unul a luat roatele din față, celălat pe cele din spate și tot
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
oamenii au trecut urgent la lichidare, după metoda celor doi frați Păcală și Tândală, cărora, când le-au murit părinții au hotărât să împartă moștenirea în mod egal, spărgând fiecare blid în două, un ciob revenind unuia dintre frați, celălalt ciob celuilalt, fiecare bou a fost sacrificat, pentru ca fiecăruia să-i revină o ciosvârtă întru totul egală cu a celuilalt, de la car unul a luat roatele din față, celălat pe cele din spate și tot așa, ca în final eroii noștri
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
șef Evelin Schnupf, ar fi trebuit să-și dea neîntârziat demisia, pe de altă parte, renumele lui Ludovic L. de a fi singurul avocat din lume care este capabil să piardă orice proces s-ar fi prăbușit în mii de cioburi. (Și cine ar mai fi plătit onorariile consistente, dacă s-ar fi ivit acel precedent cum că adversarul tău nu e deloc sigur că va pierde?) Așa că nu numai procurorul a depus cerere în recurs, ci și maestrul Ludovic L.
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
tovarășe abonat. Instalația de canalizare din locuința dv. este construită numai pentru evacuarea apelor uzate menajere, complet lipsite deci de corpuri solide ca: hîrtii, cîrpe, vată, zdrențe, pene sau fulgi, intestine de păsări sau animale, coji de legume sau fructe, cioburi de sticlă sau ceramică, obiecte metalice, oase sau alte resturi de alimente, resturi de săpun, etc. care trebuiesc depozitate numai În cutiile colectoare de gunoi, de unde sînt ridicate de serviciul de salubritate”. Fără nicio ezitare, primarii de astăzi ar trebui
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
cu un magician în probleme de preistorie. De câte ori pleca de acasă, în special duminica, folosindu-și bicicleta ca mijloc de deplasare în universul local, soția îl întreba pe domnul Barbu Ionescu dacă dorește să plece din nou pe coclauri, după cioburi, așchii de silex, ori alte obiecte preistorice. Locuitorii Olteniței, văzându-l cu rucsacul în spate, în căutare de vestigii, ale trecutului îndepărtat îl porecliseră ”Ciobarul”. Fiind de profesie contabil, Barbu Ionescu nu-și neglija locul de muncă, dar nu stagna
Mari personalități oltenițene by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1699_a_3144]
-
venit la tine. Scoală-te și începe să-ți depeni povestea!” Și am început. Ne trezeam la 4:30 dimineața pentru ca la 5, după ce beam ceaiul, să plecăm de la hotel pe șantier, unde lucram până la 11, apoi curățam și spălam “cioburile”, după care serveam masa de prânz. După masă, unii plecau la odihnă, alții plecau la vizitat. Am luat microbuzul împreună cu persoanele care au acceptat invitația și ,,du-te nene!” Am călătorit și am vizitat tot ce s-a putut vizita
Rănit de oameni ... vindecat de Dumnezeu! by Ionel TURTURICĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91603_a_93002]
-
de către personalul de serviciu, am fost transportat cu ambulanța la clinica prof. dr. N. Georgescu, din Spitalul de Urgență, unde după câteva zile de pregătire, (aveam cardiopatie ischemică de câțiva ani) am fost operat. Rotula era transformată În granule ca cioburile de parbriz și personalul clinicii aștepta să vadă procedeul operator. S-a confecționat un coșuleț din sârmă, În care s-au strâns granulele de os și coșulețul s-a plantat subcutanat În locul fostei rotule. În timp, după imobilizarea genunchiului În
MĂRTURISIRILE UNUI OCTOGENAR by PAUL IOAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1658_a_3007]
-
asentimentul tacit al Occidentului, care-i lăsase toată libertatea de acțiune lui Stalin) lichida instituțiile democratice, partidele politice, elitele intelectuale, chiaburimea și burghezia, în viața noastră apăreau prieteni care-și întindeau mâna. În acea vreme, când fiecare om devenise un ciob dintr-o lume spartă, reușeam, în ciuda tuturor, să ne întâlnim. Prietenii aceștia au fost pentru mine purtătorii mesajului unei elite umane ale cărei lumini aveau să se stingă de-a lungul anilor care au precedat sfârșitul comunismului în România. Aceste
Sã nu plecãm toți odatã: amintiri din România anilor ’50 by Sanda Stolojan,Vlad Stolojan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1378_a_2706]
-
Privind în jos, aglomerările așezărilor din împrejurimi deveneau din ce în ce mai mici, unele semănând cu pânze de păianjen. Am ajuns atât de sus încât lacul mâlos pe lângă care trecuserăm cu o jumătate de ora înainte, părea un ciob de oglindă lucind în soare, munții de jos păstrau urmele valurilor, totul părea că se află sub o apa limpede, în mișcare lentă, apă care-ți putea permite să vezi și-n cel mai adânc ungher amănunte fascinante. Soarele era
Uimiri ?i introspec?ii by Ada G?r?oman-Suhar () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83170_a_84495]
-
frumusețe, prin aport de informație, adică e nevoie doar de puțină educație ori, mai bine zis, de Înțelegere a naturii și a noastră. De ce a noastră? Pentru că, dacă Într’o zi, așezându-mă pe o pajiște, voi nimeri Într’un ciob, nu va trebui decât să-mi aduc aminte că tot eu l’am lăsat acolo anul trecut. Iar dacă vreodată nu voi mai vedea mica mea vâlcea, că tot eu am arat-o. Eu, adică omul. Nici nu pun problema
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
s’a accentuat odată cu, hai să-i spunem, industrializarea proprie antichității, mai precis odată cu utilizarea cărămizii arse, cu mult mai greu de distrus de către natură decât cea doar uscată la soare de până atunci. Și, pe lângă ea, alte deșeuri precum cioburile vaselor În care se depozitaseră ori transportaseră unele produse. Toată zona mediteraneană e Înțesată de grămezi de cioburi, vizibile și astăzi ca În antrepozitul Romei, Ostia. La noi, astfel de mărturii nu se cunosc, producția fiind artizanală; or artizanatul e
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
mult mai greu de distrus de către natură decât cea doar uscată la soare de până atunci. Și, pe lângă ea, alte deșeuri precum cioburile vaselor În care se depozitaseră ori transportaseră unele produse. Toată zona mediteraneană e Înțesată de grămezi de cioburi, vizibile și astăzi ca În antrepozitul Romei, Ostia. La noi, astfel de mărturii nu se cunosc, producția fiind artizanală; or artizanatul e mult mai puțin ostil mediului, atât prin valorificarea mai completă a materiei prime cât și prin acțiunea difuză
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
o pastă fină, cea autohtonă e dintr’o pastă grosieră. De ce? Pentru a nu crăpa În timpul uscării, În argilă trebuie adăugat un așa-numit degresant. Ceramica romană, realizată În condiții industriale, folosea În această calitate nisipul. Cea autohtonă, măcinătură de cioburi de la oale vechi ori rebutate, astfel Încât se asigura și revalorificarea deșeurilor aceleiași activități. Și mai există o deosebire: ceramica romană e arsă În atmosferă oxidantă, față de cea autohtonă, În atmosferă reducătoare, oxizii de fier din argilă imprimând astfel o culoare
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
relație e biunivocă: putând adapta recipientul, omul a obținut un imbold pentru a găsi noi utilizări, deci pentru alt pas În civilizare, de exemplu comerțul ori construcțiile. Dar, pentru că ulciorul nu merge de multe ori la apă, au apărut și cioburile, adică deșeurile. Din ce În ce mai multe, pe măsură ce ulciorul era folosit la a păstra și transporta nu rezerve, ci marfă. Evoluția ceramicii, care a atins performanțe atât ca dimensiuni - ca de exemplu acele vase de câte doi metri cubi pe care oricine le
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
de o altă tehnologie, mai bună, aceea a sticlei. Mai bună, pentru că a oferit o etanșeitate perfectă, dar și posibilități de modelare deosebită - un exemplu e aparatura de laborator, uneori deosebit de complicată. Dar rea, pentru că și ea se sparge, iar cioburile ei sunt practic indestructibile. Că sticla se spală ușor, spre deosebire de ulcior sau dacă vreți amforă, adică “sticla” antică, nu a constituit un avantaj menit a conferi sticlei o utilizare veșnică. Asta, printr’o simplă Întrebare a aceleiași civilizații: și dacă
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
orașelor, destule maidane pentru a nu cere naturii loc de bidonville la periferie. Desigur, producem astăzi piesele arheologice ale viitorului. Doar că trebuie să avem grijă, căci dacă arheologii de astăzi sapă metri cubi de pământ pentru a găsi un ciob, s’ar putea ca aceia viitori să scormone tot atâtea fiare pentru un pumn de pământ. Să ne amintim, atunci când așternem o temelie ori un trotuar, că dedesubt Viața piere, iar biosfera, adică Însăși capacitatea noastră de supraviețuire pe termen
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
Aurel Pandurescu și alții. Gheorghiu spune că torturile psihice erau mai cumplite în această celulă, fiind obligați să asiste la schingiuirile colegilor din cauza dimensiunilor reduse ale camerei. A încercat să se sinucidă în decembrie 1950, tăindu-și gâtul cu un ciob de sticlă, dar a fost descoperit și salvat. A asistat și la mizanscena din timpul Paștelui din anul 1951. În august 1951 a fost transferat la Gherla, unde a fost scos la muncă în atelierul de tâmplărie, fără să mai
Piteşti: cronica unei sinucideri asistate by Alin Mureşan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/617_a_1345]
-
intuit mișcarea și a retras la timp instrumentul de tortură. Încercările de sinucidere au fost destul de frecvente, însă aproape toate s-au soldat cu eșecuri, din cauza atenției deosebite manifestate de agresori. S. a încercat să-și suprime viața înghițind un ciob, dar, nereușind, a fost forțat de planton să caute ciobul în fecale timp de câteva zile. Un alt deținut, B., a înghițit două ace de cusut din sârmă în același scop. Pârât de plantoane lui Țurcanu, a fost obligat să
Piteşti: cronica unei sinucideri asistate by Alin Mureşan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/617_a_1345]