1,551 matches
-
Separarea Bisericilor de Stat. Waldeck-Rousseau, lider al fracțiunii progresiștilor care nu au vrut să se rupă de stînga, președintele Consiliului din iunie 1899 pînă în 1902, duce o politică de "apărare republicană" împotriva naționalismului și a clericalismului. Li se atribuia congregațiilor și mai ales acelora din învățămînt, principal obiect de suspiciune din partea republicanilor, o bogăție fabuloasă ("miliardul congregațiilor"); erau acuzați mai ales de a fi educat jumătate din tineretul francez în ostilitate față de principiile republicane și de a fi ridicat astfel
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
stînga, președintele Consiliului din iunie 1899 pînă în 1902, duce o politică de "apărare republicană" împotriva naționalismului și a clericalismului. Li se atribuia congregațiilor și mai ales acelora din învățămînt, principal obiect de suspiciune din partea republicanilor, o bogăție fabuloasă ("miliardul congregațiilor"); erau acuzați mai ales de a fi educat jumătate din tineretul francez în ostilitate față de principiile republicane și de a fi ridicat astfel una împotriva celeilalte "cele două părți ale tineretului" ireconciliabile. Legea asupra asociațiilor (1901) introduce libertatea asociațiilor laice
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
cele două părți ale tineretului" ireconciliabile. Legea asupra asociațiilor (1901) introduce libertatea asociațiilor laice neprofesionale (legea din 1884 autorizase asociațiile profesionale). Astfel se pot constitui primele partide politice și, mai întîi, Partidul Republican radical și radical-socialist, fondat în 1901. Dar congregațiile trebuie să solicite o autorizație și, supuse controlului strîns al statului, pot fi dizolvate prin decret. Siguri că nu obțin autorizația, iezuiții pleacă din nou în exil. Blocul grupărilor de stînga triumfă cu puțin în alegerile din 1902. Radicalii se
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
cu puțin în alegerile din 1902. Radicalii se instalează la guvernare cu "moș Combes", radical violent anticlerical. El aplică legea asupra asociațiilor cu cea mai mare rigoare, refuzînd sistematic cererile de autorizare. Legea din 7 iulie 1904 interzice învățămîntul tuturor congregațiilor, chiar și autorizate. La 30 iulie 1904, Franța rupe relațiile diplomatice cu Vaticanul. Campania pentru separarea bisericilor de Stat ia amploare. Guvernul Combes nu a avut timp să-și îndeplinească programul. Combes a trebuit să demisioneze în ianuarie 1905, ca
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
franco-rusă 1895 Constituirea Africii Occidentale franceze Auguste și Louis Lumière inventează cinematografia 1898 Pierre și Marie Curie: lucrări privind radioactivitatea 14 ian. "Acuz" de Émile Zola: afacerea Dreyfus 1901 Legea asociațiilor 1904 Antanta cordială franco-britanică 7 iulie Interzicerea învățămîn-tului pentru congregații 1905 Prima criză marocană Prima revoluție rusă 9 dec. Legea separării Bisericii de Stat 1906 Charta de la Amiens 1907 Picasso: Domnișoarele din Avignon 1909 Blériot traversează Canalul Mînecii cu avionul 1910 Organizarea Africii Ecuatoriale franceze 1911 "Lovitura de la Agadir" 1912
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
le stătea în putință, să ascundă restului lumii pomenita întîmplare, învăluind-o în mister; așa se face că, pînă să se afle de ea pe puntea vasului Pequod, se scursese atîta amar de vreme. Dar, fie că nevăzuta și ambigua congregație a duhurilor văzduhului sau răzbunătorii prinți și potentați ai focului, au sau nu vreo legătură cu muritorul Ahab, fapt este că acesta a luat măsuri practice și urgente în ce privește piciorul său: și anume, l-a chemat pe dulgher. Iar cînd
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
mobilizarea tinerilor pentru a-și utiliza forțele în proiecte inovative și în schimbarea în comunitate. Asta înseamnă că tinerii trebuie ascultați și incluși în procesul de adoptare a deciziilor la nivelul comunității; activarea diferitelor sectoare ale comunității (școli, sector economic, congregații religioase, sectorul servicii și îngrijiri de sănătate) pentru a crea facilitățile necesare și a contribui la dezvoltarea sănătoasă a tinerilor; revigorarea programelor pentru a deveni mai variate, pentru a crea mai multe oportunități și a fi accesibile copiilor și tinerilor
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
pasaj. Sfanțul Apostol Pavel nu citeaz] în mod direct evenimente din viața Sa, presupunând c] acestea sunt cunoscute ascult]torilor și cititorilor din referirile scurte cu privire la nașterea, înv]ț]tură, r]stignirea, îngroparea și Învierea Să. El presupune c] primele congregații creștine știu din proprie experient] c] lucrarea lui Hristos a dus la o rev]rsare a Duhului lui Dumnezeu, care a îndep]rtat barierele dintre oameni; dintre evrei și neevrei, b]rbați și femei, sclavi și oameni liberi. El folosește
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
și al r]zboiului, traducere, note și comentarii de George Dumitriu, Editura Științific], București, p. 95. Grotius, Hugo, 1968, Despre dreptul p]cii și al r]zboiului, traducere, note și comentarii de George Dumitriu, Editura Științific], București, p. 105 Sfântă Congregație pentru Doctrina Credinței The Principle of Double Effect (PDE) FILENAME \p D:\microsoft\docuri nefăcute\Tratat de etică pp. 1-278.doc PAGE 248
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
ei să facă tranziția către cealaltă tabără și să Înceapă să „gândească global și să acționeze local”? Surprinzător, cea mai mare speranță ar putea fi În comunitatea religioasă americană. O mare luptă are loc Între teologi și, de asemenea, Între congregațiile evanghelice, Biserica Catolică și iudaism asupra interpretării istoriei creației din Facerea, referitor la pasajul biblic În care Dumnezeu le spune lui Adam și Evei: Creșteți și vă Înmulțiți și umpleți pământul și-l supuneți, și stăpâniți peste peștii mării, peste
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
instrumentiști. Celelalte biserici - cele mai importante și cele care dispuneau de resurse economice - se transformau, deseori, în săli de concert și erau adevărate temple ale artei, căutate de cei care voiau să se afirme și de cei pasionați de muzică. Congregația Riturilor, în anul 1643, denunța abuzul că în „misele solemne sunt introduse execuții muzicale care nu se potrivesc actului liturgic; sunt așa de lungi, încât preoții, trebuind să aștepte prea mult, se plictisesc și își distrag atenția; cursul ceremoniilor este
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]
-
oameni obișnuiți (interpretarea presentimentelor, a viselor, a semnelor din cafea sau a liniilor din palmă) sau pot căpăta dimensiuni sociale ample, fiind performate de persoane care aparțin unor grupuri sau chiar organizații specializate. Astfel, sistemul oracolelor conduce la apariția unor congregații de specialiști În profeție (Phytia și preoții care o asistau), a unor locuri predilecte pentru exercitarea lor (peșterile din Delphi) și a unor tehnici complexe de atingere a stării optime (Îngurgitarea de substanțe halucinogene, muzică și dansuri ritmate, starea de
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
antice sau folclorice s-a Întemeiat adesea pe existența unor „specialiști” ai riturilor magice. Aceștia puteau avea un statut social apropiat de cel comun (babele-vraci din satele tradiționale) sau puteau beneficia de o poziție socială aparte, fiind organizați În anumite congregații esoterice - vrăjitorii/vrăjitoarele și șamanii. Pornind de la observațiile lui Max Weber referitoare la autoritatea bazată pe „charismă” și de la exemplele din societățile „primitive” date de sociologul german, Victor Turner a propus, Într-un text frecvent citat (1972, vol. XIII), instituirea
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
Ultimul actor este Însă asociat cu sistemele religioase puternic instituționalizate și cu birocratizarea aparatului religios prin crearea a numeroase funcții și ranguri, impunerea ierarhiilor și a regulilor stricte de acces și promovare, caracterul impersonal al cultului, rutinizarea sarcinilor religioase, apariția congregațiilor specializate etc. Celelalte categorii de specialiști ai religiei scot În evidență caracterul individualizat al activității, posedarea unei științe sacre secrete, ideea vocației mistice, i.e. „alegerea” persoanei În cauză printr-o decizie obscură a spiritelor (făcută vizibilă celorlalți membrii ai colectivității
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
tradiția folclorică, cel mai evident semn este deochiul (evil eye), capacitatea de a genera stări neplăcute prin simpla privire. Deși uneori se deghizează În oameni umili, cerșetori chiar, cel mai adesea ținuta lor este una aparte, marcată de Însemne specifice congregației (pelerina, tiara, toiagul, toba, amuletele). Adesea sunt Însoțiți de un animal-emblemă (corbul vrăjitorului divin Odin); c) comunitatea lor poate fi organizată ca o societate secretă, bazată pe rituri de inițiere și consacrare și (În tradițiile europene) pe sacrificii sângeroase ( G.
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
orice Îndoială, cu o anumită putere. Credințele În eficiența magică se pot explica prin amintirea unor acțiuni reușite de schimbare a mersului lucrurilor (acțiuni pe care memoria colectivă le-a izolat și amplificat) și a capacității unor persoane, familii sau congregații de a interveni, benefic sau malefic, În natură și societate. Această explicație empirică nu este suficient de convingătoare, deoarece Între ambițiile magiei și realizările ei concrete prăpastia este evidentă - și nu numai pentru cercetătorul occidental, ci și pentru membrii colectivităților
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
specialiștii religioși”, care gestionează contactul cu sacrul și care instituționalizează miracolul, normează comportamentele religioase și canonizează formele de comunicare cu divinitatea sau oamenii prin care aceasta se manifestă. În al treilea rând, numeroasele categorii de beneficiari ai pelerinajului: organizatorii (de la congregații religioase la firme de turism), facilitatorii (cei care asigură cazarea și hrana pelerinilor), beneficiarii (numeroasele grupuri care produc și vând obiecte legate de cultul respectiv) și promotorii (de la reprezentanții unor culte care fac propagandă pentru un anumit centru sacru la
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
deținătoare de arhivă, cum ar fi: Arhiva Arhiepiscopiei Romano-Catolice București, Arhiva Episcopiei Romano-Catolice din Iași, Arhiva Diplomatică a Ministerului Afacerilor Externe, Arhivele Naționale Istorice Centrale, Direcția Județeană a Arhivelor Naționale Iași, Arhiva Curiei Generale a Ordinului Fraților Minori Conventuali, Arhiva Congregației de Propaganda Fide și Arhiva Secretă a Vaticanului. Mai ales această din urmă instituție, cu fondul Archivio della Nunziatura Apostolica in Romania, merită menționată sub raportul cercetării, în condițiile în care multe din arhivele publicațiilor catolice din România au dispărut
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
dintre care menționăm: Arhiva Arhiepiscopiei Romano-Catolice București, Arhiva Diplomatică a Ministerului Afacerilor Externe, Arhiva Episcopiei Romano-Catolice Iași, Arhiva Institutului Romano-Catolic Iași, Arhivele Naționale Istorice Centrale, Direcția Județeană a Arhivelor Naționale Iași, Arhiva Curiei Generale a Ordinului Fraților Minori Conventuali, Arhiva Congregației de Propaganda Fide și Arhiva Secretă a Vaticanului. Am dobândit o perspectivă mult mai clară asupra cercetării în momentul în care am avut acces și am consultat documentele din Arhiva Secretă a Vaticanului (cu precădere fondul Archivio della Nunziatura Apostolica
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
documente papale și episcopale se vorbește de "propaganda catolică prin presă". Acest termen de origine latină a fost folosit pentru prima dată de Papa Grigore al XV-lea în 1622, când s-a constituit Sacra Congregazione de Propaganda Fide (Sfânta Congregație pentru Propagarea Credinței), formată din cardinali care aveau ca misiune răspândirea credinței catolice în lume. Principiul comun care a stat la baza diferitelor definiții 42 ale acestui fenomen este folosirea deliberată a informației în diferite scopuri (politice, militare), în vederea ralierii
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
oficială pentru Archicofradía del Inmaculado Corazón de María, Congresos Marianos și Obra de la Buena Prensa; aceasta cuprindea articole despre teologie și politică și era de o înaltă calitate grafică (desene, fotografii, stampe). Ieșeau în evidență și alte publicații susținute de congregații religioase, precum deja menționata Razón y Fe (1901) a iezuiților, La ciudad de Dios (1887) a augustinilor și revista dominicanilor La Ciencia Tomista (1910). Toate trei a continuat să fie publicate și la sfârșitul secolului al XX-lea198. Înainte de a încheia
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
ziarele "trustului"228. Din cauza apropierii de viziunile liberale, Grosoli și-a atras opoziția a numeroși episcopi și a fost nevoit să renunțe la conducerea "trustului", în 1916. Tot în sfera presei catolice, în 1914, Giacomo Alberione (1884-1971) a pus bazele congregației "Società San Paolo", cu scopul de a propovădui creștinismul prin intermediul mijloacelor de comunicare. În câțiva ani, publicațiile așa- numitei "familii pauline" au devenit cunoscute în întreaga lume. O altă inițiativă (dar de mai mică amploare), a fost revista L'Azione
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
Un element de noutate a fost acela de schimbare a jurisdicției noii forme de administrație teritorială ecleziastică ce până în acel moment ținea de cardinalul Primat al Ungariei, cu sediul la Esztergom și trecerea sub jurisdicția directă a Sfântului Scaun (prin Congregația De Propaganda Fide)257. Vaticanul a adoptat și promovat principiul canonic de susținere a ierarhiei autohtone, fapt îndeplinit prin crearea unor ranguri ecleziastice românești. Sfântul Scaun a instituit o ierarhie proprie teritoriului statului român independent (cu perspectiva dezvoltării sale ulterioare
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
Arhiepiscopia de București, iar monseniorul Paoli era numit arhiepiscop; reședința era stabilită la București. La 27 iunie 1884, prin Scrisoarea apostolică Quae in christiani nominis incrementum 264, se înființa Episcopia de Iași. Ambele au fost subordonate jurisdicțional direct Vaticanului (prin Congregația De Propaganda Fide) și nu Nunțiaturii Apostolice din Viena. Măsurile luate de Sfântul Scaun au făcut ca Roma să devină centrul unic al întregii administrații teritoriale ecleziastice românești, prin Congregația De Propaganda Fide265. Aceste prevederi au fost agreate și susținute
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
de Iași. Ambele au fost subordonate jurisdicțional direct Vaticanului (prin Congregația De Propaganda Fide) și nu Nunțiaturii Apostolice din Viena. Măsurile luate de Sfântul Scaun au făcut ca Roma să devină centrul unic al întregii administrații teritoriale ecleziastice românești, prin Congregația De Propaganda Fide265. Aceste prevederi au fost agreate și susținute de autoritățile politice din România, conștiente de faptul că schimbările erau benefice statului național român, îndepărtând autoritatea religioasă a unor ierarhi din state precum Ungaria, Bulgaria sau a Curții de la
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]