2,172 matches
-
1936-’37. Cum vedea Flaminius evenimentul, figura maestrului român și prestația Filarmonicii bucureștene? Am ales câteva fragmente, uitate, din prima cronică la concertele dirijate sau interpretate atunci de Enescu: „... cele zece concerte pe care ni le oferă George Enescu, ne consolează în avans de întreaga mediocritate obișnuită a vieții noastre muzicale... Nu este numai o serie de concerte pe care ni le dă George Enescu. Este o școală veritabilă de educație muzicală la care ne invită, cu simplicitatea generoasă pe care
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2184_a_3509]
-
privirile... șirul de lumini - ochi de sticlă ce nu mai știau nici măcar să clipească - se succedau ca niște vrăji, invitînd parcă la o zi festivă ce avea să nu mai vină. Lumina palidă dreptunghiulară de la fereastră părea să se fi consolat de mult cu gîndul acesta... O rafală de vînt mi-a izbit obrazul ca o cîrpă udă și, ridicîndu-mi gulerul, am rămas pe loc. Mi se spusese că pe-aici pe undeva fusese văzut pentru ultima dată EL. Dacă EL
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
locuționar este cel prin care se realizează transmiterea unor anumite semnificații lexicale și gramaticale. Actul ilocuționar constă în exprimarea unei anumite intenții comunicative, iar cel perlocuționar conține intenția de realizare a unui efect asupra interlocutorului (a convinge, a flata, a consola, a liniști etc.). Din perspectiva acestei teorii, manipularea poate fi înțeleasă ca un act de limbaj a cărui valoare acțională este exprimată indirect, astfel încât interpretarea normală a indicatorilor ilocuționari nu corespunde cu funcția intenționată. Se utilizează manipularea, atunci când sub marca
Discursul jurnalistic şi manipularea by Alina Căprioară [Corola-publishinghouse/Journalistic/1409_a_2651]
-
Bună, Celeste, spun calmă, remarcând diamantul enorm de pe mâna ei stângă. E măritată. Doamne, până și vaca aia a reușit să se mărite cu cineva. Și nici măcar nu e urât, la naiba. Cel puțin, dacă era urât puteam să mă consolez. Da, cu asta, e grozav. Acum, Celeste, ai putea să te așezi cât se poate de repede, pentru că și așa suntem destul de în întârziere? E furioasă. Două pete de un roz aprins apar pe pomeții ei ascuțiți. Cu toate astea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
Mă întorc spre el. Am vorbit în șoaptă. Da... dacă îți convine și ție, dacă ăă... vrei... — Mi-ar plăcea, zâmbesc, curmându-i suferința. Poate sunt nebună, mă gândesc. Adică, de ce mă duc la Mike, când ar trebui să mă consolez cu o cutie de bomboane de ciocolată la mine în cameră, cântând All by myself? —Grozav, răspunde el vesel. De parcă doar i-aș fi spus cât e ceasul sau așa ceva. Nu ne spunem nimic până ajungem la el acasă. Locuiește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
la un moment dat a solicitat: „Sunt într-o baie de dureri, nu mai pot, fă-mi ceva ca să sfârșesc !” Când a sosit preotul să-l împărtășească a refuzat politicos și hotărît: „Nu sunt pregătit, părinte !” După care, ca să-l consoleze pe binevoitor: „Nu am păcate, părinte !” Inchisoarea îl purificase... Într-o dimineață arăta agitat, tulburat foarte...” Unde este Ionică?” a întrebat el despre feciorul său, pe cel mai mic dintre copii. Și a prins a povesti fapte care și le
Academia b?rl?dean? ?i Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83084_a_84409]
-
fire, am izbucnit în plâns când am văzut rafturile goale ale bibliotecii și în șemineu urmele cărților arse. El, căci căpitanul de cavalerie era el, Simion, tatăl tău, a înțeles ce simțeam în acele momente și a încercat să mă consoleze : Te rog, nu plânge ! Bunurile materiale se pot reface. Ele nu au cu adevărat importanță. Important este că nu ai pățit nimic. Faci parte din familia Racoce, nu-i așa ? Ești Teodora Racoce, nu-i așa ?" Da, sunt singura rămasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
pe maică-sa ? Tinerii acceptă greu că și cei mai puțin tineri mai au dreptul la viață. Și nimeni nu știe cât de greu îmi era fără ea, fără Dora. Alindora a înțeles atât de bine ! Și a știut mă consoleze atât de bine spunându-mi cuvinte simple și pline de înțelepciune. Mi-a amintit și repetat ceea ce de fapt știam prea bine... Dora își exprimase la spital, înainte de operația ce a suferit-o acum doi ani, că dorea că dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
mai ales la educație, precum și rezolvarea conflictelor. în aceste întreprinderi vor apărea noi profesii și se va dezvolta o atitudine nouă față de muncă, constând în găsirea plăcerii de a oferi: a provoca un zâmbet, a transmite, a alina și a consola. împreună, aceste întreprinderi relaționale vor constitui o nouă economie, tot atât de marginală astăzi pe cât era capitalismul la începutul secolului al XIII-lea, și ea prezicătoare a viitorului. Instituțiile hiperdemocrației Aproximativ înainte de jumătatea secolului XXI, hiperdemocrația va începe să se manifeste în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
și că nu mai e nimic altceva de făcut în afara divorțului, ea, ca un adevărat judecător suprem, hotăra cine era vinovatul și cine era victima și fără să mai șadă prea mult pe gânduri trecea la atac. La început, o consola pe biata femeie sau pe bietul băiat, asta depindea de situație, de pierderea suferită, pe urmă se pornea să-i inoculeze ideea că cel abandonat are atâtea vicii ascunse încât ar fi bine să mulțumească cerului că a reușit să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
este o persoană fără caracter acum cât timp mai este tânără sau tânăr și-și poate reface existența. Firește, următorul pas și cel mai important era să depisteze, prin toate metodele posibile, următorul partener pentru ca biata ființă să se poată consola definitiv, să-și schimbe viața, iar asta îi crea Sidoniei o satisfacție intensă, pentru că o persoană divorțată, o femeie, să zicem, are deja pe frunte pecetluită anatema, ori suprema ambiția a coanei mari era să-i găsească fetei o partidă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
ar fi pornit un scandal de nedescris. Cavaleristul era un individ care ținea la lucrurile lui ca la ochii din cap. Mi-a zâmbit când m-a văzut c\ st\tea neputincios pe marginea patului și a încercat să mă consoleze: — Hai, Watanabe! Ce-ar fi să te scoli și tu devreme și să faci gimnastică cu mine? Nu a mai așteptat răspunsul meu și a plecat la cantină. * Naoko s-a prăpădit de râs când a auzit că am făcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
vorbe fără noimă sau chiar nu auzeam ce spune, dar se pare că ea nu se sinchisea nici dacă-i răspundeam, nici dacă nu-i răspundeam. Când termina ce avea de spus, își vedea mai departe de drum. Eu mă consolam în sinea mea, gândindu-mă că e o zi frumoasă pentru plimbare. După felul cum mergea, pentru Naoko nu părea însă o simplă plimbare. La Iidabashi a luat-o la dreapta, până la șanțul cu apă ce împrejmuia castelul, a traversat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
eu eram de vină că făcuse febră. Dar ai avut acum, i-am spus eu înfuriat, arătându-i cele două bilete pe care le pierdusem. — Bine că erau invitații și n-ai dat bani pe ele! încerc\ el să mă consoleze. Îmi venea să-i arunc radioul pe fereastră, dar pentru că mă durea capul, m-am culcat din nou. În luna februarie a nins de câteva ori. Spre sfârșitul lunii, m-am certat cu unul dintre studenții dintr-un an mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
din când în când, capul într-o parte, cea mică o dezaproba prin gesturi. Nu auzeam ce spun din cauza muzicii (Marvin Gaye, Bee Gees etc.) care era dat\ foarte tare, dar mi se părea că cea mare încerca să o consoleze pe cea mică, ce părea supărată sau indispusă. Eu citeam, dar din când în când mai aruncam câte o privire și în direcția lor. Cea mică s-a ridicat brusc, și-a luat geanta și s-a dus la toaletă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
seama. Chiar dacă lucrurile sunt complicate, încâlcite și ai senzația că ești neputincios, că nu poți face nimic, nu dispera și nu te înfuria. Nu cumva să-l iei pe „imposibil“ în brațe. Orice e posibil, numai că trebuie să te consolezi cu ideea că va dura probabil foarte mult și trebuie să iei totul ușor, ușor. Crezi că ești capabil de așa ceva? Pot încerca, am zis. — S-ar putea să dureze tare mult și nici atunci nu e sigur că se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
ți spun: „Potolește-te! Nu vreau! Nu se poate să bagi în mine așa ceva... mare și tare.“ — Nu e mare, e normală. — Ei, nu contează, îmi fac și eu iluzii. Și apoi tu te întristezi și eu încerc să te consolez: „Vai, săracul de tine!“ — {i chiar asta ai vrea să faci acum? — Da. — O, Doamne! Am plecat de la bar după ce am băut, fiecare, câte cinci pahare de votcă și apă tonică. Când am încercat să plătesc, Midori mi-a dat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
a avut-o la New York cu Deanna Durbin. Hatsumi a câștigat de trei ori la rând, apoi a patra oară a pierdut. Eu am câștigat o dată, apoi am ratat o lovitur\ u[oar\. — Din pricina bandajului, a spus Hatsumi ca să mă consoleze. Nu-i adevărat, din cauză că nu am mai jucat de foarte multă vreme. Doi ani și cinci luni. — Cum de-ți amintești cu atâta precizie? — Prietenul meu a murit în noaptea de după ultima noastră partidă de biliard. — De aceea te-ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
aceasta, ceva nu a mers deloc cum trebuia și aerul pe care Îl reținuse În plămâni năvăli afară ca un suspin. Doctorul nu a părut deloc surprins. Era deja obișnuit. Femeile plângeau Întotdeauna. — Haide, haide, spuse el, Încercând s-o consoleze pe Zeliha, În timp ce-și punea o pereche de mănuși chirurgicale. O să fie bine, nu-ți face griji. E doar o picoteală plăcută. O să dormi, o să visezi și, Înainte să-ți termini visul, o să te trezim și o să te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
corecteze. CAPITOLUL TREI Zahăr — E adevărat? Vă rog spuneți-mi că nu e adevărat! a exclamat unchiul Dikran Stamboulian dând ușa de perete și năpustindu-se În living. Își căuta nepotul sau nepoatele sau pe oricine altcineva dispus să-l consoleze. Ochii lui negri erau ușor ieșiți din orbite de tulburare. Avea o mustață plină, lăsată În jos, ușor răsucită la capete, care Îți lăsa impresia că zâmbește chiar și atunci când era de-a dreptul furios. Te rog să te liniștești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
recunoște asta! Femeia aia e nebună, vă spun eu. Face chestia asta special. Dacă Rose nu face asta ca să ne supere, să nu-mi mai spuneți mie Dikran. Găsiți-mi alt nume! — N-ai nevoie de alt nume, l-a consolat mătușa Varsenig pe unchiul ei. Fără Îndoială c-o face dinadins... — Trebuie s-o salvăm pe Armanoush, i-a Întrerupt bunica Shushan, matroana familiei. S-a ridicat de la masă și s-a Îndreptat târșâindu-și picioarele spre fotoliul ei. Deși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
să vadă că nimic nu se Îmbunătățea În viață odată cu trecerea anilor; dacă erai un tânăr ursuz, sfârșeai prin a deveni un adult ursuz. Tiparul era Înlăuntrul nostru pentru totdeauna. Adevărat, părea un pic cam sumbru, Însă cel puțin, se consola Asya, dovedea că nu erai silit să devii altceva, ceva mai mult, așa cum o băteau mătușile ei la cap zi și noapte. Fiindcă nimic nu avea să se schimbe În timp și fiindcă acea posomorală avea să fie acolo Întotdeauna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
celor neprihăniți. Nu voi merge niciodată În rai. Voi fi aruncată direct În flăcările iadului. Însă Allah știe cât de puțin regret am În suflet. — Poate că purgatoriu Îți va fi sălaș pe vecie, a Încercat doamna Sweet să o consoleze, simțindu-se neajutorată văzând-o pe stăpână-sa plângând. Dar fata aia armeană? Ai de gând să-i spui secretul bunică-sii? — Nu pot. E prea mult. În afară de asta, n-o să mă creadă. — Viața e o coincidență, stăpână, a spus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
cu căpșuni. — S-a dus, Îl lămuri Fletcher cu promptitudine. După ce ne-am Îndeplinit Îndatoririle funerare, eu și căpitanul Barnes ne-am așezat la masă și am mâncat-o Într-o clipită. — Poate că Rose o să mai facă alta, Îl consolă Harry. O găsi pe Beth În laboratorul ei, aflat la nivelul cel mai de sus al Cilindrului D. Intră tocmai la timp ca s-o surprindă cum lua o pastilă. — Ce pastilă ai luat? — Valium. — Dumnezeule! De unde ai luat-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
atacului nu s-a aflat nimeni acolo și cilindrul a rămas complet uscat. — Vreo veste de la Jerry? — Nici un contact, domnule. Norman activă una din consolele computerului. — Jerry, ești acolo? Ecranul rămase inert. — Jerry? Norman mai așteptă o clipă, apoi deconectă consola. — la uitați-vă cum arată acum, spuse Tina care se ridică În capul oaselor și, trăgând la o parte pătura, Îi arătă piciorul stâng. Rana se prezenta mult mai rău decât atunci când o auziseră țipând și, după ce alergaseră prin habitat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]