1,975 matches
-
cm și câmpurile mari, doza pe fracțiune va fi de 1,8 Gy. Doza totală: În tratamentul QUART: - peretele toracic și sânul 50 Gy / 2 Gy /5 săptămâni; - boost pe patul tumoral 10 Gy / 2 Gy /l săptămână, percutan sau interstițial; se crește doza în caz de tumoră restantă; - în iradierea pre- și post-operatorie se administrează 46 - 50 Gy pe fiecare volum; - în iradierea curativă se administrează pe regiunile ganglionare o doză totală de 50 - 60 Gy, iar pe sân 60
Radio-oncologia cancerului genital feminin by Bild E. () [Corola-publishinghouse/Science/91719_a_92366]
-
administrează pe regiunile ganglionare o doză totală de 50 - 60 Gy, iar pe sân 60 Gy, reducându-se câmpurile după 60 Gy cu suplimentare de doză de 10 - 15 Gy pe tumoră administrată cu electroni 9 - 18 MeV sau brahiterapie interstițială. COMPLICAȚII: - pneumonită și fibroză radică, - edem al brațului; - fracturi costale (după electronoterapie). Recomandări minime ale ESMO pentru diagnosticul, tratamentul adjuvant și urmărirea pacientelor cu cancer mamar primar EPIDEMIOLOGIE În Uniunea Europeană: - incidență: 109,9 / 100.000 femei / 1 an - mortalitate: 38
Radio-oncologia cancerului genital feminin by Bild E. () [Corola-publishinghouse/Science/91719_a_92366]
-
față de orice formă de originaritate, dar și față de ceea ce constituie cea mai puternică formă de prezentificare, coincidența cu cen- trul de cultură și civilizație luat ca model, Parisul. Nu se mai află nici aici, nici acolo, trăind în acel spațiu interstițial pe care Agamben îl atribuia reflecției avenite asupra timpu- lui tău. Acest narator nu știm încotro se duce, este în tranzit și în același timp simțim acest lucru de la început, el nu își mai găsește locul. Poate nici epoca. Meduzări
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
prof. Paul Riegler (partea generală editată În 1912 și cea a sistemelor organice În 1916) continuă să constituie baza teoretică și descriptivă a tuturor proceselor patologice fundamentale. Paul Riegler a completat teoria celulară a lui Virchow, adăugându-i manifestările substanțelor interstițiale, ale mediului intern, devenind astfel un precursor al patologiei moleculare actuale. Prof. dr. Paul Riegler Prof. dr. Mihail Mihăilescu Prof. dr. Viorel Ciurea Prof. dr. Constanța Adameșteanu Cum laude aducem elevilor marelui savant: Prof. MIHAIL MIHĂILESCU (1888-1975) continuatorul lui Paul
MĂRTURISIRILE UNUI OCTOGENAR by PAUL IOAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1658_a_3007]
-
autoreproducere și diferențiere, modificarea substratului biochimic și informațional al eredității." Transformările patologice vizibile macroscopic sunt precedate de "modificări citochimice, leptonice, submicroscopice și abia Într-o etapă ulterioră de alterații microscopice, pe seama structurilor fundamentale din celule, din fibre și din substanța interstițială". Nu pot Încheia această succintă prezentare a unor concepții teoretice ale Prof. V. Ciurea, fără a vă cita câteva fraze din introducerea capitolului privind anomaliile și monstruozitățile la animale. "Dacă În timpul din urmă (ediția Anat. pat. din 1971) s-a
MĂRTURISIRILE UNUI OCTOGENAR by PAUL IOAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1658_a_3007]
-
Mărculescu a impus o linie modernă de abordare a cercetării științifice și a investigării bolnavilor, atât clinic cât și biochimic, contribuind la precizarea existenței unor forme de îmbolnăviri necunoscute la noi în țară, cum ar fi: toxoplasmoza congenitală și pneumonia interstițială cu „Pneumocystis carinii ”, studii asupra fiziopatologiei sugarului, a stărilor de deshidratare, asupra patologiei respiratorii, creșterii și alimentației. Experiența clinică și de teren i-au permis elaborarea unor metode și soluții practice originale în privința multor probleme de importanță primordială în pediatrie
Personalităţi ieşene by IoanTimofte () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91513_a_93222]
-
condițiile optime de viață, numai că o realizează În mod diferit. Animalul, mă refer la cel pluricelular, a apărut Întâi, și a apărut În apa mării. De atunci, el păstrează cu sfințenie un lichid ce-i scaldă toate celulele, lichidul interstițial, cu o compoziție identică cu aceea a mării ancestrale din care a ieșit. În acest mediu intern el, animalul, Își creează condițiile optime de viață, indiferent de ce se Întâmplă În afara pielii lui. Deci nu va induce modificări de natură redox
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
locală și dilatarea venelor colaterale subcutanate. - edemul mixt venos și limfatic, este mai extins, retrocedează mai greu în poziție declivă. - limfedemul secundar nu este frecvent întâlnit, are caracteristicile clinice ale oricărui limfedem, dar în stadiul cronic el duce la fibroză interstițială, devenind foarte dur și de culoare brună. Edemul nu prezintă semnul godeului la digitopresiune în stadiile avansate. - dermatita pigmentară se manifestă printr-o modificare brună de culoare a tegumentelor în treimea inferioară a gambei. În stadii avansate, apare celulita scleroasă
Tratat de chirurgie vol. VII by IOAN ŢILEA, RADU DEAC () [Corola-publishinghouse/Science/92084_a_92579]
-
ai unui profesor de filosofie și-a avut totuși punctele sale forte. Caracterul imprecis al lucrării i-a permis fiecărei epoci să-și regleze lentilele pentru a se acomoda cu vederile expuse. Bestsellerurile sunt rareori capodopere. Moralitățile izgonesc circumstanțialul și interstițialul, asemeni unui Power Point fără înflorituri. Ar fi avut ele această posteritate fără schematismul sinopsisurilor? Sunt ceva idei în lucrare, dar nu și destule imagini. Completați urmând linia punctată." Generații întregi de scenariști și-au trecut una alteia condeiul și
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
London, 1994) și luând în considerare "ambivalența națiune-stat", am putea să ne întrebăm: Ce fel de spațiu cultural este Europa Central-Răsăriteană cu frontierele ei transgresive și interioritatea ei "interuptivă"? Este un spațiu liminal, "cuprins între desemnările identității", a cărui condiție interstițială îl derutează pe observatorul străin. 127 Edward Said, Culture and Imperialism, Vintage, London, 1994, p. 8. 128 Michael W. Doyle, Empires, Cornell University Press, Ithaca, 1986, p. 45. 129 Ion Bogdan Lefter, "Poate fi considerat postcomunismul un postcolonialism?", Caietele Echinox
by CARMEN ANDRAŞ [Corola-publishinghouse/Science/947_a_2455]
-
NOȚIUNI DE HISTOLOGIE ALE FICATULUI Organizarea structurală a ficatului în elemente parenchimatoase, interstițiale, vasculare și ductale se bazează pe funcțiile sale multiple și pe poziția sa între tractul digestiv și restul corpului. Unitatea funcțională a ficatului este reprezentată de lobulul hepatic sau, alternativ (după Rappaport), de acinul hepatic. Acesta din urmă este o
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Liliana Resiga, Rareș Buiga, Alexandru Șerban () [Corola-publishinghouse/Science/92127_a_92622]
-
biopsie [1,2]. Între celulele endoteliale și hepatocite există spațiul Disse, o zonă de schimb intercelular rapid. Acesta conține plasmă, puțin țesut conjunctiv care constituie rețeaua structurală normală a ficatului, celule perisinusoidale cum ar fi lipocitele (celule Ito sau celule interstițiale ce depozitează grăsime) și limfocite granulare mari („pit cells”) care reprezintă de fapt celule de tip NK („natural killer”) implicate în apărare. Fibrele conjunctive din sinusoide sunt reprezentate predominant de colagen de tip III, care se colorează în negru cu
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Liliana Resiga, Rareș Buiga, Alexandru Șerban () [Corola-publishinghouse/Science/92127_a_92622]
-
fals pozitive sunt raportate și la pacienții cu patologie hepatică (colangită primară sclerozantă, ciroză biliară primitivă, hepatită cronică, insuficiență hepatică acută), boli pancreatice (pancreatită cronică), boli ale tractului biliar (litiază biliară, colangită autoimună, angiocolită), dar și în patologia extradigestivă (pneumopatii interstițiale, colagenoze), sugerându-se că CA19-9 ar fi un marker al unui răspuns sistemic inflamator [80]. Principala cauză de rezultate fals pozitive o constituie icterul obstructiv. Deși, în principiu, utilitatea determinării CA 19-9 ar consta în rolul său în diferențierea afecțiunilor
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Adrian Covași () [Corola-publishinghouse/Science/92154_a_92649]
-
secundară circa 35% -40%). Mobilitatea primară se datoreaza următorilor factori: fenomenul de resort al ligamentului parodontal fibrele dento-alveolare având un traiect ușor ondulat prin destindere se alungesc iar în repaos revin la poziția inițială; efectul hidrodinamic de comprimare a fluidului interstițial; efectul de comprimare al structurilor vasculare în special al formațiunilor de tip glomerular; elasticitatea substanței fundamentale a țesutului conjunctiv lax din desmodontiu. Mobilitatea dentară secundară rezultă din deformarea elastică a pereților alveolari și este dependentă de: gradul de mineralizare al
T r atame n tul conserv a tor în boa la parod on t a l ă by Bogdan Vascu, Ana Maria Fatu () [Corola-publishinghouse/Science/91768_a_92401]
-
la acest nivel, sau a întinderii miocardiocitelor rămase după pierderea celulelor vecine apoptotice, ceea ce stimulează eliberarea unor mediatoriproapoptotici, închizând un cerc vicios. Pe lângă scăderea numărului de miocite, se adaugă creșterea numărului de fibroblaști și depunerea de materiale de tipul grăsimii interstițiale, amiloid, contribuind la rigidizarea peretelui miocardic și scăderea complianței acestuia (9). Fibroza afectează și aparatul valvular, în special inelul mitral și valva aortică, dar și țesutul excito-conductor, cu pierdere de celule în special în nodul sinusal și afectarea prin fibroză
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Silvia Iancovici, Andreea Mitescu, Maria Dorobanțu () [Corola-publishinghouse/Science/91965_a_92460]
-
rigidizare vasculară și disfuncție endotelială. Remodelarea vasculară, deși în contextul îmbătrânirii, apare în afara aterosclerozei, face peretele arterial remodelat foarte sensibil la factorii de risc aterosclerotici. Substratul modificărilor structurale ale arterelor senescente este reprezentat de îmbătrânirea celulară, disfuncția endotelială și modificările interstițiale, inclusiv fibroza matricei (10,11). Funcția sistolică la vârstnicul sănătos nu este alterată în repaus. Raportul dintre prevalența IC sistolice și cea diastolică este modificat în favoarea celei diastolice, în special la femei (12). Lusitropismul este afectat odată cu îmbătrânirea. Modificările pattern
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Silvia Iancovici, Andreea Mitescu, Maria Dorobanțu () [Corola-publishinghouse/Science/91965_a_92460]
-
participarea glucozei. În condi ii de hiperglicemie are loc glicozilarea proteoglicanilor din structura membranei bazale capilare dar și a colagenului care unește miocitele de capilare. Colagenul astfel modificat devine mai rezistent la degradare și se acumulează în exces la nivel interstițial miocardic (19,20, 21). Formarea produșilor de glicozilare avansată și influența exercitată de aceștia asupra endoteliului capilar, precum și rolul lor în inducerea apariției complicațiilor macroangiopatice sunt demonstrate de numeroase studii clinice. Acești produși își exercită rolul în mod direct, dar
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Gina Botnariu () [Corola-publishinghouse/Science/91923_a_92418]
-
sa poate fi independentă de existența HTA deoarece în DZ tip 1 cu control metabolic precar, pe o lungă perioadă de timp, în urma fenomenului de glicozilare proteică, se produce o importantă depunere de material PAS+, colesterol și colagen, alături de fibroza interstițială. Unii autori descriu importante modificări anatomo-patologice ale cordului diabetic: îngro- șarea parietală, în special a peretelui posterior al VS, și hipertrofie septală. HVS apare precoce în DZ, independent de tensiunea arterială, și determină multiple anomalii funcțio - nale cardiace (55,57
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Gina Botnariu () [Corola-publishinghouse/Science/91923_a_92418]
-
Membrana luminală a celulelor care alcătuiesc ductele de calibru mare reabsorb bicarbonatul la schimb cu ionul de clor. Clorul din sucul pancreatic provine din lichidul secretat de celulele ductului prin canalele de clor din membrana apicală. Pătrunderea Na+ din lichidul interstițial în lumenul ductului se face prin gradient electrochimic. Ionii de H+ sunt expulzați din celule prin membrana bazo laterală datorită antiportului Na+/H+. Gradientul de Na+ este menținut de ATP-aza Na+K+; pătrund 2 ioni de K+ la schimb cu
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2315]
-
și reglează distribuția tisulară a fluxului sanguin. Circulația capilară este adaptată pentru schimbul de substanțe între sânge și țesuturi. Fiecare din cele două circuite vasculare se închide prin retur venos, iar circulația limfatică este o cale de revenire a fluidului interstițial în circuitul sanguin. 11.1. Organizarea funcțională a aparatului cardiovascular Aparatul cardiovascular realizează circulația sângelui pentru a asigura aportul de O2 și nutrimente la nivel tisular și pentru a îndepărta de aici CO2 și alți produși finali de catabolism, precum și
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2315]
-
Capilarele circulației sistemice conțin 5-7 % din volumul sanguin total. Transferul de substanță prin peretele capilarelor asigură aportul de oxigen și nutrimente, precum și îndepărtarea produșilor finali de metabolism. Capilarele permit schimbul permanent de apă și ioni între spațiul intravascular și cel interstițial, având un rol esențial în mecanismele homeostaziei hidro electrolitice. 14.6.1. Organizarea funcțională a capilarelor Particularitățile morfo-funcționale ale circulației capilare sunt subordonate funcției de transfer de substanțe. Astfel, la o lungime individuală de ~0,6 mm și un diametru
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2315]
-
și deversează conținutul pe versantul bazal. Vezicula nu este afectată pe acest parcurs, iar fenomenul poate avea loc și invers, înspre lumenul capilarului. Difuziunea prin peretele capilarelor Difuziunea este mecanismul principal pentru transferul de substanțe între plasma sanguină și lichidul interstițial, prin peretele capilar foarte subțire, care are și o enormă suprafață datorită ramificării. Rata transferului prin difuzie este de 80 de ori mai mare decât debitul plasmatic (capilar sistemic). Substanțele lipofile trec direct prin bistratul fosfolipidic al membranei celulelor endoteliale
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2315]
-
presional și se realizează exclusiv la nivelul porilor. Pentru o anumită substanță factorii determinanți ai ratei de difuzie prin peretele capilarului sunt reprezentați de: suprafața de schimb, grosimea peretelui, diferența de concentrație (între plasma sanguină din capilarele respective și lichidul interstițial), coeficientul de permeabilitate al substanței (prin peretele capilarului), la care se adaugă dinamica unor procese metabolice (de exemplu consumul de O sau producția de CO2. Astfel, ecuația Fick aplicată pentru difuzia prin peretele capilar (în absența unui flux net de
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2315]
-
soluției spre interstițiu este favorizată de o presiune însumată de 41 mm Hg, la care se opune o presiune de 28 mm Hg (Po luminală), iar presiunea rezultantă este pozitivă (13 mm Hg), determinând filtrare. In segmentul venos mișcarea lichidului interstițial spre capilar este dată de o presiune de 28 mm Hg (Po luminală), la care se opune o presiune însumată de 21 mm Hg, iar presiunea rezultantă este negativă (7 mm Hg), determinând reabsorbție, ce reprezintă 9/10 din lichidul
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2315]
-
se realizează schimburile dintre sânge și celule. Acest spațiu se caracterizează prin: conductanță mare pentru apă (în funcție de conținutul în polizaharide), presiune hidrostatică și coloid osmotică cu implicații în mișcarea apei și în schimbul de substanțe, rol de sită moleculară. Presiunea lichidului interstițial se poate determina direct cu dificultate datorită spațiului deosebit de restrâns (sub 1 μm); se utilizează capsule perforate sau micropipete. Mult timp s-a considerat că presiunea hidrostatică interstițială este la nivelul de referință al presiunii atmosferice, dar se pare că
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2315]