2,466 matches
-
cel mai fin... - Ioi Iștenem!, am putea auzi prin văzduh exclamația unui rumânaș din Harghita, proaspăt membru al UDMR, imaginându-și-i pe cei doi la o întâlnire sentimental-erotică pe fâșia tot mai lată și mai plină de spini dintre ogrăzile noroadelor pediste și cele peneliste. Momente psihologice destul de dificile și oarecum contradictorii din care nu ne-am revenit - vorba vine - decât sâmbătă seara vizionând una dintre cele mai tânguincioase 1) emisiuni transmise de televiziunile românești: "Surprize, surprize!" (v.și "Din
Caiele și potcoave de la "CNSAS" - S.A. by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Journalistic/10265_a_11590]
-
ceea ce începe cu o glumă se poate într-o clipă transforma într-un obsedant iureș al suspiciunii: copilul crescut până la o anumită vârstă, este sau nu al tatălui prezumtiv? Se spune din bătrâni că mărul căzut din pomul vecinului în ograda de alături aparține celui care l-a ridicat. Într-un fel confirmă și legea. Doar că relația pasageră sfidează legea... Numai în 2004 s-au solicitat 53 de teste ADN pentru tot atâția tați din 5 județe, cu toții cu îndoiala
Agenda2005-20-05-senzational2 () [Corola-journal/Journalistic/283698_a_285027]
-
Nicolae Manolescu E bine, din cînd în cînd, să aruncăm o privire și în, cum se spune cu o expresie tradițională, ograda altora. Am răsfoit zilele trecute o culegere de articole a unui profesor și critic literar francez, apărută anul acesta. Numele nu-mi era cunoscut: Pierre Jourde. Titlul culegerii: La Littérature sans estomac. Adică, lipsită de îndrăzneală. Articolele se referă la
Idei franceze by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/14534_a_15859]
-
mai conștientiza câte ceva din fermecătoarele povestiri filozofico-fotbalistice ale lui Cornel Dinu de la "Minutul '91"(TVR1)*). -Să fie blestemul lui Ioan Andone ?, se cutremură și prietenul Haralampy... No comment!(1) Dar, iertare: "prins" de zburdălnicia nepăsătoare a studenților de la "Sportul..." prin ograda cu câini roșii - zbenguială transmisă de Antena 1 - am uitat să încep cu: Vineri seara (28.04), la o oră când unii cocoși respectuoși față de tradiție își încep vocalizele pentru cucurigatul de miezul nopții, TVR1 a lansat spre telespectatorimea română
Cupluri contemporane by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Journalistic/10671_a_11996]
-
i-am citat) nu există nici un tânăr dornic să se înhame la calvarul editării autorilor importanți ai culturii române. Pentru ca drama să fie completă, au început să dispară și comentatorii specializați în analiza edițiilor critice. Ca să nu mă uit în ograda altora, am să dau un exemplu chiar din paginile României literare. Când vechiul meu prieten, Ion Simuț, a preluat ,cronica edițiilor", am fost sigur că această rubrică extrem de necesară intrase pe mâini bune. După ce fusese strălucit ilustrată de Șerban Cioculescu
Trădarea jurnaliștilor by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/10036_a_11361]
-
Cristian Teodorescu Mă îndoiesc că Uniunea Europeană va întrerupe negocierile cu România. Nu cred însă că dacă nu ne vom face ordine în ogradă, raportul de țară în ceea ce ne privește va fi mai bun decît cel de anul trecut. Povestea cu independența Justiției trenează de prea multă vreme. În raportul de țară de anul trecut se pomenește și despre alte bube cronice de
Drobul de sare al Justiției by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/13178_a_14503]
-
trupului de speranță e aspru culcată, să cate-alinare pentru cea de tot ardere. Din ființă ce-a rămas? Chiar asta, umbra tăioasă, orbitoare, cum, dezbinat de perfecțiunea întrezărită-n vis, eroul, scânteietor, plecat asupra apei, cu buzele uscate, pătrunde brav ogrăzile beznei, sfâșiat de lumini. Un prag pe care trupu-i așezat fără vreo explicație și nimeni n-ar ști ce-ascunde această umilă depunere, sigiliul în flăcări, ascuns în floarea inimii, eternul îndemn la tăcere, MUNTE LUPTĂTOR Vrăbii ar vrea să
Poezii by Simona-Grazia Dima () [Corola-journal/Imaginative/3917_a_5242]
-
e o umbră a noastră o perfidie care îl paște pe fiecare Ea e praful stelar de pe bocancii soldatului... Este miriștea din suflet extazul văratec și boala omului nemuncit. Între mine și ea este gardul cel viu foișurul/ cireșul/plopul/ograda și zarea Gloria începe și se sfârșește continuu la cimitir Poză 5 in memoriam Mircea Nedelciu Cazarma pare o zonă închisă pe simulacrul de gând o Doftană pe câmp mărșăluind în cuvinte este-o speranță. Poate un fort libertin poate
Ioan Țepelea by Ioan Țepelea () [Corola-journal/Imaginative/10426_a_11751]
-
veni după sine un semn, o urmă, o mărturie, Ion Horea se însoțește cu duhul filosofic al declamației blagiene, dar și cu cel al psalmilor arghezieni: De când aștept prin umbra mea să treci/ Ca un lămpaș pe drum ori prin ogradă/ Și urma Ta s-o simt și să se vadă/ Și fața Ta să n-o mai uit în veci/ Eu, robul Tău, durere și tăgadă,/ Profetul prins și aruncat în beci!". Subsumate ilustrului motiv universal - unde sunt zăpezile de
Iconografie transilvană by Geo Vasile () [Corola-journal/Imaginative/10490_a_11815]
-
iar eu 14. Casa era mică, într-o odaie dormeau mai mulți frați, așa că Gicu Cocoș și-a înjghebat atelierul în magazie. O încropeală din pereți de scânduri, cu un acoperiș de tablă ondulată în care erau adăpostite și orătăniile ogrăzii în timpul iernii. Gicu trăsese un fir de la stâlpul electric și pusese un bec chiar deasupra mesei. Căci magazia n-avea alt "mobilier" decât o masă și un scaun. Pe masă: sârme și sârmulițe, șurubelnițe și șuruburi, cabluri și clești, un
Carnetul unui Pierde-țară by Paul Diaconescu () [Corola-journal/Imaginative/8935_a_10260]
-
dată nu-i obliga nimeni s-o facă, fiecare având libertatea de a alege o societate sau alta. Se decuplaseră deja circuitele electrice, telefericul, pus la conservare de Lunetta, încremenise, iar, pe coridoare, pe străduțe, în jurul plantațiilor, lângă cascade, în ogrăzi și-n toate locurile accesibile, tronau felinare, făclii, lămpi, lumânări, asemănătoare cu acelea de la Înviere. Nu pentru așa ceva se pregătiseră, însă, montagnarzii, ci pentru căderea în timp, de care le vorbise Negrescu. Erau convinși că sosise momentul mult întârziat. Parcă
Condamnări by Marius Tupan () [Corola-journal/Imaginative/7893_a_9218]
-
de mai demult” (Scribul). Depozitar al unui timp revolut, poetul/ scribul își asumă datoria morală a neuitării („Să uit de câte-au fost e foarte greu”), a recuperării unui spațiu-timp privilegiat al obârșiilor („Pereții casei văruiți de lună./ Pe înserat ograda rourată/ Și-n conie, la cină, împreună.../ Nu vor mai fi acestea niciodată!”). Geografia transilvană favorizează reverberații nostalgice, transferându-și în cuvânt domoala sa alcătuire, tectonica ei armonioasă: „Și să le-arăți tăblițe scrise, de lut, de piatră și de
Caligrafiile memoriei by Iulian Bol () [Corola-journal/Journalistic/4605_a_5930]
-
soartă muzicieni români a fost fără îndoială, dirijorul, compozitorul și profesorul Ionel Perlea (1900 - 1970). Un infarct în timpul concertului, un atac de congestie cerebrală, urmat de paralizia brațului drept, o întemnițare în lagărul hitlerist (1944 - 1945), o despărțire dureroasă de Ograda lui natală și de țara unde își lăsase colegii de breaslă, la care a ținut mai mult decât la familia sa - iată pe scurt câteva etape și întâmplări dramatice, ce i-au marcat existența. Totuși, cariera strălucită de dirijor la
Muzicieni rom?ni ?n texte ?i documente (XX) Fondul Ionel Perlea by Viorel COSMA () [Corola-journal/Science/83155_a_84480]
-
cu un ochi ca al meu nu vezi lumina luminând,/ în schimb îi vezi alcătuirea bolnavă,/ greutatea mai grea ca a întunericului./ doar prin ochiul chior și prost vezi lumina pe care n-o vezi,/ lumina care putrezește duminica prin ogrăzi, prea ostenită ca să dispară [...]” (cu acești ochi, cu care n-am văzut). Tragicul și religiosul ies și ele mai bine reliefate din această adunare la un loc a întregii opere. Căci, diseminate în mai multe volume (și bine camuflate de
Ioan Es. Pop în ediție completă by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/5757_a_7082]
-
ai aluneca în orice clipă Un loc unde să nu poți adormi, nici să te odihnești, nici să pleci Un loc de unde să vezi și să auzi tot, să știi și să ții minte tot ce se-ntîmplă În casă, în ogradă, în drum Mereu treaz și mereu gata să luneci Dar să nu poți ajuta pe nimeni - Mai mult duh decît ființă Mai mult pasăre decît om Pe marginea dintre timp senin și furtună Dintre soare și ploaie Dintre zbor și
Poezie by Ion Lazu () [Corola-journal/Imaginative/9722_a_11047]
-
aceasta amară se uită-n oglindă își potrivește buclele. Semn de carte A-ncercat să mănînce floarea și-a dat seama că are gust de vierme. O dimineațî la Tg.Cîrbunești E-o dimineață care cade din înalt nitam-nisam în ograda ta ca un balon de la o serbare din ajun un deal domol în fața ta cum o halbă de bere o dragoste filmată cu încetinitorul și-aceste drumuri ah aceste drumuri nespus de lungi ce-atîrnă cum franjuri de ferestrele casei. Șoferul
Poezii by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Imaginative/7822_a_9147]
-
pe capră și mâna caii cântând încetișor un cântec cunoscut numai de noi căci fusese compus în vara aceea de un prieten al lui care murise apoi la scurtă vreme și nu apucase încă să-l “valideze“: E zarvă-n ogradă/ e lună pe cer/ și hora se-ntinde mai mare./ Pe bolta senină des stelele pier/ și cântă țiganul mai tare..., când deodată m-am auzit rostind: “Aș vrea să nu se mai termine nici drumul, nici noaptea!”, după care
O proză de Bianca Balotă () [Corola-journal/Imaginative/13367_a_14692]
-
-ntr-un tăciune Doar-doar să ți se-arate ceva mai acătării Rămas printre nimicuri ori numai dat uitării Din cât a fost în șoaptă rostit și-n rugăciune. O flacără în vatră la vremea înserării Ar mai putea și lumea ogrăzii s-o adune Cu sunetul găleții la trocile comune Si vorba ce se-aude trecând pe drumul țării. Iubiri și cronici, sfinte poveri la care ții S-au stins demult în alte trecute- mpărății Cu neamuri în poiată, -n ocol
Poezii by Ion Horea () [Corola-journal/Imaginative/6323_a_7648]
-
matur, simplu, decantat de retorică: „Dacă într-o noapte mai existăm, într-alta avem liste de cheltuieli în zile, prieteni dispăruți. Dacă într-o noapte mai existăm, într-alta mirosim torțe, a stricnină/ și mulți nu ne mai regăsim în ograda familiei./ Iluminarea materiei? Irealitatea cuvântului? Se poate! Dar hârtia a uitat cum arată o aureolă." Câte o găselniță ușor prețioasă vrea să transforme melodrama realului în cerc hermeneutic: „Azi, după ce ai terminat exercițiul la bârnă/ exercițiul la paralele, lecția de
LECTURI LA ZI by Iuliana Alexa () [Corola-journal/Imaginative/13893_a_15218]
-
murit de tânără, la 34 de ani. Bunicul, "un bătrân voinic, roș la obraz, cu plete albe" (ca și scriitorul în anii senectuții) se îndeletnicea cu rotăria. Alături de el și de bunica își va petrece verile nepotul de la Pașcani "în mijlocul ogrăzii, sub un păr vechi cu ramuri pline de ciucuri de fructe". Sadoveanu, mărturisește, a avut o copilărie "nesupusă niciunei opreliști". Tatăl i-a dat voie să iasă cu pușca la vânat, când abia împlinea 12 ani. O influență benefică asupra
Mihail Sadoveanu by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Imaginative/14171_a_15496]
-
de odihnă la Honolulu sau Miami. Mă văd și astăzi urcând în gaz-ul școlii - o șandrama rămasă din timpul colectivizării - și aventurându-mă prin labirintul de șosele prăfuite, prin sate de câmpie cu case prăpădite și biserici albe și ogrăzi sărace, pustiite de secetă sau ploi insațiabile, intrând apoi în peisaj de dealuri acoperite cu culturi de viță și ajungând în fine la locul (Răzvad, sau Ceptura sau alte localități uitate) unde făceau elevii practică de toamnă - șoferul frâna mașina
Viața la țară by Constantin Mateescu () [Corola-journal/Imaginative/13194_a_14519]
-
de-atunci, ori cel de-acuma, Dacă mai sunt cel din colibă, pe coastă la vie Ori cel ce stă la masa de lucru și scrie. O ceașcă de ceai, mobilul, și ceasul, și cărți, și creioane, Și-n amintire ograda și râtul cu sălcii și răchite... Cine-ar fi spus ce-o să-ajungi după vremuri, Iuane, Pe ce drumuri o să umbli prin două veacuri neliniștite? Încă mai umblu desculț, în buzunar cu sâmburi prăjiți Pe vatră, după ce pâinea din cuptor
Poezie by Ion Horea () [Corola-journal/Imaginative/4141_a_5466]
-
pe acolo într-un basm? Tot ce vezi împrejur înmănunchează liniile unui punct de fugă, unde se unesc toate cele câte se află pe pământ și se îngemănează. Ștefan zâmbi acestui gând al său, păși peste pragul fânarului în noroiul ogrăzii, răcorit deasupra și călduț înăuntru, în care i s-au cufundat picioarele și privi cum printre degetele picioarelor lui trece pământul ca o pastă înălțându-se în fâșii molatece și zâmbi, plăcându-i cum trece pământul printre degetele picioarelor lui
Dan Perșa - Ștefan () [Corola-journal/Imaginative/13307_a_14632]
-
iute în sine și se ascunse după colț, ca să nu-l vadă tătâne-său și să-i spună cine știe ce vorbă de ocară, căci stolnicul, călare, pornise cu flăcăii spre sat și Ștefan privi cum copitele cailor se afundă în pământul ogrăzii ca într-un mâl și cum din copite sunt aruncate bucăți de noroi împrejur. Se scutură. Unde se ascunsese, sub streașina șurii, lângă urzici, îi cădeau pe spinare picuri de apă și Ștefan sorbi aerul printre dinți, de parcă apa ar
Dan Perșa - Ștefan () [Corola-journal/Imaginative/13307_a_14632]
-
le făcea în locul doicii tatălui său, de când doica îmbătrânise, se îngrășase peste poate și o lăsase vederea și era atât de înceată, încât nici pe scaun nu putea sta, ci mai mult întinsă pe pat și totuși, când ieșea prin ogradă uneori, lui Ștefan îi părea că e un glob de păpădie ușor, imponderabil. Luciia desfăcuse o fașă, o încălzea lângă cuptor, ca să-i panseze antebrațul, dar Ștefan privind fașa, începu să se creadă iar prunc, urcă în pat și se
Dan Perșa - Ștefan () [Corola-journal/Imaginative/13307_a_14632]