2,052 matches
-
În picioare și spuse cu furie și dezgust: ― Acum pot să plec? Bărbații Îi răspunseră că da, sigur, putea să plece, râzând și Împărțind următoarea mână de cărți. Lefty ieși din cazino țeapăn și deprimat,. În ușă, Între ghivecele cu palmieri, se aplecă și scoase banii pe care-i Îndesase În ciorapii cu miros stătut. Ajuns Înapoi pe chei, o căută pe Desdemona. ― Uite ce-am găsit, spuse el, fluturând banii. Cred că i-a scăpat cineva. Acum putem să luăm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
afacerea lui, nu-i așa? ― Nu știu cu ce se ocupă. Lina Îmi răspunde Întotdeauna În doi peri. ― După ce punem niște bani deoparte, pot să deschid un cazinou. Niște jocuri de noroc, un bar, poate un spectacol de varieteu. Și palmieri În ghivece peste tot. ― Ar trebui să mergi la colegiu. Să te faci profesor, așa cum Își doreau mama și tata. Și nu uita, trebuie să punem pe picioare o crescătorie de viermi de mătase. ― Uită de viermii de mătase. Eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
se gândească la răceala crescândă a soției sale sau la felul În care păcatul lor Îi urmărea. Lefty visase să deschidă un cazinou, iar Casa Zebrei a fost cel mai apropiat substitut pentru acesta. Nu erau jocuri de noroc și palmieri În ghivece, dar era muzică rebetika și, În multe nopți, hașiș. De-abia În 1958, ieșind de după barul unei alte Case a Zebrei, bunicul meu va avea răgazul necesar ca să-și amintească visele din tinerețe, cu roți de ruletă. Atunci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
observa clădirile bombardate, ci cafenelele de pe străzi, fântânile, cățelușii calmi, bine crescuți, urbani. Cu două sâmbete Înainte văzuse Antwersul și Bruxelles-ul eliberate de Aliați. Acum, când atenția se Îndreptase spre Japonia, peisajul se schimba. În jurnalele de știri apăreau palmieri și insulele tropicale. În după-amiaza aceasta pe ecran se văzu data, „Octombrie 1944“, și crainicul anunță: În vreme ce trupele americane se pregătesc pentru asaltul final asupra Pacificului, generalul Douglas MacArthur, jurând să-și respecte promisiunea făcută, „Mă voi Întoarce“, Își inspectează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
doar parțial. Clădirea gării, cândva opulentă, devenise acum doar o carcasă. Fațadele Amtrak false ascundeau pereții cojiți, cu tencuiala căzută. Majoritatea coridoarelor erau blocate. Între timp, de jur Împrejurul nucleului operativ, bătrâna clădire măreață continua să decadă: gresia Guastavino din Sala cu Palmieri cădea, spărgându-se pe pământ, imensa frizerie era acum plină de gunoaie, luminatorul se surpase de la maldărele de mizerie. Turnul de birouri lipit de gară era acum un coteț pentru porumbei, unul de treisprezece etaje, cu toate cele cinci sute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
jucau zilnic remi sau tabinet. Am avut radio cu clape și ochi magic, și televizor rusesc "Rubin 102". Apoi un televizor alb-negru românesc, apoi unul color, în camera surorii mele era cel mai bine. Erau zugrăviți acolo, tot cu rolul, palmieri roșcați. Ne jucam ore-n șir. Ascultam la radio melodia "Nu mai fi rea, Sanda", despre un puști ce visează să devină arhitect, și construiam și noi castele și cetăți din jocul "Arco". Era o cutie de placaj în care
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
părut foarte de treabă, caldă și generoasă. Mi-aș dori s-o cunosc, dar hai mai Întâi să bem ceva, doar noi două, șopti Diane conspirativ. Kitty acceptă bucuroasă. Mașina Înainta pe autostradă, iar ea se uita la cer, la palmieri, la clădirile de pe marginea drumului. Asta era! Ajunsese În sfârșit! Mecca actorilor din toată lumea, Mecca tuturor celor din lumea televiziunii și a filmului, ținutul la care visau toți seara, după ce Închideau televizoarele. Diane propuse să se oprească la Marina Del
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
frumoasă, de gresie, În Borough Hall. Aproape de apă. Kitty o rugă pe Diane să o ducă la Pacific, singura bucată de natură pe care oamenii nu o putuseră transforma Într-o franciză. Diane le conduse. Era o stradă mare, cu palmieri, cu restaurante elegante, hoteluri și vile cu vedere la ocean. Porțiunea aceea de stradă era la fel de pitorească precum bulevardul Croissette din Cannes. Brusc, Kitty se simți mândră că locuia În America. Se uită la Desert Rose, pentru a-i Împărtăși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
se aflau foarte, foarte departe. 7 Aripa iubiriitc "7 Aripa iubirii" Dacă noaptea de marți fusese liniștită și caldă, cea de miercuri avea să fie rece și brutală. După micul dejun, plecară cu o mașină pe bulevardul larg, mărginit de palmieri Înalți, spre Cantor Arts Center, la Universitatea Stanford. Charlie trebuia să participe la expoziția artiștilor chinezi moderni, intitulată On the Edge, unde Își expuneau lucrările și câțiva dintre artiștii pe care Îi reprezenta. Cel mai bun dintre aceștia era un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
autobuzul. Încercă din nou trucul cu tramvaiele luate la Întâmplare, dar Los Angelesul era prea mare și În curând se rătăci. Pe la patru după-amiaza nu reușise să vadă decât zone care semănau cu New Jersey sau Queens, dar cu mulți palmieri, și nu mai știa să ajungă Înapoi. Nu era aproape nimeni pe stradă, ca În Manhattan, toți mergeau cu mașina. Singurii oameni pe care Îi Întâlnea erau fie cerșetori, fie oameni fără adăpost. Iar cerșetorii din Los Angeles o cam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
să schimbe abordarea ei clasică. Să uite că este din partea Întunecată. — Îți place Los Angelesul? o Întrebă el ca pentru a umple golul din conversație. Până acum, din ce am reușit să văd, arată exact ca Queens, doar că are palmieri. — Crede-mă, sunt o mulțime de locuri minunate aici! Ți le pot arăta. — Ai vrea? Mi-ar plăcea foarte mult să văd orașul. Și se gândi ce minunat ar fi să vadă Los Angelesul cu acest bărbat la volan. Părea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
și cunoștea orașul. SUV-ul negru parcă În fața hotelului, Kitty sări de pe genunchii lui Charlie și intră, căutându-l pe Matthew. Traversă holul și se Îndreptă spre un bar În aer liber, În stil hollywoodian: piscină mare, dreptunghiulară, Încadrată de palmieri, oameni frumoși care se delectau cu cocteilurile lor și petreceau la mesele de-afară sau În corturile albe de lângă piscină, pe canapelele de catifea gri și albastră. Matthew nu se afla printre ei. Se Întoarse și intră Într-un bar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
niciodată lumea din spatele cocteilului dacă nu ar fi plecat din New York, dacă nu ar fi zis da. Da lui Desert Rose, da acestui necunoscut. Gândurile i se perindau cu o viteză amețitoare, mult mai mare decât cea cu care treceau palmierii prin fața geamului mașinii. Urma să părăsească America Într-o săptămână, avea totul Împachetat, asta era ultima ei călătorie, nu o reținea nimic. — Îmi place să-mi trăiesc fiecare zi ca și când ar fi ultima, zise ea fericită. — Asta e minunat! 12
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
Carlos, inspirând aerul cu miros de fum și alge pe care-l răspândea marele Pacific. Taxiul gonea prin labirintul străzilor din Bel Air, trecând pe lângă vile de celebrități: Clint Eastwood, Tony Curtis, Gary Cooper, Nicholas Cage, reședințe cu garduri prohibitive, palmieri și grădini exotice, și oameni care stăteau pe trotuar, vânzând hărți ale acelor proprietăți. — Carlos, deschide radioul, te rog. — Sigur. Orice, numai să nu-mi mai auzi trăncănelile, nu? Nu, eram doar curioasă ce se mai Întâmplă În lume. Carlos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
dar măcar unul la un milion are șansa de-a da lovitura, se trezi Kitty susținând contrariul. — Da, cam asta e momeala! râse el. Taxiul Întoarse pe Sunset Boulevard și trecu pe lângă o clădire maiestuoasă, de culoare roz, Înconjurată de palmieri și de o grădină tropicală luxuriantă. — Acesta e faimosul Beverly Hills Hotel, zise Carlos. Multe vedete și mulți conducători din toată lumea au trecut pe aici. Kitty Îl privi absentă. — Nu prea mă interesează genul ăsta de hoteluri. Există hotelul California
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
Competiția Oficială, și, deși a fost în cărți, cel puțin în cele ale presei care îl dădea ca favorit la Palme d’Or - alături de filmul lui Cristian Mungiu -, n-a mai luat până la urmă nici un capăt uscat de frunză de palmier. Nici un premiu. Curios. No Country for Old Men este una dintre cele mai bune pelicule ale fraților Coen, sintetizând multe dintre temele exploatate de ei până acum și fiind mai multe filme într-unul singur. Coen-ii ecranizează romanul de succes
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2170_a_3495]
-
Și-abia din cer coboară pe oraș..." Recitam patetic, gesticulând, privindu-i în față pe cei care treceau în sens opus. îmi plăceau ruinele, casele pe jumătate dărâmate, pătrundeam în câte o cameră fără acoperiș, cu ziduri zugrăvite naiv (oribili palmieri căcănii, crenguțe albastru-decolorate, toate pe o tencuială căzută, fărâmițată, umflată, putredă), cu fecale umane prin colțuri, pietrificate și ele de vâjâitul timpului, cu dreptunghiuri galbene pe pereți, unde fuseseră tablouri sau oglinzi. Câte un urs de pluș galben, delabrat, jegos
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
ușa larg deschisă. încet, am pășit peste prag, înglobat deodată în lumina sepia gălbuie, pâlpâitoare, ca într-un fum ireal. In păcăniturile și hârâiturile peliculei vechi desfășurîndu-se de pe rolă am recunoscut camera copilăriei mele, cu pereții zugrăviți umil, "cu rolul", - palmieri lângă palmieri până la tavan - cu bucle de filme alb-negru împrăștiate pe covor printre piesele prismatice ale unui joc de construcții. Foarte încet, dizolvat de emoție, m-am apropiat de fetița care-și făcea de lucru cu o păpușă de cârpă
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
deschisă. încet, am pășit peste prag, înglobat deodată în lumina sepia gălbuie, pâlpâitoare, ca într-un fum ireal. In păcăniturile și hârâiturile peliculei vechi desfășurîndu-se de pe rolă am recunoscut camera copilăriei mele, cu pereții zugrăviți umil, "cu rolul", - palmieri lângă palmieri până la tavan - cu bucle de filme alb-negru împrăștiate pe covor printre piesele prismatice ale unui joc de construcții. Foarte încet, dizolvat de emoție, m-am apropiat de fetița care-și făcea de lucru cu o păpușă de cârpă ale cărei
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
care ți-o dă o viață întreagă petrecută în deșert, și ajunseră la concluzia că în albia unei vechi sekia ce cobora din munți și părea că secase cu mii de ani în urmă, dar unde mai supraviețuiau încă trei palmieri prăfuiți, ar fi putut găsi un firișor de apă. — Ar trebui să săpăm un puț foarte adânc, remarcă Laila. — O să săpăm cât va fi nevoie, răspunse calm Suleiman, care devenise un flăcău lat în spate. O să fie foarte greu, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
un puț foarte adânc, remarcă Laila. — O să săpăm cât va fi nevoie, răspunse calm Suleiman, care devenise un flăcău lat în spate. O să fie foarte greu, dar, dacă găsim apă, ăsta pare un loc perfect. O veche zicală spune că „palmierii obișnuiesc să-și țină capul în foc și picioarele în apă,“ de aceea socotiră că modul cel mai logic de a ajunge la apă era să urmeze calea pe care le-o indicau rădăcinile celui mai mare palmier. Prin urmare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
spune că „palmierii obișnuiesc să-și țină capul în foc și picioarele în apă,“ de aceea socotiră că modul cel mai logic de a ajunge la apă era să urmeze calea pe care le-o indicau rădăcinile celui mai mare palmier. Prin urmare, în zorii zilei următoare se apucară de treabă, încercând să deschidă drum spre inima pământului, conștienți că, dacă nu dădeau repede de râvnitul firișor de apă, soarta lor era destul de nesigură, căci puțul cel mai apropiat se găsea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
-i putem obliga pe oameni să ne accepte. În schimb, putem obliga deșertul să ne accepte, chiar de-ar fi să săpăm până ajungem la măruntaiele lui. — Dar dacă nu ajungem niciodată? — O să ajungem, răspunse hotărât fratele mai mare. Dacă palmierii au reușit să ajungă, o să reușim și noi. Cum poți fi atât de sigur? — Pentru că în ziua în care un imohag nu va fi în stare să facă ceea ce este în stare să facă un palmier, rasa noastră va fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
fratele mai mare. Dacă palmierii au reușit să ajungă, o să reușim și noi. Cum poți fi atât de sigur? — Pentru că în ziua în care un imohag nu va fi în stare să facă ceea ce este în stare să facă un palmier, rasa noastră va fi condamnată să dispară de pe fața pământului. Și încă n-a sosit momentul acela. — Dar un palmier are rădăcini, noi nu. Rădăcinile poporului nostru sunt mai adânci și mai solid înfipte în pământ decât cele ale celui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
în ziua în care un imohag nu va fi în stare să facă ceea ce este în stare să facă un palmier, rasa noastră va fi condamnată să dispară de pe fața pământului. Și încă n-a sosit momentul acela. — Dar un palmier are rădăcini, noi nu. Rădăcinile poporului nostru sunt mai adânci și mai solid înfipte în pământ decât cele ale celui mai înalt palmier, interveni mama sa cu vocea domoală. Așa m-a învățat tatăl tău și asta va trebui să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]