1,994 matches
-
veneau peste un popor cinstit și cuminte să ceară cu forța, vorba poetului, „pământ și apă”? Revin în incita Memorialului de la Sinaia. Observ că lângă acesta, pe exact drumul ce urcă spre Cotă, susură o fântână. Desigur, ea a fost sădită acolo pentru însetați; pentru noi, cei ce urcăm, astăzi, pe culmile munților noștri. Dar, îmi place să cred, fântâna se află acolo nu doar pentru atât. Ci și pentru ca unda apei sale să răcorească liniștitor somnul zbuciumat al eroilor de
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/98_a_277]
-
gutuie. Multă vreme am păstrat-o ca pe o icoană. îmi mai amintesc că și tata iubea nespus de mult gutuiul, pentru că înainte de a se prăpădi m-a rugat să-l îngrijesc cu sfințenie. Atunci am aflat că pomul fusese sădit de bunicul, pe care nu l-am cunoscut pentru că se stinsese cu câțiva ani înainte ca eu să vin pe lume... Ruga a însemnat pentru mine poruncă. Gutuiul din fața casei bunicii există și astăzi, fructele lui galbene ca luna mă
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/98_a_277]
-
recunoștință. Au trecut doi ani și vorbim la trecut, dar el este prezent printre noi. Îi simțim prezenta când ne aplecăm asupra scrierilor sale, îl simțim în faptele și gândurile zilnice prin care ne-a transmis idealul sau de a sădi încrederea în viață și lecția iubirii de semeni. N-ar fi putut să facă altfel, fiindcă Dumnezeu a revărsat în el înțelepciune, blândețe, bunătate, cumințenie apostlică, demnitate umană. Au trecut doi ani și vor mai trece alții, dar vom fi
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
eu nu mai țes. acum destram. la picioarele mele firul grămadă întoarce timpul înapoi. mă apropie de copilărie mă-ndepărtează de moarte. III sunt aici de câteva nopți. mă vor. să-mi smulgă ochii inima. morții mei. nu eu am sădit buruieni pe mormântul lor. și eu nu am drept scut decât pagina asta. împotriva morților dragi. pagina asta pe care cineva o va citi mult prea târziu când zarurile vor fi fost măturate de pe masă. aici se face dimineață vine
sapte cântece pentru altădată by Leon Volovici () [Corola-journal/Imaginative/10288_a_11613]
-
de Adriana Babeți și Cornel Ungureanu, Editura Polirom, Iași, 1997), care a readus în actualitate, într-o manieră mai mult decît spectaculoasă, problematica Europei Centrale. Textul lui Kundera a avut un impact uriaș și se poate spune că el a sădit germenii percepției occidentale de după 1989 asupra țărilor din această parte a continentului. Rațiunile politice ale textului lui Kundera (altminteri superb articulat din punct de vedere literar) sînt evidente și ele exclud din demonstrație o serie de popoare aparținînd , de facto
Europa iluziilor pierdute by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/14892_a_16217]
-
Hotinul, Bazargicul.../ Cu gratiile-n sînge, gramatic/ trag clopote, înverșunat, ridicul// În zare e Ciricul. O pădure./ Aud transnistrii de cenușă./ Cu gratiile-n sînge, gramatic/ trag clopote, înverșunat, ridicul" (Gratii în sînge, ilasciene). Spirituș loci e atît de adînc sădit în ființă poetului, încît, după cum vedem, se prelinge substantival și adjectival, deci ca materie primă, ziditoare la nivelul lingvistic, în compoziția nostalgicelor metafore. Multe din poeziile lui Lucian Vasiliu prezintă, după cum ne atrage atenția poetul însuși, spectrul unor "icoane de
"Un patetic jignit" by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17796_a_19121]
-
Elena Marin Alexe Adie vântul cumințit, Plouă cu liniște pe dealuri, Dumbrăvile au înverzit, Milcovu' și-a ieșit din maluri. Se crapă frunzele de dud, E primăvară, dulce viață, În nuanțări de verde crud Privirile ni se răsfață. Sădești un fir de trandafir Cu dragoste și cu răbdare, Privirea ta ca de safir Îmbină ape dulci-amare. Și mă privești cu ochi blajini, Eu împletesc pe foaie gânduri, Vecinii sapă prin grădini, Iar via plânge printre rânduri.
Aprilie de Vrancea by Elena Marin Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83310_a_84635]
-
desface și mă văd stând între ele ca o altă floare presată, neputincioasă. Pândesc ca un hoț, ca un vinovat fără salvare, clipele ei de odihnă, de bunătate, ca să mă strecor și să scap pentru totdeauna. Altfel, eu, care am sădit-o și am îngrijit-o, am așteptat cu nerăbdare să crească și să dea roade, voi rămâne pe veci prizonier al aripilor ei, ca o sămânță neînsemnată, aruncată în umbra țesuturilor ei delicate." (Al doilea sfârșit al Florii de menghină
Multe flori sunt, dar puține... by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/7885_a_9210]
-
și dă sub o colină Și-ncet coboară liniștea deplină, Țăranii se întorc spre casă în tăcere, Sleiți de vlagă și putere. În sat s-aude clopotul cum bate Și mă trezește din singurătate Eu trist privesc copacii cei bătrâni Sădiți pe vremuri de străbuni. Doar colo liniștit în vale S-aude susur de izvoare. Alene eu pășesc în nopțile de vară, Scăpat de arșița caniculară.
Sear? by NECULAI I. ONEL () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83203_a_84528]
-
semințe sau stejari - o suferință avertisment, o suferință protestatară. Suavul conținut al povestirilor sale, adresate unei vârste pentru care lumea ascunde atâtea mistere câte stele pe cer, vine să facă lumină, să destăinuie, să despartă răul de bine și să sădească în sufletul puiului de om sentimentul de milă pentru vietatea necuvântătoare și de responsabilitate pentru viața planetei. Autoarea deapănă firul povestirilor într-un spațiu mioritic, de legendă, răcorit de umbra codrului, el însuși născocitor de fantasme și află cu măiestrie
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93039]
-
Când ai un bebeluș în brațe, timpul „orizontal“ se contractă, iar cel „vertical“ crește, ca mecanism compensatoriu ; la mine așa a fost. Poate că de aceea există la noi, românii, vorba că „cine nu a crescut un copil, n-a sădit un copac și n-a construit o casă nu a fost om“. Pentru că experiența creșterii unui copil te transformă în „om“, adică te provoacă să înțelegi înăuntru și să adâncești înțelesurile. Îți dezvoltă „vederea interi oară“, constrâns fiind în exterior
Poveşti cu scriitoare şi copii by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1768]
-
evlavie și cu mare sinceritate la slujbele oficiate cu mult har de preotul Antoine. Fiind cel mai mare dintre copii, Biscornet a căpătat încă de mic simțul datoriei față de familia sa. Iar părinții lui s-au priceput de minune să sădească și să cultive în sufletul lui dragostea de muncă, respectul față de oameni și credința în Dumnezeu. Sufletul lui se dovedea generos și delicat, gata oricând să vibreze în fața frumuseților lumii. Nici mintea lui nu era mai prejos. Avea Biscornet o
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92335]
-
încă nu-i pierise, îl lega de oamenii pe care îi privea, Până atunci Neculai trăise într-un teasc în care prea puține dorințe i se împlineau. Cum nu avea nimic al său, inima nici nu-i da ghes. Lipsa sădise în el un soi de ură care lua forma fricii de oameni și totodată a unei nevoi de autoritate ce se revărsa în grija pentru salvarea sufletelor păcătoase. Abia acum Neculai se trezea în fața unei speranțe. Iată în ce fel
Podu vechi by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91578_a_92863]
-
Popa • Coșmaruri de duzină, Dan Stoica • Deratizare, Lucian Merișca • Dispariția orașului Iași, Cătălin Mihuleac • Eu știu că îngerii nu plîng, Ion Saizu-Nora • Fără întoarcere, Dorin Popa • Gheață din calorifere și gheața din whisky, Alex Ștefănescu • Gina, Méhes György • Iaduri. Povestiri sădi(comi)ce, Hélène Lenz • Iubirea și alte iubiri, Ion Milos • Încotro, Ion Gheție • Întîmplări, Alex Ștefănescu • Lacrima interioară, Solo Juster • Madia Mangalena, Michael Hăulică • Milionar la marginea imperiului, Constantin Dram • Moarte și renaștere, Petru Aruștei • My name is Alzheimer, Tania
Roze, crini, metafore by Procopie P. Clonţea [Corola-publishinghouse/Imaginative/901_a_2409]
-
doi împărați ai Amoriților: nu cu sabia, nici cu arcul tău. 13. V-am dat o țară pe care n-o munciserăți, cetăți pe care nu le zidiserăți, dar pe care le locuiți, vii și măslini pe care nu-i sădiserăți, dar care vă slujesc ca hrană. 14. Acum, temeți-vă de Domnul, și slujiți-I cu scumpătate și credincioșie. Depărtați dumnezeii cărora le-au slujit părinții voștri dincolo de Rîu și în Egipt, și slujiți Domnului. 15. Și dacă nu găsiți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85104_a_85891]
-
și amăgiri Ce mă apasă, Voi reclădi o nouă casă, Și porți de soare voi avea, Cu clar de lună și cu stea Și-n locul ce va fi fereastră, Voi pune voalul de speranță... Și flori de rouă voi sădi Ca visul...să îl pot găsi, Doar... strălucirea lor curată, Va face visul să se-ntoarcă La țărm, ușor, Pe-o mică arcă.
Aproape de cer by Vera Crăciun () [Corola-publishinghouse/Imaginative/318_a_551]
-
inima mă va cîrmui cu înțelepciune, și să stărui astfel în nebunie, pînă voi vedea ce este bine să facă fiii oamenilor sub ceruri, în tot timpul vieții lor. 4. Am făcut lucruri mari: mi-am zidit case, mi-am sădit vii; 5. mi-am făcut grădini și livezi de pomi, și am sădit în ele tot felul de pomi roditori. 6. Mi-am făcut iazuri, ca să ud dumbrava unde cresc copacii. 7. Am cumpărat robi și roabe, și am avut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85079_a_85866]
-
voi vedea ce este bine să facă fiii oamenilor sub ceruri, în tot timpul vieții lor. 4. Am făcut lucruri mari: mi-am zidit case, mi-am sădit vii; 5. mi-am făcut grădini și livezi de pomi, și am sădit în ele tot felul de pomi roditori. 6. Mi-am făcut iazuri, ca să ud dumbrava unde cresc copacii. 7. Am cumpărat robi și roabe, și am avut copii de casă; am avut cirezi de boi și turme de oi, mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85079_a_85866]
-
de scai. Am stăpânit cândva un cer de stele și lumilor eu le cântam la nai. Nimicul își încoardă struna. Azi nu străbate-n grota mea nici un străin, doar salamandrele pestrițe vin și cîteodată: Luna. V - Păianjenul Gonit de crucile sădite pe cărări Pan s-ascunse într-o peșteră. Razele fără de-astîmpăr se-mbulzeau și se-mpingeau cu coatele s-ajungă pîn'la el. Tovarăși nu avea, doar un păianjen singurel. Iscoditor micuțul își țesuse mreaja de mătase în urechea lui
Poezii by Lucian Blaga [Corola-publishinghouse/Imaginative/295565_a_296894]
-
se duce, se tot duce în peisaj, piatră cu piatră, potrivind, un drum flancat, de-a stânga și de-a dreapta, cu sarcofage, urne, mauzolee, păstrând cenușa, oseminte-adăpostind. Așa vedeau romanii Drumul, orice limite-nfruntînd în mare-mpărăție a vieții-naintînd prin moarte sădită-n șiruri de două părți. Cei de la umbra chiparoșilor în sarcofage dorm, ascultă sunetul de securi și de lănci, marșul cohortelor, roțile de care, nechezul cailor. Acestea toate, la rândul lor, acuma nu mai sunt, dar morții cei mai vechi
Poezii by Lucian Blaga [Corola-publishinghouse/Imaginative/295565_a_296894]
-
bogaților față de săraci și unele practici sexuale (ce supraviețuiesc și astăzi) condamnate de preoțime, mai puțin desfătarea bărbatului cu câte cadâne era în stare să le hrănească. Scrierea lui Enoh are un caracter moral, ea separă binele de rău și sădește spaima, teama pentru ca sfaturile sale de bine să fie respectate. Contravenienții sunt amenințați cu pedepse sălbatice, ceea ce practică și ortodoxia noastră de astăzi. Interesant că ea reține mitul potopului, a prăpădului general și a nașterii lui Noe, omul ideal, fără
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93046]
-
nu tu le-ai zidit, 11. case pline de tot felul de bunuri pe care nu tu le-ai umplut, puțuri de apă săpate pe care nu tu le-ai săpat, vii și măslini pe care nu tu i-ai sădit. Cînd vei mînca și te vei sătura, 12. vezi să nu uiți pe Domnul, care te-a scos din țara Egiptului, din casa robiei. 13. Să te temi de Domnul, Dumnezeul tău, să-I slujești, și pe Numele Lui să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85078_a_85865]
-
poporului și să zică: Cine a zidit o casă nouă, și nu s-a așezat încă în ea, să plece și să se întoarcă acasă, ca să nu moară în luptă și să se așeze altul în ea. 6. Cine a sădit o vie, și n-a mîncat încă din ea, să plece și să se întoarcă acasă, ca să nu moară în luptă și să mănînce altul din ea. 7. Cine s-a logodit cu o femeie, și n-a luat-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85078_a_85865]
-
tale, și în toate zilele vei fi apăsat, prădat, și nu va fi nimeni care să-ți vină în ajutor. 30. Vei avea logodnică, și altul se va culca cu ea; vei zidi casa, și n-o vei locui; vei sădi vie, și nu vei mînca din ea. 31. Boul tău va fi junghiat sub ochii tăi, și nu vei mînca din el; ți se va răpi măgarul dinaintea ta, și nu ți se va da înapoi; oile tale vor fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85078_a_85865]
-
37. Și vei fi de pomină, de batjocură și de rîs, printre toate popoarele la care te va duce Domnul. 38. Vei semăna multă sămînță pe cîmpul tău, și vei strînge puțin; căci o vor mînca toată lăcustele. 39. Vei sădi vii și le vei lucra, dar vin nu vei bea, ba nici n-o vei culege, căci o vor mînca viermii. 40. Vei avea măslini, pe toată întinderea țării tale: și nu te vei unge cu untdelemn, căci măslinele vor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85078_a_85865]