4,413 matches
-
istoric, dar și de moralistul iscoditor, de teologul, de patrologul frenetic, așadar de un bun cunoscător al Scripturii, dar și al cărților Sfinților Părinți. Dicționarul scriitorilor români A-Z (coordonat de Mircea Zaciu, Marian Papahagi și Aurel Sasu) insistă asupra tentației ezoterice la chemarea căreia pare să răspundă de fiecare dată cu promptitudine criticul-foiletonist preocupat de a lărgi în permanență dimensiunile și orizontul lecturii. Dacă lucrările anterioare monografiei dedicate lui Slavici se subordonează acestei catalogări lucru discutabil de altfel putem afirma
by Steliana Brădescu [Corola-publishinghouse/Science/1060_a_2568]
-
și predilecția pentru sonet și rondel. Însă distanța în timp, schimbarea tonului și a atitudinii auctoriale, de la ironia tinereții față de provocările vieții la tristețea bătrâneții copleșitoare, duc la pierderea inefabilului poetic, a exuberanței jocului metaforic și, în același timp, la tentația de a simula contemplația. Cu doar câteva zile înaintea morții, după cum își amintește criticul Valeriu Râpeanu în prefața antologiei Poezii. 1928-1977 (1986), autorul predase Editurii Eminescu manuscrisul Cartea rondelurilor, ce venea să împlinească o „operă alcătuită cu o discreție exemplară
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287239_a_288568]
-
așadar, un „exod în regatul propriilor noastre tenebre” sau un „tainic amestec de durere și exaltare”, căutare extatică a „esențelor pure”. Cu O linie aproape neagră - Une ligne presque noir (2000), dimensiunea gravă (percepția semnelor rău prevestitoare, obsesia tanatică și tentația senzualității fruste) dobândește accente dominante. Eul liric, înstrăinat în „lemnăria subconștientului”, își proiectează stările în imaginea unui univers ostil, într-un spațiu de o materialitate densă, grea, dizarmonică. Alternativa refugiului salvator în edenica lume originară, a satului, a naturii, niciodată
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285659_a_286988]
-
în care aceste "-isme" metanarative nu ne mai spun nimic, că am trecut, cu alte cuvinte, într-o zonă temporală "fără de ideologie", dezideologizată, este în sine una ideologică. Există, fără putință de tăgadă, o anumită seducție a ideologiei, o anumită tentație spre ideologizare în orice discurs care se plasează în cadrele maniheismului teoretic. Din acest punct de vedere, ne aflăm în situația de a accepta că o discuție despre ideologie este una care implică un anumit grad de complexitate epistemologică. Fie
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
articolele din etapa constructivist-integralistă - desprinderea totală de planul conceptual În direcția mallarméană a „cedării inițiativei cuvintelor” și a transformării poetului Într-un „operator al limbajului”. E o anti-mimesis declarată ori de cîte ori se vorbește despre „creație pură” (epurată de tentațiile „fotografierii” naturaliste a lumii) sau de „plăsmuire abstractă”, - formulă, aceasta din urmă, calificînd Însăși imaginea poetică: „plăsmuire abstractă, imaginea raport pur (s.n.) a două elemente cît mai depărtate (sau cît mai apropiate) Între ele”. Abstracțiunii „logicii” și „gramaticii” li se
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
vechi”, „Toate acestea - știi? - sînt ca Într-un vechi album”, „Vezi seară romantică și fată ca lumină la ferestre”; rare momente de distanțare, Într-o poezie dominată, totuși, de langoarea simbolistă, de „spital”, Întreținută de decorul monoton-sumbru al „orașului Întunecat”. Tentația evaziunii („Case mici și albe voiau din orașul Întunecat să fugă”, „O! Lumina care vine acolo de pe cîmp, luminoasă”) completează evantaiul simbolist al viziunii; eliberare promisă de un peisaj idilic, (cvasisămănătorist!): „Și am vrut amîndoi bisericuța mică și albă din
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
sînt accente vechi, ca Într-un herbar flori păstrate”, „clopotele depărtîndu-se ca albe cirezi”, „În mine chipul tău ca Într-un pahar o floare albă”, „tristețea ca un pietriș În apă”, „glasul tău e mesteacăn subțire În vînt” etc. Uneori tentația asociativă e prezentă În fiecare vers, ca În această strofă tipică, citată și de E. Lovinescu: Așa: vino să-mi ridici sufletul ca pe o coajă de copac și să-mi citești durerile Închise - cuiburi de păsări triste, acolo. MÎinile
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
a textelor comentate, utilizate mai degrabă drept catalizatori ai propriei imaginații creatoare. Textul „critic” se impune astfel ca un nou poem, paralel cu poemul-reper, Într-o redundanță semnificativă pentru gradul de implicare a cititorului; un impresionism sui generis, respingînd orice tentație realmente analitică: „Aha! vă văd aici, de la masa mea de scris, imbecili infatuați, scribi prostituați și senili, cu gîtlejul și ochiul bleg Întins să prindeți un răspuns, o «explicație» de atîta vreme cu scîncete și autoflagelări cerută. Nu, nici de
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
Voronca - „miliardarul de imagini”. Abia coagulat, sîmburele metaforic germinează În acea luxurianță „tropicală” a discursului, ce antrenează, parcă mereu nesatisfăcut În imperialismul său, noi și noi aluviuni verbale. Cum am mai observat, descripția și notația „impresionistă” manifestă mereu tendințe centrifuge: tentația „demonului analogiei” este prea mare pentru ca poetul să nu-i cedeze aproape În fiecare vers. Covîrșitoare În volume ca Brățara nopților sau Incantații, ea era prezentă și În mai echilibratul Ulise, chiar În unele secvențe În care „rama” tabloului rămînea
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
sau În adînc Rotundul ceas pe-obraz goană ovală... Treptat, imaginea care se impune e, totuși, cea a contemplatorului oprit la porțile cetății Un străin la poarta orașului, cum sună un titlu de sonet -, oarecum blocat În acțiunea sa de tentația, mai puternică, a Întoarcerilor spre sinele tulburat, către "lăuntricul zvon" și "lutul scoică" spre care descinde sîngele ca spre un hățiș", contrazicînd sau punînd sub semnul Întrebării voința prezumtivului erou-cavaler. O zi, o buclă pe acest tăiș? Acum, ca la
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
meditației filosofice, „totuși este trist în lume”, iubirea însăși fiind muritoare.”2 1 op. cit., p. 179 2 op.cit., p. 181 35 Lucrurile fiind limpezite din unghiul înțelesurilor, Vladimir Streinu socotește că simbolica floare-albastră a romanticilor exprimă la Eminescu „cea dintâi tentație a vieții, pe care e adevărat că o reduce, cu versul ultim, la pesimismul poeziilor lui de debutant, dar nu fără o diferență de timbru muzical și fără a o relua în opera întreagă sub forma spectaculoasei oscilații eminesciene între
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92909]
-
acribie și competență. Ca și monografia confratelui mai vârstnic, lucrarea lui Const. Ciopraga poartă amprenta cercetării de tip universitar, desfășurată metodic, în temeiul unei documentări atente, ce tinde spre exhaustiv. Meritele amândurora sunt incontestabile și nu ar avea nici un temei tentația de a coborî una în defavoarea celeilalte. Narațiunea biografică streiniană amintește în chip izbitor de modalitatea călinesciană aplicată la Creangă. Ipotezele biografice sunt avansate cu prudență acolo unde documentele de arhivă sunt neîndestulătoare sau neclare. „După afirmații directe sau numai piezișe
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92909]
-
omul Timoteo, prizonier al problematizării propriilor obsesii, hrănindu-se din anticipări, închipuiri și dezmințiri succesive ca dintr-un delirant repertoriu de erori, frustrări și mustrări de conștiință. O conștiință a păcatului și a expierii, mână-n mână cu o irepresibilă tentație a deriziunii, inclusiv față de persoana cu care are o relație intimă de durată; deriziune în insolit tandem cu un devotament cvasireligios, probă stranie a nevoii copleșitoare de a iubi și de a fi iubit. Obiectul atracției fatale, obișnuita necunoscută din
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
Institutul de studii politice din Paris. S-a afirmat pentru prima oară în atmosfera anilor șaptezeci, alături de "noii filosofi", tip André Glucksmann. Romancier și "filosof al actualității", Pascal Bruckner (a se vedea eseurile "Mizeria prosperității", "Euforia perpetuă", "Noua dezordine amoroasă", "Tentația inocenței", Prix Médicis, 1995), este cunoscut în România mai ales prin cărțile sale de proză apărute la Editura Trei: "Iubirea față de aproapele" (lansată în 2005 la București, în prezența autorului), "Hoții de frumusețe" (Premiul Renaudot, 1997), "Luna de fiere" (transpus
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
premeditat burlescă, ar fi terifiantă, când vine vorba de perfecționarea nodului culisant al ștreangului, de cocktail-uri letale frumos colorate, arme de foc fără cusur ș.a.m.d. Tobă de carte în privința sinuciderii, Antoine se va lecui și de această tentație. Căci preferă să rămână sub blestemul rațiunii: sărac, celibatar deprimat, dar nu mort. Adică un spinozian care vede, dincolo de poleiala libertății și a opțiunii, mașinăria care se hrănește cu suflete omenești. Tocmai de aceea a și încetat să iubească, să
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
o nesfârșită inhibiție și crispare. Autorul maghiar oferă nu doar un florilegiu de fornicații copleșitoare, ci și un repertoriu psiho-analitic, de la frigiditate și depresii până la vulgaritate și lăcomie penibilă, de la vocația de a face răul prin instigare și farse până la tentația de a castra bunele intenții. Estherházy este un ironist și un masochist totodată, un anatomist-connaisseur și un amant-psiholog ce nu ezită să idolatrizeze femeia și totodată să se autodezamăgească prin explorarea mizeriei fiziologice, rod al involuției cărnii către monstruos. Un
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
de acțiune a factorilor biologici). Sistemul limbic intervine în procesul de reîntărire și are drept punct de plecare răspunsurile sexuale executate efectiv în cursul vieții și va diferenția o conduită heterosexuală adultă plecînd de la o sexualitate difuză, mai mult ambivalentă (tentația homosexuală). Neocortexul, mai ales la om, influențează profund fiziologia și patologia comportamentului sexual (deviant). Efectele leziunilor corticale sunt cu atât mai grave, cu cât urcăm pe scara filogenetică. La mamifere o decorticare de 20% determină tulburări severe, pe când la celelalte
Asistenţa la naştere în prezentaţie craniană şi pelvină by Mihai Botez, Vasile Butnar, Adrian Juverdeanu () [Corola-publishinghouse/Science/305_a_1432]
-
al ivirii, pe care limbajul comun îl trădează prin înlocuirea verbului (în grecește participiul phainomenon, derivat din phainô) cu un substantiv (în limbile moderne: die Erscheinung - germ., the manifestation - engl., le phénomène sau l’apparition - fr.). Privirea fenomenologică, purificată de tentația comodității optice, va trebui sa verbalizeze dinamica apariției - așa cum constrângerile interne ale fizicii cuantice au prescris deja, în concepția lui David Bohm, de pildă, limbajul „rheomodului”. Apariția e un act, iar nu o stare: esența fenomenalizării, care ține de o
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
momente discrete: cel al apariției culorii vizibile și cel al apariției culorii invizibile, echivalentă cu o impresie originară, străină de orice intenționalitate constituantă. Transformarea impresiilor originare în calități ale obiectelor sensibile este operația conștiinței; această transformare imediată este însă o tentație căreia orice poet sau pictor adevărat îi rezistă. Regimul de activitate al intenționalității e secondat, dacă nu cumva precedat, de regimul pasiv al impresionabilității: înainte de a fi percepută în conținutul său vizibil (identificat în paleta cromatică sub numele de roșu
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
mai târziu - n-au contestat „pentru sublimul anarhic” (Gillian Rose) ideea suveranității statale 1. Tradiția a citit în celebrul îndemn al lui Iisus („dați Cezarului ce este al Cezarului și lui Dumnezeu ce este al lui Dumnezeu”) o cenzură a tentației puterii absolutiste. Regele sau împăratul nu se poate proclama „dumnezeu” decât confundând domeniul competențelor seculare cu normele religioase. Atunci însă se naște tirania. Distincția între teologic și politic înseamnă distincție, dar nu separație, așa cum modernii au fost tentați să creadă
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
de laudă ale lui Dumnezeu sunt extrase din contemplația străvezie a frumuseții care, în cele din urmă, va salva lumea. Or, sublimul generează numai reflexe himerice și pofta de irealitate. Pe tărâmul acestei false reconcilieri cu haosul programatic al ființei, tentația este de a escamota problematica metafizică a răului, dacă nu prin uitare, atunci măcar prin amânare. Pentru Ortodoxia universală, disocierea frumosului de adevăr va rămâne însă indiciul unei fatale schizofrenii. În grădinile nemuritoare ale veșniciei însă, „mila și pacea s-
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
I., ed. Nikolaus Netzhammer în colaborare cu Krista Zach, traducere de Dr. George Guțu, Editura Academiei Române, București, 2005. Neuhaus, Richard John, The Naked Public Square: Religion and Democracy in America, Wm. B. Eerdmans Publishing Co, Grand Rapids, 1984. Neumann, Victor, Tentația lui Homo Europaeus. Geneza spiritului modern în Europa centrală și de sud-est, Editura Științifică, București, 1991. Newman, John Henry, An Essay on the Development of Christian Doctrine, James Toovey, Londra, 18451. Newman, John Henry, The Idea of a University, ed.
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
vechimea de necontestat, care îl așază, ca origine, în timpuri foarte îndepărtate, cercetătorii se întrec în a aduce dovezi ale consemnării în scris a unor teme și structuri narative de b. încă din Antichitate și în a le depista sursele. Tentația aflării originilor a orientat cercetarea, în acord cu direcțiile științifice dominante în epocă, către miturile arhaice clasice sau indo-europene (teoria mitologică) sau către textele scrise ale vechilor indieni, de unde, pe diferite căi, ar fi ajuns în Europa (teoria indianistă sau
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285668_a_286997]
-
sociale sunt cele care le controlează viața. Ultimele două modalități sunt orientate către viitor. (5) Una este a oamenilor care au învățat mai degrabă să muncească, decât să se joace și care încearcă să evite pe cât posibil orice fel de tentație și (6) alta este a acelora foarte religioși, care consideră că viața adevărată începe abia după moartea trupului. 5.1. Care modalitate temporală credeți că se potrivește cel mai bine oltenilor? Obiective: • De preferat să fie indicat un singur răspuns
by Constantin Crăiţoiu [Corola-publishinghouse/Science/1063_a_2571]
-
cu profesorul de sport” - „pentru că îmi petreceam timpul cu fetele din echipă, prietenele mele” - „pentru că toată lumea era mândră de noi, mai ales domnul profesor” De ce este pe locul I? În general copiii care vor să facă sport sunt din ce în ce mai puțini, tentațiile și mijloacele de petrecere a timpului liber fiind nenumărate și efortul fizic și psihic mai mic. Consider că pentru aceste fete handbalul era pe primul loc pentru că am știut să le cultiv plăcerea de a face mișcare, plăcerea competiției, dorința
TEHNICA ŞI TACTICA JOCULUI DE BASCHET by Cătălin Ciocan () [Corola-publishinghouse/Science/91611_a_92805]