3,404 matches
-
nu este găsit nicăieri. Plutonierul Caraiman are șira spinării ferfeniță. Undeva în lungul cărării soldații sapă în pământul tare o groapă lată, cât mai adâncă să nu ajungă lupii la ei. "...odihnește sufletul răposaților robilor Tăi, în loc luminat, în loc cu verdeață, în loc de odihnă, de unde au fugit durerea, întristarea și suspinarea ..." murmură cântat tânărul preot militar lângă năsălia improvizată din câteva scânduri, unde se află întinși cei trei. Cineva înlăturase de pe fețele morților negreala cheagurilor uscate de sânge, apoi le încrucișase pios
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
întorcând capul spre mine. Nu le mai suport. Iar fac pipi peste grădină și nu mai vine mierla să cânte dimineața. Negruțiu ăsta e un nesimțit. Un ne-sim-țit. M-am ridicat și m-am apropiat. Grădina ne îmbrăca parcă în verdeața ei. Mi-am coborât glasul ca să-l aduc la nivelul bunică-mii. Îi plăcea să vorbească în șoaptă, mai ales când se referea la Negruțiu. Nu voia să-și strice relațiile cu el, și era în stare ba să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
morii de la iaz!) Cel mai frumos lucru de-acolo pentru mine erau poate iazul și moara. Și cred că, în adevăr, era un iaz foarte frumos. O bucată era lung și trist, singuratic. O altă bucată, cu malurile pline de verdeață și de copaci. Iar moara avea ceva nemaiauzit de misterios. În sat aveam câțiva amici țărani, unul Petrea Petrișcanu mai ales. Alăturea stătea un personaj foarte important, un țăran, Tancă, care avea pe casă un cuib de cocostârci, păsări pe
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
Manolea, răsaduri și harbuji. Gospodarii de la Probota, din Sîndeni, din Siliștea și din Dolhești, cei de la Buda și Valea Poenii, de la Răhtiveni ori din Roșcani, veneau cu grâne și cu vite sau numai cu sufletul. Se schimbau oi și grăunțe, verdețuri, caș, miere și nuci, purcei, păsări, se întâlneau cumetrii, finii cu nânașii, și cei care avea de vorbit ca să hotărască o vânzare ori o nuntă. Când soarele se ridica pe cer, târgul era în toi și foiala mulțimii s-auzea
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
bătrânului licăreau sub sprâncenele gălbui iar șomoltoacele albe de păr din jurul cheliei răsăreau vesel. Pe șes, târgul se împărțea în trei : într-un capăt vitele, la mijloc porcii și oile, iar la marginea umblată dinspre drum se înghesuiau grânele, păsările, verdețurile și mărfurile mărunte. Chiar în drum, rezemat de băț, cu pălăria pe ochi și chică mare la ceafă, un lungan sfrijit explica ceva unui moșneguț cu fața fleșcăită pe fălcile late. Gura mare a acestuia, cu buze întoarse înăuntru pe
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
nici tensiune, nici extaz. Dar, normal, nu fețele mi se păreau partea cea mai interesantă. Geometria corpurilor amanților caligrafia grațioasă a membrelor lor conduceau ochiul direct spre realitatea organelor lor genitale. Părul pubian al femeii era ca un petic de verdeață pe zăpada albă, iar membrul bărbatului era ca un arbore de santal crescând din el. I-am privit. Apoi i-am privit din nou, ca să văd cum erau formați ceilalți oameni. Privindu-i, nu eram părtinitoare. Înțelegeam atât perseverența bărbatului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
am suportat lipsa contactelor, a corespondenței, a telefoanelor. Deodată, ca sub efectul unei cafele tari, toamna se trezesc facultățile agresive ale minții mele și-ncep să îmi simt, tot mai mult și mai tăios, propriile contururi, dizolvate până atunci în verdeață și caniculă. La sfârșitul fiecărei veri încep să-mi pun, mereu, aceleași și aceleași întrebări: ce-mi va aduce toamna 162 care vine? Ce va schimba în viața mea? Mi se va da din nou destulă putere ca să fac să
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
oricărui oraș românesc, oricât de frumoasă ar fi zona sa centrală. Cartiere-ntregi de case pitorești au fost rase de pe fața pământului și înlocuite cu întinse, monstruoase ghetouri de beton, cu blocuri așezate la o palmă unul de altul, fără verdeață, fără locuri de joacă pentru copii. O populație adusă în mare parte de la țară a fost îngrămădită în aceste clădiri. Un întreg popor a fost silit să trăiască în "cutii de chibrite", cum au fost botezate blocurile din prefabricate. Eu
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
vasele goale: rușinați și roșiți, își acoperă capul. 4. Pămîntul crapă, pentru că nu cade ploaie în țară, și plugarii, înșelați în nădejdea lor, își acoperă capul. 5. Chiar și cerboaica de pe cîmp naște și își părăsește puii, pentru că nu găsește verdeață. 6. Măgarii sălbatici stau pe locuri înalte și pleșuve, trăgînd aer ca niște șerpi; li se topesc ochii, pentru că nu este iarbă." 7. " Dacă nelegiuirile noastre mărturisesc împotriva noastră, lucrează pentru Numele Tău, Doamne! Căci abaterile noastre sunt multe, am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85098_a_85885]
-
bani degeaba. Expoziția a fost o porcărie. Și Charlie... Kitty se Înfioră numai auzind numele lui Charlie. — Nu vrei să vii Încoace, să stăm Împreună la soare? o Întrerupse ea. Putem să ne plimbăm prin Bel Air, e așa multă verdeață aici, putem să ne răcorim la piscină. Meriți și tu să te odihnești. Iar Matthew e foarte drăguț, nu se va supăra. — A, apropo, ce face? o Întrebă Desert Rose, prefăcându-se brusc că o interesa. De fapt, Kitty știa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
luni după ce bunicul nostru încetase să mai respire și, cred eu, plecase la Cruce, pe Caraiman (unde sufletul îi bântuia pe Brâna Portiței, pe Albișoare, pe Colții Picăturii, pe Vâlcelul Spumos și, mai cu seamă, în primul circ glaciar, La Verdeață), bunica noastră Veronica a vândut sufrageria lor florentină, cu banii și-a cumpărat o garsonieră, iar nouă, fiindcă vroia să scape de ele, dar se rușina să le arunce, ne-a adus o grămadă de pachete, pline cu obiecte personale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
parcă era scris: ”moartea”. -... Dumnezeu s-o odihnească în pace, și să-i fie țărâna ușoară Amin!... Încheie slujba de "pomenire”, Părintele Boboc. Soarele lunii lui Cuptor, se suise pe cer în cumpăna amiezii și lumina dogoritor. Pe terasa de verdeață umbroasă de la Horpaz, adia o răcoare binefăcătoare. ... A doua zi de dimineață, prin grija lui Carmen și Avel, Emil a fost transportat la Aeroportul Otopeni... și, cu aeronava pe direcția Canada, a părăsit țara. - Du-te, băiete... du-te la
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
ceva cu el, cu sufletul lui, ceva ascuns și dureros... Își pierduse echilibrul sufletesc, apoi, însingurarea în care se întemnițase îi pusese stăpânire pe Aleea era largă și foarte lungă, plină de-o parte și de alta cu flori și verdeață. Fără voia lui, picioarele îl duse într-un suflet spre poartă. In acelaș timp, clopotele bătură de sfârșit de slujbă. In fața porții, Vasilica într-un veșmânt negru, din cap și până în tălpi, cu brațele încrucișate pe piept îl aștepta
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
De-a lungul acestei îndelungate nopti a sufletului, neluminată decât de tăișul unei necurmate interogări lăuntrice, simti cum alunecă într-un somn lung... lung, cu vise... Se făcea, că era într-un loc necunoscut, cu un peisaj abrupt cu multă verdeață... o apă mare, învolburată, cobora din munți vijelioasă printre stânci. Iorgu trebuia să treacă de partea cealaltă a apei, ca să ajungă sus pe munte la Schit, pentru rugăciune. Printr-un vad, mai puțin adânc, păsind cu băgare de seamă pe
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
pentru acordeon, roman pentru care a primit Premiul Uniunii Scriitorilor. A publicat apoi și alte cărți, bine primite de critica literară: Amantul Colivăresei, Proorocii Ierusalimului, Mirii nemuririi etc. Cea de-a doua ediție a romanului Istoria eroilor unui ținut de verdeață și răcoare, apărută la Cartea Românească, deschide seria dedicată lui Radu Aldulescu. Miza tuturor romanelor lui Radu Aldulescu este supraviețuirea, dorința de a rezista până la capăt. Important nu este să te vindeci, pare a spune Aldulescu, ci să înveți să
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2211_a_3536]
-
în jos, astfel dădeam târcoale unei lumi pe care o regăseam străină și inutilă, de o nebulozitate toxică, a cărei menire unică era aceea de a mă împiedica să respir“. Drumul lui Relu Golea, din Istoria eroilor unui ținut de verdeață și răcoare, este la fel de lung ca și cel al lui K., din Castelul lui Kafka: un drum care nu duce nicăieri, dar care trebuie numaidecât parcurs. Povestea lui Relu Golea este povestea individului care încearcă să supraviețuiască în lumea celorlalți
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2211_a_3536]
-
de volume, scrise toate într-un subsol de bloc. Împreună cu încă doi tineri, Relu Golea hotărăște să evadeze din mizeria și sărăcia în care a trăit toată viața, și plănuiește să fugă din țară, visând mereu la îndepărtatul „ținut de verdeață și răcoare“. Revoluția din decembrie 1989 dă peste cap planurile de evadare ale lui Golea, care, după mai multe peripeții la Timișoara, revine la București, în subsolul lui de fochist. Relu Golea seamănă, în anumite ipostaze, cu „omul din subterană
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2211_a_3536]
-
lui Dostoievski. Singurul roman pe care Aldulescu îl scrie în întregime la persoana întâi Romanul este pentru Radu Aldulescu o formă de revoltă, un instrument de condamnare a comunismului, dar și a răului în general. Istoria eroilor unui ținut de verdeață și răcoare a supărat probabil pe unii, căci în carte apar numele mai multor scriitori care i-au adus numeroase omagii dictatorului Nicolae Ceaușescu. Se poate spune că romanul este împărțit în două: în prima parte acțiunea se petrece în
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2211_a_3536]
-
în prima parte acțiunea se petrece în comunism, iar în cea de-a doua parte, în postcomunism. Cartea lui Aldulescu vorbește despre o lume a răului, despre singurătate și despre sfârșit. S-a spus despre Istoria eroilor unui ținut de verdeață și răcoare că este și un „roman vesel“, însă această „veselie“ nu face decât să ne trimită cu gândul la „comedia nenorocirii“ din scrierile lui Samuel Beckett. Într-un interviu, Radu Aldulescu, „ca orice romancier care se vrea profesionist, cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2211_a_3536]
-
românească, de anvergură balzaciană. Un vis asemănător are și Relu Golea, autor a două sute de kilograme de manuscrise și care își propune să scrie peste treizeci de romane, fiecare în jur de șase sute de pagini. Istoria eroilor unui ținut de verdeață și răcoare este singurul roman pe care Aldulescu îl scrie în întregime la persoana întâi, iar cititorul poate observa că între autor și Relu Golea, personajul principal al cărții, există o anumită identificare. Despre Radu Aldulescu, Dan C. Mihăilescu spunea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2211_a_3536]
-
Mihăilescu spunea într-una din emisiunile sale: „Este singurul prozator român care are exact acea veche experiență de viață a prozatorului american, care știe să mănânce din viață și să o dea înapoi“. Radu Aldulescu, Istoria eroilor unui ținut de verdeață și răcoare, colecția „Proză“, seria de autor „Radu Aldulescu“, Editura Cartea Românească, 2007, 33.95 lei TREI R|SPUNSURI DE LA RADU ALDULESCU „Ediția a doua a cărții a avut o soartă mai bună“ Bogdan Romaniuc Istoria eroilor unui ținut de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2211_a_3536]
-
și răcoare, colecția „Proză“, seria de autor „Radu Aldulescu“, Editura Cartea Românească, 2007, 33.95 lei TREI R|SPUNSURI DE LA RADU ALDULESCU „Ediția a doua a cărții a avut o soartă mai bună“ Bogdan Romaniuc Istoria eroilor unui ținut de verdeață și răcoare a fost reeditată anul trecut. Este ținutul de verdeață și răcoare la fel de îndepărtat ca acum zece ani, când romanul a apărut pentru prima oară? Aș începe prin a-ți spune cum a fost primit romanul în urmă cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2211_a_3536]
-
Românească, 2007, 33.95 lei TREI R|SPUNSURI DE LA RADU ALDULESCU „Ediția a doua a cărții a avut o soartă mai bună“ Bogdan Romaniuc Istoria eroilor unui ținut de verdeață și răcoare a fost reeditată anul trecut. Este ținutul de verdeață și răcoare la fel de îndepărtat ca acum zece ani, când romanul a apărut pentru prima oară? Aș începe prin a-ți spune cum a fost primit romanul în urmă cu zece ani, când a apărut prima oară. Nu eram tocmai un
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2211_a_3536]
-
să fii scriitor în România ante și postdecembristă. Ediția a doua a avut o soartă mai bună. S-au scris mai multe recenzii, și însăși faptul că mi se pune o astfel de întrebare, „Cât de îndepărtat este ținutul de verdeață și răcoare?“, mă bucură și înseamnă mult pentru mine. Eu unul sunt mai aproape de acel „ținut de verdeață și răcoare“ decât în urmă cu zece ani și pentru că sunt mai bătrân, și pentru că soarta cărții pare să se fi îmbunătățit
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2211_a_3536]
-
au scris mai multe recenzii, și însăși faptul că mi se pune o astfel de întrebare, „Cât de îndepărtat este ținutul de verdeață și răcoare?“, mă bucură și înseamnă mult pentru mine. Eu unul sunt mai aproape de acel „ținut de verdeață și răcoare“ decât în urmă cu zece ani și pentru că sunt mai bătrân, și pentru că soarta cărții pare să se fi îmbunătățit substanțial la a doua ediție. În ce privește lumea în care trăim, la care se referă desigur întrebarea ta, ar
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2211_a_3536]