15,631 matches
-
fața nevăzută a scenei, în plină scenă, am răspuns. A râs cum numai el știa să râdă. Dar... au trecut din nou anii și spectacolul își aștepta viața. La Sibiu, prin calitățile de prim rang ale managerului general Constantin Chiriac, minunea a fost posibilă. "Încercăm", mi-a spus Chiriac... Și astfel, cu doi actori de excepție, Ilie Gheorghe și Marian Râlea, și cu închipuiri tinere Veronica și Ioana calea destăinuirilor râsul plânsului s-a iluminat. Un spectacol despre magia și deriziunea
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
audă bătaia inimii lor și să aibă grijă de starea lor de spirit? Dar, să fim optimiști: luni 10 septembrie, Alexa Visarion a fost numit director la Teatrul Mic "teatrul unde a fost director Penciulescu". Dea Domnul să se întâmple minunea învierii lui" a marelui Teatru Mic. Nu mai sunt atât de tânăr încât să mi se pară că am tot timpul înainte, dar nici atât de bătrân încât să se fi stins totul în mine... sunt obligat să-mi transform visele
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
vinovată de tot ceea ce s-a întâmplat; căutarea unui sprijin emoțional, a simpatiei, rezonanței emoționale a celorlalți față de situația sa; exprimarea emoțiilor în crize de plâns, accese de mânie; recurgerea la gândirea magică, când persoana speră să se întâmple o minune și să iasă din situația imposibilă. Adecvarea celor două tipuri de strategii la diferite situații traumatice se studiază încă. Astfel, există studii care arată că strategiile de coping axate pe emoții nu dau rezultate convingătoare în intervențiile cu victimele abuzului
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
mod Înfiorător, de nici nu te mai poți auzi vorbind; nu pare să existe vreo regulă sau, de vor fi existând vreunele, nu le respectă nimeni. și nu ai idee cât de confuz este totul. (Lewis Carroll, Alice În Țara Minunilor) Introduceretc "Introducere" Ultimii ani au fost marcați, printre altele, de eforturile susținute ale administrației publice de a se conforma cerințelor impuse de mult dorita aderare a României la Uniunea Europeană. Acest deziderat național, cum a fost el numit, Îmbrățișat de majoritatea
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
acestei noi relații din altele total diferite de ea” (Hume, 1738, Cartea a treia, Partea întâi). Acest pasaj este adesea redus la sloganul „nici un trebuie - nu deriv] din - este” și e venerat că „Legea lui Hume”. Se consider] c] face minuni - indic] distincția fundamental] dintre fapte și valori, demonstreaz] noncognitivismul și (mai ales) respinge naturalismul. (Ultima presupunere este una ciudat], deoarece Hume era naturalist.) De fapt, aceast] Lege nu face nimic din cele de mai sus, deoarece Hume insist] asupra unei
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
cu zicerea lui celebră: Eu nu caut, eu găsesc. A scos un dolar și mi l-a întins: de la noi mai puțin, de la Dumnezeu mai mult! Am înțeles că trebuie să-l părăsesc și i-am sărutat dreapta făcătoare de minuni. De cîte ori mi-i dor de Picasso, urc în Turnul Goliei. 21 iulie Păstorel și Pallady, dublu-portret într-o singură fotografie, care ar putea fi comentată și așa: unul înțepa cu zîmbetul pe buze, celălalt împrăștia venin cu superbie
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Dali, spaniolul, care va să zică, nu era și rumân get-beget?), mare pișicher! Tocmai scăpase din ghearele morții, după arsura zdravănă, suferită cînd se juca cu chibriturile, singur, acasă, la Port Lligat, în lipsa Galei, plecată la piață, deci numai ce scăpase ca prin minune doar cu vîrfurile mustăților compromise, și și dădu fir la București că vine, să fie așteptat că aterizează la Otopeni. Închipuiți-vă ce forfotă generală, la toate nivelurile, de la Palatul Primăverii pîn' la Mînăstirea Secu: vine Dali! vine Dali! țopăia
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
ales de acea parte a rezistenței anticomuniste, care a văzut tot timpul în comunism ceea ce trebuia (și trebuie) văzut, adică ansamblul unei practici odioase, chiar și cînd ele îmbracă staniolul perfidiei zîmbitoare. Ei bine, întregul front democrat înfiripat, ca o minune, după 1989, a preluat acest comportament de la cei care au înfruntat, psihic și fizic, teroarea concentraționară și a încercat să-l impună societății post totalitare. Că această societate n-a prizat în totalitate, din varii cauze, pe care le și
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
a fost pusă la dispoziția năvalnicului public. În mijlocul căruia s-a aflat și "trimisul nostru special" Erwin Kessler. Al cărui scris, sagace și pătrunzător, se pliază acum cu o, i-am spune acută luxură, desfrînare analitică, se pliază deci de minune pe tema ofertată de orașul-lumină, căruia nu-i este teamă, nici n-ar avea cum, pentru că știe s-o ferească, elegant, de frivolitate. Singurul monstru sacru în viață, din stirpea faimoșilor falocrați ai artei, pare a fi César, autorul unui
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
că și capul modern-civilizat al celui ce le stîrnise aversiunea bășcălios-balcanică poate genera încredere. Și a generat. Slavă domnului! Că și acum, după ce tumultul electoral s-a mai stins, ne gîndim la tot ce s-a întîmplat ca la o minune. Dar de unde să știe fîrtații noștri întru neam că România cea mare și frumoasă, în care ei acum se simt în liniște, a fost opera unor burjui cu barbișoane și chiar cu pince-nez-uri? Prin barbișonul noului președinte ei învață, fără
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
îngîndurat, dar și lucid vizionar, e mîngîiat de cele două lampioane cu lumină caldă, băncile de sub el sînt gata oricînd să-i primească pe cei ce vor să se reculeagă întru vrednică istorie. Ne-a fost dat să trăim o minune. Sîntem privilegiați. Colț de atelier, dedicat (altar și memento) pictorului de rasă H.H. Catargi, căruia puteam, aveam acest privilegiu, să-i calc pragul atelierului din Pangrati, în anii șaptezeci: o eboșă de pe Valea Prahovei, în care se vede gheara leului
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
cea nouă, de-acum, nu face altceva. Arborînd drapelul alb-roșu al securității proprii, întinde mîna. Dovadă: zilele trecute a și stabilit exact suma pe care și-o dorește, dacă Occidentul vrea extinderea NATO spre Est. Iasno? Se mai întîmplă și minuni. Dar la minuni trebuie oameni... adecvați. Cei doi oameni adecvați sînt Olga și Liviu Rusu. Iar minunea se numește conacul Negruzzi de la Hermeziu, la o zvîrlitură de băț, cu mașina, de Iași. Peste locul acesta a bîntuit pustiirea colhoznică, făcînd
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
acum, nu face altceva. Arborînd drapelul alb-roșu al securității proprii, întinde mîna. Dovadă: zilele trecute a și stabilit exact suma pe care și-o dorește, dacă Occidentul vrea extinderea NATO spre Est. Iasno? Se mai întîmplă și minuni. Dar la minuni trebuie oameni... adecvați. Cei doi oameni adecvați sînt Olga și Liviu Rusu. Iar minunea se numește conacul Negruzzi de la Hermeziu, la o zvîrlitură de băț, cu mașina, de Iași. Peste locul acesta a bîntuit pustiirea colhoznică, făcînd din raiul ce
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
trecute a și stabilit exact suma pe care și-o dorește, dacă Occidentul vrea extinderea NATO spre Est. Iasno? Se mai întîmplă și minuni. Dar la minuni trebuie oameni... adecvați. Cei doi oameni adecvați sînt Olga și Liviu Rusu. Iar minunea se numește conacul Negruzzi de la Hermeziu, la o zvîrlitură de băț, cu mașina, de Iași. Peste locul acesta a bîntuit pustiirea colhoznică, făcînd din raiul ce-i aducea zile și nopți fericite lui Costache Negruzzi un tărîm al urîtului și-
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
catafalc, învelit în seceră și ciocan, dar și regele țiganilor, așișderea pe catafalc, deci după aceste imagini pe care nu le mai credeam intrînd în casele noastre, atît de bîntuite, jumătate de secol, de coșmaruri, s-a ivit, ca o minune mai ieri nesperată, imaginea cu Regele Mihai coborînd scara avionului ce-l aducea, în sfîrșit, în țară ca cetățean român. Coborînd scara și începînd să plîngă. În fața mulțimii ce-l aștepta de cincizeci de ani. Ce imagine! Regele plîngînd? Cum
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Cui îi e frică de Helsinki? Nouă. De "două mii de ani", vorba lui Mihail Sebastian, stăm sub toanele acestui răsărit, ce ne-a fost hărăzit printr-un hazard nenorocos, plămădit undeva, în pîntecele, niciodată sătul, al hoardei turanice, dar și minune! hrănindu-se, acest hazard, cînd și cînd, cu binefacerile așezării de sine și ale aspirației la celelalte zări ale continentului. După o Yaltă criminală, cu urmări dintre cele mai dezastruoase pentru fibra noastră, a urmat o Maltă dubioasă și perfidă
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
de foc odihnește ceva tainic ordinea configurațiilor spirituale, care uneori pătrunde prin marea de flăcări". Ce atașantă e înțeleapta distanțare! Cît n-aș da s-o am. Un băiat. O pisică birmaneză. Pentru cîteva minute, din casă, la gardul ștrandului. Minunea pufoasă e lăsată jos, în iarbă. Dintr-o dată, în ochii ei, cer de iulie, bazinul. Ce-o fi, oare, pata asta lucind atît de nemaivăzut pînă acum? Hipnoza durează cîteva clipe lungi. Înapoi, în casă. Havel. Iată un scriitor, unul
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
schimba o vorbă, două, cu bunul Dumnezeu, atît era de special locul acela! În dimineața de după Revelion, îi băteam la ușă, el își ștergea mîinile de vopsele și de ulei (lucra cu ulei de bucătărie: măi Val, tu știi ce minuni scot eu cu ăsta, comestibilul!), ne puneam măștile de urît și-o luam prin zăpada uscată dincolo de lume, spre Cîrlig. De-acolo se iveau, nedezmințit, mascații, trupa fabuloasă, aceeași? alta? ne băgam între ei și făceam cale-ntoarsă, la oraș, pe
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
bici cu gura și în jumătate de oră eram înapoi la Eternitate. Am intrat în bodegă, la căier, și-am vărsat cîțiva stropi de țuică pe pardoseala mirosind a eternitate: Dumnezeu să-i țină-n înalturi! Afară, Ajunul își desăvîrșea minunea. 23 ianuarie Chiar dacă vedem în observația cu ton peremptoriu a lui Lessing statuile, monumentele nu sînt artă o exagerare, nu înseamnă că trebuie s-o și trecem total cu vederea, să ne prefacem a nu distinge indispoziția scriitorului în fața abuzului
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
bulevarde, marcate de somptuoasele clădiri temeinic zidite, constrîngînd retina să le rețină. Ce încîntare toate aceste case, cu aerul lor înstărit, în care s-a plămădit, pînă la instalarea dictaturii, societatea liberală a tuturor posibilităților! Clipe reconfortante pe arterele neatinse, minune! de proiectanții plombelor hidoase, burdușite cu clientela regimului, pleava orașelor, și cu țăranii aduși în nesăbuita industrie socialistă. În lumina apusului, între două grindine, schimbarea gărzii la Palat (Palatul cui?). O urmăresc, nu fără amuzament, știind cum se developă cea
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Tot Bucureștiul îl așteaptă pe Sfîntul Părinte să treacă dinspre aeroport. Iată-l. În mașina lui bizară, de cosmonaut pe scoarța Lunii, omul, simbol cald-impasibil al creștinătății, față ușor congestionată, mai degrabă congestia vîrstei decît a emoției: asist la o minune, pînă ieri nesperată. Tot minune, stranie minune, prezența, pe același scaun mobil, a patriarhului ortodoxiei noastre. Frenezia mulțimii cu stegulețe ale Vaticanului. Miraculoasa și calma frenezie a unei nații atît de, în sfîrșit, permisiv-înțeleaptă. Mă pot întoarce fericit la Iași
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Sfîntul Părinte să treacă dinspre aeroport. Iată-l. În mașina lui bizară, de cosmonaut pe scoarța Lunii, omul, simbol cald-impasibil al creștinătății, față ușor congestionată, mai degrabă congestia vîrstei decît a emoției: asist la o minune, pînă ieri nesperată. Tot minune, stranie minune, prezența, pe același scaun mobil, a patriarhului ortodoxiei noastre. Frenezia mulțimii cu stegulețe ale Vaticanului. Miraculoasa și calma frenezie a unei nații atît de, în sfîrșit, permisiv-înțeleaptă. Mă pot întoarce fericit la Iași. Să-mi ascut, iar și
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
să treacă dinspre aeroport. Iată-l. În mașina lui bizară, de cosmonaut pe scoarța Lunii, omul, simbol cald-impasibil al creștinătății, față ușor congestionată, mai degrabă congestia vîrstei decît a emoției: asist la o minune, pînă ieri nesperată. Tot minune, stranie minune, prezența, pe același scaun mobil, a patriarhului ortodoxiei noastre. Frenezia mulțimii cu stegulețe ale Vaticanului. Miraculoasa și calma frenezie a unei nații atît de, în sfîrșit, permisiv-înțeleaptă. Mă pot întoarce fericit la Iași. Să-mi ascut, iar și iar, creionul
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Costum la patru ace! Duplicitatea parvenitului. A dispărut tunica arsenalului bolșevic? Mai e una: a lui Castro, ultimul fidel al bolșevismului primar, uitat nu numai de Washington, dar chiar și de Kremlin, în insula aia a lui, fost eden al minunilor lumii, azi supraviețuind în ambițiile vetuste ale bătrînul tunicar. Sinistra (adică de stînga) istorie a tunicii. Moment cînd codul sovietic al manierelor elegante recurgea subit la garderoba decadentă: Hrușciov descălțîndu-și luxosul pantof de ștaif mic-burghez și amenințînd cu el Adunarea
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
cealaltă, nu atît de exactă în atingerea aceluiași scop. De unde și situarea pictorului într-o poziție oarecum delicată, vag subordonată, vag umilitoare. Personal, pentru eventuala autoconsolare, mă raportez, de fiecare dată, la "cazul" Tonitza. Aflat, pictorul, în expoziția proprie, apărea, minune! personajul arhiprosper al societății românești interbelice. Acesta urmărea atent (și eventual competent) lucrările, însoțit de expozant. Își alegea una, urmînd să treacă, ulterior, să o plătească și să o ia. Dar expoziția se apropia de închidere definitivă și prosperul nu
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]