17,196 matches
-
Tăcută, impunătoare, ocrotită de lentilele în care dioptriile scobesc un vârtej telescopic. — Vezi, și Sia era așa în tinerețe, se șoptește în apropiere. Grație, în același timp sobrietate. Distincție, suavitate, nu scad misterul. Încărcătura statică și obscură, până la urmă senzualitate, provocare... — Ca în Primăvara la Botticelli sau în Nașterea Venerei, declamă cineva. Sunt șiruri de capete congestionate, ciufulite, țepene sau bălăbănindu-se somnolente în jurul ovalului retezat și colțuros al Siei Hariga, care își păstrează nemișcarea obsesivă. Pare la un pas : obrazul
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
N-ai crede, poate, visul treaz poate fi pornit, adesea chiar căutat, în astfel de neglijențe ale naturii. În amănun tele pe care ea le uită și parcă le părăsește la întâm plare. Un fel de tehnică, până la urmă, a provocării, a smulgerii din latență. Greșit numită halucinogenă. Familiară, demult, pictorilor chinezi. Care țineau să creeze exact și himeric, în același timp. Pentru a surprinde imperceptibilul. — Vinișoarele unei mese de marmoră au marcat, știi, probabil, copilăria lui Klee. Leonardo urmărea petele
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
cronicarul, calea altor „lucruri hazlii și de iscusită născocire“. Florența a perseverat, până a nu mai avea egal, în „organizarea unor asemenea serbări și spectacole“. Sărbători și spectacole poate himerice și eterogene. Caricatură, frenezie... — Caraghioase sperietori medievale ? Mai curând o provocare. Parodia cadavrului dogmei. Grotesc popular, măștile, bucuria reîncarnării, „negarea iden tității și conformității tâmpe cu tine însuți“. Metamorfoză, persiflare... În centrul atâtor scene aparent mitologice același copac uscat, antropomorfizat... Lupta centaurilor cu lapiții, Triumful lui Silen... crengi și scorburi, guri
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
respirația măruntă a iepurașului fioros. În răstimpuri, sorbitura lacomă de alcool, clinchetul căpăcelului metalic, lovind cristalul. — Spune, ai fi fiul ei ? Ești fiul ei, poți fi, spune ? Studenta ținea cartea despre Cosimo în mână, alertată de mereu alte citate, ipoteze, provocări, din același vis fără frontiere, chiar când era realitate palpabilă, imediată, de-o hipnotică intensitate. — Privește-o. Înghețată, opacă, în altă lume, unde nu avem acces. Primindu-mă într-unul din coșmarele ei, drept fiu ? Reîntâlnind numele acelui Cosimo, să
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
motiv sau numai din frivolitate îmi făcea mereu alte „figuri“. Rezistam, în speranța unei intimități care să niveleze nepotrivirile. Am găsit în grupul nostru o fostă colegă de liceu, pe care o știam îndrăgostită de mine. Mă copleșea cu avansurile, provocările și gafele ei. Dar toate mă iritau. Într-una din plimbări, avu o izbucnire surprinzătoare împotriva mea. Învinuiri jignitoare, dar perfect întemeiate ! Franchețea ei mă stupefiase și mă cuceri. N-a mai apărut niciodată între noi, încercările mele de a
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
o ținea mereu pe a lui, că trebuie o asemenea lege. Atunci Cuza recurge la un truc. Dă bacșiș unui țigan care slujea în casa premierului, pentru ca acesta să își facă prost, sau deloc sarcinile ce-i revin în gospodărie. Provocarea își face rapid efectul, iar servitorul "incapabil" încasează o serie bună de palme din partea umanistului Kogălniceanu. Domnitorul cel hâtru, râzând, concluzionează: "Reforma trece, moravurile rămân." In acele vremuri despre care vorbește Caragiale (1848-1866) politica noastră a fost caracterizată de importul
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
sutien la vedere. Toamna se arătă in cash la ferestre. Pe la 11, un zmeu mare se zvârcoli deasupra orașului. Frunze roșcate ațâțătoare se întrecură să-i arate, să-i sugereze, să-i poruncească lui Leo drumul spre metrou. Indiferent la provocări, dascălul își fixă dogul de ruinele blocului de garsoniere cu o fundă topaz și, plin de ticuri, pătrunse în bufetul de la subsol. La o masă joasă, cu bereta-joben verde dată pe ceafă, marele șef, Iolescu, profețea. Cu boticul pe genunchiul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
linii mari, discuția a respectat coordonatele celei anterioare, avute în capitală: eu eram un individ periculos pentru Sabina, pentru că „treceam cu sania ideilor mele peste personalitatea ei” (de unde naiba știa el care erau ideile mele?), femeile nu sunt făcute pentru provocări intelectuale, ele au nevoie doar de progesteron și foliculină, oricum Sabina va rămâne diminuată intelectual toată viața, tot ce-i trebuia era o viață liniștită, banală, alături de un bărbat liniștit, banal. Nu mă revoltau teoriile savantului, cât pasivitatea Sabinei: demnitatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
adevărat cel al unui infanterist. Povestea Înainta pas cu pas, chiar dacă aproape fiecare pas putea Însemna o surprinză, iar noi nu reușeam s-o urmărim decât prin salturi și zig-zag-uri. Era sigur, Însă, că el avea o adevărată știință a provocării acestor salturi. „Nu mai putea fi vorba să ne liberăm curând, toată lumea vorbea de război și, ca să ne mai treacă timpul, p’ăștia care eram cei mai vechi ne-a Îmbarcat Într-o zi pe un vas și ne-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
purtătorul de stindard al acestei orientări - fiind sugerată chiar prin cuvintele autorului din însemnările În loc de prefață, în care afirmă că Nici un poet nu iubește și nu aplaudă canoanele, fie ele și postmoderniste. În spațiul cultural românesc actual, postmodernismul este o provocare, impactul său neputând fi eludat, în special când e vorba de poezie, nici de creatori, nici de public, fiindcă, în timp ce unii scriitori se proclamă, cu entuziasm, reprezentanți ai lui, supraestimându-l, alții, ostentativ, își declară absența oricărei legături cu acesta
Aventura lecturii : poezie română contemporană by Mioara Bahna () [Corola-publishinghouse/Imaginative/367_a_1330]
-
întreprinde să fie doar înșirare de cuvinte goale ce din coadă au să sune, fiindcă această specie a poeziei cu formă fixă, pretinzând respectarea obligatorie a unor canoane, presupune atingerea unei culmi a rafinamentului, a măiestriei și a maturității artistice, provocare pe care un poet autentic nu o poate, de obicei, eluda. Un temerar, în acest sens, este poetul Emilian Marcu, unul dintre cei mai talentați sonetiști contemporani, care, prin volumul Zăpada timpurie. Ultimele sonete de dragoste din mileniul II - Editura
Aventura lecturii : poezie română contemporană by Mioara Bahna () [Corola-publishinghouse/Imaginative/367_a_1330]
-
dorința manifestărilor izvorâte din impulsurile femeiești, ea vrea să-și exteriorizeze emoția pentru Vâlsan. El reprezintă începutul manifestării sexuale, dorința de a fi “în casa unui bărbat singur”. Interdicția este cea care i trezește interesul, acel “nu se poate” este provocarea care o pune la încercare, o încrâncenează, dar toate acestea sar fi petrecut dacă trăirea imaginară nu ar ucide impulsul manifestării reale, căci realitatea rămâne în umbra imaginarului. Emanciparea femeii rămâne de domeniul vizionarismului și atât. Relații superficiale și comportamentul
Femeia în faţa oglinzii by Corina Alexa-Angheluş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1162_a_1871]
-
împlini scopul final, dezmembrarea statului român. Maghiarii, prin ei înșiși, fățiș, s-au dovedit neloiali chiar atunci când au jurat loialitate și indivizibilitate statului roman, când au primit funcții de miniștri. Nu vreau să deschid răni, ci doar să răspund la provocări. Noile prefaceri în societatea românescă și între popoare rămân antagonisme pururea nestinse și ne cer multă înțelepciune și mult calm. Planul de dezmembrare a României continuă conspirativ. Ungurii vor să mai facă un stat maghiar în inima României și să
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/816_a_1587]
-
tel din preajma Capidavei, cetate părăsită de arhangheli, așteptând vizita unor cuceritori inconștienți, amețiți de putere, bătându-și joc de singurătate, neștiind că în curând vor face ca cerul să se prăbușească în ape pe aceste meleaguri. Totul pornise de la o provocare în grup: că nu poate urca acel versant iar ea îl urmase fără cea mai mică ezitare. S-au scurs neauziți în vârf și s-au trezit pe un podiș întins, printre molizii pitici plantați în rezervație care-i fereau
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
această carte? M-am gândit câteva clipe, apoi am spus: — Da. În timp ce mă plimbam furios prin cameră (furios pe mine însumi), i-am spus de anunțul din ziar. Am vrut să fie pe lângă altele și o declarație de război. O provocare cifrată. Ei bine, cineva a luat-o în serios, e clar. Nu trebuia să faceți asta, a spus doamna Tonks. Nu trebuia să le dați adresa noastră fără să ne consultați înainte. În orice caz, probabilitățile sunt nelimitate. Poate fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
că ar trebui să ne împărțim și s-o căutăm. — O clipă, spuse Thomas. Aș vrea să-l atac pe expertul nostru în filme pe propriul teren, dacă se poate. Se lăsă pe speteaza scaunului și îl privi cu sclipirea provocării. Există vreun film în care un țicnit - se dovedește a fi judecător - invită o mulțime de oameni într-o casă izolată și acolo îi lichidează: problema fiind că toți au de ascuns secrete vinovate și se consideră executorul lor - un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
mai este în concediu de paternitate. Din fericire, este măcar o parte din zi și acasă. Și ziua se porționează strict de acum. Sau, mă rog, pe cât de strict se poate. Încerc să nu mă gândesc cât de uriașă e provocarea din fața mea, ca să nu dau chix de pe acum. Cel mai bine, îmi spun, e să o iau încetul cu încetul și să sper că am să o scot la capăt. Dimineața eu o hrănesc de obicei pe Antonia (zisă Toto
Poveşti cu scriitoare şi copii by Ștefania Mihalache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1774]
-
unde s-a scris că sufletul masculin este mai fragil în fața unor încercări ale vieții (comparativ cu femeia). Asumarea unor responsabilități nu decurge totdeauna firesc, ca izvorând din substanța propriei ființe. O anume nestatornicie, tentația de a fugi din calea provocărilor grave apar adesea la inșii a căror rațiune cedează ușor în fața instinctului de conservare. De aceea, și mai ales în contextul relației cu sexul opus, se va fi vorbit de „egoismul” bărbaților, prin contrast cu statornicia, generozitatea și capacitatea de
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
unele corective, după ce a beneficiat de prietenia unor colege de școală, fetele acelea în care înmugureau, sub ochii lui uimiți, toate calitățile pe care avea să le descopere mai târziu la femeia împlinită: prietenie, generozitate, afecțiune aproape „maternă”, dar și provocarea discretă a unei senzualități fruste. Ele au fost „materialul didactic” viu, cald, familiar, care i-a permis viitorului bărbat să ajungă la o mai corectă abordare a „feminității în ansamblu” și a femeii în particular. Adolescentele care își exersau aproape
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
unui copil pe lume este o minune a lui Dumnezeu. Omul nu face decât să deschidă brațele și să îl primească. Pentru a nu te prăbuși în neant este nevoie de mai mult efort.” Profesorul nu a răspuns strict la „provocare”. Sau a răspuns în felul său, divagând la modul ce îi este propriu: făcând asociații libere tot în sfera culturii. Nu poate formula o distincție clară între nemurirea terestră a lui Platon și viața veșnică, întru spirit, pe care creștinul
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
lui. E meseria domnului Wilson. Domnul Wilson e impresionant când vine vorba de ucis ceva, orice. Și ucizi orice, nu-i așa domnule Wilson? — O, da, orice. Orice-mi pică-n mână. Se gândi că ele-s cele mai mari provocări din lume: cele mai aprige, mai crude, cu cel mai dezvoltat instinct de prădător, cele mai seducătoare și bărbații lor s-au Înmuiat sau au ajuns varză cu nervii În timp ce ele se Înăspreau. Sau poate că-și aleg bărbați pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
se ridică și, Împăturindu-și șervetul, plecă, lăsând neatinsă mai mult de jumătate din sticla de vin pe care o comandase. Dacă ar fi fost nevoit să-și plătească notele, ar fi băut toată sticla. Cei doi preoți nu răspundeau provocării picadorului. Unul dintre ei zise: — De zece zile stau aici și aștept să-l văd, stau În anticameră toată ziua și el nu mă primește. Ce poți să faci? — Nimic. Ce să faci? Nu te poți ridica Împotriva autorităților. — Eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
goana aceasta a confruntărilor îl fac pe cititor să-și găsească propriile aforisme, dându-le noi înțelesuri, pentru că, se știe, în anumite condiții și suferința poate fi privită ca un moto r al vieții. Deci, o descifrare ex-catedra. Profesorul lansează provocarea, clasa, elevii, mulțimea ziceam, comentează, multiplică, adaugă arpegii noi, subtilități. O poezie a aforismelor, îmbogățită, ʺjucatăʺ în colectivitate. Un colocviu care te urmărește perm anent. Să ne argumentăm spusele. ʺDacă nu putem transforma Pământul în Paradis, măcar să-l împiedicăm să
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
în situația să și probeze ș i ea filantropia: oferă „Parcul comunal” din strada Principală a târgului ca loc pentru clădirea bibliotecii. În toamna anului 1909 sediul Bibliotecii publice din Bârlad se va inaugura, iar realizarea avea să devină o provocare, dacă nu o invitație la o asemenea edif icare și pentru alte orașe din țară: Tecuci, Focșani, Brăila, Râm nicul-Sărat ... Când pe schele se construia, în mahalalele târgului Bârlad ființau niște case în care oamenii de cultură sau aspiranții la
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
ajutor. Din gura sa, după căderea unui incisiv și a unui premolar, se strecură șoapta otrăvită din care i se trăsese și oprobiul public mai înainte amintit: Cum stați, domnilor, cu acțiunile ? Le-ați dezvoltat ? Mă așteptam ca această nouă provocare să trezească în auditoriu cele mai primare instincte, prezumție greșită și neconfirmată deoarece respectivii gură-cască absolviseră cel puțin zece clase. În schimb peste întrega adunare se lăsă o tăcere de piatră funerară proaspăt vernisată cu popă. Nimeni, dar absolut nimeni
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]