2,110 matches
-
faptul că Juan Lucas stătea de vorbă cu suedeza. Voia să se apropie și să-l determine pe Juan Lucas să stea de vorbă cu el și cu alți bărbați, dar murea de frică să nu fie Întîmpinat cu o Înjurătură de mamă, cu accentul acela ciudat de data asta În mijlocul cocteilului, că atunci ar fi intrat În pămînt de rușine. Nu știa ce să facă, sărmanul de el și pe Susan n-o zărea nicăieri. În schimb, pe arhitectul la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
unul care spuse că e magnat și unul care se prezentă drept Siles Șobolanul, dar care calcă Într-o murdărie de cîine și se Îndepărtă cu coada Între picioare, de rușine. Pe toți suedeza Îi băgă-n mă-sa, ultima Înjurătură pe care-o Învățase și-i plăcea grozav. Rămase la volan, curajoasă foc și foarte sigură de ea, pînă cînd se apropie un individ care spunea că vrea să aibă grijă de mașină. Ăsta era cît pe-aci s-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
dar atunci fetele se hotărîră să urmeze exemplul Ceciliei și se apropiară de ei ca să-i sărute pe obraz, ba unele Își băgară chiar mîna pe sub cămășile băieților ca să le mîngîie piepturile bărbătești. Carlos se pregătea să-i azvîrle o Înjurătură În față străinului care se Întorcea de la al nu știu cîtelea salt mortal, dar tocmai atunci simți mîna iubitei sale, o mînă călduță care găsise locul unde-i creștea din ce În ce mai mult păr pe piept, nu putu rezista tentației de a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
au adus pe Julius, schimbă semaforul, dobitocule!“ „Ascultă, Julius, spuse deodată: tu ce i-ai spus ăluia care te-a caftit? L-ai Înjurat de mamă? Știi să Înjuri de mamă?... Atunci desfundă-ți urechile, că o să te Învăț cîteva Înjurături ca să le spui ăluia care se mai leagă de tine, ascultă... trebuie să mai Înveți ceva: să dai cu capul; partea proastă e că voi, albii, nu știți să vă folosiți dovleacul, o să te Învăț să dai cu devia: voi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
numai pentru a descoperi că priveliștea spre interiorul palatului era, În felul ei, la fel de frumoasă ca aceea dinspre exterior. Era gata să ducă paharul de cristal În fața ochilor, dar Bobby se apropia de undeva din interior completîndu-și drăcuielile cu niște Înjurături atît de cumplite, că nici chiar Juan Lucas nu le cunoștea pe toate. Și nici tavanele care absorb zgomotele n-au fost de ajuns ca să amuțească scandalul stîrnit de Bobby În seara aceea. Cineva, bineînțeles În Statele Unite, crezuse că a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
de ajuns ca să amuțească scandalul stîrnit de Bobby În seara aceea. Cineva, bineînțeles În Statele Unite, crezuse că a rezolvat problema zgomotelor În casă, dar la ce bun, cum se zice la Lima; Bobby, străbătînd toate Încăperile palatului, demonstra contrariul cu Înjurăturile lui nemaipomenite. Julius, care-i ieși În cale, trebui s-o șteargă ca din pușcă, fiindcă fratele lui avea o poftă nebună să dea În cineva, oricine ar fi fost și el, cu Înfățișarea lui inocentă și speriată, era numai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
bikinii aurii, profitînd de momentul cînd ea Îi spunea am un temperament romantic și pasionat, Îi acoperi În cădere gura cu un sărut și cînd se depărta puțin ca să se așeze mai bine și să respire se trezi cu o Înjurătură atît de Îngrozitoare, Încît n-avu Încotro și trebui s-o ia de la capăt, repezindu-se iar ca să-i Încrusteze cuvîntul nebună Între buze. În două săptămîni Maruja Îl ținea sub papuc; totuși Bobby tocmai Împlinise șaptesprezece ani și, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
Și-au înălțat ziduri nevăzute în jurul lor”. Este vorba despre întreg personalul care deservește un politician în funcție: consilieri, purtători de cuvânt, consultanți și experți. Această armată îl ajută pe politician să suporte toată mizeria din jur, să nu audă înjurăturile, să nu înțeleagă amenințările, să aibă randamentul maxim în fiecare zi. Și apoi, condiția fizică reprezintă un aspect extrem de important. Pentru că adevarătul motor al politicianului îl constituie dorința de acțiune. Pierre Angel, de la cabinetul “Pluralis”, spune că “pasiunea puterii și
Cuvântul - dinspre şi pentru oameni... : declaraţii politice, texte de presă, discursuri, interviuri, corespondenţă by Sanda-Maria ARDELEANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100953_a_102245]
-
vreme de cincisprezece ani: Julián Carax. 44 Am ajuns În piața San Felipe Neri odată cu căderea nopții. Banca unde o zărisem pentru Întîia oară pe Nuria Monfort zăcea sub un felinar, gol și tatuat cu briceagul, cu nume de Îndrăgostiți, Înjurături și promisiuni. Mi-am ridicat privirea spre ferestrele căminului Nuriei Monfort de la etajul al treilea și am zărit o luminiță arămie, șovăitoare. O lumînare. Am pătruns În grota Întunecată a camerei portarului și am urcat scara pe bîjbîite. MÎinile Îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
lipsească o intenție moralizatoare, și chiar în acest moment, ca să zic așa, în loc de-o lacrimă de bun-rămas, un sublocotenent tânăr și îndârjit, cu mâinile proptite în șolduri, țanțoș, o petrece de pe fața pământului cu cele mai neaoșe ocări, cu înjurăturile cele mai deșănțate, pentru un amărât de castron! Fără îndoială, sunt vinovat și îmi pare rău și acum, chiar dacă, după atâta amar de timp și după atâtea schimbări petrecute în caracterul meu, mi se pare că această faptă urâtă a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
pentru că mi-ați acordat atenție, permițându-mi să vorbesc, pentru că, după numeroasele mele observații, niciodată liberalul nostru nu e în stare să-i permită cuiva să aibă o opinie deosebită, motiv pentru care îi răspunde imediat oponentului său cu o înjurătură sau chiar cu ceva mai rău... — Aveți întru totul dreptate, observă generalul Ivan Feodorovici și, punându-și mâinile la spate, cu cel mai plictisit aer din lume, se retrase spre ieșirea de pe terasă, unde căscă înciudat. — Gata, ajungă-ți, domnule
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
poetica este vorba”. Proband ,,talentul de poet al lui Alexandru Malin Tăcu”, făcând referire la poezia ,,Iron Maiden” pe care o redam alăturat, Liviu Antonesei Îngăduie și Întâlnirea cu povestea autorului: ,, Nu au decât să vuiască mâinile/ De stânci și Înjurături ticăloase/ Pe buzele negre ale clopotului din Delphi/ Se auzeau cioburi melodioase/ Prin ceață târgului de sentimente/ Bocitoarele din umbră Pământului/ Ieșeau din izvoare să Întunece lumea/ Caii fugeau speriați pe acoperișul cerului/ Că tunetul fără sfârșit/ Pe marea Întindere
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
cititorilor mei, folosind un capitol al cărții lui Cezar Zugravu intitulat ,,Metodele de tortură aplicate de torționarii din securitate, din Închisori și din lagărele de exterminare” (p. 270-281), caznele pe care le-a suportat și Tăcu În aceeași perioadă: 1. Înjurăturile cele mai abjecte; 2. Loviturile așa-zise ,,libere”, Încălțat cu cizma; 3. Bătaia la tălpi; 4. Bătaia la palm a din lemn rezistent; 5. Prinderea anchetat special; 6. Bătaia etatul era prins de blatul mesei sau al biroului și cu
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
alt anchetat sau deținut În spate; 29. Bătaia reciprocă Între anchetați sau deținuți, comandata de anchetator, si executată alternativ; 30. Anchetarea victimei din poziția ,,culcat”, cu aplicarea loviturilor de cizma sau de bocanci; 31. Un ,,tratament”, precedat sau urmat de Înjurături și bătaie, era pedeapsă cu carcera, spune autorul și enumeră alte metode de tortură folosite În rezervă respectivă; 32. Anchetă cu proiectoare puternice Îndreptate spre ochii victimei, fără ca aceasta să se miște; 33. Anchetă continuă, zile și nopți Întregi, anchetatul
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
a putut desfășura conform dispozițiilor primite, din cauza ca pe șantier nu erau suficiente scule ca acelea amintite mai sus, așa că am fost repartizați câte doi „coloniști” la câte o roaba, un hârleț și o lopată. Așa cum Îmi aduc aminte de primă Înjurătură, prima palmă, prima bătaie la tălpi și prima celulă de la penitenciar, tot așa Îmi aduc aminte de primul meu companion de roaba, cu care m-am Înțeles perfect cât am lucrat Împreună (vreo zece zile), un cetățean la vreo 40
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
să aștepte Îmbarcarea În vagoane-platformă sau camioane ori să mărșăluiască până la lagărele de destinație. Cei care aveam destinația Coasta Galeș am așteptat În ploaie și frig la punctul de Îmbarcare „Mustață” de la Peninsula până spre seară, când, cu strigătele și Înjurăturile de rigoare ale securiștilor din escorta, am fost urcați Într-o garnitură de vreo 30 de vagoane și, sub pază (fiecare vagon era păzit de câțiva soldați Înarmați până În dinți, iar noi trebuia să stăm culcați pe podea cu ordinul
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
ține aproape!” și cei aproape 600 de condamnați au Început urcușul unei Golgote concrete și Înecate În noroi; nu am mers mai mult de o sută de metri și soldații din escorta (români de-ai noștri!...) au și Început cu Înjurături și cu lovituri de paturi de pistoale și de bate. Din cauza anemiei și oboselii, fostul meu șef de lucrări de la Scoala Politehnica din Timișoara, domnul Nicolae Popa, care se nimerise lângă mine În coloana, abia dacă se mai putea urni
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
braț (era ușor că un fulg), continuând urcușul. Pe tot urcușul, care cred că a durat mai mult de o oră, am avut șansa că nici eu și nici domnul Popa să nu „Încasam” nici o lovitură, dar am „Înghițit” multe Înjurături; uzi până la piele și plini de noroi, am mai fost Încă o dată numărați În fața porții lagărului și apoi dați În primire caraliilor din interiorul lui. Pentru repartizarea În bărăci, am fost strigați nominal și luați În primire de câte un
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
vestalele au reușit să se așeze pe perne, și prin ferestrele cu perdeluțe suspendate la colțuri se vede cum câteva cad unele peste altele. O voce ascuțită țipă dinăuntru la vizitiu să se oprească. Se aude chiar un crâmpei de înjurătură de care nu s-ar rușina nici o precupeață. În timp ce carul se îndepărtează, ochii lui Nero zăbovesc înde lung asupra ornamentelor de la spate: fulgerul lui Jupiter, păunul Iunonei și cucuveaua Athenei. Imediat ce lanțul de oameni se închide în urma vestalelor, Marcia trece
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
pînă Începe distracția, dar nu se știe niciodată. Ce-ar fi să dăm o raită pe la magaziile de combustibil? Howard și Cole, puteți să veniți și voi. Și dați drumul la apă, pentru sticlele din dubițe. În regulă? Au urmat Înjurături și gemete pe diverse tonuri. Mickey se ridică Încet În picioare, frecîndu-se la ochi și dînd din cap Înspre ceilalți. Ei Își Îmbrăcaseră paltoanele și se duseră la garaj. Kay se Întinse din nou. Se uită la ceas, apoi aruncă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
făcu pe fiecare să tresară. Domnul Garnish, ofițerul, o luase la trap prin sală și Începuse să urle și să Înjure un om: Jigodie mică! - și asta pentru că omul scăpase un cartof pe jos sau vărsase un pic de sos. Înjurăturile sunau ca lătratul unui animal furios, dar oamenii se Întoarseră să se uite, apoi reveniră, de parcă ar fi fost plictisiți. Fraser, observă Duncan, nu se Întorsese deloc. Se certa În continuare cu Watling. Își pusese mîna În părul tuns și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
gips, doar de fațadă. — Trebuie să găsesc o cabină de telefon, spuse el. Ai văzut vreuna cînd am venit? GÎndul că o lăsa de una singură o Îngrozea. — Nu pleca! — Mai curge? Se uită Între picioarele ei și trase o Înjurătură. Îi puse mîna pe umăr. Uite ce, zise el. O să mă duc jos la bătrînică. O să-mi spună unde găsesc un telefon. — Ce-o să-i zici? — O să-i spun că am nevoie de-un telefon. — Zi-i... se prinse Viv
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
ca ei! N-am spus asta. Crezi că eram ca ei sau că Alec era... Se opri. PÎnă acum nu pronunțase numele lui Alec cu voce tare În fața nimănui În afară de domnul Mundy, și acum Îi ieșise pe gură ca o Înjurătură. Fraser Îl urmărea prin Întuneric. — Alec, zise el cu precauție. Era... a fost iubitul tău? — N-a fost iubitul meu! spuse Duncan. De ce crede toată lumea așa ceva? A fost prietenul meu doar. Tu nu ai prieteni? N-are toată lumea? — Bineînțeles. Îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
clipă care trece. Moti Lal ține umbrela deasupra englezului care își fixează cortul în piroane, destul de aproape de el încât să-i stea în drum, fără însă a reuși să-l ferească în totalitate de ploaie. Lui Forrester îi scapă o înjurătură, gâfâind, și prin minte îi trece un singur gând: care va să zică, e tânără! Picăturile de ploaie se preling din tavan și-i cad în poală, lăsând pe mătasea roșie urme negricioase. Amrita își ridică fața în sus și scoate limba. Ploaia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
ar trebui să asculți ce-ți spun. Fac apel la tine să fii mai ferm. Dacă te vei lăsa condus de partea albă a sângelui tău, n-ai cum să dai dai greș. Maiorului îi vine o idee. După ce proferează înjurături și bombăne, începe să scotocească în jurul biroului, apoi se îndreaptă de spate și se duce spre un raft cu cărți. Proptindu-se de perete, găsește ce căuta: un volum albastru, subțire. I-l aruncă lui Pran. — Citește cu voce tare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]