2,037 matches
-
al lui Mihai. Din schimbul de vorbe al celor doi, șeful de sală a înțeles că Mihai se ocupă cu scrisul, poate pe undeva, pe la vreun ziar. Atitudinea lui a devenit brusc ostilă. Drumul spre șeful restaurantului i-a fost barat lui Mihai definitiv, iar la insistențele sale, bătrînul a pus în joc un cinism de mare canalie. La o amenințare a lui Mihai că se va adresa mai sus, șeful de sală cu înfățișare de cașalot alb s-a uitat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
mod repetat puși alături, pentru a ușura identificarea. Merse În centru, la Birou, ca să facă o confruntare cu pozele femeilor albe care suferiseră condamnări. Patru ore de căutări atente. Se alese cu niște ochi obosiți peste măsură și un zero barat la capitolul identificări. Se duse la secția Hollywood, care avea propriile fișiere de Moravuri - alt zero. Subsecția din West Hollywood i-a adus zero-ul numărul trei. Dacă Îl lăsa la o parte pe Bobby Inge, frumusețile lui deșănțate erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
străzii, cînd trei siluete spectrale se desprinseră din Întuneric și ne ieșiră În cale. Doi bătăuși se postară În spatele nostru, atît de aproape Încît le-am putut simți suflarea În ceafă. Al treilea, mai mărunt, Însă infinit mai lugubru, ne bară calea. Purta același pardesiu și zîmbetul lui unsuros părea să debordeze de plăcere pe la colțurile gurii. — Ia te uită, domnule, pe cine avem aici? E chiar vechiul meu prieten, omul cu o mie de fețe, zise inspectorul Fumero. Mi se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
și alergam orbește. Bea, Înspăimîntată, nu-mi Înțelegea alarmarea subită. Nu văzuse nimic. Nu auzise nimic. Nu m-am oprit să-i dau explicații. Mă așteptam ca, dintr-o clipă Într-alta, ceva să țîșnească din Întuneric și să ne bareze drumul, Însă ușa principală ne aștepta la capătul coridorului, cu crăpăturile ei proiectînd un dreptunghi de lumină. — E Închisă, bîigui Bea. Mi-am pipăit buzunarele, căutînd cheia. M-am uitat o clipă În spate și am avut certitudinea că două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
târziu, el nu ne e străin și acum, pe deasupra, a mai dat peste el și pacostea asta de boală. Cine vrea să meargă cu mine - să intre, ceilalți n-au decât să-și vadă de drum, căci strada nu-i barată. Desigur, toți intrară. Cum era și firesc, prințul se grăbi să le ceară iertare pentru vază și... scandalul de ieri. — Asta nu-i nimic, îi răspunse Lizaveta Prokofievna. Nu de vază, ci de tine îmi pare rău. Deci, îți dai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
va defini niciodată politic. Acest fenomen explică penumbrele Poloniei, țară cu destin intermediar, condamnată a se zvârcoli între culturile mari și cele mici. Ea ar putea deveni o mare putere - minus imperialismul. Un imperialism polonez nu e posibil, fiindcă e barat atât de Rusia, cât și de Germania, încît ea n-are în ce direcție să și-l exercite. Polonia va face față istoriei; din ea totuși nu vor rămâne decât urmele unor oameni mari. Căci Polonia nu e mare prin
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
Chiar înainte de a-i simți mirosul caracteristic, al șaselea simț o avertizează că Asinia e din nou prezentă printre ele. Cum de a scăpat de sub supravegherea Corneliei? Și unde vrea să ajungă? La rex, bineînțeles, prietenul ei. Încearcă să-i bareze calea, dar o împinge și pe ea în lături, urlând ca o zăludă: — Mi-a venit din nou ciclul! Printre râsete și chicoteli, Occia simte stinghereala bărbatului de lângă ea. O iubi el copilele astea ca pe ale sale și le
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
în urmă. După ultima buclă a aleii le apare brusc în față un portic acoperit. De la distanță, ai zice că e o clădire pu blică. Este auditoriumul. Mai are de depășit câteva litiere grele, dispuse una lângă alta, care le barează drumul. Înaintează cu prudență printre lectici. Toate au perdelele sau ferestrele închise, ca nu cumva razele soarelui să pătrundă înăuntru și să decoloreze tapițeriile, saltelele și pernele din stofe prețioase. Draperiile unui scaun purtat se ondulează ușor. Este cumva cineva
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
plecăciune adâncă. Gallus se în dreaptă către iatacul unde se află musafirul. Aruncă peste umăr: — Îți doresc însănătoșire grabnică... Zâmbește: — Nu numai pentru tine, dar și pentru mine. Face câțiva pași și încremenește. O litieră înflorită cu pietre prețioase îi barează calea. Nu-l mai întreabă pe Athanas ce caută aici. Bănuiește. Avocatura este o ocupație neremunerată. De mai bine de două sute de ani, le este interzis avocaților să pri mească vreun onorariu pentru activitatea lor. Cu alte cuvinte, asistența juridică
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
moment fac un vacarm asurzitor pentru a acoperi orice zgomot de rău augur. Tiberius simte cum îi vâjâie capul, gata să plesnească. Dintr-odată, la câțiva metri de zidul exterior, se opresc din nou. De data aceasta drumul le este barat de un grup compact de băieței și fetițe, în picioarele goale și cu frunțile încununate de coronițe din frunze de laur. Nero zâmbește nostalgic văzându-i pe micuții camilli și camillae cum treapădă de nerăbdare să fie chemați mai repede
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
e nefavorabil, flăcările cuprind zidurile, care În cel puțin un loc se prăbușesc. S-a făcut breșa! În acest moment toți asediatorii năvălesc prin ea ca un singur om și se Întâmplă ciudățenia. Marele maestru al templierilor pune să se bareze calea, În așa fel Încât În cetate să intre numai oamenii lui. Gurile rele spun că procedează așa pentru ca jaful să Îmbogățească numai Templul, binevoitorii sugerează că, temându-se de o capcană, voia să-i trimită Înainte, În recunoaștere, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
Înger! Genul ăla de fată care-i redă omului Încrederea În viață, jur! Genul de fată pentru care sînt compuse cîntece. — Ei bine, poți să-mi compui unul, zise ea luînd-o Înainte, și să-l cînți de unul singur. — Ce? Bară ușa cu brațul. Nu puteți pleca Încă. Ce-ar fi dacă tipul s-ar Întoarce? Mai stați un minut măcar. Uite... Își vîrÎ mîna În buzunarul hainei și scoase un pachet mototolit de Woodbines. Țineți-mi de urît cît fumez
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
vrâncenii se plângeau că „stă pădurea să cadă pe noi” . Izlazul este socotit nesfârșit, prisosește nevoilor locale, e suficient de întins (iar această trăsătură e pusă sub semnul îndoielii doar în cazuri speciale, de exemplu când prin folosirea acestuia se barează drumurile de trecere sau apar aglomerări în jurul morilor, pe lângă târguri ori vetrele de sat); cât despre terenul agricol, iată un singur exemplu, dat de asemenea de Stahl - „cântecul lui 907”: Când a fost în 53 De ne-a dat pământ
Acţiune colectivă şi bunuri comune în societatea românească by Adrian Miroiu () [Corola-publishinghouse/Administrative/793_a_1759]
-
dotările unei biserici. Mobilierul este simplu, fără ornamente: o masă grea și un pupitru pentru muzică, stau cu fața spre șirurile de bănci fără spătar. Cărțile de imnuri sunt așezate pe rafturi. Ușile duble care se deschid spre stradă, sunt barate cu chingi de lemn pe sub care se strecoară, printr-o deschizătură de câțiva centimetri, zgomotele orașului, roțile de tonga și clopoțeii de la biciclete, strigătele negustorilor. Locul este foarte curat, dar spartan, singura facilitate modernă fiind un ventilator montat în tavan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
din protejații speciali ai lui Fender Greene, unul dintre cei care fac lucruri speciale pentru el, și mai ales le face așa cum îi place lui să fie făcute. Iar Waller nu este un protejat oarecare, ci un fel de Theda Bara al școlii, o plantă otrăvitoare, exotică, ale cărui înscenări au dus deja la exmatricularea a doi băieți din clasele mai mari și care este tolerat doar din cauza patronajului lui Fender Greene și a existenței Cupei Waller pentru Servicii Dramatice, recent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
M-am împiedicat sau ceva mă sperie? Vântul suflă cu dușmănie din toate părțile. Privesc cu disperare în jur. Drept, neobișnuit de drept, o linie ferată străbate parcă înzăpezita câmpie. Traversele negre, ce se ivesc din loc în loc prin zăpadă, barează calea curgătoare a șinelor ce sclipesc ascuțit printre fulgii mișcați de vântul aspru. Se înserează deja. Îmi afund fața în cojocul îmblănit și plâng. Trebuie să ajung neapărat la linia ferată...Cu ultimele eforturi, mă târăsc până acolo, dar nu
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
teflon rigid de la 0,1 la 20 microni și toată instrumentația și materialele clasice, verificate, se aude vocea unei femei, precisă, dar ca filtrată prin vată. Răspunsurile clare par a-l satisface pe profesor, deși drumul făcut de cuvinte este barat de măștile care acoperă părțile inferioare ale fețelor celor patru persoane cu aparență de roboți. Lampa enormă dă mesei de operație aparența unei nave spațiale din filme de ficțiune ; o navă abia luminată, încă legată de pă-mânt cu fire și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
grumazurile cailor sunt muți, la fel ca și omul care strunește bidivii. Zăpada măturată de vânt a lăsat pe alocuri întinderi curate ca palma prin care sania alunecă scrâșnind. Omătul spulberat s-a adunat în troiene cu forme ciudate care barează din ce în ce mai des drumul. Cei trei bărbați se înarmează cu lopețile ascunse sub jilț, coboară și degajă drumul cu repeziciune, fără nici o vorbă, fără nici un gest inutil. Deși sub șubă este cald și bine Dora nu a adormit cu toate că toți o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
drăguțe, negre și cam solide. — Pe loc repaus! le ordonă Norman zâmbind. — Ne pare rău, domnule! Am primit niște ordine! — Înțeleg, spuse Norman. Atunci, continuați. Și dădu să treacă de ele, spre dormitor. — Vă cerem scuze, doctore Johnson. Femeile Îi barară calea. — Ce s-a Întâmplat? Întrebă Norman, Încercând să pară cât mai nevinovat cu putință. — Este strict interzis accesul În această zonă, domnule. — Dar vreau să mă duc să mă culc. — Ne pare foarte rău, doctore Johnson! Nimeni nu-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
nu mi-am dat seama cînd am trecut dincolo de gardul de sîrmă ghimpată care anunța zona militară. memoria pașilor mă purta oarecum în mod automat, pe cărarea aceea mersesem de mii de ori cînd eam copil, faptul că acum îmi bara drumul o zonă sau o unitate militară nu-mi spunea nimic, mi se părea aproape un sacrilegiu. Visul îmi pregătise însă încă un moment extrem de neplăcut : trei militari își făcură apariția în fața mea, iar unul dintre ei, pe un ton
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
descoperit că în mijlocul acelei piețe unde se afla și sensul giratoriu avea loc un fel de serbare, mai mulți dansatori executau un fel de dans popular, ca și cum ar fi așteptat un președinte sau o somitate politică. Poliția, deși prezentă, nu barase intrarea în piață și nu oprise nici măcar circulația în zona sensului giratoriu, motiv pentru care soția mea a intrat, cu prudență, dar cu o anumită inconștiență totuși, printre dansatori. nu știu din ce motive nu reușisem să-i spun să
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
problemă nu era însă, în anii ’70 și ’80, ascultarea, ci stocarea informației... Bătrînelul ne mai arătă un coridor care avansa probabil pe sub terasa Uniunii scriitorilor, dar se termina brusc cu un fel de zid, sau mai bine zis fusese barat la un moment dat din ordinul cuiva. ei bine zidul data din primăvara lui 1989. La ora aceea serviciile parcă au presimțit că urma să se întîmple ceva, să vină o schimbare, și au sistat ascultările. Știam noi, însă, unde
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
Floarea socotea trecută primejdia. Iarna nu fusese nici prea lungă, nici prea aspră, dar ciutele și căprioarele suferiseră destul. Când paznicul de la Prelunci și-a scris raportul cătră domnii săi, a trebuit să însemne două ciute ucise la piscul lui Bara și una la șipotul Cernei și patru căprioare grămădite la Creanga Neagră. Trebuie să mai fi fost și altele, pe care încă nu le descoperise. Chiar și pe acestea apucase a le afla din vreme Onu Bezarbarză. Omătul fiind viscolit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
amintirile la care se refereau bătrânii puteau fi, în întregime sau în parte, pură închipuire. Asta s-a întîmplat într-o zi în care Mopsul se lăuda: "Hei, puișori, în meseria mea n-aveam voie să greșesc. Dacă nu prindeam bara, adio. În câteva secunde ar fi trebuit să-mi fac formalitățile pentru lumea cealaltă. De aceea am învățat să fiu mai atent decât alții. Siminel, tu dacă greșeai nimereai cel mult într-o hazna, Anton dacă greșea, îl ținea pe
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
ridic moralul, m-am hotărât să mă duc în sala cu oglinzi unde nu mai fusesem de la moartea lui Dinu. Și abia acolo m-am speriat de-a binelea. Căci Francisc nu mi-a mai permis să intru. Mi-a barat calea. Am crezut că nu m-a recunoscut, am încercat să trec pe lângă el, însă o mână cu degete puternice mi s-a înfipt în umăr, trăgîndu-mă îndărăt. Bruta m-a privit cu ochi de gheață, neînduplecați, de parcă nu mă
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]