3,155 matches
-
obligați să-i și însoțească, unii din ei ajungând prizonieri în Uniunea Sovietică și repatriați, întâmplător, și după 10-15-20 de ani de la terminarea războiului. Țin minte că într-o duminică, dimineața, la locul unde la noi funcționau și cele două cârciumi, s e adunaseră vreo șase mineri, dar și copchilăraie care căscau gura să afle ce mai discută minerii despre întâmplările vremii. Unul din cei șase, un uriaș, cam de aproape doi metri statura, cu ceas de buzunar, legat în lănțișor
Întoarcere în timp by Despa Dragomi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1236_a_2192]
-
președintele e simultan prea autoritar și prea slab, dominat de umori dezordonate. Majoritatea televiziunilor exală o miasmă de mahala, prea mulți gazetari scriu prost, isteric și ieftin, prea mulți români trișează sau fură. Învățământul e mediocru, spitalele sunt în faliment, cârciumile sunt pline. Da, avem oricând suficiente motive de disperare. Dar lehamitea nu e un leac, o ieșire onorabilă. Preferabil ar fi un acces de iritare vitală, un scurt moment de furie trezitoare. Întâi împotriva propriei noastre netrebnicii. Apoi împotriva lehamitei
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
fie pur și simplu tare, din proastă creștere sau din convingerea că ce are de spus interesează pe toată lumea, românul cultivă tonul ridicat. Pare să creadă că interlocutorul - orice interlocutor - e, prin definiție, cineva tare de ureche. De aceea, strada, cârciuma, mallul, toate locurile publice au, la noi, ceva de iarmaroc pestriț. Ceea ce, în orașele „normale“ din alte părți, este zumzetul discret al ambianței urbane, la noi e zgomot de codru, de Bărăgan, de zaiafet. Și când muncește, românul își cheltuie
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
toate șansele să te trezești, într-o bună zi, că paradisul însuși e invadat de pasiunea cuiva din zonă pentru minunatul nostru folclor sau pentru șugubețele noastre manele. Față de epidemia de sunete revărsată peste văi întregi, micile exerciții de prin cârciumi și piețe sunt jocuri nevinovate de amatori. Cred, sincer, că un asemenea regim sonor, o asemenea cruciadă de decibeli sunt o sursă primejdioasă de imbecilizare publică. Simplul fapt că urechile noastre nu se mai odihnesc niciodată e o catastrofă. Ca să
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
wollen wir uns mal wiederschen, vor der Kaserne woll’n wir stehen, wie einst Lillimarlen, wie eins Lillimarlen ! CAPITOLUL IX Haiducii Motto: Hai, banii, banii, Luați aminte fraților Banii nu se fac ușor, Banii nu se fac așa, Stând la cârciumă și-a bea, Banii se fac la pădure Din budac și din săcure! (Doina pădurarului) Descoperim în documentația scrisă a istoriei satului, câteva nume de familii care tot revin din adâncuri de secole sub privirile curioase ale cercetătorului. Așa de
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
Local frecventat și de strania soție a lui Gogu Nicolau din Sub pecetea tainei. Personajele lui Mateiu beau trist, mai ales Pașadia, iar Gore Pirgu își arată declasarea preferând vinului bun câte o poșircă infamă, acră și trezită, de prin cârciumi periferice. Când Povestitorul întârzie puțin, îi găsește pe amici la a doua a treia țuică. Memorabila vorbă „Crai de Curtea-veche” îi iese Penei Corcodușa tot într-un acces etilic care o preface într-o „fiară”, cu limbaj ce-l stupefiază
[Corola-publishinghouse/Science/2115_a_3440]
-
bogat ilustrate cu caricaturi de clerici. În timp ce Păcală era foarte considerat. Proletarii care întemeiază cartierul în Groapa lui Barbu se hotărăsc cu greu să cotizeze pentru o biserică, devenită necesară prin extinderea mahalalei. Ei pretextează că biserica lor e la cârciuma lui Stere, unde se împărtășesc practic în fiece zi. Până la urmă tot muierile dau banii pe furiș. Lăcașul se înalță și la inaugurare e plin de troznește. Dar, după câteva duminici publicul se reduce la niște babe surde. Hoții din
[Corola-publishinghouse/Science/2115_a_3440]
-
După războiul de întregire, în București se deschid noi cartiere. Acolo e câștigul! exclamă un personaj din Groapa lui Eugen Barbu. De fapt, Groapa e povestea deschiderii unui astfel de cartier care capătă rapid cei doi poli ai axei lumii: cârciuma lui Stere și biserica lui Popa Metru. Stere și vecinii săi ridică niște baracamente. Unele se surpă sub o ploaie mai puternică. Ulterior, cârciumarul înlocuiește cheresteaua cu zidul de cărămidă. Dar vecinii rămân inevitabil la chirpici. Eugen Barbu nu intră
[Corola-publishinghouse/Science/2115_a_3440]
-
poartă cântece sentimentale, mai ales tangouri care o vrăjesc pe fata minoră a gazdei. Când e înjunghiat, șeful de bandă Bozoncea cere, ca ultimă dorință, să fie dus la groapă cu muzică. Fără lăutari, cheful nu are haz! La Borțoasa, cârciuma hoților, cântă Zavaidoc. Acesta, pe numele său real Marin Teodorescu (1896-1945), va fi cântat poate și la un asemenea local. Oricum, e singurul personaj din Groapa cu existență reală atestată. Mai tânăr decât Zavaidoc și mai longeviv a fost Cristian
[Corola-publishinghouse/Science/2115_a_3440]
-
-și propriul punct de lucru într-o cameră îngustă, la poalele scării de la intrarea în locuința sa. Era un om simplu și blând, iubitor al muncii și al familiei sale. Singurele distracții inocente se limitau la frecventarea ocazională a unei cârciumi dincolo de Porta Vescovo, în localitatea Quattro Stagioni. Juca cărți cu prietenii și bea un pahar de vin. Adesea era auzit îngânând cântece populare pe ritmul loviturilor de ciocan vibrate pe tălpile papucilor cărora le schimba pingelele. Nu se avea o
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
duminicală a parohului. Această pasiune religioasă și memorie solidă i-au pricinuit și unele consecințe triste, dat fiind că anumite experiențe neplăcute i-au rămas imprimate în minte pentru toată viața. Duminica după-amiaza, tatăl Luigi îl ducea cu el la cârciumă, în localitatea Quattro Stagioni. Cumva în glumă și oarecum, poate, din cauza efectului țigărilor și a alcoolului, își lua fiul de subsuori și îl urca pe masa tavernei: «Curaj, Giovannino, fă o predică acestor ticăloși bețivi!», îi spunea. Micuțul repeta din
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
erau învelite în pânză; partea interioară se numea «suflet»). O glumă de prost gust, care a lăsat o impresie negativă în sufletul delicat al copilului. Fiind acum preot și înaintat în vârstă, când i se întâmpla să treacă prin preajma acelei cârciumi, don Calabria își reamintea acea peripeție dezgustătoare. Și spunea: «Să nu răspundeți niciodată cu anumite replici copiilor! Le zăpăcesc inocența și lasă într-înșii o impresie proas tă!». Odată, fără nici o ezitare, a luat foarfecele și și-a tăiat părul
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
ajuta să-și recupereze puterile. Terminându-se zilele de permisie, s-a reîntors la spital însoțit de fratele său Gaetano. Don Calabria ne spune că fratele său, înainte de a reintra în cazarmă, l-a convins să tragă o fugă până la cârciumă pentru a bea împreună un pahar de vin. «Un pahar de vin genuin e mai bun decât o mulțime de medicamente: ucide microbii și alungă bolile», spuse râzând Gaetano. Soldatul Calabria s-a prezentat la cazarmă mult mai reîmprospătat și
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
la pachet. Terminându-se masa frugală, băieții au roit-o îndată spre pajiște. Don Calabria, cu un semn al mâinii, i-a reținut pe don Diodato și Gigio. I-a invitat să se răcorească cu o bere, sub umbrarul unei cârciumi de țară. Un tablou de viață simplă, departe de oraș și de pălăvrăgelile sale. După o primă înghițitură de bere, timid, don Calabria spuse: «Aș vrea să vă citesc câteva gânduri pe care le-am scris în aceste zile. Sunt
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
doi preoți, un laic angajat în domeniul social și un tânăr seminarist. Cine ar fi trecut prin preajmă, i-ar fi considerat patru prieteni care discutau mai mult sau mai puțin ceva cazual. Și, în schimb, în jurul acelei măsuțe de cârciumă, în fața unei halbe de bere, se puneau bazele unei mari Opere. Înainte de a ridica instituții umane, în mod normal, se creează comisii, se elaborează proiecte, și, mai cu seamă, se identifică fonduri. Însă operele lui Dumnezeu se nasc în simplitate
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
mare parte nu a voit să audă motivații. Dacă acel preot vrea să facă binele, atunci să o facă mai întâi cu noi și cu copiii noștri», i-au răspuns parohului în cor. Spre seară, au convocat o adunare la cârciuma ce funcționa și ca sală de dans modest. Au decis să aleagă o delegație care să meargă să-i spună vreo câteva acelui preot. Au ales câteva femei, dintre cele mai limbute și belicoase. În ziua următoare, cvartetul vociferant a
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
promptă tot intervenția contelui Perez. Și-a vândut surorii sale Bice partea de pământ din zona Zevio și cu banii obținuți a cumpărat clădirea. În septembrie 1908, îl întâlnim pe Francesco la Ceraino în Val d'Adige, în jurul mesei unei cârciumi, împreună cu don Calabria, don Desenzani și Gigio Adami. Don Calabria citi primele Norme Sfinte pentru componenții viitoarei opere în favoarea copiilor abandonați. Francesco era plin de bucurie și însuflețit de o ardoare frenetică. S-a reîntors acasă și a căutat să
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
când s-a ajuns la capitolul «Despre Preoți», au apărut câteva articole care au iritat sensibilitatea fraților religioși și care erau în contrast deschis cu gândirea lui don Calabria. În ochii profanilor chestiunea ar putea avea gustul unei dispute de cârciumă, o luptă pentru cucerirea locurilor de preeminență și de putere. Dar e păcat să-i judeci așa pe cei care au lăsat totul pentru a-i sluji Domnului: profesii, titluri, facilități. Spiritul Congregației a fost pătruns continuu de principiul evanghelic
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
instituțiilor, magazinelor, profesiunilor liberale ș.a., am selectat, cu titlu exemplificativ, mai multe secvențe (reproduse însă integral) referitoare la profesii sau instituții importante, renunțând, cu părere de rău, la multe altele (arhitecți, avocați - o listă interminabilă, dentiști, patroni de drogherii, de cârciumi - atât de îndrăgite de bucureșteni ș.a.). Atragem atenția că profesiunile sau instituțiile respective fiind prezentate în limba franceză, ordinea alfabetică a traducerilor în limba română în cadrul acestei Anexe nu a putut fi întotdeauna respectată (de pildă Jurnaux, în franceză, Ziare
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
puțuri cu „apă ordinară“, 602 cu „apă bună“ și 58 de „puțuri mecanice“; transportul apei se efectua cu 449 sacale. În oraș se aflau 37 redacții de jurnale, 19 farmacii, 12 librării, 8 tipografii, 5 băi publice, 1 327 de cârciumi (revenind - mare veselie! - o cârciumă la 140 de locuitori!), 337 băcănii, 240 croitorii, 187 medici, 49 farmaciști, 9 „dentiști“, 9 spitale, 92 moașe, 30 tăbăcării, 97 mori cu cai, 12 mori cu abur, două turnătorii de fontă etc., etc. (cf.
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
cu „apă bună“ și 58 de „puțuri mecanice“; transportul apei se efectua cu 449 sacale. În oraș se aflau 37 redacții de jurnale, 19 farmacii, 12 librării, 8 tipografii, 5 băi publice, 1 327 de cârciumi (revenind - mare veselie! - o cârciumă la 140 de locuitori!), 337 băcănii, 240 croitorii, 187 medici, 49 farmaciști, 9 „dentiști“, 9 spitale, 92 moașe, 30 tăbăcării, 97 mori cu cai, 12 mori cu abur, două turnătorii de fontă etc., etc. (cf. Aurel D. Pe trescu, Semnificația
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
poporul și mazilii bătrâni o afirmă". De la domnul Moldovei și Divan trebuia să afle explicații privitoare la existența sau inexistența uzanței ca moșiile să fie divizate în părți mici între moștenitori și dacă fiecare coposesor avea dreptul de a construi cârciumi, mori sau alte întreprinderi; precum și care erau contribuțiile plătite de "mazilii și boierii din Moldova", dacă acestea erau în raport cu averea lor, care erau prerogativele acestora și ce servicii erau obligați să presteze față de domn și față "de comunitate"13. În
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
mulțimea evreilor sărmani ce nu pot fi întrebuințați la nici o muncă, care s-au strecurat în Bucovina de la războiul rusesc și din timpul ocupației Majestății Voastre încoace și care reușesc să se hrănească foarte îndestulător, împreună cu animalele lor, prin arendarea cârciumelor, la care, prin șiretlicurile lor periculoase, îi aduc pe țărani la mari datorii și într-o stare de mizerie. Instituirea contrabandei însă, care, în primii ani ai ocupației, a fost singurul impuls primordial al emigrării, a provocat locuitorilor cea mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
în același timp aceste cantități importante în Bucovina, o ordonanță de interdicție a exportului respectiv din Ucraina sau de impunere a unor dări sporite, acesta ar fi mijlocul cel mai îndestulător care să-l dezvețe prin scumpete pe țăran de cârciumi, să-l facă să se dedice gospodăriei sale ruinate, iar dacă aceste distilerii de rachiu ar fi orânduite în provincie, folosul vistieriei ar spori cu atât mai favorabil prin intermediul căldărăritului și a aramei necesare. B. Pentru înflorirea comerțului ar fi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
fie și ușoară - a frecventării muzeelor, teatrelor, circului, sălilor de expoziție sau a diverselor locuri ținând de patrimoniul public. Numărul spectatorilor de cinema scade, dar frecventarea parcurilor de distracții și participarea la spectacolele de stradă și la festivaluri crește 24. Cârciumile de cartier dispar, dar o nouă generație de cafenele „specializate” (berării, baruri pentru amatorii de vinuri, baruri cu programe de karaoke, cibercafé-uri etc.) nu contenește să se dezvolte. Tinerii comunică prin SMS-uri, dar le place și să se întâlnească
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]