1,778 matches
-
trimiți vorbă prin meșteri. Vreo nevoie, cine știe... — Sărut mâna. Ușa se închise în urma lor, doamna inspectă încă o dată încăperea și se așeză în jilț. Oare câți ani au trecut de la stelele alea cu coadă? Alerga cu gândul în urmă. Comete... Prima, era ca la vremea asta, a apărut pe cer la începutul iernii, cam pe la Sfântul Nicolae. Maria abia mergea primii pași și Stăncuța era mărișoară. Înhămau o iapă nărăvașă la sanie, o înveleau pe Stăncuța într-o blană de
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
ridică iarna luna pe cer. Sus, sus și calea de nea lumina ca argintul. Ba nu, mai tare. Când plecau, se însoțeau cu alte sănii, dar ei se simțeau singuri între pământ și cer. Pe iapă o chema Steluța, după cometă - spunea Constantin. De fapt îi spuseseră așa încă înainte de asta, după steaua albă pe care o purta în frunte, semn că era pursânge englezesc, prăsilă din armăsarii aduși de naș Dinu. Cum s-a născut Ilinca, a apărut pe cer
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
Constantin. De fapt îi spuseseră așa încă înainte de asta, după steaua albă pe care o purta în frunte, semn că era pursânge englezesc, prăsilă din armăsarii aduși de naș Dinu. Cum s-a născut Ilinca, a apărut pe cer altă cometă. Soacră-mea Stanca era cu maica mare în drum spre Ierusalim, așa că nu a avut cine cobi, cum că ar fi cine știe ce semn rău. Era toamnă. Era și asta frumoasă, dar pâclele lui noiembrie și ploile n au lăsat-o
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
și de multe ori rămâneau să doarmă prin străini. Doamne, ce zăpadă groasă era în anul acela! Și acum ninge și abia a trecut ziua Sfinților Arhangheli. O să fie iarăși iarnă grea? Toate iernile sunt grele, dar despre aceea, iarna cometei, ea întotdeauna o să-și aducă aminte. Atunci, abia atunci și-a simțit sufletul înrobit de dragoste pentru bărbatul ei. Era ca un fel de boală. Când s-a măritat era copilă, nici sânii nu i se rotunjiseră prea bine. I-
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
Odrii. Astrologia nu este la îndemâna oricui, cea mai nobilă știință... — Neică Dinule, umblă vorba că stai nopțile cu ochii în cărțile dumitate ca să ghicești viitorul din mersul stelelor pe cer. Se pare că privitor la țarul Petru te-au înșelat cometele și planetele. Mihai se întrerupse, i se părea că, îngreunat de grăsimea cu care nu se mai putea lupta, stolnicul adormise. Avea acum în minte mai clar decât oricând că greșiseră în politica lor. Lavinia se pare că avusese dreptate
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
din stele, astrologiile voastre i-au spus țarului că el va fi izbăvitorul creștinilor din Răsărit. Bea, se îmbată și se jură că mormântul lui va fi la Constantinopol în Hagia Sofia. Eu, neică Dinule, nu prea mă încred în comete, eclipse și în scorneli vrăjitorești. Mă duc să-mi cănesc barba ca să nu mă cunoască nimeni, să pot ajunge la sfinția sa Antim și să aflu cu urechile mele ce i-a spus vodă. Diaconul îl anunță pe sfinția sa Antim că
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
a amintit de meteoriți. Era un meteorit În Montana despre care indienii credeau că e sacru și apoi m-am trezit că-mi spune despre priveliștile celeste pe care te obișnuiești să le vezi dacă ești camionagiu, stelele căzătoare și cometele și razele verzi. ― Ai văzut vreodată o rază verde? mă Întrebă el. ― Nu. ― Se spune că nu poți fotografia o rază verde, dar eu am pozat una. Întotdeauna am un aparat foto În cabină, În caz că dau peste vreo chestie năucitoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
de război, de al doilea război mondial, anul lui cel mai greu și al țării sale, Bucovina, anul pogromurilor și al morții. Focul se furișase cu suplețe peste tot, ca apoi să zboare ca un animal preistoric de forma unei comete pregătite să transforme în scrum case după case. Praful și fumul făceau imposibilă munca pompierilor. În lumina flăcărilor se descoperea o lume nebănuită. Un peisaj ascuns în cel creat de oameni de-a lungul secolelor. Era lumea primitivă a elementelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
eclipsă de soare, pe care-o priveam prin cioburile afumate pregătite din timp. Îți amintești? Dar tu erai foarte mititel pe-atunci... Atunci erau și zăpezi mai mari, iar în acel an, în vară, se arătase deodată pe cer o cometă cu șase cozi răsfirate care păleau în eter. O priveam din balcon cu nesaț cum stătea încremenită, o pată alburie printre stelele galben-strălucitoare, cu mii și mii de colțuri ascuțite. Din stradă, pe atunci pietruită și mărginită de case ca
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
peșteră. Ai ros mărul până la cotor. Te ridici și pui rămășițele, delicat, în scrumieră. Aerul din cameră e rece ca gheața, așa că imediat, dârdâind, îți tragi brațele goale sub plapumă... În acea vară, cum îți spuneam, se ivise pe cer cometa. Nu mă mai dezlipeam de geamul luminatorului, o priveam până nu mai eram în stare s-o văd, îi urmăream cele șase cozi răsfirate spre răsărit. Pe la sfârșitul lui iunie, mama s-a îmbolnăvit foarte grav, ulcer duodenal perforat, și-
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
depinde dacă știi să visezi." Și-mi așeză în palmă un mic obiect rece și bine șlefuit. "Pune-o sub pernă și spune-mi mâine ce ai visat azi-noapte." Se îndepărtă apoi spre capătul străzii, unde cerul se albăstrea și cometa, păianjen extatic, își răsfira cozile printre stele. Am intrat în casă și-am privit obiectul dat de Egor. Era o scoică în formă de evantai japonez, cu sideful trandafiriu, în mai multe age suprapuse. Fața exterioară era striată și mai
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
traversat în vârful picioarelor holul negru ca smoala și-am deschis ușa de la intrare. M-au izbit deodată în față sutele de mii de stele răsfirate pe cer, arzând și scânteind în toate culorile, între ele, declinând pe boltă, marea cometă alburie își flutura pletele prevestitoare de cataclisme, potopuri, incendii, dezastre. Sub stele, foarte adânc, pe strada mea care părea un fund de fluviu, se mișcau alte lumini, vălurind ciudat. Călcând cu tălpile goale peste cărămizile aleii, printre tufănele și trandafiri
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
Dar asta se pare că i-a fost soarta... Cu Zizi în brațe, am ieșit încet pe poarta casei la zece fără un sfert. Nici nu observasem că luna era plină. Cerul strălucea de lumină de stele. Declinând pe boltă, cometa albă, cu șase cozi așa de ușor de distins, părea un ied abia născut, păscând pe o pajiște de flori galbene. Când crescuse luna așa de mare? Acoperea vreun sfert de cer cu discul ei scânteietor. Am luat-o în josul
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
cu tata de mână, pe sub stelele scânteietoare. Mă uitam numai la ele și din cauza asta mă poticneam din când în când. Stelele erau foarte sus, foarte departe. Nu le păsa de nimic de pe pământ. Am căutat multă vreme cu privirea cometa cu șase cozi și-am descoperit-o cu greu. Abia se mai zărea, ca un norișor palid, la o margine a cerului. Noaptea următoare, din luminatorul casei noastre de pe Moșilor, aveam s-o caut zadarnic. Ne-am afundat într-o
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
bine momentului și, poate, ar oferi o imagine mai vie a capitalei austriece. Dar asta săptămâna viitoare... LA LOC teleCOMANDA Apocalipsa după Rating Alex SAVITESCU Exhibiționismul este cea mai grea boală a începutului de mileniu. Unii cercetători spun că o cometă ar fi trimis în muzee dinozaurii. Tot așa, peste câteva milioane de ani, s-ar putea ca următoarea specie de pe Terra să presupună că lui Homo Sapiens i-a fost trântită nervos ușa-n nas, în urma unui război nuclear. Unul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2174_a_3499]
-
cu un aer indolent, se ițesc din nimic și, docile, se reîntorc acolo, iar când reiei, legi, ștergi, ele se dizolvă și se reectoplasmează În locul lor firesc, e o simfonie submarină de Înlănțuiri și fracturi moi, un dans gelatinos de comete autofage, ca știuca aceea din Yellow Submarine, apeși cu buricul degetului și ireparabilul Începe să lunece Îndărăt către un cuvânt vorace și dispare Între fălcile lui, el suge și svârrllurp, Întuneric, dacă nu te oprești, se mănâncă singur și se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
idealul legat de bun și de frumos“. Singurătatea între ai tăi e tematizată într-un poem purtând aiuritorul titlu lucescu antrenor la națională. Nu lipsesc rateurile clare, cum este poemul numit asteroid 2037, un fel de replică involuntară la „Răspunsul cometei“ de Topârceanu. De obicei ingenioase, poemele de tipul acesta nu devin cu adevărat interesante decât atunci când autorul se apropie de teme de predilecție cum ar fi denunțul vehement al contrafacerii literare, în texte precum azi am încurajat prostia sau în
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
sânge-acid care ataca instantaneu ușa și planșeul vehicolului. Hicks și Vasquez se aruncară, dar câteva picături atinseră brațul lui Hudson... Fumul se ridică numaidecât din carnea care se dizolva sfârâind. Hicks și Burke închiseră tambuchiul și-l zăvorâră. Aidoma unei comete rătăcitoare, VTT-ul urca pe rampă bubuind și lovind mai multe canalizări. Ripley își făcea de lucru la comenzi pentru a reda aderența la roți și a degaja transportorul. Ploua cu scântei. În spate urla cu toții. Desprinseră extinctoarele și le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
separe mecanismul ușii suficient de repede; se dădu înapoi, ridică țeava vibratorului. La impactul proiectilelor, geamul cu trei straturi se făcu țăndări, desenând o stea prin care caporalul se aruncă înăuntru. Bărbatul pătrunse în sală într-o explozie de cioburi: cometă umană cu coadă de cristal. Se rostogoli pe jos până la femeia care se sufoca. Monstrul reușise să-și înfășoare coada puternică în jurul gâtului ei și se apropia de față. Degetele lui Hicks se încleștară pe picioarele acestuia și trase. Eforturile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
spus în legătură cu acest roman, ar merita câteva pagini numai felul savuros în care Smith descrie politicile culturale de campus, corectitudinea politică și altele asemenea. Dar, deocamdată, cred că v-am dat o idée... Zadie Smith, Despre frumusețe, Editura Leda, 2007 Cometa de după Stalin Bogdan Romaniuc „E vremea adevărului estetic și civic!“, putem citi pe www.danielvighi.ro, un site cultural - am spune - foarte bine realizat. Publicist, eseist, dar în primul rând un inginer al romanului, Daniel Vighi se numără printre scriitorii
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2208_a_3533]
-
Povestiri cu strada depozitului. După scrieri mai puțin accesibile unui nefilolog, texte sofisticate, pline de semnificații greu de descifrat, adresate în special inițiaților, iată că Daniel Vighi vine cu „povestirile în ±1.330 semne“, toate la fel de agreabile, rotindu-se în jurul cometei Hale-Bopp, al destinului familiei Teleki, al celor patruzeci de ani de comunism, dar și în jurul unor întâmplări pe cât de „banale“, pe atât de semnificative. Asta nu înseamnă că Daniel Vighi renunță la experimentele sale naratologice, căci unele pagini din acest
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2208_a_3533]
-
fi ale multora dintre cei care au trăit în perioada poststalinistă: „1 mai muncitoresc“, anii ’50, activiștii de partid, tezele din vara lui ’71, țiganii care urmăresc cu gura căscată un western american la cinema, lupta comunismului împotriva bisericii etc. Cometa Hale-Bopp seamănă foarte mult cu un album de fotografii din perioada comunistă. În multe dintre aceste fotografii strălucește cometa Hale-Bopp, cometa mult așteptată, aceea care li se arată oamenilor o dată la patru mii de ani și pe care au văzut
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2208_a_3533]
-
tezele din vara lui ’71, țiganii care urmăresc cu gura căscată un western american la cinema, lupta comunismului împotriva bisericii etc. Cometa Hale-Bopp seamănă foarte mult cu un album de fotografii din perioada comunistă. În multe dintre aceste fotografii strălucește cometa Hale-Bopp, cometa mult așteptată, aceea care li se arată oamenilor o dată la patru mii de ani și pe care au văzut-o și faraonii egipteni, și personajul lui Vighi. Cititorului i se servesc instantanee, scene care vorbesc de la sine, și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2208_a_3533]
-
vara lui ’71, țiganii care urmăresc cu gura căscată un western american la cinema, lupta comunismului împotriva bisericii etc. Cometa Hale-Bopp seamănă foarte mult cu un album de fotografii din perioada comunistă. În multe dintre aceste fotografii strălucește cometa Hale-Bopp, cometa mult așteptată, aceea care li se arată oamenilor o dată la patru mii de ani și pe care au văzut-o și faraonii egipteni, și personajul lui Vighi. Cititorului i se servesc instantanee, scene care vorbesc de la sine, și care nu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2208_a_3533]
-
doar rolul de povestitor, mai degrabă de regizor, și nu de comentator al evenimentelor. El oferă un punct de plecare, dar sarcina de a judeca și de a da verdicte îi revine cititorului. La granița dintre realitate și ficțiune De ce cometa Hale-Bopp? Pentru că trece rar, o dată la patru mii de ani, și pentru că această trecere reprezintă un eveniment care îndeamnă la meditație. Înainte de a fi văzută în luna martie, în spatele grădiniței cu program prelungit, printre firele de telegraf, cometa Hale-Bopp li
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2208_a_3533]